Search results

1

Pozycja prawna przewodniczącego rady gminy - wnioski i postulaty

100%

Płonka-Bielenin K., Pyrzowski M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2016

|

vol. 16/1

159-173

PL

Pozycja prawna przewodniczącego rady gminy regulowana jest przede wszystkim ustawą z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym. Rada gminy w celu sprawnego działania wybiera spośród swego grona przewodniczącego oraz od jednego do trzech wiceprzewodniczących, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Wybór na przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady jest dwuetapowy. Pierwszy etap realizowany jest w głosowaniu tajnym przez oddanie głosów na kandydatów, a następnie ogłoszenie wyników przez komisję skrutacyjną. Jest to akt podstawowy i decydujący o wyborze, przy czym jego uzewnętrznienie następuje w formie uchwały rady gminy, która zostaje podjęta na podstawie artykułu 19 ustęp 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzającej wybór na jedną ze wskazanych funkcji. Oznacza to w konsekwencji, iż artykuł 19 ustawy o samorządzie gminnym nie może stanowić samodzielnej podstawy do określenia zasad wyboru na przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady. Określenie tych zasad powinno znaleźć się w statucie gminy.

EN

The legal position of the chairman of the municipal council is regulated primarily by the Law of 8 March 1990 on Local Government. The municipal council for the smooth operation appoints the chairman and from one to three vice-chairman, by an absolute majority of votes in the presence of at least half of the statutory members of the council in a secret ballot. The choice of chairman and vice-chairman of the two-step. The first stage is carried out by secret ballot to cast their votes for the candidates, and then the announcement of results by the returning committee. It is a basic and decisive act of choosing, while its manifestation takes place in the form of a resolution of the municipal council, which shall be taken on the basis of article 19, paragraph 1 of the Law on Local Government stating choice for one of the designated functions. This means in consequence that Article 19 of the Law on Local Government alone can not constitute the basis for determining the rules for selection for the chairman and vice-chairman. The definition of these principles should be included in the statute of the municipality.

2

Wybrane źródła do dziejów gminy karaimskiej w Haliczu oraz jej prawnej pozycji w Cesarstwie Austriackim w XIX w.

84%

Pawelec M.

Almanach Karaimski

|

2021

|

vol. 10

75-88

EN

Selection of source materials concerning the Karaim military service obligation in the Austrian Empire in the 19th century. The first annex contains the texts of official regulations exempting them from service with arms. The second annex is the texts of Karaims' public appearances to the authorities. Materials in German and Polish.

PL

Wybór materiałów źródłowych dotyczących obowiązku służby wojskowej Karaimów w Cesarstwie Austriackim w XIX wieku. Załącznik pierwszy zawiera teksty przepisów urzędowych zwalniających ich ze służby z bronią. Drugi załącznik to teksty wystąpień publicznych Karaimów przed władzami. Materiały w języku niemieckim i polskim.

3

Sądowe zastosowanie aktów Sądu Konstytucyjnego Ukrainy jako źródeł prawa administracyjnego

