Search results

1

Kwestie teologiczne w przedmowach i posłowiach wydań Božidara Vukovicia

100%

Naumow A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2016

|

vol. Dawna cyrylicka księga drukowana: twórcy i czytelnicy

|

issue 7

37-49

RU

Опираясь на послесловие в Цетинском октоихе первогласнике 1494 года, венецианский издатель Божидар Вукович (1460–1539) со своими помощниками – сербскими монахами – в девяти текстах, помещенных в шести разных изданиях (1519–1520, 1536–1538), затрагивает ряд богословских тем, которые выстраивает в продуманную систему. В центре внимания находится вопрос общения Бога с человеком. В период от создания Адама до пророка Моисея доминирует прямой контакт („лицом к лицу”), a данный Моисею письменно зафиксированный Закон и писания пророков помогают людям в ожидании главного акта исполнения Предвечного совета – Воплощения Логоса. Издавая ветхозаветные (особенно Псалтирь) и богослужебные книги Нового завета, Божидар осознает огромную роль печатного слова для служения Богу и Церкви. Забота о спасении православных верующих и духовная помощь страдающей сербской родине лежат в основе культурной деятельности Вуковича. Независимо от политической, церковной и семейной конъюнктуры, предисловия и послесловия в изданиях его типографии свидетельствуют о высоком уровне богословской мысли православия в конце XV – начале XVI века и о сознании всеправославного единства Церквей под омофором четырёх восточных патриархов.

2

Nowo odnaleziona księga Acta Pontifi calia Arcybiskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego

84%

Prokop K. R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2009

|

vol. 92

185-204

3

Księgi kaznodziejskie z końca XVIII wieku w Beszowej

67%

Szady J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2004

|

vol. 82

289-304

DE

Die Verzeichnisse der in den kirchlichen Visitationsprotokollen aus der Zeit vor den Polnischen Teilungen aufgeführten Bücher bilden oft die einzige Spur nicht mehr existierender Bibliotheken. Die übliche Weise des Notierens der Autoren und Titel der in den Pfarreien oder Klöstern befindlichen Bücher erlaubt lediglich Untersuchungen zur quantitativen und inhaltlichen Struktur dieser Büchersammlungen und macht es unmöglich, zum Beispiel die innere Organisation der Bibliothek, die Arten ihrer Vergrößerung oder die Herkunftsquellen dieser Sammlungen zu erkennen. Das Visitations-Inventarverzeichnis der Ordenspfarrei der Pauliner von 1783 enthält ein Verzeichnis von 807 Bänden und zeugt von einer mehrhundertjährigen Sammeltätigkeit der seit 1421 in diesem Ort ansässigen Ordensmänner. Im Zusammenhang mit der Übernahme der Pfarrseelsorgepflichten durch die Pauliner wurden in ihrer Bibliothek auch Bücher gesammelt, die für die Predigttätigkeit hilfreich sein konnten. Diese Predigtenabteilung bildete 25% des Gesamtbestaneies der Büchersammlung von Beszow und enthielt Predigtsammlungen von etwa 80 polnischen und ausländischen Autoren. Die Bibliothek selbst war am Ende des 18. Jahunderts die umfangreichste aller Büchersammlungen des Dekanats Pacanow sowie der gesamten Präpositur Wislica, Das Inventarverzeichnis von Beszow liefert einen der wenigen Beweise für die Existenz einer so imposanten Bibliothek, die ähnlich wie andere Sammlungen dieser Art in der Zeit der Ordenskassationen zerstört wurde. Ein Teil ihrer Bestände (540 Exemplare) wurde im Jahre 1819 der - nach dem Novemberaufstand nach Petersburg geschafften - Öffentlichen Bibliothek einverleibt, die übrigen wurden zerstreut oder gingen verloren. Einzelne Exemplare kann man noch in den Beständen der Lanelesbibliotheken finden, zum Beispiel in der Öffentlichen Hieronim Łopaciński-Bibliothek in Lublin oder in der Krakauer Jagiellonen-Bibliothek.

4

Ślady Boga w przyrodzie w pismach świętego Franciszka z Asyżu, świętego Bonawentury i świętego Jana Pawła II

67%

Warchoł P.

Polonia Sacra

|

2016

|

vol. 20

|

issue 3(44)

81-98

PL

Święty Franciszek z Asyżu, święty Bonawentura z Bagnoreggio i święty Jan Paweł II to grono osób, które łączy świętość życia oraz umiłowanie przyrody. Odczytywali ją jako księgę Boga, odkrywając w niej Jego wielkość i piękno. Wierni Pismu Świętemu, proponowali uznanie przyrody, by „z wielkości i piękna stworzeń poznać przez podobieństwo ich Stwórcę” (Mdr 13, 5) oraz uwielbiać Go za to dzieło. Dla wierzących i niewierzących piękno wyciśnięte przez Boga w naturze dowodzi Jego istnienia i pozwala patrzeć na świat w perspektywie wieczności. Odczytanie śladów Boga w przyrodzie adresowane jest dla wszystkich ludzi, gdyż razem tworzą rodzinę, bratersko‑siostrzaną wspólnotę z Ojcem i dalszymi krewnymi, braćmi kosmicznymi. Ślady Boga pozostawione w przyrodzie pozwalają dostrzec bezinteresowną miłość, a w konsekwencji zachwycić się nad tajemnicą istnienia i pozostawionego piękna. Rzecz w tym, by umieć usłyszeć, czyli mieć umiejętność rozpoznawania znaków i ukrytych w nich sensów.

