Search results

1

Mieszko III Stary i jego życie rodzinne

100%

Ratajczak K.

Przegląd Pedagogiczny

|

2021

|

issue 1

93-109

PL

Mieszko III Stary (1122/25–1202), książę kujawski, wielkopolski i krakowski był jednym z synów Bolesława III Krzywoustego i Salomei z Bergu. Na jego losy wpłynął fakt, iż po śmierci ojca piastowskie władztwo podzielone zostało na dzielnice, a sam książę został uwikłany w serię konfliktów z braćmi, a później także innymi przedstawicielami coraz mocniej rozrodzonej dynastii. Jeszcze za życia ojca (zm. 1138) pojął za żonę królewnę węgierską Elżbietę, a po jej śmierci (między 1150 a 1154 r.) poślubił Eudoksję, córkę wielkiego księcia kijowskiego Izjasława II. Z obu tych związków Mieszko doczekał się licznego potomstwa: pięciu synów i co najmniej pięciu córek. Celem artykułu jest przedstawienie Mieszka III nie tyle w roli polityka, władcy, ale jako głowy rodziny, również w szerszym ujęciu, jako nestora rodu Piastów. Co istotne, wszystkie dzieci Mieszka szczęśliwie przeżyły okres dzieciństwa, co jest swoistym ewenementem, biorąc pod uwagę wysoką śmiertelność dzieci w okresie średniowiecza. Artykuł podejmuje próbę, trudną z uwagi na specyfikę zachowanego materiału źródłowego, przedstawienia życia codziennego książęcej rodziny, przybliży meandry polityki dynastycznej, realizowanej przy pomocy aranżowanych małżeństw, poruszy wreszcie zagadnienia kultury materialnej i kultury dworskiej.

2

Rej Górnickiego. Filologiczne śledztwo w sprawie skatologicznych „trefności”

63%

Stępień P.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2017

|

issue 7(10)

33-51

EN

The second book of The Polish Courtier, Łukasz Górnicki’s paraphrase of Castiglione’s The Book of The Courtier, contains a study of courtly jesting. This is where, among other jests, two scatological jokes attributed to Mikołaj Rej appear. Most scholars considered them as evidence of a coarse sense of humour, incompatible with courtly pleasantry. And yet Górnicki treated Rej’s witticisms as superb examples of sophisticated jesting. The article presents an analysis of these jokes in the context of Górnicki’s discourse on courtly wit, Castiglione’s The Book of The Courtier, Cicero’s De oratore, Renaissance jests and old Polish satirical poetry. The analysis reveals complexity, unobvious meanings and function of scatological witticisms attributed to Rej and allows to understand reasons for the high regard in which Górnicki held them.

3

Królewicz się żeni. Uroczystości weselne Fryderyka Augusta Wettyna i Marii Józefy Habsburg na tle osiemnastowiecznej kultury dworskiej

51%

Kuras K.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 3: Dwór w Rzeczypospolitej i państwach ościennych, pod red. Artura Goszczyńskiego i A. Selina

225-242

PL

Uroczystości weselne Fryderyka Augusta Wettyna i Marii Józefy Habsburg w Wiedniu i Dreźnie w 1719 r. były demonstracją aspiracji politycznych elektora saskiego i króla polskiego Augusta II oraz potencjału gospodarczego i kulturalnego Saksonii. Zostały one zaaranżowane z uwzględnieniem schematu typowego dla kultury dworskiej z przełomu XVII/XVIII w. i wzbogacone o komponent lokalny, czyli zmultiplikowany cykl rozrywek, praktykowanych w czasie karnawałów w Dreźnie. Celem artykułu jest analiza uroczystości z 1719 r. w kontekście różnych poziomów komunikacji pomiędzy władcą i poddanymi oraz porównanie ich ze schematami właściwymi dla innych państw europejskich.

EN

The wedding ceremonies of Frederick Augustus Wettin and Mary Josepha Habsburg in Vienna and Dresden in 1719 were organized to demonstrate the political aspirations of the Elector of Saxony and King of Poland, Augustus II, and the economic and cultural richness of his countries. They were arranged in accordance with the scheme typical to the court culture of the 17th and 18th centuries and enriched with a local component, i.e. a multiplied cycle of carnival entertainments. The aim of the article is to analyse the celebrations of 1719 in the context of different levels of communication between the ruler and the subjects and to compare them with the patterns specific to the others European countries.

RU

Свадебные церемонии Фридриха Августа Веттина и Марии Юзефы Габсбург в Вене и Дрездене в 1719 году были демонстрацией политических устремлений саксонского курфюрста и польского короля Августа II, а также экономического и культурного потенциала Саксонии. Они были организованы с учетом закономерностей, характерных для придворной культуры на рубеже XVII - XVIII веков, и обогащены местным компонентом, то есть многократным развлекательным циклом, практикуемым во время карнавалов в Дрездене. Цель статьи - проанализировать празднования 1719 года в контексте разных уровней общения правителя и его подданных и сравнить их с моделями других европейских стран.

Refine search results

1 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

1 Przegląd Pedagogiczny

1 Wschodni Rocznik Humanistyczny

1 Kuras K.

1 Ratajczak K.

1 Stępień P.

1 2021

1 2020

1 2017

Mieszko III Stary i jego życie rodzinne

Rej Górnickiego. Filologiczne śledztwo w sprawie skatologicznych „trefności”

Królewicz się żeni. Uroczystości weselne Fryderyka Augusta Wettyna i Marii Józefy Habsburg na tle osiemnastowiecznej kultury dworskiej