Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  lud Boży
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Obchodzenie czasów świętych w Polsce – aktualny stan prawny

100%
Dyduch J.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2016
|
vol. 69
|
issue 1
EN
All the faithful are called to holiness by observing sacred times, i.e. feast days and days of penance. The catalogue of feast days in Poland comes from the Code of Canon Law, Concordat from 1993, acts of the conference of bishops authorised by the Holy See and the national legislation. The observance of fast and abstinence comes from divine law, whereas the canon law and a acts of the conference of bishops are determining times and forms of its observance.
PL
Wszyscy wierni powołani są dążyć do świętości, którą pomaga im osiągnąć obchodzenie czasów świętych jawiących się jako dni świąteczne i dni pokuty. Katalog świątecznych dni w Polsce został skonstruowany w oparciu o Kodeks Prawa Kanonicznego, konkordat z 1993 roku, postanowienia Konferencji Episkopatu Polski zaakceptowane przez Stolicę Apostolską i o prawodawstwo państwowe. Pokuta obowiązuje wiernych na podstawie prawa Bożego, zaś czasy i sposoby jego realizacji określa prawodawstwo powszechne i polskie prawodawstwo partykularne.
2
Publication available in full text mode
Content available

Normy komplementarne Konferencji Episkopatów Stanów Zjednoczonych i Kanady do Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. w zakresie księgi II

89%
Adamczyk K. J.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 3
7-27
EN
The purpose of the article is to present the Complementary norms to the 1983 Code of Canon Law in respect to Book II issued by the Episcopal Conferences of the United States and Canada. The author cites and assesses individual complementary norms issued by these fora. Obligatory standards are discussed first, and next, optional norms are analysed. The article ends with conclusions and references
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia wydania przez konferencje biskupów Stanów Zjednoczonych i Kanady norm uzupełniających do Kodeksu prawa kanonicznego w z 1983 r. w zakresie księgi II. Autor przytacza i ocenia poszczególne normy komplementarne wydane przez te konferencje episkopatu. Najpierw omawia się normy obligatoryjne, a następnie fakultatywne. Całość artykułu zamykają wnioski i bibliografia.
3
Publication available in full text mode
Content available

Bóg, Kościół i świat wobec Covid-19

75%
Jeziorski S.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2020
|
vol. 73
|
issue 2
EN
The present time of the coronavirus pandemic is a challenge for all humanity. The Church, which lives in the present world, is called to experience the same events with all of humanity, although interpreting them through the lens of faith. One expression of such a reading of events is the liturgy, in which the Church addresses God, telling Him what it experiences and asking His for the appropriate succor in the current situation. Responding to the spiritual needs of the clergy and the faithful, the Holy See’s Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments has released the text of a special Mass, entitled “In Time of Pandemic.” The contents of the prayers contained within it reveal clear theological lines that can help us to live as Christians during this time of trial. This article is an attempt at a hermeneutical reading of the collect of the above-mentioned Mass formula. The analyses that are presented in the text lead to theological conclusions concerning such basic issues such as the image of God, the identity of believers, the content of Christian prayer, and the lifestyle that the latter inspires. In this context, “The Mass in Time of Pandemic” was created. The content of prayers contained in it reveals clear theological lines that can help us to live this time of trial in a Christian way. This article is an attempt of hermeneutical reading of the collect of the Mass mentioned earlier. The analyses that are presented in the text lead to theological conclusions that include basic issues such as the image of God, the identity of believers, the content of Christian prayer and the style of life that it inspires.
PL
Czas pandemii jest wyzwaniem dla całej ludzkości. Kościół, który żyje w świecie, jest wezwany do tego, aby wraz z całą ludzkością przeżywać te same doświadczenia, odczytując je jednak w świetle wiary. Jedną z form wyrazu takiej lektury wydarzeń jest liturgia, w której Kościół, zwracając się do Boga, opowiada Mu to, czego doświadcza, i prosi o pomoc właściwą dla danej sytuacji. W takim kontekście powstał formularz mszalny na czas pandemii. Treść modlitw w nim zawartych odsłania jasne linie teologiczne, które mogą pomóc przeżywać w chrześcijański sposób ten czas próby. Niniejszy artykuł jest próbą hermeneutycznej lektury kolekty wyżej wspomnianego formularza. Analizy, które zostały zaprezentowane w tekście, prowadzą do konkluzji teologicznych, w których zostały ujęte podstawowe zagadnienia takie jak obraz Boga, tożsamość wierzących, treść chrześcijańskiej modlitwy oraz styl życia, który taka modlitwa inspiruje.
4

Urząd wikariusza parafialnego. Współpraca i autonomia w posługiwaniu duszpasterskim

