Search results

1

Mądrość i miłość drogą do świętości. Św. Jadwiga Królowa w liturgii i nauczaniu Jana Pawła II

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2006

|

vol. 12

EN

In the 600th year after the birth of Jadwiga Queen of Poland, "the most beloved female character in our history", Krakow metropolitan bishop cardinal Karol Wojtyła announced in his pastoral letter issued on this occasion that "Jadwiga, her life and work exerted a huge impact on Polish history both in historical and spiritual dimension". His statement was made pending an approval by the Holy See of her worship and its extension to the entire church (i.e. the introduction of a liturgical feast, a mass and an officium venerating Blessed Jadwiga).

PL

W roku sześćsetlecia urodzin „najukochańszej postaci niewieściej naszychdziejów”6, Jadwigi, królowej Polski, ksiądz kardynał Karol Wojtyła, metropolita krakowski, w oczekiwaniu na zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską jej kultu i rozszerzenie go na cały Kościół (wprowadzenie dnia liturgicznego oraz mszy i oficjum ku czci błogosławionej Jadwidze), w liście pasterskim z tej okazji stwierdził, że „postać Jadwigi, jej życie i działalność, wywarły wielki wpływ na dzieje Polski w znaczeniu historycznym i w znaczeniu duchowym".

2

Odtwórstwo historyczne postaci Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej i jego znaczenia dla edukacji regionalnej i ponadlokalnej

84%

Pietrzak J.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2023

|

vol. 16

164-184

EN

The subject of the work is the role of historical reenactment and its influence on shaping the area of education, based on the example of the staging of the figure of queen Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska. The work consists of outlining the methodological framework around the concept of historical reenactment and defining clarifications, explaining the issue of the so-called the black legend of the queen, shaped in Polish historiography in the nineteenth and twentieth centuries, and the presentation of forms of historical staging. Information on preparations, events, difficulties, the scope of transmission and the importance of recreating the figure of the queen was obtained from ladies dealing with this field through an interview. Information about the role of the queen being played by the employees of the Museum of King Jan III's Palace at Wilanów and journalistic information found on websites became an important source of knowledge. The study managed to establish the growth of the "white legend" of the queen, who, unlike in earlier times, emphasizes the positive character traits of the king's wife and her contribution to the culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The figure of Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska is clearly gaining importance in the context of constant reminding of Viennese anniversaries and developing patriotic attitudes. In addition, the figure of the queen is associated with such values as beauty, intelligence, independence, which clearly fosters the formation of new social attitudes in the circle of women and strengthens the cult of beauty and youth present in social life

PL

Tematem pracy jest rola odtwórstwa historycznego i jego wpływu na kształtowanie obszaru edukacji na przykładzie inscenizacji postaci królowej Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej. Praca składa się z zarysowania ram metodologicznych wokół pojęcia odtwórstwa historycznego i uściśleń definicyjnych, wyjaśnienia kwestii tzw. czarnej legendy królowej, ukształtowanej w historiografii polskiej w XIX i XX wieku oraz prezentacji form inscenizacji historycznych. Informacje o przygotowaniach, wydarzeniach, trudnościach, zakresie przekazu i znaczeniu odtwórstwa postaci królowej zostały pozyskane od pań zajmujących się tą dziedziną na drodze wywiadu. Ważnym źródłem wiedzy stały się informacje o odgrywaniu roli królowej przez pracownice Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie oraz informacje dziennikarskie odnalezione na stronach internetowych. W pracy udało się ustalić narastanie „białej legendy”, królowej, która w przeciwieństwie do wcześniejszych czasów, kładzie naciska na pozytywne cechy charakteru małżonki króla oraz jej zasługi dla kultury Rzeczypospolitej. Postać Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej, zyskuje wyraźnie na znaczeniu w kontekście stałego przypominania rocznic wiedeńskich i rozwijania postaw patriotycznych. Ponadto postać królowej wiąże się z takimi wartościami jak piękno, inteligencja, niezależność, co wyraźnie sprzyja kształtowaniu się nowych postaw społecznych w kręgu kobiet oraz utwierdza obecny w życiu społecznym kult piękna i młodości.

3

Oczekiwanie na dziecko w rodzinie królewskiej w Polsce w XV i XVI wieku

67%

Januszek-Sieradzka A.

