Search results

1

Семиотика кабинета в русском романе второй половины XIX века

100%

Няголова Н.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

|

2013

|

issue 6

31-43

EN

The article discusses the semiotic parameters of the locus of the study room in the Russian novel from the second half of the 19th century. It outlines the socio-cultural context that makes this locus topical in the works of the Russian novelists from the epoch after the reforms. The given examples of presence of the study room in the novels of I. Turgenev, I. Goncharov, F. Dostoevsky and L. Tolstoy are interpreted in several principle aspects: – objects in the composition and its selection – the relation character – material detail – semantic transformations and their motivation.

2

Szczęśliwe ogrody dzieciństwa Literackie obrazy przestrzeni parkowej w powieści Piotruś Pan w Ogrodach Kensingtońskich Jamesa Matthew Barriego

81%

Wieczorkiewicz A.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2018

|

vol. 11

|

issue 1

89-108

EN

It is impossible to imagine London without its royal parks. One of the most beautiful among them is Kensington Gardens, forever connected with the figure of a boy who didn’t want to grow up: Peter Pan. This article provides an interpretation of James Matthew Barrie’s novel Peter Pan in Kensington Gardens (1906), centred mainly around literary portrayals of garden space, which becomes an embodiment of the paradise of childhood: Arcadia, a pleasant place, locus amoenus, allowing one to exist beyond evanescence, growing up and sadness. Kensington Gardens are London’s green island, primeval Neverland, where the fairy-tale and the magic are rooted: during a day it creates a playing space for “human children,” whereas at night it goes under the rule of Queen Mab and mysterious fairies. The outline of various interpretation paths which can be followed in Kensington Gardens are accompanied by the reproductions and analyses of Arthur Rackham’s illustrations, which in an outstanding way capture the whimsical genius of the author of Peter Pan.

3

Określenia nieruchomości w źródłach rzymskiego prawa klasycznego

81%

Świrgoń-Skok R.

Ius Novum

|

2022

|

vol. 16

|

issue 2

213-226

EN

This paper has discussed a variety of terms used in classical Roman law to denote land,namely: praedium, fundus, locus, possessio, villa, ager, solum. Apart from those, terminologyused for land in the classical law period comprised: res quae solo continentur/tenentur (thingsrelated to land), res solo cohaerentes (things attached to land) or simply res soli (real property), while the term res immobiles, meaning real property, appeared in the sources of Roman lawas late as in the post-classical period.The analysis of the selected sources of Roman law indicates that the scope of those terms was wider or narrower, which means that they sometimes coincided or overlapped, and asa result they were sometimes used interchangeably. The terminology in this respect fluctuated, and the scope of individual terms was being determined by Roman jurists when resolvingindividual cases. The preserved sources of Roman law indicate that although attempts were made to define individual terms used in respect of land, Roman lawyers did not fully developa complete division of land into individual categories.

PL

W niniejszym artykule przedstawione zostały terminy, jakie występowały w rzymskim prawie klasycznym na oznaczenie gruntu jako nieruchomości. Były używane m.in. takie określenia, jak: praedium, fundus, locus, possessio, villa, ager, solum. Ponadto prawnicy okresu klasycznego używali dla oznaczenia gruntu jako rzeczy nieruchomej jeszcze takich sformułowań jak: res quae solo continentur (tenentur) (rzeczy pozostające w związku z gruntem), czy też res solo cohaerentes (rzeczy połączone gruntem), albo po prostu res soli (nieruchomość). Natomiast termin res immobiles, oznaczający nieruchomość, pojawił się w źródłach prawa rzymskiego dopiero w okresie poklasycznym. Analiza fragmentów źródłowych prawa rzymskiego wskazuje, że zakres tych pojęć był szerszy lub węższy, co powodowało, że niekiedy pokrywały się one lub krzyżowały w swoim znaczeniu i stąd też czasami stosowane były zamiennie. Terminologia w omawianym zakresie była dość płynna, a zakres pojęciowy poszczególnych określeń juryści rzymscy precyzowali przy rozstrzyganiu poszczególnych przypadków prawnych. Zachowane źródła prawa rzymskiego wskazują, że podejmowane były wprawdzie przez jurysprudencję próby zdefiniowania poszczególnych określeń gruntu, ale kompletnego podziału na poszczególne kategorie gruntów jako nieruchomości prawnicy rzymscy do końca nie wprowadzili.

4

Spiritual Dimension in L. Ulitskaya’s Novel "The Kukotsky Enigma"

72%

Kuca Z.

Slavia Orientalis

|

2020

|

vol. LXIX

|

issue 2

5

Візуальний код каменя у драмі Камінний господар Лесі Українки

58%

Kuźmanenko A.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 161

149 - 156

EN

In the article the functions of the visualization of a stone in Lesya Ukrainka’s drama The Stone Lord are considered. The genetics of stone space in the drama and specificity of its interpretation by the Ukrainian poet are defined.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

1 Ius Novum

1 Slavia Orientalis

1 Slavica Wratislaviensia

1 Śląskie Studia Polonistyczne

1 Kuca Z.

1 Kuźmanenko A.

1 Wieczorkiewicz A.

1 Świrgoń-Skok R.

1 Няголова Н.

1 2022

1 2020

1 2018

1 2015

1 2013

Семиотика кабинета в русском романе второй половины XIX века

Szczęśliwe ogrody dzieciństwa Literackie obrazy przestrzeni parkowej w powieści Piotruś Pan w Ogrodach Kensingtońskich Jamesa Matthew Barriego

Określenia nieruchomości w źródłach rzymskiego prawa klasycznego

Spiritual Dimension in L. Ulitskaya’s Novel "The Kukotsky Enigma"

Візуальний код каменя у драмі Камінний господар Лесі Українки