Search results

1

Estetyczne koszty chaosu przestrzennego

100%

Śleszyński P., Chmielewski T. J., Chmielewski S., Kułak A.

Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN

|

2018

|

vol. 182

|

issue 2

365-403

2

Under Construction: Urban Practices of Terrain Vague in Upper Silesia

75%

Petri J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

|

2019

|

issue 33

65-74

EN

The Silesian conurbation consists of large amounts of terrains of uncertain status. Empty areas left after closed coal mines, ironworks, decommissioned working-class recreation zones or simply SLOAPS (Spaces Left Over After Planning) tend to be increasingly noticed by Silesian citizens nowadays and the experience of terrain vagues has become an important factor shaping their daily routine. The article covers the one, chosen distinct Silesian terrain vague location: the landscape park Żabie Doły (situated in municipalities of Bytom – Chorzow – Siemianowice Śląskie) in a quest to investigate the „unintentional landscape” as a place of different independent urban practices, undertaken by inhabitants. Terrain vague is being presented as an opportunity rather than a burden for a modern urban planning.

3

Borders Between Europe and China: Why Do Europeans (MIS)Understand Chinese Culture?

63%

Juzefovič A.

Limes. Cultural Regionalistics

|

2009

|

vol. 2

|

issue 1

48-56

EN

The article goes deeper into the dialogue of inter-cultural Chinese and Western civilizations. It is analyzed how the Westerners perceive Chinese civilization and culture. The methods used here are the comparative and hermeneutical ones, as it is aimed to compare two different cultures and to penetrate the problems of understanding. The problems of understanding are not new, they have been analyzed a lot. The novelty of this article is determined by the fact that these problems are investigated in the outlooks of the understanding of Chinese culture and, especially, landscape aesthetics. Thus, the objects of this research are an inter-civilization dialogue and an inter-civilization conflict. The author of this article discusses why often it is difficult to develop a meaningful cultural dialogue between China and Europe, why this dialogue is relevant and how it could help Europeans to understand the Other and themselves. The idea presented in the article is that the Westerners are often mislead by a Chinese traditionalism, which is ambivalent and closely related to creativity and constant change, thus it should not be identified with stagnation and dogmatism. One more aspect of Chinese culture, which Europeans find difficult to understand, is its unity, which has deep philosophical implications and ability to connect the opposites. The author assumes that Western-Eastern Europe has many distinctive features, but the inhabitants of this region view classical Chinese culture and an art in a similar way as the inhabitants of the rest of Europe: all Europeans have similar stereotypes and difficulties to understand separate aspects. This allows us to speak about a common European approach.

LT

Straipsnyje gilinamasi į tarpkultūrinį kinų ir Vakarų civilizacijų dialogą. Nagrinėjama, kaip vakariečiai suvokia kinų civilizaciją ir kultūrą. Čia taikomi komparatyvistinis ir hermeneutinis metodai, nes siekiama palyginti dvi skirtingas kultūras ir įžvelgti supratimo problemų. Supratimo problemos nėra naujos, jau yra daug tyrinėtos, bet šio straipsnio naujumą lemia tai, kad jos gvildenamos kinų kultūros ir ypač kinų peizažinės estetikos supratimo perspektyvoje. Todėl šio tyrimo objektai yra tarpcivilizacinis dialogas ir tarpcivilizacinis konfliktas. Straipsnio autorė svarsto, kodėl dažnai sunkiai sekasi plėtoti prasmingą kultūrinį Kinijos ir Europos dialogą, kodėl jis yra aktualus bei kaip jis galėtų padėti europiečiams suprasti Kitą ir save patį. Išsakoma mintis, kad vakariečius dažnai klaidina kinų tradicionalizmas, kuris yra labai ambivalentiškas bei glaudžiai susijęs su kūrybingumu ir nuolatine kaita, todėl neturėtų būti tapatinamas su sąstingiu ir dogmatizmu. Kitas europiečiams sunkiai suprantamas kinų kultūros aspektas yra gilias filosofines potekstes turintis jos vientisumas, gebėjimas jungti priešybes. Autorės manymu, šiaurės rytų Europa turi daug savitų bruožų, tačiau šio krašto gyventojai į klasikinę kinų kultūrą ir dailę žvelgia panašiai kaip ir likusios Europos dalies gyventojai - visiems europiečiams būdingi panašūs stereotipai ir dėl jų kylantys sunkumai suprasti paskirus aspektus. Tai leidžia kalbėti apie europiečiams bendrą pasaulėžiūrą.

