Search results

1

Językowa kreacja matki w Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej

100%

Skorupska-Raczyńska E.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2012

|

vol. 19

|

issue 2

117-131

PL

A content analysis of the E. Orzeszkowa’s Positivist novel Nad Niemnem [On the Niemen] makes it possible to indicate a number of different mother-types featured in the book and created by its author, namely: the Polish Mother, the caring cat mother, the cuckoo-type mother, the mother in absentia and the willow mother. The type of the Polish Mother (an ideal of patriotic motherhood, Polish: Matka Polka, the Polish Mother was the secular equivalent of the Holy Mother) is epitomized in Maria Kirłowa, earnestly and wisely devoted to her children. She runs and manages the household single-handedly, is a guardian of the home, and all alone raises her children and prepares them to live in the society of the latter half of the nineteenth century. Another mother, Andrzejowa Korczyńska, a proud Polish patriot, makes a rather monumental figure. Living a life full of ideals and rich promises, this widow seems to provide a model of proper motherhood to be followed, but, being alienated in thefamily and her social environment, is eventually a failure and she fails in life. Her son takes advantage of her, knowing that she is ready to do everything for him no matter what happens, like a cat-mother. The mother-cuckoo is represented by Starzyńska, who chooses her personal interests over the importance of family and her children, Janek and Antolka, and lets somebody else raise them. The reason behind her behavior is the need for remarrying, apparently stronger than her maternal feelings. The mother in absentia, i.e. one that is virtually non-existent in the process of the education and development of her children, is self-concentrated and self-obsessed Emilia. In this particular case, the role of Witold and Leonia’s mother is taken over by Marta, who – like a willow-mother – raises them, feeds them, educates, consoles and pampers them, not forgetting, however, about being a demanding and controlling guardian. Most of all, however, she is always there and is always ready to assist them. The novel, set in the complicated reality of the challenging second half of the nineteenth century, is a moving reminder how restrictive women’s standing was and how this situation influenced the woman’s family duties as well. These responsibilities were viewed and executed by contemporary mothers differently and had a different meaning for them, which is very eloquently presented in Eliza Orzeszkowa’s realistic novel.

2

Puszkin w Maskaradzie Jarosława Iwaszkiewicza – wizerunek poety

100%

Maczel M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2021

|

issue 2 (24) A

123-136

PL

Przedmiotem artykułu jest kreacja Aleksandra Puszkina w dramacie Jarosława IwaszkiewiczaMaskarada. Analizie poddano głównie wypowiedzi samego Puszkina oraz innych postaciodnoszące się do rosyjskiego poety. Pozwoliło to pokazać, za pomocą jakich środków i w jakisposób autor dramatu tworzy zgłębiony psychologicznie portret wielkiego twórcy.

EN

The subject of the article is the role of Aleksander Pushkin in Jarosław Iwaszkiewicz’s drama Masquerade. The analysis covers mainly statements by Pushkin himself and other characters relating to the Russian poet. This allowed us to show what means and how the author of the play creates a psychologically profound portrait of a great artist.

