Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  krytyka teatralna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Krytyka teatralna - pomiędzy mainstreamem a demokratycznym Hyde Parkiem

100%
Zimnica-Kuzioła E.
Sztuka i Dokumentacja
|
2017
|
issue 16
91-99
EN
In the age of the Internet, theatrical portals and theatrical blogs, professional critics writing about theatre are not the only circles shaping public opinion. Traditional criticism is enclosed in a hermetic world, into which the common spectator rarely peeks. In the field of theatre criticism, one can talk about the process of ‘de-distanciation’ (a term coined by K. Mannheim), the decreasing distance of the legally valid culture and the one that is not institutionally legitimized. On web portals, qualified critics (theatre theorists, theatre makers) conduct discussions with theatre goers, bloggers provide information on what is worth seeing in Polish theaters and express synthetic opinions that are relevant to people interested in theatre repertoire. This phenomenon can be called a diversification of criticism, although I prefer to talk about the process of the democratization of theatrical discourse. Blogs in a sociological sense are a manifestation of individuals' grassroots activity. The advantage of this communication platform is independence (freedom from ‘content guards’, that is, ‘gatekeepers’), non-hierarchical structure, the possibility to publish content quickly, the practical realization of participatory culture. Blogs fulfill informational, documentary, unmasking, popularization and integration functions. They promote institutions, events, publications, symbolic content; they embark a critical reflection, animate interest in culture, build communities of people who initiate dialogue, focused around the blog. The distinctive feature of this on-line journal is the interactivity and the possibility of post graphics and multimedia content.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zofia Jasińska (1930–2022): Wspomnienie

75%
Krasiński E.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
vol. 72
|
issue 4(287)
281-290
EN
An In Memoriam about Dr Zofia Jasińska (1930–2022), scholar of the history of Polish theatre and editor, who worked at the Theatre Museum in Warsaw as an inventory curator for almost thirty years. The article describes her student years at the Catholic University of Lublin, her work at the Bibliographic Institute of the National Library in Warsaw, her long time collaboration as a theatre reviewer with the Kraków socio-cultural magazine Tygodnik Powszechny, her underground activity during communist rule, and her participation in the amateur theatre movement and in religious associations. It characterizes her most important scholarly and documentary works, thanks to which she is remembered as an outstanding theatre historian and an exemplary editor and documentarian.
PL
Wspomnienie o dr Zofii Jasińskiej (1930–2022), badaczce dziejów teatru polskiego i edytorce, która przez blisko trzydzieści lat pracowała w Muzeum Teatralnym w Warszawie na stanowisku kustosza-inwentaryzatora. W artykule przedstawiono lata jej studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, pracę w Instytucie Bibliograficznym Biblioteki Narodowej, wieloletnią współpracę recenzentki teatralnej z krakowskim Tygodnikiem Powszechnym, działalność konspiracyjną w latach PRL, uczestnictwo w amatorskim ruchu teatralnym oraz w stowarzyszeniach religijnych. Scharakteryzowano jej najważniejsze prace naukowe i dokumentacyjne, dzięki którym jest pamiętana jako wybitna historyk teatru, wzorowa edytorka i dokumentalistka.
3
Publication available in full text mode
Content available

„Teatr musi być komunikatywny” – Waldemar Krygier jako dyrektor i reżyser Teatru Ludowego w Nowej Hucie

63%
Sadlik M.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
|
2019
|
vol. 19
209-223
RU
This paper presents the period of artistic activity of Waldemar Krygier in Nowa Huta. Krygier was a director and manager of the Ludowy Theatre from 1971–1974 and before that time he founded a famous student’s theatre, Studio 38, and also cooperated with Jerzy Grotowski. The author briefly analyses those performances by Krygier which became interesting for theatre critics, especially Biesy – his greatest theatrical achievement. As a manager and director, he ambitiously searched for the repertoire. During his term, the stage Nurt 71 was created – an interesting niche initiative.
4
Publication available in full text mode
Content available

Teatralne boyowanie (1). Miejsce francuskiej farsy w polskim teatrze międzywojennym z perspektywy recenzenta — Tadeusza Żeleńskiego (Boya)

63%
Ignaczak L.
Prace Polonistyczne
|
2015
|
vol. LXX
101-117
EN
This article, the first in the series, is devoted to the work of Żeleński-Boy as a theater critic. In his witty feature articles Boy discussed theatrical performances, sharing with the audience his view on the quality of the theatre programme, way of adapting literary texts, actors’ skills of creating a stage role. The article presents the views of Boy on shaping the repertoire of Polish theaters of the interwar period, especially with regard to the French farce and comedy. On their basis Boy demonstrated diversity of tradition of Polish and French theater and explained the impact of historical conditions on the differences in the treatment of stage entertainment.
5
Publication available in full text mode
Content available