4

Wskaźnikowa ocena wartości estetycznej krajobrazu miejskiego na przykładzie centrum Wieliczki

63%

Kowalczyk K. A.

Space – Society – Economy

|

2021

|

issue 32

7-37

EN

Aesthetic landscape assessments are difficult studies, mostly based on subjective methods and hybrid research tools. The need for aesthetic landscape research derives from the care and concern not only for spatial order, but also for the quality of life and the of living, work and leisure environment. The landscape discussed in the article will be considered aesthetically in physiognomic terms as an perceived visual landscape. The first problem in the aesthetic assessments of landscape is the choice of the appropriate spatial unit that can reflect the real features of that landscape. It is postulated to use of landscape and urban enclosures designated according to the viewing and urban planning criteria as the basic units for the perception of the urban landscape. In the next part there will be a two-stage analysis of landscape and urban enclosures in terms of value and visual attractiveness. The fist stage is the identification and assessment of urban aesthetic landscapes – this indicator is used to assess the value of aesthetic urban landscape. The recommended groups of indicators include such landscape features as: colour and lighting, cleanliness and order, accessibility, functionality of enclosures resources, quality and technical condition, composition and arrangement, enclosures morphology and construction, decorativeness and urban furniture, proportionality of enclosures elements, spatiality (spaciousness), representativeness of the enclosures, diversity of enclosures resources, identity and symbolism, visibility as well as the compactness and coherence of enclosures walls. The second step is to specify the positive and negative landscape and aesthetic patterns in order to develop guidelines for the protection or improvement of the landscape with the highest and lowest values. In these studies, a view-composition analysis should be used based on the research methods and tools already available from the literature. The result of the research is a graphic design in the form of a choropleth map showing urban aesthetic landscapes and a series of guidelines for shaping and protecting the aesthetics of the landscape. The case study was based on the center of the town of Wieliczka, as it has the features typical of inner-city areas of small and medium-sized town in Poland. In the structure of the examined town center, 42 landscape and urban enclosures were determined based on the viewing and urban planning criteria. Among the best rated indicators there are those related to cleanliness and order, proportionality of enclosures elements, spatiality and accessibility, which are very often ascribed in geographical research (and not only) to the concept of spatial order. The enclosures with the highest rating are located in the central and northern part of the center of Wieliczka, covering the historic urban complex and a sequence of enclosures along the most important communication artery in the town. The lowest aesthetic rating was given to the enclosures located on the outskirts of the center. They are characterized by the dominance of the communication function (parking lots) with no or a cut line of buildings with a fairly free arrangement. In the article, the composition and viewing analysis was carried out for one of the highest-rated enclosure – Skulimowski Square. This enclosure creates an exceptionally harmonious landscape with a share of disharmonious objects not exceeding 1% of the enclosure view. The research emphasized the special function of tall greenery as a form binding the enclosure composition and building walls and “sealing” gaps in the coherence of the building line. The method is a proposal and a voice in the discussion on the identification of aesthetic landscapes in urban space, fitting into research on the landscape of the city in the physiognomic and aesthetic trend in geography (especially socio-economic geography and spatial management).