3

Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego

75%

Kępka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2017

|

vol. 16

135-148

PL

Celem artykułu jest odtworzenie językowej kreacji psa w piosenkach Jacka Kaczmarskiego oraz ukazanie funkcji, jakie spełnia wykreowany przez poetę obraz zwierzęcia. Pies w piosenkach Kaczmarskiego przedstawiany jest zgodnie z naszym stereotypem kulturowym. Jego wartościowanie jest dwubiegunowe – pozytywne i negatywne, przy czym wartościowanie często nie jest jednoznaczne i zależy od punktu widzenia i perspektywy nadawcy i odbiorcy. Perspektywa psa jest tą, z której wyłania się najbardziej pozytywny obraz zwierzęcia. Pies charakteryzuje siebie jako zwierzę pełne miłości i przywiązania do poniżającego go właściciela. Człowiek wartościuje psa na ogół negatywnie. Pies ukazany jest jako coś od niego gorszego, coś, co można bezkarnie dręczyć i poniżać. Sporadycznie tylko wspólny, zły los lub podobne upodobania czworonoga i jego właściciela tworzą szczególnie silną więź pana i zwierzęcia. Pies u Kaczmarskiego to nie tylko zwierzę dręczone, ale także niezwykle agresywna, krwiożercza bestia, pozbawiona jakichkolwiek zasad i poczucia solidarności z innymi zwierzętami (nawet własnymi braćmi – wilkami lub psami). Tę wieloaspektową kreację psa należy jednak rozpatrywać dodatkowo przez pryzmat kontekstu społeczno-politycznego, który jest główną perspektywą interpretacyjną wszystkich piosenek wykonywanych przez Kaczmarskiego. W tej perspektywie kreacja psa łagodnego, zastraszanego, bezwolnego, poddawanego ciągłej tresurze symbolizuje jednostkę lub społeczeństwo zniewolone przez system totalitarny. Krwiożercza bestia, zwłaszcza pies gończy, symbolizuje opresję aparatu władzy komunistycznej. Ta różnorodna kreacja psa stworzona została za pomocą licznych zabiegów językowych. Do najczęstszych należą wyliczenia, metafory, porównania, epitety. Ciekawymi zabiegami służącymi językowej kreacji są paradoksy.

XX

The purpose of the article is to reconstruct the linguistic creation of a dog in the songs of Jacek Kaczmarski and point to the functions of the image of the animal created by the poet. A dog in the songs of Jacek Kaczmarski is pictured in accordance with our cultural stereotype. Its valuation is bipolar – positive or negative, and frequently ambiguous at that, as it depends of the point of view and perspective adopted by both the sender and receiver of the message. It is the perspective adopted by the dog which reveals its most positive image. The dog characterizes himself as an animal full of love and attachment to the owner who humiliates him. The human point of view valuates the dog in general negatively. The dog is regarded as something inferior which can be tormented and humiliated with impunity. Only occasionally the common misfortune or similar likings of the quadruped and its owner create a particularly strong bond between the animal and its master. The dog in the songs of Kaczmarski is not only a tormented animal, but also an extremely aggressive, bloodthirsty beast, devoid of any moral principles or the sense of solidarity with other animals, even with his brothers – the wolfs or dogs. However, this multi-faceted creation of a dog should be considered in the social and political context, which constitutes the main interpretative perspective of all the songs performed by Jacek Kaczmarski. From such perspective the creation of a gentle animal, intimidated, passive, subject to a constant drill symbolizes an individual or society enslaved by a totalitarian regime. A bloodthirsty beast, particularly a hound, is a symbol of the aggression of the communistic power apparatus. This multifarious creation of a dog was attained with the use of numerous linguistic devices. The most frequent include the enumerations, metaphors, comparisons, and epithets. An interesting instrument of the linguistic creation are the paradoxes.

4

Funkcje barw w językowej kreacji świata Izabeli Łęckiej w Lalce Bolesława Prusa

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2014

|

vol. 13

157-171

EN

In creating the fictional world of the protagonist of The Doll, Bolesław Prus used a range of basic terminology concerning colours and chiaroscuro. The text provides those terms in the form of mainly adjectives, nouns and verbs, rarely participles, which directly or indirectly describe the colour or its shade. Stylistically speaking, the author of the novel used epithets and a few conventional colour similies. Lexical and stylistic indicators which name colours in the creation of Izabela’s character are chosen mostly on the basis of probability and their primary function is to make the portrait of the character more real and credible (the descriptive and expressive function of colours).

5

Od subiekta do bogatego kupca – językowa kreacja Stanisława Wokulskiego

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2010

|

vol. 9

139-160

EN

The aim of the article is to present the linguistic creation of Stanisław Wokulski (the main character of Lalka (The Doll) – a novel written by Bolesław Prus) both as a shop assistant and a wealthy merchant. These two roles assigned by the author emerge mainly from Ignacy Rzecki’s diary, statements given by other characters and the narrator’s comments. As far as the linguistic layer is concerned, the creation of Wokulski as a shop assistant and a merchant who gains his fortune is achieved due to verbal and nominative forms, stylistic devices (similes, epithets) and set phrases. The diversity of techniques and linguistic devices used by Bolesław Prus in Wokulski’s creation influenced the realism of the character’s presentation.

