Search results

1

Laudacje dla biskupów w spuściźnie pisarskiej i działalności Michała Ślozki – świeckiego wydawcy

100%

Nowak A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2018

|

vol. Rola laikatu w życiu Cerkwi

|

issue 9

61-72

EN

The publishing activity of Ruthenian typographies influenced religious and cultural development in the Metropolitanate of Kyiv. He was also favored by Michał Ślozka’s writing and publishing activity. Printed by him laudations for bishops involved in the spiritual and mental development of the Christian community (occasional compositions and letters of dedication) played a constructive role. Integrated the recipients of the books ( the faithful and the lower clergy) around the indicated guides. They strengthened the community’s sense of pride in the plan of the Eastern Church’s renewal, despite of many difficulties. They were, therefore, part of a wider tendency at that time to institutionally consolidate the Church.

2

O „podkarpackich” wierszach do braci (w stronę antropologii listu poetyckiego; rekonesans)

51%

Kuczera-Chachulska B.

Tematy i Konteksty

|

2022

|

vol. 17

|

issue 12

160-168

EN

The sketch deals with the problems of the poetic letter. During the exemplification of the issue, poems by Julian Przyboś, Cyprian Norwid and Ignacy Krasicki are used. It turns out that important issues can be seen from the perspective of selected, but also deep anthropological problems, arising from the interpretative process. The tools for understanding them are provided by thinkers of post-Husserlian phenomenology, in this case Dietrich von Hildebrand.

PL

W szkicu podjęte zostają problemy listu poetyckiego, który rozwija się nieco równolegle do listu dedykacyjnego. Podczas egzemplifikacji zagadnienia wykorzystane zostają wiersze Juliana Przybosia, Cypriana Norwida i Ignacego Krasickiego. Okazuje się, że ważne kwestie można zobaczyć w perspektywie wybranych, ale też pogłębionych problemów o charakterze antropologicznym, wypływających z procesu interpretacyjnego. Narzędzi do ich rozumienia dostarczają myśliciele pohusserlowskiej fenomenologii, w tym wypadku Dietrich von Hildebrand.

3

Twórcy i użytkownicy książki w listach dedykacyjnych lubelskiej Drukarni Jezuickiej

51%

Juda M.

Res Historica

|

2020

|

issue 50

EN

The letter of dedication constitutes an important element of the editorial framework of the old printed book. It was a tool meant to serve its author or publisher to achieve specific goals relevant to them. It was also frequently found in the publications of the Lublin Jesuit Printing House. Content analysis of this type of texts provides us knowledge about the circle of authors and addressees, the relationships between them, the environments from which they come, as well as the reasons for their writing activity. The biographical data included in them is a valuable source allowing for gaining a fuller understanding of the profiles of more or less recognized figures coming from different environments of the former Commonwealth of Poland.

PL

List dedykacyjny stanowi istotny element ramy wydawniczej dawnej książki drukowanej. Był narzędziem, przy pomocy którego jej autor bądź wydawca zamierzali osiągnąć określone, istotne dla nich cele. Często występował również w wydawnictwach lubelskiej Drukarni Jezuickiej. Analiza treściowa tego rodzaju tekstów pozwala poznać grono autorów i adresatów oraz łączące ich relacje, środowiska z których się wywodzili, powody aktywności pisarskiej. Zamieszczane w nich dane biograficzne stanowią cenne źródło do pełniejszego poznania sylwetek mniej lub bardziej znanych postaci wywodzących się z różnych środowisk dawnej Rzeczypospolitej.

4

Music and Patronage in Light of Letters of Dedication: Wacław of Szamotuły, Valentin Bakfark and King Sigismund II Augustus

51%

Wieczorek R. J.

