Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: lexical

Sort By:

Limit search:

Metoda zanikających podpowiedzi w diagnozie i terapii logopedycznej osób z otępieniem

100%

Domagała A.

Logopedia

2010-2011

vol. 39-40

207-218

W artykule wskazano sposoby zastosowania metody zanikającego znaku w postępowaniu logopedycznym w przypadkach otępienia – na etapie diagnozy oraz terapii. Proponowany przeze mnie sposób postępowania terapeutycznego, w odniesieniu do leksyki, na etapie przygotowawczym zakłada następujące kroki: 1) wybór materiału leksykalnego do ćwiczeń – odpowiednio do fazy choroby i potrzeb indywidualnych chorego, na podstawie aktualnej oceny sprawności leksykalnej pacjenta; 2) wybór optymalnych form wspomagania aktualizacji materiału leksykalnego (rodzaju udzielanych pacjentowi wskazówek i sposobu ich stosowania w toku terapii) – na podstawie propozycji zawartych w literaturze przedmiotu weryfikowanych w kontakcie z chorym; 3) opracowanie materiału wyrazowego w aspekcie strukturalnym – zgodnie z zasadą minimalizacji podpowiedzi i regułami budowy wyrazów. Na etapie pracy z pacjentem działanie logopedy organizują następujące zasady: 1) stopień trudności ćwiczeń (wzrastający w zaplanowanym przez logopedę układzie, a z punktu widzenia pacjenta redukowany dzięki metodzie zanikających podpowiedzi) kontrolowany jest tak, by minimalizować liczbę nieprawidłowych skojarzeń prowokowanych w sytuacji zadaniowej, mogących potem interferować z odpowiedziami prawidłowymi; 2) ćwiczenia leksykalne prowadzone są w obszarze wybranego pola leksykalno-semantycznego tak, by ukierunkować wysiłki pacjenta na aktualizację dookreślonego materiału leksykalnego, aktywizować przetwarzanie głębokie poprzez działania dotyczące wskazanej uprzednio kategorii znaczeniowej. Wskazany sposób postępowania logopedycznego objaśniam na przykładzie wybranej pacjentki z otępieniem.

In this article, various ways of applying the Fading Cues Method in the logopedic treatment of dementia, at the diagnosis and therapy stages are discussed. My proposed logopedic treatment, lexis related, adopts the following steps during the preparation stage: 1) a choice of lexical material for the exercises most appropriate for the disease stage and the individual needs of the patient. This is based on an up-to-date evaluation of the patient’s lexical capability; 2) a choice of optimal support for the recall of lexical material on the basis of suggestions in reference books and verified through contact with the patient. This support is in the form of guidance given to the patient and how to act on it during therapy; 3) a structural preparation of the semantic material in agreement with the principle of cue minimalization and word construction rules. At the stage of working with the patient, the logopedist’s activities are governed by the following rules: 1) the exercise difficulty level (increasing over the logopedist’s planned program, but from the patient’s viewpoint, decreasing as a consequence of the Fading Cues Method) controlled so as to minimize the number of incorrect associations triggered during the exercises, which can later interfere with the correct answers; 2) lexical exercises are carried out in a chosen area of the lexical and semantic field so as to direct a patient’s efforts into recalling the specified lexical material and activate deep processing through activities related to the earlier identified semantic category. I will explain the proposed logopedic treatment, by means of an example, with reference to a selected patient with dementia.

Wiederholungsfiguren in der Übersetzung Figures of repetition in translation

71%

Pieczyńska-Sulik A.

Investigationes Linguisticae

2018

vol. 40

43-52

This article aims to look at the problems of translating of the figures of repetition present in texts. Based on Lotman's distinction between the primary and secondary modeling system the value of repetitions in text will depend on the assignment to either one of the systems. Only in the second case will the repetitions not be blamed for redundancy, but recognized as legitimate artistic means. Whether on the phonological, morphological, syntactic or lexical level, the semiotic perspective turns out to be useful, both in terms of repetitions as well as the translation process.

Artykuł ma na celu przyjrzenie się problemom przekładu figur powtórzenia obecnych w tekstach. W oparciu o łotmanowskie rozróżnienie między pierwotnym i sekundarnym systemem modelującym wartość powtórzeń w tekście zależeć będzie od przyporządkowania do jednego z systemów. Tylko w drugim przypadku powtórzenia nie zostaną obciążone winą redundancji, lecz mają szansę zyskać uznanie jako pełnoprawne środki artystyczne. Czy to na płaszczyźnie fonologicznej, morfologicznej, składniowej czy leksykalnej przydatnym okazuje się perspektywa semiotyczna, zarówno w odniesieniu do samych powtórzeń, jak również procesu przekładu.

Refine search results

1 Investigationes Linguisticae

1 Logopedia

1 Domagała A.

1 Pieczyńska-Sulik A.

1 2019

1 2010

Search results

Metoda zanikających podpowiedzi w diagnozie i terapii logopedycznej osób z otępieniem

Wiederholungsfiguren in der Übersetzung Figures of repetition in translation