Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  lotniska
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This article is aimed at analysing the phenomenon of creation and functioning of public space as a constructed framework of social dialogue. Conflict is an important element of the dialogue whereas congregations such as rallies, marches or picketing, which are supposed to be collective manifestations of opinion on important social matters, are direct forms of expression of the dialogue. Places which offer possibilities of unrestrained civic expression are immanent parts of the urbanity phenomenon. A brief review of examples that represent existing types of public space in which civic liberties are pursued in practice is supposed to help find an answer to a question whether contemporary semi-public space (e.g. airports) is capable of considering also this type of space in its development plans. The events of the second decade of the 21st century at airports in Germany, Great Britain, the USA and Poland give some hope. However, there are certain reasonable fears that they may not be permanently incorporated into functional and spatial models of airports that have recently aspired to construct buildings typical of urban space. The progressive process of space commercialisation and privatisation, the tendency to extend supervision and control zones and the existing model of airport management based on neo-liberal entrepreneurship are not conducive to this. One should also wonder whether public space open to free expression would not be the socially expected and favourable form of humanisa on and a method for introducing manifestations of genuine life into homogeneous forms of communication nodes.
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza zjawiska kreowania i funkcjonowania przestrzeni publicznych jako zbudowanych ram dialogu społecznego. Jego istotną częścią pozostaje konflikt, a bezpośrednim wyrazem – zgromadzenia mające na celu zbiorowe demonstrowanie opinii w formie wieców, przemarszów czy pikiet. Miejsca oferujące możliwości nieskrępowanej obywatelskiej wypowiedzi stanowią więc immamentną część fenomenu miejskości. Krótki przegląd przykładów reprezentujących istniejące typy przestrzeni publicznych, w których swobody obywatelskie są realizowane w sposób praktyczny, ma na celu próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy współczesne przestrzenie semipubliczne w rodzaju lotnisk są zdolne do uwzględnienia w swoich planach rozwojowych również tego typu aktywność. Wydarzenia, jakie mają miejsce w drugiej dekadzie XXI wieku w portach lotniczych w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, a także w Polsce, budzą pewne nadzieje, jednakże istnieją również uzasadnione obawy, że nie zostaną one na trwałe wpisane w modele funkcjonalno-przestrzenne lotnisk aspirujących w ostatnim czasie do formowania zabudowy o miejskim charakterze. Nie sprzyja temu postępujący proces komercjalizacji i prywatyzacji przestrzeni, tendencja do poszerzania stref nadzoru i kontroli, a także obowiązujący model zarządzania portami lotniczymi oparty na neoliberalnej przedsiębiorczości. Warto się jednak zastanowić, czy przestrzenie publiczne – otwarte na swobodną ekspresję – nie stanowiłyby oczekiwanej społecznie i korzystnej ekonomicznie formy humanizacji oraz sposobu na wprowadzenie przejawów autentycznego życia do homogenicznych form zabudowy węzłów komunikacyjnych.
PL
W artykule omówiono problem zaopatrzenia w siłę roboczą budownictwa specjalnego na zachodniej granicy ZSRR. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych i wspomnień naocznych świadków autor dochodzi do wniosku, że zapewnienie masowej siły roboczej dla obiektów budownictwa obronnego odbywało się kosztem: 1) batalionów komsomolskich, specjalnie formowanych z młodzieży głównie we wschodnich obwodach BSRR; 2) batalionów budowlanych – jednostek paramilitarnych formowanych z poborowych z rezerwy służby wojskowej; 3) miejscowej ludności pełniącej służbę roboczą i konną; 4) więźniów więzień i poprawczych obozów pracy; 5) regularnych jednostek wojskowych. W celu realizacji gigantycznych planów budownictwa specjalnego na zachodniej granicy ZSRR partia, organy radzieckie i wojskowe szeroko stosowały środki dowodzenia i środki administracyjne w zakresie formowania, zarządzania i wykorzystania dużych zasobów ludzkich.