Wieki Stare i Nowe

|

2023

|

vol. 18

|

issue 23

1-17

EN

The image childhood of royal children is a necessary addition to that of childhood in medieval and modern Poland. It should be noted that the expectation of a royal child had two dimensions, a readily apparent public one and a difficult-to-trace private one. A queen’s destiny for motherhood was emphasised in the process of her becoming the queen, which was divided into stages. In the history the Jagiellonian wives as mothers - six out of eleven wives were also mothers - there were numerous successful deliveries but there were also some miscarriages. The important issues in the research on this period include the queens’ behaviour during their pregnancies, their relationships with the husbands, their following of medical, healthcare, and midwife recommendations, their undertaking of various activities, the securing of the needs of the expected child, and, finally, the way they used this time to build their position and the image of queenship.

PL

Koniecznym dopełnieniem obrazu dzieciństwa w Polsce średniowiecznej i nowożytnej jest dzieciństwo dzieci królewskich. Oczekiwanie na dziecko królewskie miało dwa wymiary - lepiej widoczną perspektywę publiczną i trudniej uchwytny wymiar prywatny. Przeznaczenie królowej do macierzyństwa podkreślane było w rozpisanym na etapy procesie stawania się królową. W macierzyńskiej historii jagiellońskich żon - z jedenastu matkami zostało sześć - liczne były szczęśliwe rozwiązania, ale zdarzały się także poronienia. W badaniach nad kwestią oczekiwania na dziecko ważne są zagadnienia zachowania królowych w czasie ciąży, relacji z małżonkiem, przestrzegania zaleceń medycznych, opieki lekarskiej i akuszerskiej, podejmowania różnych aktywności, zabezpieczania potrzeb mającego się urodzić dziecka czy w końcu wykorzystanie tego czasu na budowanie pozycji królowej i jej queenship.

4

Znikające miasto

67%

Piskorz A.

Kwartalnik Filmowy

|

2023

|

issue 122 Krajobrazy, panoramy, terytoria

184-195

PL

Biorąc za punkt odniesienia film Patricka Keillera London (1994), autor wędruje przez współczesną stolicę Wielkiej Brytanii i rejestruje zmiany, jakie w niej zaszły w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci. Odnotowując postępujące przemiany, konstatuje, że „znikanie” doskonale znanych miejsc z przeszłości oznacza swoiste „znikanie” miasta zachowanego w pamięci, ale jednocześnie pozwala na kształtowanie się nowej przestrzeni miejskiej. (Materiał nierecenzowany).

EN

Taking Patrick Keiller’s film London (1994) as a point of reference, the author of the text wanders through the contemporary British capital, recording the changes it has undergone over the last few decades. Registering the progressive transformation, he observes that the “disappearance” of well-known places from the past signifies a kind of “disappearance” of the city preserved in his memory. Yet, at the same time it also signifies the formation of a new urban space. (Non-reviewed material).

5

Ceremoniał koronacyjny i jego znaczenie dla pozycji polskich królowych w XVII i XVIII wieku

67%

Pietrzak J.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 3: Dwór w Rzeczypospolitej i państwach ościennych, pod red. Artura Goszczyńskiego i A. Selina

155-205

PL

Niniejszy artykuł stanowi przyczynek do badań nad ceremoniałem koronacyjnym królowych Rzeczypospolitej na przestrzeni XVII i XVIII w. Temat ten nie doczekał się do tej pory opracowania. Motywem przewodnim artykułu jest spojrzenie na pozycję władczyni w systemie prawno-ustrojowym polsko-litewskiego państwa, przez pryzmat ceremoniału koronacyjnego. W pracy poruszone zostały wątki dotyczące przedstawienia i wizerunku wybranek polskich królów podczas uroczystego wjazdu zaślubinowokoronacyjnego. Baczną uwagę zwrócono na kształtowanie się rytu koronacyjnego począwszy od XV w. i jego przemiany w wiekach późniejszych. Wiele elementów tworzących liturgię koronacyjną królowej, było zmienianych na przestrzeni lat i nie można powiedzieć, by ceremoniał był pod tym względem jednolity. Na koniec przyjrzano się ikonosferze i oznakom władzy, towarzyszącym sakrze koronacyjnej, m.in. insygniom koronacyjnym, szatom oraz oprawie wizualnej i audialnej uroczystości.

EN

The work is a contribution to the research on the coronation ceremony of Polish queens over the 17th and 18th centuries. This topic has not been elaborated yet. The work touches upon the threads of the presentation and image Polish kings of the chosen during the ceremonial marriage and coronation entry. Attention was paid to the formation of the coronation rite from the 15th century and its transformation in later centuries. Many of the elements forming the queen's coronation liturgy have been changed and it cannot be said that the ceremonial was uniform in this respect. Finally, the iconosphere and signs of power accompanying the coronation sacre were examined, including coronation insignia, robes and the visual and audio settings of the ceremony.

