Artykuł stanowi antropologiczną refleksję nad działaniami ekspozycyjnymi w galeriach sztuki, tworzonymi w ramach ekologicznej i/lub posthumanistycznej wizji świata. Wystawianie takich prac jest gestem zdelegalizowania pewnego systemu kwalifikacji opartego na antropocentryzmie i jest wyzwaniem dla społecznej idei smaku. Wystawa staje się miejscem konstruowania estetycznego świata, którego głównym paradygmatem jest odrcucenie opozycji natura/kultura. Tak powstaje „trzecia dziedzina” charakteryzująca się łączeniem kulturowo ukonstytuowanej sprzeczności natury i kultury, uwypukleniem związku czynników biologicznych i społecznych oraz syntezą kultury przyrodniczej, gdzie miejsce opozycji zajmuje ekologia.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.