3
84%
PL
- Artykuł dotyczy jakości życia w regionach lotniskowych, która w krajach UE odgrywa coraz większą rolę w procesie regionalnego i lokalnego planowania przestrzennego i rozwoju lotnisk. Artykuł przybliża doświadczenia regionów i miast europejskich, zebrane w ramach realizacji projektu QLAIR – Quality of Life in Airport Regions. W artykule omówiono 4 polityki poprawy jakości życia w regionach lotniskowych, tj. łagodzenie negatywnych skutków funkcjonowania lotnisk, system indywidualnych rekompensat, inwestowanie oraz zarządzanie i koordynacja różnych działań. Ponadto przedstawiona została rola władz regionalnych i lokalnym w zakresie poprawy jakości życia w regionach lotniskowych.
EN
The article concerns quality of life in airport regions, which in EU countries plays stronger part in process of regional and local spatial planning and airport’s development. The article presents experiences of European regions and cities collected during the realization of QLAIR (Quality of Life in Airport Regions) project. In the article the policies of quality of life’s improvement are discusses. These are: mitigation of negative effects, individual compensation scheme, investment in the surrounding area and governance and coordination between public policies. Moreover, there is presented role of regional and local authorities in improving quality of life in airport regions.
PL
W artykule przedstawiono wyniki oceny uwarunkowań środowiskowych dla czterech lokalizacji planowanych lotnisk cywilnych: w Modlinie, Mińsku Mazowieckim, Sochaczewie i Radomiu. W szczególności przeanalizowano rolę uwarunkowań klimatycznych, fizycznogeograficznych oraz związanych z ochroną przyrody. Ocena warunków klimatycznych dotyczyła wpływu stanów pogody na bezpieczeństwo ruchu lotniczego. Dla wszystkich analizowanych lotnisk przedstawiono częstotliwość występowania niekorzystnych zjawisk pogodowych (mgła, zamieć, gołoledź, burza, grad, porywy wiatru) oraz obliczono syntetyczny Wskaźnik Zagrożeń Pogodowych (WZP). Wykorzystano przy tym dostępne codzienne dane meteorologiczne. Z przeprowadzonej analizy wynika, że największa liczba niebezpiecznych zjawisk pogodowych występuje w ciągu roku w Sochaczewie i Modlinie. W Mińsku Mazowieckim głównym zagrożeniem jest stosunkowo wysoka liczba dni z mgłą. Najlepsze warunki klimatyczne dla ruchu lotniczego występują w Radomiu, dla którego wartość WZP wynosi 13%. Dla Modlina i Sochaczewa wskaźnik ten osiąga wartość 25%, co oznacza, że średnio co 4 dni występują niekorzystne warunki pogodowe. Zróżnicowanie warunków geograficznych oraz rozmieszczenie i charakter obszarów chronionych analizowano jako czynniki wspomagające lub ograniczające możliwość budowy i funkcjonowania lotniska oraz jako zestaw składników środowiska, które ulegną lub mogą ulec zmianom pod wpływem lotniska. W szczególności zwrócono uwagę na rodzaj i zasięg przestrzenny możliwych konfliktów z obszarami chronionymi (park narodowy, obszary Natura 2000, rezerwaty, parki krajobrazowe), uwzględniając przy tym obecność miejsc kolonijnego gniazdowania wielu gatunków ptaków chronionych. Wyniki analizy wskazują, że warunki abiotyczne terenu nie mają negatywnego wpływu na możliwość rozbudowy i funkcjonowania żadnego z czterech proponowanych lotnisk. Ze względu na wymogi ochrony przyrody najmniej korzystna jest lokalizacja w Modlinie. W tym przypadku funkcjonowanie lotniska będzie negatywnie oddziaływać na populacje licznych gatunków ptaków. Natomiast w przypadku pozostałych lokalizacji wpływ eksploatacji lotniska na warunki życia ptaków, ssaków i innych zwierząt występujących na okolicznych terenach będzie minimalny lub nieistotny. Lotnisko w Radomiu charakteryzuje się najniższym prawdopodobieństwem wystąpienia konfliktów, choć jednocześnie położone jest bardzo niekorzystnie w stosunku do zabudowy miejskiej.
