Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: lack

Sort By:

Limit search:

Afekt wobec braku. Poezja Bolesława Leśmiana

100%

Pilch U. M.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

2018

issue 7

83-99

The article explores multi-dimensional sensitivity to the void as a major feature of Bolesław Leśmian’s poetry. The author distinguishes those stylistic devices which extract, on the level of language, the the feeling of non-fullness, absence, or nonexistence in Leśmian’s poems. Apophatic language translates itself into the issue of nonexistence seen as meaningful lack. The article focuses not so much on the category of the negation of existence as on independent, fixed, affective type of experience. The author inquires what happens with the poetic voice confronted with the Other in a situation experiencing pain resulting from lack. Empathetic co-feeling of “I” with the other turns out to be the most important state. The moment someone else’s pain is discovered, feelings change into the affective state which cannot be either realized or described. The I-Other-void confrontation brings about an affect. The empathetic “I” meets the Other who experiences various kinds of absence. The Other’s feelings become recognized and even, to some extent, defined by the person who speaks in the text but the affect happens afterwards. The emphatic confrontation and co-feeling destruct the coherent voice and the text itself for it causes that kind of unspeakable experience that cannot be realized, expressed or represented. This is an experience not-to-be-named.

Lektura poezji Bolesława Leśmiana pozwala wskazać zasadniczą cechę w postaci wielowymiarowego uwrażliwienia na brak. W liryce autora Sadu rozstajnego wyróżniam te zabiegi, które wydobywają już na poziomie językowym poczucie niepełni, nieobecności, nieistnienia. Apofatyczność języka przekłada się na problem niebytu jako braku znaczącego. Zajmuję się brakiem nie tyle jako kategorią zaprzeczenia istnienia, ile raczej jako samodzielnym, ukonstytuowanym, afektywnym rodzajem przeżycia. Zastanawiam się, co dzieje się z „ja” mówiącym, które konfrontuje się z innym w sytuacji przeżywania bólu wynikającego z braku. Najbardziej istotne okazuje się empatyczne współodczuwanie „ja” z innym. W momencie odkrycia cudzego bólu następuje stan afektywny, który nie podlega już ani uświadomieniu, ani opisaniu. Zderzenie na osi „ja” – inny – brak przynosi i stwarza afekt. Empatycznie nakierowane „ja” liryczne zderza się z innym, który przeżywa brak. Odczucia nnego zostają przez osobę mówiącą w tekście – do pewnego przynajmniej stopnia – rozpoznane, a nawet nazwane. Dopiero w tym, co rozgrywa się później, upatruję stanu afektywnego. Empatyczne zderzenie i współodczuwanie wybija „ja” z samego siebie, rozbija czasami tekst – doprowadza bowiem do przeżycia, które plasuje się poniżej uświadomionego, tym bardziej wyrażonego i wreszcie niewyrażalnego. Jest przeżyciem nie-do-nazwania.

Egzystencjalny wymiar pojmowania kategorii zła

71%

Wodecka K.

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

2021

vol. 13

395-409

The subject of the text is the analysis of evil in an ontic and moral sense. The essence of evil and where it comes from in different ways of understanding it presents a challenge to anyone who intends to focus on this problem. This does not mean, however, that it is incomprehensible. Evil is complex and permeates all areas of human existence, from language, through its thoughts, to the elusive negative force at work in the world. In fact, evil is immaterial because it is the lack of being. It is an element of imperfection that causes suffering. On the other hand, suffering that persists is the driving force of evil that lasts for many years. Evil is diverse and understood in many ways, therefore the aim of this text is to present its manifestations in general and to try to reflect on it.

Tematem tekstu jest analiza zła w sensie ontycznym i moralnym. Istota zła i to, skąd ono pochodzi ze względu na różne sposoby jego rozumienia, stanowi wyzwanie dla każdego, kto zamierza pochylić się nad tym zagadnieniem. Nie oznacza to jednak, że jest ono niepojmowalne. Zło jest złożone i przenika wszystkie obszary ludzkiej egzystencji, od języka, poprzez myśli, do nieuchwytnej negatywnej siły działającej w świecie. Zło w swej istocie jest nienamacalne, ponieważ stanowi pewien brak w sensie bytowym. Jest elementem niedoskonałości, który powoduje cierpienie. Z drugiej strony cierpienie, które nie przemija, jest siłą napędową zła, które trwa przez wiele lat.Zło jest różnorodne i rozumiane na wiele sposobów, dlatego celem tego tekstu jest ogólne przedstawienie jego przejawów i próba refleksji nad nim.

Refine search results

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

1 Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 Pilch U. M.

1 Wodecka K.

1 2022

1 2018

Search results

Afekt wobec braku. Poezja Bolesława Leśmiana

Egzystencjalny wymiar pojmowania kategorii zła