6

„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego

75%

Kepka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2018

|

vol. 17

117-189

PL

Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji wilka i funkcji, jakie pełni w piosenkach Jacka Kaczmarskiego. Wilki Kaczmarskiego są zwierzętami o silnym charakterze, który jest łamany niekończącymi się obławami, nagonkami i próbą eksterminacji gatunku. W utworach barda Solidarności widać dwa porządki podziału wilków. Pierwszy dotyczy wieku. Małe wilczki symbolizują dobro i bezbronność, młode wilki to siła, odwaga i niezłomność, stary wilk – przewodnik stada – jest tym, który dzięki doświadczeniu życiowemu zyskał mądrość. Teraz jest najważniejszy w całym stadzie. Drugi podział dotyczy zachowania zwierząt w stanie ciągłego zagrożenia i ucieczki przed śmiercią. Niektóre wilki zostają złamane psychicznie przez oprawców. Ciągła ucieczka przed śmiercią doprowadza ich do chciwości i zdrady. Inną grupę, reprezentowaną przez podmiot mówiący, stanowią osobniki niezłomne, których charakter wykuwa się w cierpieniu i nieustannej walce. Te zachowały swoją godność. Ich doświadczenie życiowe powoduje, że stają się przewodnikami dla tych, które przeżyły, ale zatraciły cechy charakterystyczne dla wilków. Ten drugi rodzaj daje nadzieję na zachowanie odzyskanej wolności. Wilki w poezji Jacka Kaczmarskiego reprezentują naród walczący z komunistycznym systemem o wolność. Społeczeństwo – podobnie jak wilki – jest podzielone. Wielu zostało złamanych przez system, są jednak również tacy, jak trójłapy wilk – walczący do końca, ci, którzy zachowali wolność wewnętrzną. To oni staną się przewodnikami narodu po upadku reżimu.

XX

The article presents the linguistic creation of the wolf and the function it fulfils in the songs of Jacek Kaczmarski. Kaczmarski’s wolves are animals of strong character, which is broken in never-ending dragnets, crackdowns and attempts to exterminate the whole species. In the songs of the ‘Solidarity’ bard there are two division orders of wolves. The first one refers to the age. Little wolf cubs symbolise defencelessness and everything that is good, young wolves – strength, courage and indomitability, and an old wolf, the pack leader, is the one that has acquired wisdom through his life experience, and therefore he is the most important in the whole pack. The second order refers to the behaviour of the animals escaping death under constant threat. Some wolves are psychologically broken down by villains. Constantly escaping death they become greedy and treacherous. Another group, represented by the speaking subject, was composed of steadfast individuals, whose characters had been forged in suffering and constant fighting. They kept their dignity. Their life experience made them become leaders for the others who had survived but lost the features typical of wolves. The steadfast individuals gave hope that the freedom would not be lost. The wolves in Kaczmarski’s poetry represent a nation fighting for freedom against the communist system. The society – like the wolves – is divided. Many had been broken by the system, but still there were the ones – like the wolf with three paws – who fought to the end and retained their inner freedom. And they would be the leaders of the nation after the collapse of the regime.

7

Linguistic portrait of a writer as the object ofstylistics and history ofliterary language

75%

MYALKOVSKA L.

Stylistyka

|

2011

|

vol. 20

101-108

EN

Specific of language and creativity of I. Nechui- Levytskyi’s in the context of history of Ukrainian literary language is outlined. The analysis of idiostyle writer is carried out after presence in the artistic texts of conceptual lexical units which form lexical-associative field “intelligentsia”. The basie structural and semantic types of metaphors are considered with key words dream, idea, heart, soul. Activity of comparisons and artistic definitions is marked in the system of figurative and stylistic language means of the researched prose. The last definitions are concemed such concepts, as “intelligentsia”, “nationalism”, “life”.