RU

Данная статья является вкладом в исследование обряда коронации королев Речи Посполитой Польской в XVII и XVIII веках. Эта тема еще не дождалась монографического изучения. Лейтмотивом статьи является взгляд на положение правителя в правовой и политической системе Польско-Литовского государства через призму церемонии коронации. Работа затрагивает темы, связанные с представлением и изображением избранных польских королей во время торжественного свадебно-коронационного въезда. Пристальное внимание было уделено формированию обряда коронации с XV века и его изменениям в более поздние века. Многие элементы, составляющие литургию коронации королевы, изменились с годами, и нельзя сказать, что церемония была единообразной в этом отношении. Наконец, были исследованы иконосфера и знаки власти, сопровождающие церемонию коронации, например коронационные инсигния, мантии и визуальное и звуковое оформление церемонии.

6

Spektakl suwerenności: uroczystości koronacyjne królowej Elżbiety I

67%

Olechnowicz E.

Pamiętnik Teatralny

|

2018

|

vol. 67

|

issue 4

5-33

EN

The coronation ceremonies of Queen Elizabeth I in 1559, as all ceremonies regarding transfer of royal power, are an interesting example of what Victor Turner called “social drama.” Elizabeth was highly aware of the inextricable bond between statecraft and stagecraft. The entry progress through the city of London and the coronation were the first public occasions for the queen to present her public persona with theatrical means, through the use of decorations, attributes, gestures, and costumes. The intention behind the ceremonial entry was both to laud the ascending queen and to indicate her government’s policies in the wake of a political crisis following the death of Queen Mary. Allegorical spectacles accompanying the entry comprised a unified programme presenting Elizabeth as the opposite of her predecessor. The purpose of the coronation ceremonies, on the other hand, was quite the opposite: each of its features and rituals was meant to convey and emphasise the continuity and enduring nature of monarchy. The ruler ascending the throne took on a new identity and a new body. In line with the Tudor doctrine of “the king’s two bodies,” described by Ernst Kantorowicz, at coronation the monarch relinquished their individual identity to become a super-individual King who was immortal. Thus, the festivities and ceremonies inaugurating Elizabeth’s rule had a twofold nature, and the two main elements were complementary to each other: they presented the queen as a “new hope” of the Protestant England and as a rightful heir to the throne not just worthy of her predecessors but rather identical with them.

PL

Uroczystości intronizacyjne królowej Elżbiety I w 1559 roku – jak wszystkie ceremonie związane z sukcesją władzy królewskiej – stanowią ciekawy przykład tego, co Victor Turner określił jako dramaty społeczne. Królowa Elżbieta doskonale uświadamiała sobie nierozerwalny związek między sztuką sprawowania rządów (statecraft) i sztuką sceniczną (stagecraft). Uroczysty wjazd do Londynu i koronacja były dla królowej pierwszą publiczną okazją do prezentacji swojego wizerunku quasi-teatralnymi środkami, przy pomocy dekoracji i atrybutów, gestów i kostiumów. Celem uroczystego wjazdu była tyleż panegiryczna prezentacja wstępującej na tron królowej, ile wytyczenie kierunku jej rządów w sytuacji przesilenia politycznego po śmierci królowej Marii. Towarzyszące wjazdowi alegoryczne widowiska stanowią spójny program prezentujący Elżbietę jako przeciwieństwo poprzedniczki. Cel obrzędu koronacyjnego był tymczasem odwrotny: każdy jego element służył podkreśleniu trwałości i ciągłości monarchii. Władca w czasie koronacji zyskiwał nową tożsamość i nowe ciało. W myśl elżbietańskiej doktryny „dwóch ciał króla”, opisanej przez Ernsta Kantorowicza, monarcha w chwili koronacji wyrzekał się swojej jednostkowej tożsamości i stawał się ponadosobowym Królem, który nigdy nie umiera. Uroczystości inaugurujące rządy Elżbiety miały więc komplementarny charakter:ukazywały królową jako „nową nadzieję” protestanckiej Anglii i równocześnie jako prawowitą spadkobierczynię tronu, nie tyle godną swoich poprzedników, ile z nimi tożsamą.