Demokratyzacja instytucji krytyki teatralnej wskutek upowszechnienia Internetu

63%
Kocemba J.
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
|
2017
|
issue 1(22)
PL
W tekście Demokratyzacja instytucji krytyki teatralnej wskutek upowszechnienia Internetu autorka bada krytykę teatralną, odrzucając najczęściej stosowane perspektywy literaturoznawcze, a przyjmując metodologie kulturoznawcze i socjologiczne. Przedstawia nadzieje aktywistów co do rozwoju kultury uczestnictwa, które wiązali oni z technologią 2.0. na początku XXI wieku oraz pokazuje jak zmieniło się w tym kontekście ich postrzeganie Internetu. Wskazuje na korzyści dla teatru i społeczeństwa, które mogłyby wyniknąć wskutek demokratyzacji instytucji krytyki teatralnej. Następnie, oddzielając krytykę teatralną w Internecie od internetowej krytyki teatralnej, dokonuje przeglądu rozmaitych praktyk kulturowych reprezentujących przedmiot jej badań. Na podstawie przeprowadzonych badań wskazuje, w których obszarach i w jakim stopniu krytyka teatralna jest instytucją demokratyczną. Pokazuje, że wbrew powszechnemu przekonaniu Internet nie jest przestrzenią wolności i nie sprzyja budowie kultury uczestnictwa w takim stopniu, w jakim życzyliby sobie jej orędownicy.
EN
In this paper, the author analyses the issue of theater criticism rejecting the most common literary perspective, and accepting cultural and sociological methodologies. The author expresses the activists’ hope for the development of a culture of participation which they associated with technology 2.0. at the beginning of the twenty-first century and shows how it has changed. She points to the benefits for the theater and the society which could arise as a result of the democratization of institutions of theatrical criticism. Then, separating theater criticism on the Internet from website theater criticism, she reviews the various cultural practices representing the object of her research. Based on the survey, she indicates in which areas and to what extent theater criticism constitutes a democratic institution nowadays. She shows that, contrary to popular belief, the Internet is not a space of freedom, neither is it conducive to building a culture of participation to the extent that its proponents would have liked it to.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Georges Banu Effect: The Critic as Artist and the Artist as Critic

63%
Saiu O.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
vol. 72
|
issue 1
183-190
PL
Portret Georgesa Banu (22 czerwca 1943–21 stycznia 2023), a zarazem hołd złożony jednemu z najbardziej wpływowych krytyków teatralnych naszych czasów. Tekst został pomyślany jako refleksja nad wyjątkową osobowością Banu, oscylującego między Rumunią a Francją, między rumuńskim a francuskim, między krytyką a kunsztem artystycznym. Skupiając się na oddziaływaniu języka Banu, autor charakteryzuje główne cechy jego stylu, które przyczyniły się do zmiany postrzegania krytyki jako zawodu i jako aktu pamięci kulturowej. Autor podkreśla, że charyzmatyczna obecność Banu na scenie teatralnej ostatnich dekad była równie znacząca jak jego spuścizna krytyczna.
EN
This article is a portrait of, and a tribute to Georges Banu (22 June 1943–21 January 2023), one of the most influential theater critics of our time. It is meant to be a reflection on the uniqueness of Banu’s personality, between Romania and France, between Romanian and French, between criticism and artistry. Focusing on the impact of Banu’s words, it highlights the major traits of his style, which contributed to a different perception of criticism as a profession and as an act of cultural memory. The conclusion is that Banu’s charismatic presence in the theatrical scene of the past decades was as meaningful as his written critical legacy.
7
Publication available in full text mode
Content available

Polski Żyd: Jakub Appenszlak jako krytyk teatralny

63%
Godlewska J.
Pamiętnik Teatralny
|
1992
|
vol. 41
|
issue 1/4
127-134
EN
A profile of Jakub Appenszlak  (1894–1950), the Yiddish theater critic who wrote in Polish and who during the interwar period published reviews of Yiddish and Polish theaters in the daily Nasz Przegląd, of which he was the Editor.
PL
Portret Jakuba Appenszlaka (1894–1950), żydowskiego krytyka piszącego po polsku. Appenszlak w okresie międzywojennym publikował recenzje z przedstawień w teatrach polskich i żydowskich w dzienniku Nasz Przegląd, którego był redaktorem.
8
Publication available in full text mode
Content available

