Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: koncepcje mądrości

Sort By:

Limit search:

Psychologiczne koncepcje mądrości

100%

Kałużna-Wielobób A.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

2014

vol. 17

issue 4(68)

63-79

Psychological concepts of wisdom were reviewed in the article. C.G. Jung and E. Erikson’s concepts describe wisdom as the final stage of personality development, manifesting itself in integration and making life meaningful. Wisdom was also described as the highest stage of cognitive development: developing relativist and dialectic thinking (Riegel 1973; Kramer 2003; Labouvie-Vief 1982). According to the expert knowledge model of P.B. Baltes’ team (Baltes and Staudinger, 1995), wisdom encompasses rich declarative and procedural knowledge, the consciousness of their limitations, a reference to the sense of life, managing life and development taking into account personal and common good, relating to values, tolerance and virtues of character that manifest in actions (Baltes et al. 2004). R.J. Sternberg defines wisdom as the use of secret and explicit knowledge for common benefit by balancing personal, interpersonal and non-personal interest, both short and long-term, together with environment adaptation, modification and change (Sternberg, 2001). M. Straś-Romanowska (2011) draws our attention to the spiritual aspect of wisdom. We can talk about different ways, in which wisdom “exists”: 1) wisdom as perfection, 2) wisdom as a quality, that can be acquired by the man during development, 3) wisdom as a phenomenon present in common imagination.

Dokonano przeglądu psychologicznych koncepcji mądrości. Koncepcje C.G. Junga i E. Eriksona ujmują mądrość jako finalne stadium rozwoju osobowości, przejawiające się integracją i nadaniem życiu sensu. Mądrość ujmowano również jako najwyższe stadium rozwoju poznawczego: rozwinięcie myślenia relatywistycznego i dialektycznego (Riegel 1973; Kramer 2003; Labouvie-Vief 1982). Według modelu wiedzy eksperckiej zespołu P.B. Baltesa (Baltes, Staudinger 1995) mądrość obejmuje bogatą wiedzę deklaratywną i proceduralną oraz świadomość ich ograniczoności, odniesienie do sensu życia, kierowanie życiem i rozwojem, uwzględniając dobro osobiste i powszechne, odniesienie do wartości i tolerancję oraz cnoty charakteru przejawiające się w działaniu (Baltes, Glück, Kunzmann 2004). R.J. Sternberg definiuje mądrość jako zastosowanie ukrytej oraz jawnej wiedzy dla wspólnego pożytku, przez: równoważenie interesów osobistych, interpersonalnych i pozaosobowych, w krótkim i długim okresie oraz adaptację, modyfikację i zmianę środowiska (Sternberg 2001). M. Straś-Romanowska (2011) zwraca uwagę na duchowy aspekt mądrości. Możemy mówić o różnych sposobach „istnienia” mądrości: 1) mądrość jako ideał, 2) mądrość jako jakość, którą człowiek może nabywać w rozwoju, 3) mądrość jako fenomen obecny w potocznych wyobrażeniach.

MĄDROŚĆ JAKO EFEKT POZYTYWNEGO STARZENIA SIĘ. PERSPEKTYWA PSYCHOLOGICZNA

84%

Steuden S., Brudek P., Florczyk Ł.

Forum Teologiczne

2016

vol. 17

73-87

W literaturze przedmiotu z zakresu problematyki starzenia się i starości ostatni etap życia człowieka najczęściej kojarzony jest z mądrością. Z łatwością można również dotrzeć do wyników badań, które przekonują, że mądrość wzrasta wraz z wiekiem. Jednocześnie wielu autorów podkreśla, że wiek osoby, choć stanowi istotny warunek dla ujawnienia się mądrości, to jednak nie jest to warunek wystarczający. Wobec tego rodzi się pytanie, jak rozumieć mądrość oraz co przyczynia się do jej kształtowania i wzrostu, skoro sam czynnik czasu nie daje gwarancji jej ujawnienia się. Poszukując odpowiedzi na to pytanie, należy zaznaczyć, że psychologiczne badania nad mądrością wciąż stanowią nowy obszar naukowej eksploracji. Pomimo tego mamy dziś do czynienia z wielością definicji i koncepcji omawianego konstruktu. Prezentowany artykuł to próba: 1) charakterystyki mądrości jako zmiennej będącej efektem zmian wynikających z procesu gerotranscendencji; 2) przybliżenia psychologicznej interpretacji mądrości; 3) ukazania znaczenia mądrości w psychospołecznym funkcjonowaniu seniorów.

In the literature on the issues of ageing and old age the last stage of human life is usually associated with wisdom. You can also easily observe the results of studies that argue that wisdom increases with age. At the same time many authors emphasize that the person's age, albeit an important condition for the manifestation of wisdom, is not a sufficient condition. In view of this it raises the question of how to understand wisdom and contribute to its formation and growth, since the time factor alone does not guarantee its manifestation. Seeking answers to this question, it should be noted that the psychological study of wisdom is still a new area of scientific exploration. Despite this, we are now faced with a multiplicity of definitions and concepts of this construct. The article is an attempt to: (1) define the characteristics of wisdom as a variable which is the result of changes resulting from the process of gerotranscendence; (2) identify approximations of both biblical and psychological interpretations of wisdom; (3) show the importance of wisdom in the psychosocial functioning of seniors.

Refine search results

1 Forum Teologiczne

1 Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

1 Brudek P.

1 Florczyk Ł.

1 Kałużna-Wielobób A.

1 Steuden S.

1 2016

1 2014

Search results

Psychologiczne koncepcje mądrości

MĄDROŚĆ JAKO EFEKT POZYTYWNEGO STARZENIA SIĘ. PERSPEKTYWA PSYCHOLOGICZNA