EN

St. Francis of Assisi, St. Bonaventure of Bagnoregio and St. John Paul II form a group of people who share devotion for the sanctity of life and love of nature. They saw and read life and nature as a living book of God, discovering grandeur and beauty of creation. Faithful to Scripture, they proposed appreciation of nature because “For by the greatness of the beauty, and of the creature, the Creator of them may be seen, so as to be known thereby” (Wis 13: 5), and glorify Him for this work. For believers and nonbelievers beauty placed by God in nature proves His existence and allows the person to look at the world in the perspective of eternity. Reading the signs of God in nature is addressed to all people, because together we form a family, a brotherly sisterly communion with the Father and our universal relatives. God left traces in nature to provide an insight into His selfless love and, consequently, to marvel at the mystery of existence and its beauty. The point is to be able to hear or have the ability to recognize the signs and hidden meanings which speak to us of this.

5

Liturgia słowa Bożego przestrzenią zbawczego dialogu Boga z człowiekiem w świetle adhortacji apostolskiej Benedykta XVI Verbum Domini

51%

Kwiatkowski D.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 48

403-420

PL

Niniejszy artykuł ukazuje liturgię słowa Bożego jako miejsce zbawczego dialogu pomię- dzy Bogiem a człowiekiem. Podstawowym źródłem niniejszej refleksji jest adhortacja apostolska Benedykta XVI V erbum Domini. Ów zbawczy dialog między Bogiem a człowiekiem stał się możliwy dzięki Bożemu Objawieniu. Poprzez całą historię zbawienia Bóg objawiał się ludzkości poprzez słowa i dzieła, co opisane zostało na kartach Pisma Świętego, które stało się głównym źródłem chrześcijańskiej liturgii. Słowo Boże jest żywe i skuteczne, a dzięki obecnemu w nim Chrystusowi posiada stwórczą i zbawczą moc. Bowiem to właśnie w Chrystusie — boskim Logosie — Bóg w pełni przemówił do człowieka i ukazał mu swoje oblicze. Przez swe słowo Bóg nie tyle chce pouczać lub ganić człowieka, ale wprowadzić go w ów zbawczy dialog, oczekując jedynie naszej odpowiedzi, która wyrażać się będzie w żywej i świadomej wierze. Podstawową przestrzenią tegoż dialogu jest liturgia Kościoła, co wynika z faktu, że właśnie w niej obecny jest Chrystus — Słowo Boże staje się w niej rzeczywiście obecne.

EN

The paper shows the Liturgy of the Word of God as a place of salvific dialog between God and man. The fundamental source of this reflection is the exhortation Verbum Domini signed by pope Benedict XVI. The salvific dialog between God and man become possible because of the fact that God revealed Himself to the man. Throughout the entire history of Salvation God revealed Himself to mankind by His words and works, what was described by the inspired Authors. In such a way the Bible become a book of the Word, which continues to be proclaimed in Liturgy of the Church. The word of God is living and effective and it has power, which is both creative and salvific, because Jesus Christ is present in it, as the eternal Word of the Father. In Jesus — the divine Logos, God has fully spoken to mankind and has shown us His countenance in a most perfect way. Through His word God doesn’t want to instruct and scold us, but He wants to make a salvific dialog with us waiting for our response, which should be make of our living and conscious faith. The salvific dialog becomes a reality and gets perfection in the liturgy of the Church. This is possible by the presence of Christ in the liturgy, where — in fact — the word of God becomes actual and present.

Refine search results

2 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Latopisy Akademii Supraskiej

1 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Polonia Sacra

1 Kwiatkowski D.

1 Naumow A.

1 Prokop K. R.

1 Szady J.

1 Warchoł P.

3 2016

1 2009

1 2004

Kwestie teologiczne w przedmowach i posłowiach wydań Božidara Vukovicia

Nowo odnaleziona księga Acta Pontifi calia Arcybiskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego

Księgi kaznodziejskie z końca XVIII wieku w Beszowej

Ślady Boga w przyrodzie w pismach świętego Franciszka z Asyżu, świętego Bonawentury i świętego Jana Pawła II

Liturgia słowa Bożego przestrzenią zbawczego dialogu Boga z człowiekiem w świetle adhortacji apostolskiej Benedykta XVI Verbum Domini