Search results

1

Political Liberalism and Political Emotions - An Unlikely Alliance? On Martha Nussbaum's Approach to Stability

100%

Lisowska U., Wrocławski U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2017

|

vol. 39 (4)

EN

The paper offers a type of internal criticism of Martha Nussbaum’s liberal political philosophy. On the one hand, Nussbaum’s claims to political liberalism (as defined by Rawls) are questioned. It is argued that her capabilities-based liberalism remains committed to a broader, primarily Aristotelian account of the human condition. As a result, it exceeds the limits imposed by political liberalism with its focus on citizenship and non-comprehensive foundations of political regimes. On the other hand, the paper argues that Nussbaum’s project can meet the basic normative objective of political liberalism. That is to say, it offers a convincing solution to the question: how can liberal values be stable in a society, given that liberalism endorses the plurality of acceptable normative doctrines? Nussbaum is able to address this issue, because her rich philosophical commitments allow her to complement liberal tenets with a compatible account of practical reasoning complementary. The paper focuses on one of the elements of this conception, i.e. Nussbaum’s theory of emotions and their role in a political culture.

2

O zapoznanym wymiarze pracy we współczesnej myśli politycznej

100%

Krzynówek-Arndt A.

Horyzonty Wychowania

|

2015

|

vol. 14

|

issue 31

153-172

EN

The concept of work is largely undervalued and even disregarded in the contemporary political thought dominated by political liberalism. There is an unfortunate tendency to trap the reflection on work between two extreme positions. In Marxist terms, work is the first need of man, work creates man, and ultimately may even not only distort human nature but dehumanize man as well. In the Arendtian approach, labour and work are entirely attributed to the sphere of pure necessity. Her hierarchy of labour, work and action implies that freedom and autonomy can be realized only in action allowing for full realization of a political existence. Personalistic political thought operates between the two extreme positions mentioned above. Work is treated as the means to meet human needs, but also serves the realization of the common good and is the expression of human creativity.

PL

We współczesnej myśli politycznej zdominowanej przez nurt neutralnego liberalizmu politycznego praca jest pojęciem nieprzemyślanym, a w dużej mierze nawet zapoznanym. Istnieje niebezpieczna tendencja, aby namysł nad pracą zamykał się między dwoma skrajnymi podejściami. W ujęciu marksistowskim praca jest pierwszą potrzebą człowieka, praca tworzy człowieka, a w ostateczności może nawet nie tylko zniekształcić naturę ludzką, lecz wręcz człowieka odczłowieczyć. W podejściu wyłożonym przez Hannah Arendt w Kondycji ludzkiej praca jest w całości przypisana sferze czystej konieczności. W zaproponowanej przez nią hierarchii pracy, wytwarzania i działania, tkwi założenie, że ludzka wolność i autonomia mogą znaleźć spełnienie tylko w działaniu umożliwiającym pełną realizację egzystencji politycznej. Personalistyczna myśl polityczna unika skrajności obydwu podejść. Praca jest postrzegana jako środek zaspokajania potrzeb, ale służy również realizacji dobra wspólnego i jest wyrazem twórczości człowieka.

3

Political liberalism and women’s rights

100%

Lisowska U., Lisowska U.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2019

|

issue 2

4

Demokracja a liberalizm – uwagi z perspektywy XXI w.

100%

Zmierczak M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2019

|

vol. 66

|

issue 1

EN

Nowadays the term “liberalism” is more and more used in political debates together with pejorative adjectives like “rotten”, “passed” and others. Instead of “liberal democracy” we hear about “sovereign democracy”, “independent democracy” and of course “national democracy”. Looking for the roots of such development, the author sees one of them in the identification of liberal ideas with the liberal economy. Although the deepened studies show, that even the most prominent liberals never were so orthodox like the libertarians, among them especially Hans-Hermann Hoppe, for whom no liberty is possible without absolute freedom of property, commerce and production. The idea is false, taking into account the liberals like John Maynard Keynes, even John Stuart Mill or Leonard Trelawney Hobhouse. The second misunderstanding is in the notion of democracy. Nowadays the most popular idea is that democracy means simply the political majority. That is the point in which the liberals were always very cautious, beginning with Benjamin Constant, Alexis de Tocqueville and John Stuart Mill. The liberals accepted democracy, but – according to the famous words of Mill – defined as the rule of majority, but with respect of minorities. It is clear, that this role of liberalism is nowadays in retreat. Democracy is often meant and understood as the sovereignty of the people, according to the words of Jean-Jacques Rousseau “unlimited, unalienable and indivisible”, and means freedom of nation and not freedom of individual. The historical experience shows that such “unlimited will of the people” was used as a veil for the most horrific political systems. But on the other hand, it is clear that under authoritarian regimes, liberalism, especially political liberalism, becomes the point of gathering of the opposition, as the examples of II French Empire, of fascist Italy, German III Reich, and communist regime confirm.