8

Językowa kreacja ojca w „Nagim sadzie” Wiesława Myśliwskiego

75%

Ciarkowska A.

Rozprawy Komisji Językowej ŁTN

|

2019

|

vol. LXVII

37-48

PL

Celem artykułu jest przedstawienie językowej kreacji ojca w powieści z tzw. nurtu chłopskiego – Nagi sad, autorstwa Wiesława Myśliwskiego. Analizie poddano sposoby: prezentacji ojca w utworze, przedstawienia jego wyglądu, mentalności, charakterystycznych zachowań, a także opisu interakcji z innymi bohaterami (ze szczególnym uwzględnieniem relacji ojciec–syn). Omówiono również role stylizacji na język potoczny i stylizacji gwarowej w językowej kreacji ojca. Na drodze analizy środków językowych i stylistycznych ukazano podstawowe zasady rządzące kreacją postaci ojca w omawianym utworze, np. dominującą rolę obrazowania kontrastowego.

EN

The aim of this article is to present the linguistic creation of the father in the novel in the so-called peasant manner – A Naked orchard, by Wiesław Myśliwski. An analysis has been made of: the presentation of the father in the novel, the presentation of his appearance, mentality, characteristic behaviors and the ways of describing his interaction with other characters (with particular emphasis on the father-son relationship). Also discussed are the roles of colloquial stylization and dialectal stylization in the father’s language. By analyzing linguistic and stylistic means, the basic mechanisms governing the creation of the father figure in the piece in question have been described; for example the dominant role of contrast imaging.

9

Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego

75%

Kępka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

75-89

EN

The article presents the linguistic creation of God in the play Raj (“Paradise”) written by Jacek Kaczmarski and is based on the method used in research into linguistic creation of worlds in literary texts. The analysis of the excerpted material was to show in which way Kaczmarski presented God and whether his creation was in accordance with the stereotypical concept of the Supreme Being. Stereotypical conceptualisations of God has been identified: King and Judge. The God created by Kaczmarski is perfect. However, he is deprived of other features that are ste-reotypically attributed to him: goodness, love, essential identity and eternity. During the Final Judgement the heartless God deprived of any pity for people becomes an indicter of the human being. Consequently, he becomes alonely God, condemned to perpetual solitude. Such an image of God created by Kaczmarski results from his concept of totalitarian power. In this context the image of alonely God, aware of his failure, is supposed to give hope that better times will come.

PL

Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji Boga w spektaklu Raj Jacka Kaczmarskiego. Wykorzystano w nim metodologię związaną z badaniem językowej kreacji świata w tekstach literackich. Analiza materiału wyekscerpowanego z utworów miała pokazać, w jaki sposób Kaczmarski ukazuje Boga i czy Jego kreacja jest zgodna z ogólnie przyjętym pojmowaniem Istoty Najwyższej. Wyodrębniono stereotypowe konceptualizacje Boga: Króla, Sędziego. Boga wykreowanego przez Kaczmarskiego cechuje doskonałość i stwórczość. Pozbawiony jest natomiast innych cech zwyczajowo mu przypisywanych: dobroci, miłości, istotowej odrębności i wieczności. Podczas Sądu Ostatecznego bezduszny Bóg, pozbawiony miłości do ludzi, staje się Wielkim Oskarżycielem człowieka. W konsekwencji staje się Bogiem samotnym, skazanym na dożywotnią samotność. Taka kreacja Boga u Kaczmarskiego wiąże się z jego koncepcją władzy totalitarnej. W tym kontekście obraz Boga samotnego, świadomego swojej porażki, ma dać nadzieję odbiorcom na nadejście nowych, lepszych czasów.

10

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

75%

Ciarkowska A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

31-42

EN

The article deals with the linguistic creation of child characters in the novel Konopielka written by Edward Redliński in 1973. The novel is classified as an example of the peasant trend. The ar-ticle concentrates on the creation of child characters, i.e. their external appearance, feelings, behaviours, family relations. The article is an attempt to identify the linguistic mechanisms used by Redliński in his description of children. In Konopielka the following elements have been analysed and depicted: lexis, expressions and stylistic means, inter alia metaphors, epithets, similes, enumerations and their role in the creation of child characters in Konopielka.

