Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kicking
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. Self-talk has been proven to be an effective method in helping athletes improve performance. As many types of self-talk can be performed by athletes, it is important to know the effectiveness of different variations of self-talk. Problem and aim. The lack of studies has been done comparing the effectiveness of motivational and instructional self-talk among Taekwondo athletes. Thus, it is the aim of this study to identify the effects of instructional and motivational self-talk on axe kick performance in taekwondo. Material and methods. Thirty (N=30) black belt taekwondo athletes (mean age=22.21 years old) were recruited as participants in this study. Participants were asked to attend three testing sessions separated by three days between sessions, each session with different self-talk; i) instructional, ii) motivational and ii) no self-talk. The kinematics of the kicking was analyzed and compared between the three types of self-talk using one-way repeated measure analysis of variances. Results. Results showed performing motivational self-talk produced significantly greater maximum kick height, the angle between thighs during maximal kick height, maximal hip, knee and foot velocity than instructional and no self-talk. No significant differences were found between instructional self-talk and a control condition. Conclusions. The findings showed the importance of cues during self-talk training for the athletes in order to enhance their performance. Motivational self-talk was found to be more effective for gross skills execution as an athlete could fully focus on performing the best performance rather than instructional self-talk which will cause athlete to give focus on following the instruction that they have in their mind.
PL
Tło. Udowodniono, że monolog wewnętrzny (self-talk) jest skuteczną metodą pomagającą sportowcom w poprawieniu wyników. Ponieważ wiele rodzajów monologu wewnętrznego, który może być wykonywanych przez sportowców, ważne jest, aby poznać skuteczność jego różnych odmian. Problem i cel. Brakuje badań porównujących skuteczność motywacyjnego i instruktażowego monologu wewnętrznego wśród zawodników Taekwondo. Dlatego też celem niniejszej pracy było określenie wpływu instruktażowego i motywacyjnego monologu wewnętrznego na wydajność kopnięcia axe kick w taekwondo. Materiał i metody. Trzydziestu (N=30) zawodników taekwondo z czarnym pasem (średnia wieku=22,21 lat) zostało zrekrutowanych do badania. Uczestnicy zostali poproszeni o wzięcie udziału w trzech sesjach testowych oddzielonych trzema dniami pomiędzy sesjami, każda sesja z innym monologiem wewnętrznym; i) instruktażowym, ii) motywacyjnym i ii) bez monologu wewnętrznego. Kinematyka kopnięć była analizowana i porównywana pomiędzy trzema rodzajami monologu wewnętrznego przy użyciu jednokierunkowej analizy wariancji. Wyniki. Wyniki wykazały, że wykonywanie motywacyjnej rozmowy z samym sobą powodowało istotnie większą maksymalną wysokość kopnięcia, kąt między udami podczas maksymalnej wysokości kopnięcia, maksymalną prędkość bioder, kolan i stóp niż w czasie instruktażowego monologu wewnętrznego i braku monologu wewnętrznego. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy monologiem wewnętrznym instruktażowym a stanem kontrolnym. Wnioski. Wyniki pokazały znaczenie wskazówek podczas treningu monologu wewnętrznego dla sportowców w celu zwiększenia ich wydajności. Motywacyjny monolog wewnętrzny okazał się być ogółnie bardziej efektywny w przypadku wykonania aktywności, ponieważ sportowiec może w pełni skupić się na wykonaniu najlepszego zadania, niż w przypadku instruktażowego monologu wewnętrznego, który powoduje, że sportowiec skupia się na wykonaniu instrukcji, którą ma w głowie.
EN
Problem. Although some of the potential benefits of taekwondo are still untapped for the safety of adolescents, there are important specific functions and physical preparations like flexibility to meet task requirements. Some of these soft skills are still missing on the ground though they enable practitioners to develop such movements in terms of technical skills. Knowing the flexibility of students’ bodies during rehearsal time or competition, especially in Kyorugi and Poomsae is crucial. In those games, a good performer is recognised through points awarded especially if the kick hits the head of the rival. In truth, the precision, flexibility of the limbs, and perfection of motions are believed to help the accuracy of the kicks and are still missing in many Taekwondo practitioners as well as an appropriate tool. Therefore, the aim is to develop a flexibility test model known as the BFS test. Method. This research is R&D (Research and Development) using the ADDIE model and aims to develop a flexibility test model in Taekwondo kicking. This proposed test model would enable the measurement of flexibility in the front, side, and rear kicks. Importantly, its validity and reliability were both tested by experts’ judgments along with the value of Aiken’s V model. Results and Conclusions. Results showed that the new model was appraised as a suitable model, with the highest score of 0.929 against 0.74 as calculated values. We concluded that the Flexibility Test Model was completely designated and tested with the BFS Flexibility Test under P <0.05. It can be said that all aspects measured were positively loaded, which implies that the Test is good and would be useful to use.
PL
Tło. Chociaż niektóre z potencjalnych korzyści płynących z taekwondo są nadal niewykorzystane dla dobra nastolatków, ważne są określone funkcje i przygotowanie fizyczne, takie jak elastyczność do wymagań zadania. W związku z tym nadal brakuje umiejętności miękkich, chociaż umożliwiają one adeptom sztuk walki rozwijanie ruchu pod względem umiejętności technicznych. Znajomość elastyczności ciała uczniów podczas treningów lub zawodów, szczególnie w Kyorugi i Poomsae, jest kluczowa. W tych walkach dobry zawodnik jest doceniany punktami, zwłaszcza jeśli kopnięcie trafi w głowę rywala. W rzeczywistości uważa się, że precyzja, elastyczność kończyn i perfekcja ruchów pomagają w dokładności kopnięć i wielu trenującym taekwondo wciąż brakuje odpowiedniego narzędzia. Dlatego celem jest opracowanie modelu testu elastyczności znanego jako test BFS. Metoda. Badania autorów miały na celu opracowanie modelu testu elastyczności w kopnięciach w taekwondo. Zaproponowany model testowy umożliwiłby elastyczność pomiaru w postaci kopnięć przednich, bocznych i tylnych. Co ważne, jego trafność i rzetelność zostały przetestowane przez ekspertów wraz z wartością modelu V Aikena. Wyniki i wnioski. Wyniki pokazały, że nowy model został oceniony jako odpowiedni model, z najwyższym wynikiem 0,929 wobec 0,74 jako wartości obliczonych. Stwierdzono, że model testu elastyczności został całkowicie wyznaczony i przetestowany za pomocą testu elastyczności BFS przy P <0,05. Można powiedzieć, że wszystkie mierzone aspekty były pozytywnie obciążone, co oznacza, że test jest dobry i przydatny do zastosowania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.