Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: list of records

Sort By:

Limit search:

‘Maksimum informacji’ – ‘minimum materiałów’: polityka gromadzenia w działalności Dyrektora Wydziału Archiwów Państwowych i Naczelnych Dyrektorów Archiwów Państwowych (1945–1989)

100%

Kulecka A.

Res Historica

2020

issue 49

The policy of accumulation of archives in the Polish Republic of People between 1945 and 1989 depended on many factors, including the attitudes of the Director of Department of National Archives and Chief Directors of State Archives, his political opinions, education, professional experience and knowledge of archives. The policy of accumulation of archives was connected with political realities, and selection and evaluation of records. In this period two methods of evaluation were applied: the list of records of institution and archival assessment. The list of records was the evaluation a priori, the archival assessment posteriori. In archival legislation of this time the list of records was preferred, while the assessment wasn’t as popular. The list of records was seen as a simple and cost-effective method. However, it lead to the formation of formalistic and bureaucratic system, which wasn’t perfect. In this system many errors and inconsistencies occurred, which was indicated in archival legislation and in archival literature. This formalistic and bureaucratic system was close to the communist state’s ideology.

Polityka gromadzenia archiwaliów w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w okresie 1945–1989 była uwarunkowana wieloma czynnikami. Znajdowały się wśród nich postawy dyrektora Wydziału Archiwów Państwowych i Naczelnych Dyrektorów Archiwów Państwowych, na które wpływ miały ich poglądy polityczne, wykształcenie, doświadczenia zawodowe oraz wiedza o archiwach. Polityka gromadzenia miała ścisły związek z realiami politycznymi i wartościowaniem akt. W omawianym okresie widoczne było stosowanie różnych metod oceniania dokumentów. Najczęściej występowały wykazy akt jako wartościowanie aprioryczne prowadzone w kancelarii, registraturze i archiwum instytucji, oraz ekspertyza jako ocena posterioryczna. W prawodawstwie przeważało zalecanie wykazów. Ekspertyza była mniej popularna. Wykazy dawały złudzenie rozwiązań prostszych i bardziej ekonomicznych. Doprowadziło to do powstania sformalizowanego i zbiurokratyzowanego systemu, który nie był doskonały. Występowały w nim błędy, które były sygnalizowane w przepisach prawa, jak i w literaturze archiwalnej. Ten sformalizowany i biurokratyczny system był bliski ideologii państwa komunistycznego.

Refine search results

1 Res Historica

1 Kulecka A.

1 2020

Search results

‘Maksimum informacji’ – ‘minimum materiałów’: polityka gromadzenia w działalności Dyrektora Wydziału Archiwów Państwowych i Naczelnych Dyrektorów Archiwów Państwowych (1945–1989)