PL

W artykule omówiono językową kreację dziecka w powieści Edwarda Redlińskiego pt. Konopielka z 1973 roku. Utwór ten zaliczany jest przez badaczy literatury do tzw. nurtu chłopskiego. Przedmiotem rozważań uczyniono kreacje bohaterów dziecięcych, tj. ich wyglądu zewnętrznego, uczuć, zachowań, relacji rodzinnych. W artykule podjęto próbę wskazania językowych mechanizmów wykorzystanych przez Redlińskiego w opisie dzieci. Analizie i opisowi poddane zostały leksyka, wyrażenie i środki stylistyczne, m.in. metafory, epitety, porównania, wyliczenia oraz ich rola w kreacji postaci dziecięcych w Konopielce.

11

Językowa kreacja obrazu Najświętszej Panny Rokitnickiej w Skarbie nieprzebranym dobrodziejstw Boskich ks. Jana K. Steczewicza

75%

Skorupska-Raczyńska E., Rutkowska J.

Język. Religia. Tożsamość

|

2017

|

issue 2(16)

155-168

EN

Published in 1672 in Poznań by the Wdowa y Dziedzice Woyciecha Regulusa printing house, Skarb nieprzebrany [Infinite treasure] by Rev. Jan K. Steczewicz is dedicated to the picture of the Virgin Mary in Rokitno, an image credited with numerous miracles. The author aims to describe the miracles credited to Our Lady of Rokitno and the history of the painting kept in the border area of Polonia Major. Rev. Steczewicz describes both the merciful image of the Blessed Virgin Mary of Rokitno, now referred to as Mother of God Listening Patiently, and the testimonies of miracles that happened through her intercession. Believers seek comfort, consolation and support from the Mother of God Listening Patiently for themselves and their loved ones as a last resort, when they face death, severe disease, or a life-threatening experience. The author reveals first-person accounts from numerous direct and indirect witnesses to the described events. Their testimonies are of both documentary and cultural value, providing an insight into the realities of the border area in 17th-century western Poland.

12

Obraz ojca i syna w „Leśniku” Marii Kuncewiczowej

75%

Maczel M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2018

|

issue 1(17)2018

117-136

PL

Artykuł poświęcony jest wizerunkom dwóch postaci ojca i syna w powieści Marii Kuncewiczowej „Leśnik”. W wyekscerpowanych z tekstu źródłowego kontekstach uwzględniono znaczenie różnorodnych środków językowych tworzących obrazy prezentowanych bohaterów. Zwrócono także uwagę na wykorzystany przez pisarkę relatywny sposób postrzegania zarówno ojca i syna, zgłębione psychologicznie opisy ich przeżyć, stylizację ich wypowiedzi, co uczyniło omawiane postaci wielowymiarowymi, przemawiającymi do czytelnika swoją autentycznością.

EN

This article is devoted to the images of father and son in Maria Kuncewiczowa's novel "Lesnik". Context of the excerpts from the source text take into account the importance of the various linguistic tools that make up the images of the characters presented. The writer also draws attention to the relative perception of both father and son, the psychological depths of their experiences, the styling of their expressions, and the multifaceted characters that are authentic for the readers.

13

Językowa kreacja świata starego Szlangbauma w Lalce Bolesława Prusa

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2013

|

vol. 12

107-120

EN

In his novel Lalka (The Doll) Bolesław Prus created a realistic vision of the world of old Szlangbaum to whom he ascribed the role of a representative of the Jewish minority. He skillfully used a whole range of basic linguistic-stylistic means so as to present various elements of the world of the character in question. These means are the following: appearance, age, personality, opinions, family relations, language, work, way of spending leisure time etc. All the linguistic indicators and mechanisms as used by the writer contributed to making this, drawn as stereotypically Jewish (i.e. as a conservative, religious, thrifty, using Polish with interferences from Yiddish) a realistic, plausible and individualized (e.g. by showing his love for riddles) character.