Herman Czerwiński – zapomniany krytyk z getta warszawskiego w świetle publicystyki teatralnej «Gazety Żydowskiej»

63%
Dąbrowska A., Parnes J.
Pamiętnik Teatralny
|
2022
|
vol. 71
|
issue 4
123-147
EN
This article analyses the work of Herman Czerwiński as a leading theater critic of Gazeta Żydowska (Jewish Gazette), published by Jewish journalists under the control of the Nazis in 1940–1942 in the General Governorate for the Occupied Polish Region. To date, his contributions to the Gazeta Żydowska have received little scholarly attention, whether in publications about Jewish press or about Jewish theater during the Second World War. The authors of the article focus on Czerwiński’s opinions on the activity of Warsaw Ghetto theaters, his assessment of their repertoire policy, and his way of reviewing performances staged in the ghetto. The primary research method was quantitative-qualitative content analysis of all 279 editions of Gazeta Żydowska. In order to determine how Czerwiński was perceived in the ghetto, the research also included Gazeta Żydowska articles mentioning him, as well as diaries and memoirs of members of the Jewish intelligentsia. The research also reconstructed the critic’s earlier life, particularly his links with theater, based on pre-war publications from Polish and Jewish press.
PL
W artykule przeprowadzono analizę dorobku Hermana Czerwińskiego jako wiodącego krytyka teatralnego „Gazety Żydowskiej” (GŻ) wydawanej przez żydowskich publicystów pod kontrolą hitlerowskiego okupanta w latach 1940–1942 na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Jego publicystyka w GŻ nie doczekała się dotychczas szerszego omówienia ani w publikacjach naukowych dotyczących żydowskiej prasy ani w pracach poświęconych teatrowi żydowskiemu w czasie II wojny światowej. Przedmiot zainteresowania autorów artykułu stanowi w szczególności stosunek Czerwińskiego do działalności teatrów z getta warszawskiego, jego ocena ich polityki repertuarowej, a także jego sposób recenzowania gettowych spektakli. Podstawową metodę badawczą stanowiła ilościowo-jakościowa analiza zawartości wszystkich 279 wydań GŻ. Aby ustalić, jak Czerwińskiego postrzegano w getcie, w badaniu uwzględniono także poświęcone mu teksty z GŻ, a także dzienniki i wspomnienia przedstawicieli żydowskiej inteligencji. W celu zrekonstruowania wcześniejszych losów krytyka, w tym zwłaszcza jego związków z teatrem, w analizie wykorzystano także publikacje z przedwojennej prasy polskiej i żydowskiej.
9
Publication available in full text mode
Content available

Narcyz zakochany sam w sobie

51%
Lipiński J.
Pamiętnik Teatralny
|
1960
|
vol. 9
|
issue 1
147-154
EN
This article discusses the 1812 Warsaw performance of Louis-Antoine Duport, who appeared in ballet entitled Narcissus in Love with Himself in his own choreography. The author examines the review of the event by an anonymous critic of the Gazeta Warszawska (possibly Kantorbery Tymowski). He reads the analyzed review in the context of the history of dance criticism in Poland in the eighteenth and nineteenth centuries and sets it against assessments of Duport's talent formulated by Jean-George Noverre, Julien-Louis Geoffroy, and Stendhal. The artist's relationships with Marguerite Joséphine Weymer (a.k.a. Miss George) and Maria Danilova provide an important backdrop to the main theme. The author uses contemporary Soviet research to adjust the earlier findings of English and Italian scholars.
PL
Artykuł omawia pojawienie się na warszawskiej scenie w 1812 roku Louisa-Antoine'a Duporta, który wystąpił w balecie w swojej choreografii, zatytułowanym Narcyz zakochany sam w sobie. Autor  przygląda się recepcji wydarzenia przez anonimowego krytyka Gazety Warszawskiej; być może Kantorberego Tymowskiego. Analizowaną recenzję umieszcza w kontekście dziejów krytyki tańca w Polsce w XVIII i XIX wieku oraz zestawia ją z ocenami talentu Duporta formułowanymi przez Jean-George’a Noverre’a, Julien-Louisa Geoffroya, Stendhala. Istotnym tłem dla głównego tematu są relacje artysty z Marguerite Joséphine Weymer (in. panną George) i Marią Daniłową. W odniesieniu do tego tematu autor tekstu, korzystając ze współczesnych badań radzieckich, koryguje narracje funkcjonujące wcześniej w opracowaniach angielskich i włoskich.
10
Publication available in full text mode
Content available