PL

Oceny estetyczne krajobrazu są badaniami trudnymi, opartymi przeważnie na subiektywnych metodach i hybrydowych narzędziach badawczych. Potrzeba badań estetycznych krajobrazu wyrasta z dbałości i troski nie tylko o ład przestrzenny, ale także o jakość życia oraz środowiska zamieszkania, pracy i wypoczynku. Omawiany w artykule krajobraz rozpatrywany będzie w ujęciu estetycznym w kategoriach fizjonomicznych jako percypowany krajobraz wizualny. Pierwszym problem w ocenach estetycznych krajobrazu jest wybór właściwej jednostki przestrzennej mogącej oddać rzeczywiste cechy krajobrazu. W artykule postuluje się wykorzystanie jako podstawowych jednostek dla percepcji krajobrazu miejskiego wnętrz krajobrazowo-urbanistycznych wyznaczonych według kryteriów widokowego i urbanistycznego. W kolejnej części przeprowadzona zostanie dwuetapowa analiza wnętrz krajobrazowo-urbanistycznych pod względem wartości i atrakcyjności wizualnej. Pierwszym etapem jest identyfikacja i ocena miejskich krajobrazów estetycznych – temu służyć ma wskaźnikowa ocena wartości estetycznej krajobrazu miejskiego. Wśród zalecanych grup wskaźników znalazły się takie cechy krajobrazu jak: barwność i oświetlenie, czystość i porządek, dostępność wnętrza, funkcjonalność zasobów wnętrza, jakość i stan techniczny wnętrza, kompozycja i rozplanowanie, morfologia i budowa wnętrza, ozdobność i umeblowanie, proporcjonalność elementów wnętrza, przestrzenność (przestronność) wnętrza, reprezentatywność wnętrza, różnorodność zasobów wnętrza, tożsamość i symboliczność, widoczność oraz zwartość i spoistość ścian wnętrza. Drugim etapem jest wyszczególnienie negatywnych i pozytywnych wzorców krajobrazowo-estetycznych dla wypracowania wytycznych w celu ochrony lub poprawy krajobrazu o najwyższych i najniższych ocenach. W badaniach tych należy zastosować analizę widokowo-kompozycyjną (przy wykorzystaniu fotografii widoku lub panoramy) w oparciu o dostępne już metody i narzędzia badawcze pochodzące z literatury. Wynikiem badań jest opracowanie graficzne w postaci kartogramu pokazującego miejskie krajobrazy estetyczne oraz serii wytycznych odnośnie kształtowania i ochrony estetyki krajobrazu. Studium przypadku oparto na centrum miasta Wieliczki, gdyż posiada cechy typowe dla obszarów śródmiejskich miast małych i średnich w Polsce. W strukturze badanego centrum miasta w oparciu o kryteria widokowe i urbanistyczne wyznaczono 42 wnętrza krajobrazowo-urbanistyczne. W badaniach najwyższe oceny wartości estetycznej uzyskały wnętrza placowe, następnie parkowe, na końcu uliczne. Wśród wskaźników najlepiej ocenianych znalazły się te związane z „czystością i porządkiem”, „proporcjonalnością elementów wnętrza”, „przestrzennością wnętrza” i „dostępnością”, które bardzo często przypisywane są w badaniach geograficznych (i nie tylko) pojęciu „ładu przestrzennego”. Wnętrza z najwyższą oceną zlokalizowane są w centralnej i północnej części centrum Wieliczki obejmując swym zasięgiem historyczny zespół urbanistyczny i ciąg wnętrz wzdłuż ważniejszej arterii komunikacyjnej w mieście. Najniższą ocenę estetyczną uzyskały wnętrza zlokalizowane na obrzeżach centrum. Cechują się one dominacją funkcji komunikacyjnej (parkingi) z brakiem lub pociętą linią zabudowy o dość swobodnym rozplanowaniu. W artykule analizę kompozycyjno-widokową przeprowadzono dla jednego z wnętrz o najwyższej ocenie – plac Skulimowskiego. Wnętrze tego placu miejskiego tworzy wyjątkowo harmonijny krajobraz z nieprzekraczającym 1% widoku wnętrza udziałem obiektów dysharmonijnych. W badaniach uwydatniła się szczególna funkcja zieleni wysokiej jako formy wiążącej kompozycję wnętrz oraz budującej ściany i „plombującej” luki w spójności linii zabudowy. Metoda stanowi propozycję i głos w dyskusji na temat identyfikacji krajobrazów estetycznych w przestrzeni miejskiej wpisując się w kierunek krajobrazowy badań nad miastem w nurcie fizjonomiczno-estetycznym na gruncie geografii (szczególnie geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarki przestrzennej).

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

1 Limes. Cultural Regionalistics

1 Space – Society – Economy

1 Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN

1 Chmielewski S.

1 Chmielewski T. J.

1 Juzefovič A.

1 Kowalczyk K. A.

1 Kułak A.

1 Petri J.

1 Śleszyński P.

1 2021

1 2019

1 2018

1 2009

Estetyczne koszty chaosu przestrzennego

Under Construction: Urban Practices of Terrain Vague in Upper Silesia

Borders Between Europe and China: Why Do Europeans (MIS)Understand Chinese Culture?

Wskaźnikowa ocena wartości estetycznej krajobrazu miejskiego na przykładzie centrum Wieliczki