14

Językowa kreacja uczuć Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2011

|

vol. 10

189-210

EN

The article presents the linguistic creation of Stanisław Wokulski’s feeling (the main character of “The Doll”) towords Izabela Łęcka. Bolesław Prus realizes this task mainly through Wokulski’s utterances and the descriptions of his thoughts as well as the narrator’s and other characters’ comments. There are two ways of presenting the creation of Stanisław’s feelings – one of them idealises love and woman, the other, realistic, depicts Wokulski’s commensensical deliberations on love. The idealization of love is expressed due to the stylistic devices typical of neoclassical, sentimental and romantic poetry such as metaphors, comparisons, hyperboles and metonymies. There appears a significant number of abstract nouns and verbal forms as well as numerous constructions with the lexeme happiness. The commonsensical deliberations are based on negatively marked metaphors, verbal forms, abstract nouns and terms. In a masterly fashion Bolesław Prus utilizes the richness of linguistic devices was to create a realistic view of the complexity at the main character’s feelings towords the woman of a different social class.

15

Wizerunek pisarza w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesela pana Balzaka

63%

Maczel M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2023

|

issue 2 (28)

133-149

PL

Przedmiotem artykułu jest kreacja Honoriusza Balzaca w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesele pana Balzaka. Analizie poddane zostały dialogi różnych postaci dramatu odnoszące się do francuskiego powieściopisarza oraz wypowiedzi samego Honoriusza Balzaca. Badania te pokazały, za pomocą jakich środków i w jaki sposób autor dramatu tworzy wieloaspektowy i zgłębiony psychologicznie portret wielkiego twórcy.

EN

The subject of the article is the role of Honorius Balzac in the drama by Jarosław Iwaszkiewicz The Wedding of Mr. Balzac. Dialogues of various characters of the drama were analysed referring to the French novelist and the statements of Honorius himself Balzac. These studies showed by what means and how the author of the drama creates a multifaceted and psychologically deep portrait of the great artist.

16

„Boże, nie dajże mnie w starości na sieroctwo i nędzę, bez wyręki”. Językowa kreacja ojca (Szymona Porębskiego) z powieści Matka Ignacego Maciejowskiego – Sewera

63%

Rutkowska J.

Język. Religia. Tożsamość

|

2020

|

issue 1/2(21/22)

59-67

PL

Ignacy Maciejowski’s novel Matka features the character of Szymon Porębski – Magda’s father and Antek and Władek’s father. The creation of the character relies mainly on the distinct personal characteristics of Sewer’s protagonist. Szymon Porębski’s major traits include stubbornness, relentlessness, firmness, industriousness, thrift, consistency and respect towards his what matters the most – his fatherland, family, home, farm and work. The creation of the character is reinforced by the structure of his utterances.

Refine search results

Językowa kreacja matki w Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej

Puszkin w Maskaradzie Jarosława Iwaszkiewicza – wizerunek poety

Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego

Funkcje barw w językowej kreacji świata Izabeli Łęckiej w Lalce Bolesława Prusa

Od subiekta do bogatego kupca – językowa kreacja Stanisława Wokulskiego

„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego

Linguistic portrait of a writer as the object ofstylistics and history ofliterary language

Językowa kreacja ojca w „Nagim sadzie” Wiesława Myśliwskiego

Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

Językowa kreacja obrazu Najświętszej Panny Rokitnickiej w Skarbie nieprzebranym dobrodziejstw Boskich ks. Jana K. Steczewicza

Obraz ojca i syna w „Leśniku” Marii Kuncewiczowej

Językowa kreacja świata starego Szlangbauma w Lalce Bolesława Prusa

Językowa kreacja uczuć Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej

Wizerunek pisarza w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesela pana Balzaka

„Boże, nie dajże mnie w starości na sieroctwo i nędzę, bez wyręki”. Językowa kreacja ojca (Szymona Porębskiego) z powieści Matka Ignacego Maciejowskiego – Sewera