Zwischen Hamlet, Hanswurst und dem Andrucktermin um 22.30 Uhr – Der Alltag der Theaterkritik

38%
Oesterreich V.
Wortfolge. Szyk Słów
|
2020
|
issue 4
1-18
PL
Krytycy, skarykaturowani na scenie, w filmie czy też na rysunkach, nie należą do rzadkości. Za jeden z pierwszych przykładów takich karykaturalnych wyobrażeń mogą posłużyć komentarze widzów w Szekspirowskim Snu nocy letniej. Karykatur nie brak także w filmie Arszenik i stare koronki czy też animacji Ratatuj. Twierdzenie, iż krytykę teatralną zapoczątkowała dopiero publikacja Dramaturgii hamburskiej Lessinga, nie znajduje swojego uzasadnienia. Bez krytyki nie do pomyślenia są ani starożytne konkursy dramatopisarskie, ani Poetyka Arystotelesa. Pod względem czysto stylistycznym krytyki teatralne noszą silny ślad oralności, szczególnie u Ludwiga Börnego, Theodora Fontanego, Alfreda Kerra i Friedricha Lufta. Twierdzenie Kerra, że krytyka, obok liryki, dramatu i epiki, to czwarty z podstawowych rodzajów literackich, miało cel autokreacyjny. Inni krytycy nie podzielali jego opinii. Kontekst medialny stawia przed dzisiejszymi krytykami teatralnymi wciąż nowe wyzwania: Internet powoduje wzrost konkurencji i presję aktualności; także różnorodność formalna (teatr postdramatyczny, teatr postmigrancki, Site Specific Theatre, kwerendy w teatrze, dekonstrukcja tradycyjnych tematów etc.) wymaga od krytyka, aby wciąż na nowo określał swoją pozycję.
EN
Critics are often caricatured on stage, in movies and in drawings. One of the first examples are the viewer comments in Shakespeare’s A Midsummer Night’s Dream. Caricatures are also found in Arsen und Spitzenhäubchen [Arsenic and Old Lace] and the computer-animated film Ratatouille. The claim that theatre criticism began with the publication of Lessing’s Hamburgischer Dramaturgie must be rejected. Without theatre criticism, neither the ancient playwright competitions nor Aristotle’s Poetics are thinkable. From a purely stylistic perspective, theatre criticism is very heavily inclined towards orality, especially with Ludwig Börne, Theodor Fontane, Alfred Kerr and Friedrich Luft. Kerr’s claim that criticism should be considered the fourth major literary genre next to epic, drama, and poetry, served the purpose of self-establishment; other critics do not share this point of view. In the context of media, contemporary theatre critics are faced with new challenges: on the one hand, the pressure to be up to date has risen sharply as a result of online competition, on the other hand the formal diversity (post-dramatic theatre, post-migrant theatre, site-specific theatre, research projects, deconstruction of traditional themes, etc.) constantly demands new positions to be taken.
DE
Kritiker werden häufig karikiert: auf der Bühne, im Film und natürlich in gezeichneter Form. Ein frühes Beispiel bilden Shakespeares Zuschauer-Kommentare im Sommernachtstraum. In Arsen und Spitzenhäubchen oder dem Animationsfilm Ratatouille findet man ebenfalls Karikaturen. Die Behauptung, die Theaterkritik existiere erst seit Lessings Hamburgischer Dramaturgie, muss zurückgewiesen werden. Ohne Kritik sind weder die antiken Dramatiker-Wettbewerbe noch die Poetik des Aristoteles denkbar. Rein stilistisch betrachtet sind Theaterkritiken von einem starken mündlichen Duktus geprägt, speziell bei Ludwig Börne, Theodor Fontane, Alfred Kerr und Friedrich Luft. Kerrs Behauptung, die Kritik stünde als vierte Gattung neben der Lyrik, Dramatik und Epik diente der Selbststilisierung, andere Kritiker teilen diese Auffassung nicht. Im medialen Kontext stellen sich für heutige Theaterkritiker ständigneue Herausforderungen dar: Zum einen ist der Aktualitätsdruck durch die Online-Konkurrenz stark gestiegen, zum anderen verlangt die formale Vielfalt (postdramatisches Theater, postmigrantisches Theater, Site Specific Theatre, Rechercheprojekte, Dekonstruktion überlieferter Stoffe etc.) ständig neue Positionsbestimmungen.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.