EN
This paper presents results of an environmental assessment for the planned airports in Modlin, Minsk Mazowiecki, Sochaczew, and Radom. This assessment covers the following topics: climatic conditions, geographical conditions, and nature protection. Evaluations of climatic conditions were made from the perspective of their influence on the safety of air traffic. The frequencies of particular weather events (fogs, storms, glaze, strong winds, hail, and blizzards) as well as the complex index of weather dangerous events (WZP) were calculated for compared airports. Daily meteorological records available were used for this purpose. During the whole year the greatest number of dangerous weather events is reported for Sochaczew and Modlin airports. In Minsk Mazowiecki the main weather disadvantage is frequent foggy days. The best climatic conditions for air traffic are observed in Radom where the value of the WZP index reaches 13%. In Modlin and Sochaczew the WZT is about 25% meaning unfavourable weather conditions can occur there every four days. The analyses of geographical conditions and nature protection were made from two points of view: (a) influence on and limitations of the possibilities of airport construction and the safety of air traffic; (b) the type and spatial extend of possible conflicts with nature protection demands. For this purpose the spatial relationships with the surrounding protected areas (national park, reserves, Natura 2000 sites) were analysed and special attention was paid to the presence of nesting places of protected birds. The results show that each of the proposed locations has its own limitations which negatively influence the functioning of the airport. The most potential nature protection issues occur in Modlin and the fewest in Radom. Nevertheless, all proposed locations must take into account that in the future more complex evaluations and planning could affect their suitability.
EN
The purpose of this paper is to show that the public intervention consisting of establishing a restricted use area (RUA) is implemented with a systemic error at the stage of assessing compensation. The source of the error is a faulty interpretation of the law performed by the judges with the mistake being perpetuated by a mostly incorrect application of the economic concept of stigmatization. The analysed methodological matters have been illustrated by judgments and data from court documents of cases regarding RUA compensation disputes of five largest civil regional airports in Poland. Expert witnesses are provoked to prepare opinions that require them to make individual interpretations of law and to apply valuation methodology focused on searching for a justification of lower market prices within a RUA. This is performed with either no or faulty conceptualization of the differential method. Instead of assessing an objective diminution of value caused by an administrative restriction of ownership, a difference in values derived from the conditions in which the market functions are shown by the expert witness. The boundaries of the market are delimited in a manner allowing to prove damage (loss), which is then additionally explained by the notion of stigmatization. It is recommended that judges resort to experts opinions only after they have correctly interpreted the law and have completed all activities necessary to ascertain the factual and legal state of the immovable in question. In particular, this includes identifying the introduced restrictions on the use of land. Regarding expert witnesses it is suggested that they prepare opinions strictly within their competencies and formal certification, abstaining from activities reserved for the court or for scientific research.
PL
Artykuł bazuje na opracowaniu „Strategia Rozwoju Infrastruktury Lotnictwa Cywilnego na Mazowszu”, wykonanym w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w 2008 roku dla Mazowieckiego Biura Planowania Przestrzennego oraz dla władz samorządowych województwa mazowieckiego. Przede wszystkim przedstawiono skrót analiz istniejącego i przewidywanego popytu na przewozy lotnicze w oparciu o potencjał demograficzny, ekonomiczny oraz rozwój turystyki, a następnie wariantową analizę dostępności przestrzennej, posługując się wypracowaną oryginalną metodyką delimitacji obszarów rynkowych. Przeprowadzone badania posłużyły dla postawienia wniosków lokalizacyjnych w postaci tabeli waloryzacyjnej, przydatnej do wyboru budowy lub rozbudowy lotnisk regionalnych na Mazowszu. Ma to znaczenie z punktu widzenia możliwości opracowania wariantowych scenariuszy rozwoju transportu lotniczego w regionie, zdeterminowanych przede wszystkim rozwojem innej infrastruktury oraz kształtowaniem się popytu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.