Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  konstytucjonalizm prawny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Analiza samozachowawczej natury demokracji liberalnych ogranicza się zazwyczaj do pojęcia „demokracji walczącej”, skupiając się głównie na konkretnych instrumentach, z których ustrój korzysta, by stawić czoła jego przeciwnikom oraz by wzmocnić swoją własną strukturę. Niniejsza praca podchodzi do kwestii samozachowawczości liberalnej demokracji od nieco innej strony. Niejako podważa ona granice koncepcji uznanej za dominującą, analizując zaobserwowane skłonności do konsolidacji w ogólniejszej, szerszej perspektywie, koncentrując się na stopniowej ewolucji polityki i prawa, której to efekty przyczyniają się do umocnienia ustroju politycznego. Analiza ta prowadzi do istotnego pytania: jakie konsekwencje mogą wynikać z konsolidacyjnej praktyki ustrojowej? Podkreślając znaczenie „niemocy politycznej” oraz wynikającej z niej ogólnej destabilizacji w wymiarze społecznym i politycznym, niniejsza praca stawia tezę, że samozachowawczy instynkt demokracji liberalnej może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego oraz że do obecnego kryzysu demokracji liberalnej nie doszło pomimo jej samozachowawczej natury, a raczej niejako w następstwie tej natury.
EN
Research into liberal democracy’s self-preserving quality is usually confined to the notion ‘militant democracy’ and focuses mainly on the specific instruments the political system employs to challenge its adversaries and bolster its structure. This paper takes a different approach to understanding liberal democracy’s self-preservation. It challenges the boundaries of the dominant concept by exploring consolidative tendencies in a more general and comprehensive fashion, focusing on gradual political – and legal evolutionary developments that contribute to the solidification of the political system. On that basis, a critical follow-up question is posed: what are the implications of these consolidative endeavours? By highlighting ‘political impotence’ and its destabilizing effects as one of more socio-political implications, the paper suggests that the self-preserving vigour of liberal democracy might turn out to be counterproductive, and that the crisis which liberal democracy is now experiencing does not occur in spite of but rather because of its self-preserving characteristics.
EN
The article aims to analyse legal constitutionalism and populist constitutionalism as two dominant ideological positions in the constitutional discourse of the last decades. The analysis is focused on the exemplifications of these positions in writings of selected Polish legal scholars, in the context of the Polish constitutional crisis of the rule of law, and conducted from the perspective of the philosophy of reflexivity. This theoretical and methodological approach enables demonstrating that the two examined doctrines – despite all the differences between them – share common erroneous assumptions regarding the relationships between law, democracy, and constitutional practice. Both of them strive to shape this practice in a closed-end and monological manner, subjected to one particular type of rationality. For legal constitutionalism, this will be juridical rationality, and for its populist counterpart – political rationality. This shared fallacy makes their ongoing dispute futile. An alternative approach to constitutionalism is to take into account the fundamental reflexivity of constitutional practice (regarded as the practice of creating, applying and interpreting a constitution, and of public debate on its text). In line with the general characteristics of reflexivity, constitutional practice appears as an open and pluralistic process, mediating between different viewpoints in society. Such an alternative is important not only when considering the Polish constitutional disputes, but also in the broader context of the contemporary crisis of liberal-democratic constitutional orders.
PL
Artykuł ma na celu analizę konstytucjonalizmu prawnego oraz konstytucjonalizmu populistycznego, jako dwóch dominujących stanowisk ideowych w dyskursie konstytucyjnym ostatnich dekad. Analiza jest prowadzona w kontekście polskiego kryzysu konstytucyjnego państwa prawa oraz z perspektywy filozofii refleksyjności. Takie podejście teoretyczne i metodologiczne pozwala wykazać, że dwa omawiane stanowiska – mimo zachodzących między nimi różnic – podzielają wspólne błędne założenia dotyczące relacji prawa, demokracji i praktyki konstytucyjnej. Oba bowiem dążą do ukształtowania tej praktyki na sposób zamknięty i monologiczny, poddany jednemu partykularnemu typowi racjonalności. Dla konstytucjonalizmu prawnego będzie to racjonalność jurydyczna, zaś dla jego populistycznego odpowiednika – racjonalność polityczna. Ten wspólny błąd sprawia, że trwający między nimi spór okazuje się jałowy. Alternatywą jest takie podejście do konstytucjonalizmu, które będzie uwzględniać zasadniczą refleksyjność praktyki konstytucyjnej (rozumianej jako praktyka tworzenia, stosowania i interpretowania konstytucji oraz publicznego debatowania o tym akcie). Zgodnie z ogólną charakterystyką refleksyjności, praktyka konstytucyjna przedstawia się wtedy jako proces otwarty, pluralistyczny i pośredniczący między różnymi społecznymi punktami widzenia. Taka alternatywa okazuje się istotna nie tylko w odniesieniu do polskich sporów konstytucyjnych, ale także w szerszym kontekście współczesnego kryzysu liberalno-demokratycznych porządków konstytucyjnych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.