PL

Punktem wyjścia w niniejszym opracowaniu jest stwierdzenie faktu, że termin „liberalizm” nabiera pejoratywnego charakteru; w wypowiedziach polityków i publicystów pojawiają się określenia typu „zgniły” „upadły” czy „skompromitowany” liberalizm. Przyczyną tego zjawiska jest utożsamienie terminu „liberalizm” z nieograniczoną gospodarką wolnorynkową albo z absolutną, niemal anarchistyczną wolnością jednostki. To zjawisko nasiliło się szczególnie za sprawą szkoły chicagowskiej i libertarianizmu, czego najbardziej wymownym przykładem jest książka Demokracja – bóg, który zawiódł. Druga przyczyna to niewątpliwie stosunek klasycznych liberałów do demokracji. Liberałowie walczyli wprawdzie o powszechne prawa wyborcze (także dla kobiet), ale ich naczelnym zadaniem i ideałem było postawienie granic temu, co Jan Jakub Rousseau określił jako „nieograniczoną, suwerenną i niepozbywalną władzą ludu (narodu)”. Stąd określenie „demokracja liberalna” zawierało konkretną treść, taką jak prawa jednostki, rządy prawa, podział władzy. Jesteśmy aktualnie świadkami wzrostu popularności ideału Rousseau, mówi się przecież o „suwerennej demokracji”, woli narodu. To każe jednak pamiętać, że właśnie rządy autorytarne i totalitarne posługiwały się taką retoryką, mówiąc o demokracji jako o wyrazie woli narodu i nie przewidując żadnych dla tej woli ograniczeń. Czy to oznacza kres idei liberalnych? Historia poucza nas, że liberalizm stawał się ważną ideologią zawsze w momentach kryzysowych, jak np. w II Cesarstwie Francuskim, jak również po upadku III Rzeszy, dyktatury Francisco Franco i komunizmu. Można sądzić, że nie tyle liberalizm jako teoria ekonomiczna, ile liberalizm jako ograniczenie władzy absolutnej – nawet jeśli władza ta pochodzi z demokratycznych wyborów – będzie nadal spełniać tę funkcję.

5

The principle of reciprocity and its role in constructing the political conception of justice according to John Rawls

80%

Dańkowski SJ D., Dańkowski SJ D.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2021

|

issue 4

6

Remedium wobec diagnozy, czyli jak liberalizm polityczny odpowiada na fakt niezgody

80%

Ciszewski W., Dyrda A.

Diametros

|

2013

|

issue 37

13-33

PL

Problematyka politycznej niezgody (political disagreement) stanowi istotny punkt wyjścia dla konstruowania współczesnych teorii politycznych. Zarazem wartość każdej teorii politycznej może być oceniona pod kątem skuteczności radzenia sobie z każdym rodzajem niezgody (sporu) politycznego. W artykule zostaje przeanalizowanych kilka filozoficznych hipotez dotyczących źródeł politycznej niezgody (teoria błędu, pluralizm wartości, idea pojęć z istoty spornych W.B. Galliego oraz kognitywistyczna teoria metafor językowych). W dalszej kolejności autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie, czy teoria liberalizmu politycznego (J. Rawlsa i jego kontynuatorów) stanowi dobre remedium dla faktu politycznej niezgody, w świetle przedstawionych jego wyjaśnień. Przedstawiona taktyka argumentacji prowadzi do umiarkowanie entuzjastycznych wniosków, ukazując słabe strony teorii liberalizmu politycznego.

EN

The problem of political disagreement is one of the most important problems, which provides the starting point for the construction of any contemporary political theory. Moreover, each and every theory can be evaluated by taking into account the efficacy of coping with different types of political disagreements. This paper discusses four different types of political disagreement (the error theory, value pluralism, the essential contestability of concepts, Lakoff’s metaphor theory) and aims at answering the question whether the theory of political liberalism (founded by J. Rawls) is a good (i.e. efficacious) remedy for political disagreement. The result is moderately positive, as far as it reveals the weak points of this theory.

Refine search results

2 Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Diametros

1 Horyzonty Wychowania

1 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

2 Lisowska U.

1 Ciszewski W.

1 Dańkowski SJ D.

1 Dyrda A.

1 Krzynówek-Arndt A.

1 Wrocławski U.

1 Zmierczak M.

1 2021

2 2019

1 2017

1 2015

1 2013

Political Liberalism and Political Emotions - An Unlikely Alliance? On Martha Nussbaum's Approach to Stability

O zapoznanym wymiarze pracy we współczesnej myśli politycznej

Political liberalism and women’s rights

Demokracja a liberalizm – uwagi z perspektywy XXI w.

The principle of reciprocity and its role in constructing the political conception of justice according to John Rawls

Remedium wobec diagnozy, czyli jak liberalizm polityczny odpowiada na fakt niezgody