Muzyka

|

2023

|

vol. 68

|

issue 1

155-181

PL

Spośród nielicznie zachowanych polskich druków muzycznych z XVI wieku wyjątkowe znaczenie mają dwie krakowskie edycje: Lamentationes Hieremiae prophetae (1553) Wacława z Szamotuł oraz Harmoniarum musicarum in usum testudinis factarum (1565) Valentina Bakwarka. Zawarte w nich listy dedykacyjne, mimo różnic co do charakteru, struktury i treści, są ważnym źródłem informacji o renesansowych praktykach patronackich. Poemat Wacława z Szamotuł (Carmen nuncupatorium) ma wyjątkowy charakter, gdyż wbrew humanistycznej tradycji mody pochwalnej (encomium) nie zawiera prośby o finansowe wsparcie, lecz odnosi się do zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego. Kompozytor, wyjaśniając genezę i posępny charakter swojego dzieła, daje wstrząsający opis inwazji tureckiej na Węgry i przestrzega przed podobnym losem mieszkańców Mołdawii – graniczącego z Polską i Turcją państwa buforowego, w tym czasie całkowicie pogrążonego w chaosie. Ponieważ Zygmunt II August starał się tam odbudować swoje wpływy, poemat Wacława można traktować jako przedłużenie dyplomacji – jako apel o wierność polskiemu królowi. Odmienny charakter ma list dedykacyjny Bakwarka, stanowiący typowe encomium. Choć przepełniony jest metaforami wychwalającymi erudycję, kulturę i wspaniałomyślność Zygmunta II Augusta, to wyjaśnia zarazem okoliczności opublikowania antologii i daje ogólną charakterystykę zawartych w niej kompozycji. Obie dedykacje stanowią ważne źródło informacji o relacjach obu muzyków z ich patronem i pozwalają na dostrzeżenie kontekstów, które w innym przypadku nie byłyby czytelne. Są zarazem świadectwem wykorzystania potencjału sztuki, służącej, w przypadku Wacława, celom polityczno-propagandowym, a w przypadku Bakwarka – kreowaniu wizerunku monarchy jako osoby światłej i wrażliwej. Ilustrują wreszcie wielorakie funkcje drukowanego paratekstu – jako przyciągającego publiczną uwagę „listu otwartego”, potwierdzającego istnienie trwałych relacji patronackich i ukazującego okoliczności wydania dzieł oraz ich przesłanie.

EN

In contemporary discourses of patronage in art, literature, theatre or music, the motives for becoming involved in patronage are a continuing subject of research interest. Although the area of motivation still remains unclear today, it is undoubtedly the case that the patrons’ initiatives were always linked to using the potential of art for political and propaganda purposes. With the arrival of music printing previous patronage practices took on a new shape. Printed editions, through their previously unachievable extent of distribution, now became a far-reaching instrument of representing high-born personages. The most common way of achieving this were dedication letters, produced with the intention of introducing a given work into broad social circulation. Among the few extant Polish music prints from the sixteenth century, the editions of works by Wacław of Szamotuły (1533) and Valentin Bakwark (1565) are of exceptional significance. This article investigates the paratexts included in this editions and examine both cases from the point of view of patronage practices. Paratexts in the two editions demonstrate the diversity of Renaissance patronage practices and provide examples of the rhetoric involved in the client-patron relationship. Wacław’s poem is exceptional not only against the background of Polish but also European music publishing. It does not contain a request for financial support but is a statement by someone deeply involved in the political life of the country and concerned about the fate of his homeland. Wacław’s poem should therefore be read in the political context and psychological climate of the Commonwealth at that time. It constitute an extension of diplomacy, introducing important accents into the policies of Sigismund Augustus. Bakwark’s dedication letter has a totally different character. It strikes the reader not only by its refined phraseology but also by the plethora of allusions from antique literature and the Bible. The most interesting aspect of the letter is the reference to the figure of Pope Leo X. Bakwark describes him as the perfect model of a Renaissance patron, to whom the world owed the development of art on a scale previously unknown. The letter contains also commentary on the style of Bakwark’s works and the characteristics of his compositional craft. The fact that the both dedications were written by the composers themselves, as well as the considerable length of both letters, point to the significance attached at that time to the paratexts. They indicated the importance of the achievements and activities of clients, at the same time building the prestige of the patron. But, above all, these paratexts demonstrate the different ways of exploiting the potential of art: in Wacław’s case, serving the aims of politics and propaganda; in the case of Bakwark, serving to create an image of the monarch as someone enlightened, sensitive and supportive of the art of music.

Refine search results

1 Latopisy Akademii Supraskiej

1 Muzyka

1 Res Historica

1 Tematy i Konteksty

1 Juda M.

1 Kuczera-Chachulska B.

1 Nowak A.

1 Wieczorek R. J.

1 2023

1 2022

1 2020

1 2018

Laudacje dla biskupów w spuściźnie pisarskiej i działalności Michała Ślozki – świeckiego wydawcy

O „podkarpackich” wierszach do braci (w stronę antropologii listu poetyckiego; rekonesans)

Twórcy i użytkownicy książki w listach dedykacyjnych lubelskiej Drukarni Jezuickiej

Music and Patronage in Light of Letters of Dedication: Wacław of Szamotuły, Valentin Bakfark and King Sigismund II Augustus