84%

Reszota W.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

vol. 9

83-94

PL

Akta ukraińskiego Sądu Konstytucyjnego zajmują szczególne miejsce w systemie źródeł prawa administracyjnego. Jednakże ich status nie jest regulowany przez ukraińskie ustawodawstwo, co prowadzi do niezrozumienia jego pozycji i korelacji z innymi źródłami prawa administracyjnego. W 2017 roku parlament Ukrainy przyjął nową edycję ustawy o Sądzie Konstytucyjnym Ukrainy. W artykule jest mowa o tym, że ustawa wprowadza pewne nowe cechy do systemu prawnego Ukrainy, na przykład skargę konstytucyjną, która pozwala każdej osobie złożyć skargę na jakąkolwiek ustawę uznawaną za niekonstytucyjną. Ustawa określa również wszystkie rodzaje aktów prawnych, które może przyjąć Sąd Konstytucyjny. Autor artykułu stwierdza, że nie ma wspólnego stanowiska w sprawie miejsca aktów ukraińskiego Sądu Konstytucyjnego w systemie źródeł prawa administracyjnego. Niektórzy uczeni twierdzą, że nie można ich uznać za źródła prawa, ponieważ nie zawierają one normy prawnej, podczas gdy inni uważają, że akty te mają obowiązkowy status i muszą być spełnione przez wszystkie podmioty prawa na Ukrainie. W artykule jest mowa o tym, że akty ukraińskiego Sądu Konstytucyjnego mają ogromny wpływ na normy prawne i dlatego powinny być traktowane jako źródła prawa. Podkreśla się, że nie wszystkie akty Sądu Konstytucyjnego należy traktować jako źródła prawa administracyjnego, lecz tylko te, które wpływają na normy prawa administracyjnego, które je interpretują. Autor podkreśla, że artykuł 83. ustawy o Sądzie Konstytucyjnym Ukrainy zawiera wszystkie rodzaje ustaw, które może przyjąć Sąd Konstytucyjny Ukrainy, a mianowicie: decyzje, konkluzje, ustalenia, polecenia bezpieczeństwa i orzeczenia sądowe dotyczące innych kwestii niezwiązanych z postępowaniem konstytucyjnym. Odnosi się również do decyzji Sądu Konstytucyjnego Ukrainy w sprawie konstytucyjności ustaw Ukrainy i innych aktów ukraińskiego parlamentu, aktów Prezydenta Ukrainy, aktów Gabinetu Ministrów Ukrainy i Rady Najwyższej Ukrainy. Jednocześnie zauważa, że Autonomiczna Republika Krymu i decyzje w sprawie oficjalnej interpretacji Konstytucji Ukrainy powinny zostać włączone do źródeł prawa administracyjnego. Spośród wszystkich wniosków Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy tylko wnioski dotyczące zgodności obecnych międzynarodowych traktatów Ukrainy z Konstytucją Ukrainy mogą być uznane za źródła prawa administracyjnego Ukrainy.

4

Postkolonialna koncepcja hybrydyczności a prawa własności kulturowej. Pomiędzy dynamiką kultury a esencjalizmem

84%

Sulikowski A., Wojtanowski M.

Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

vol. 9

71-92

EN

The article deals with the concept of “hybridity” in the context of cultural property rights. Authors, who embrace an anthropological approach, argue that there is tension between the existence of cultural hybrids and theoretical foundations embedding the above-mentioned field of law. As a matter of fact, cultural property — as well as cultural heritage, its subsequent extension — presupposes an alignment between a particular culture and an appropriate group. Accordingly, culture should unproblematically belong to specified “owners” who have the right to control it. However, this premise is particularly troublesome in the context of cultural hybrids as an attempt to specify “holders” of such products seems to be beleaguered. Additionally, the paper contends that the concept of cultural property itself distorts culture — it portrays its subject as a static, uncontaminated and easily determinable phenomenon. Furthermore, authors show that cultural property contributes to false perceptions of indigenous people in postcolonial contexts. In general terms, the article demonstrates the prolific character of postcolonial reflection in the context of the law.

Refine search results

2 Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze

1 Almanach Karaimski

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Pawelec M.

1 Pyrzowski M.

1 Płonka-Bielenin K.

1 Reszota W.

1 Sulikowski A.

1 Wojtanowski M.

1 2021

2 2018

1 2016

Pozycja prawna przewodniczącego rady gminy - wnioski i postulaty

Wybrane źródła do dziejów gminy karaimskiej w Haliczu oraz jej prawnej pozycji w Cesarstwie Austriackim w XIX w.

Sądowe zastosowanie aktów Sądu Konstytucyjnego Ukrainy jako źródeł prawa administracyjnego

Postkolonialna koncepcja hybrydyczności a prawa własności kulturowej. Pomiędzy dynamiką kultury a esencjalizmem