7

Przestępstwo rebelii w hiszpańskim prawie karnym

48%

Stefańska B. J.

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

EN

The article presents the offence of rebellion classified in the Spanish Criminal Code (Article 472 SCC of 1995), which has a long history because it was referred to in all former Spanish Criminal Codes (of 1848, 1870 and 1932). The offence consists in public and violent sedition aimed at achieving any of the seven objectives listed in Article 472 SCC, which include fully or partially repealing, suspending or amending the Constitution, and fully or partially stripping the King, the Regent, or members of the Regency of all or part of their prerogatives and powers, or obliging them to execute an act contrary to their will (Article 472 paras 1 and 2 SCC). It also occurs in an aggravated form due to various circumstances, e.g. using weapons, causing havoc or serious violence against persons (Article 473 para. 2 SCC). It breaches the Constitution and harms the fundamental institutions of a democratic state, and undermines the foundations of a state of law. Article 472 SCC protects the constitutional order, thus the rules and constitutional institutions that must be recognised. It is a collective offence. Its subject cannot be a single person but a group of people. The statute does not determine the number of people involved but there must be a number sufficient to achieve their aim. The offence can be committed with specific direct intent, and perpetrators should aim to achieve one of the objectives listed in the statute. Standard as well as aggravated types of the offence are “cascade-like” in nature because and the penalty severity depends on the level of involvement in the rebellion (Article 473 para. 1 SCC).

PL

Przedmiotem artykułu jest stypizowane w hiszpańskim kodeksie karnym przestępstwo rebelii (art. 472 h.k.k. z 1995 r.), które ma długą tradycję, bowiem występowało w prawie wszystkich hiszpańskich kodeksach karnych (z 1848 r., 1870 r., 1932 r.). Przestępstwo to polega na publicznym buncie w sposób gwałtowny, którego celem jest realizacja któregokolwiek z siedmiu celów określonych w art. 472 h.k.k., obejmujących uchylenie, zawieszenie lub zmiana w całości lub w części konstytucji oraz pozbawienie urzędu albo odebranie w całości lub w części prerogatyw i uprawnień królowi lub królowej lub regentowi, lub członkom regencji, lub zmuszenie ich do wykonania czynności wbrew ich woli (art. 472 pkt 1 i 2 h.k.k.). Występuje także w typie kwalifikowanym ze względu na różne okoliczności, np. wyciągnięcie broni, spowodowanie spustoszenia, stosowanie ciężkiego gwałtu wobec osób (art. 473 ust. 2 h.k.k.). Godzi ono w konstytucję i podstawowe instytucje demokratycznego państwa oraz w fundamenty państwa prawa. Artykuł 472 h.k.k. chroni porządek konstytucyjny, a więc obowiązywanie zasad i instytucji konstytucyjnych. Jest przestępstwem wieloosobowym. Jego podmiotem nie może być pojedyncza osoba, ale grupa osób. Ustawa nie określa ich liczby, ale ma być ich tyle, ile jest wystarczające do osiągnięcia zamierzonego celu. Może być popełnione z zamiarem bezpośrednim zabarwionym, a sprawcy powinni dążyć do realizacji któregoś ze stypizowanych w ustawie celów. Zagrożenie zarówno przestępstwa w typie podstawowym, jak i kwalifikowanym ma charakter „kaskadowy”, bowiem surowość kary zależy od stopnia uczestnictwa w rebelii (art. 473 ust. 1 h.k.k.).

Refine search results

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Ius Novum

1 Kwartalnik Filmowy

1 Pamiętnik Teatralny

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Wieki Stare i Nowe

1 Wschodni Rocznik Humanistyczny

2 Pietrzak J.

1 Janicki J. J.

1 Januszek-Sieradzka A.

1 Olechnowicz E.

1 Piskorz A.

1 Stefańska B. J.

3 2023

2 2020

1 2018

1 2006

Mądrość i miłość drogą do świętości. Św. Jadwiga Królowa w liturgii i nauczaniu Jana Pawła II

Odtwórstwo historyczne postaci Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej i jego znaczenia dla edukacji regionalnej i ponadlokalnej

Oczekiwanie na dziecko w rodzinie królewskiej w Polsce w XV i XVI wieku

Znikające miasto

Ceremoniał koronacyjny i jego znaczenie dla pozycji polskich królowych w XVII i XVIII wieku

Spektakl suwerenności: uroczystości koronacyjne królowej Elżbiety I

Przestępstwo rebelii w hiszpańskim prawie karnym