71%
Kołodziej M.
Kościół i Prawo
|
2016
|
issue 5 (18) nr 1
9-31
PL
Urząd wikariusza parafialnego, który przeszedł długą ewolucję w Kościele, nie może być postrzegany jako wykonywanie doraźnych zadań zleconych przez proboszcza. Posługa wikariusza parafialnego nie jest też określana, jak w Kodeksie z 1917 roku, za pomocą pięciu różnych kategorii: wikariusz aktualny, zarządca, zastępca, pomocnik, współpracownik. Obecne prawo – inspirowane Soborem Watykańskim II – uznaje natomiast wikariusza za autentycznego współpracownika proboszcza i uczestnika jego troski, który jest ustanowiony do tej posługi przez biskupa diecezjalnego, aby – na zasadzie braterskiego współdziałania – sprawował pod władzą proboszcza dzieło nie tylko o charakterze duszpasterskim, ale i pasterskim (por. kan. 545 § 1 KPK/83). Obowiązki i uprawnienia wikariusza parafialnego, oprócz tych kodeksowych przyznających mu w określonych sytuacjach nawet uprawnienia do zastępowania proboszcza, zostały bardziej szczegółowo określone przez prawo partykularne. Dla lepszego zrozumienia zależności pomiędzy współpracą i autonomią wikariusza parafialnego w posługiwaniu duszpasterskim należy posłużyć się postanowieniami synodów diecezjalnych, które uwzględniając specyfikę konkretnych parafii i diecezji, określiły właściwe miejsce wikariusza parafialnego. Sprawuje on swoje posługiwanie z mandatu biskupa diecezjalnego, ale pod władzą proboszcza, z którym winien uzgadniać wszystkie plany i zamierzenia. Jako współbrat proboszcza w trosce o parafię, otrzymał on stosowną autonomię, która nie tylko pozwoli uczynić jego posługę bardziej owocną, ale i przygotowuje go do podjęcia w przyszłości samodzielnych zadań pasterskich.
EN
The parochial vicar office, which has undergone a long evolution in the Church, cannot be regarded as performing ad hoc tasks assigned by the parish priest. The ministry of parochial vicar is also not determined, as in the 1917 Code, using five different categories: the current vicar, the administrator, the substitute, the assistant, or the associate. The current law – inspired by the Second Vatican Council – considers the vicar to be an authentic associate pastor and participant in his care, who is organized for this service by the diocesan bishop – on the principle of fraternal cooperation – to hold under the authority of the pastor, the work not only of a priestly nature, but pastoral (cf. can. 545 § 1 CPC). The duties and powers of a parochial vicar, except those of the Code conferring on him in certain situations even the power to replace the pastor, have been more specifically defined by the particular law. For a better understanding of the relationship between the cooperation and autonomy of the parochial vicar in the pastoral ministry it is highly advisable to use the provisions of the diocesan synods, which, having taken into consideration the specificity of certain parishes and dioceses, have identified the right place for the parochial vicar. He exercises his ministry with the mandate of the diocesan bishop, but under the authority of the pastor, with whom he should agree all plans and intentions. As a confrere of the pastor in the care of the parish, he has received the appropriate autonomy, which will not only make his ministry more fruitful, but will prepare him for future independent pastoral work.
5
Content available remote

Santidad laical y carácter teológico de la secularidad

71%
Bosch V.
|
2019
|
vol. 66
|
issue 5: Teologia duchowości
133-146
EN
What spirituality do lay people need today? There is a great need today to understand the theological meaning of the “secular character” – the characteristic “color” of lay people. The layman is a Christian called to unite with God, to holiness; someone who lives in the world and its structures, and from there is called to find God in ordinary life – family, work, social relations. If the mission of the Church is – along with the salvation of souls – to sanctify the world, one cannot continue to ignore the theological and apostolic nature of the daily work of lay people in the middle of the world. It is sanctified by God and sanctifying. It is therefore necessary to appreciate secularity – recognition of lay vocation and mission in the Church. The teaching of the Church also reminds that it is necessary to raise the awareness of pastors so that they can show lay faithful their call to renew the world in Christ.
PL
Jakiej duchowości potrzebują dzisiaj świeccy? Istnieje dzisiaj wielka potrzeba zrozumienia teologicznego znaczenia „charakteru świeckiego” – specyficznego kolorytu ludzi świeckich. Laik jest chrześcijaninem powołanym do zjednoczenia z Bogiem, do świętości; ktoś, kto żyje w świecie i jego strukturach, a stamtąd jest wezwany do znalezienia Boga w zwykłym życiu – rodziny, pracy, relacji społecznych. Jeśli misja Kościoła polega – wraz ze zbawieniem dusz – na uświęceniu świata, nie można nadal ignorować teologicznego i apostolskiego charakteru codziennej pracy ludzi świeckich pośrodku świata. Jest ona bowiem uświęcona przez Boga oraz uświęcająca. Niezbędne jest zatem docenienie świeckości – uznania powołania i misji świeckich w Kościele. Nauczanie Kościoła przypomina również, że niezbędne jest podniesienie świadomości pasterzy, aby umieli ukazywać wiernym świeckim ich wezwanie do odnowienia świata w Chrystusie.
6
Content available remote

Pneumatologia w eklezjologii Konstytucji Lumen gentium Soboru Watykańskiego II z perspektywy teologii Yves’a Congara

63%
Kasprzak A. A.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2018
|
issue 33
41-65
EN
For all readers of the text of the Lumen Gentium constitution of the Second Vatican Council during this event, and also immediately afterwards, it seemed that the document focused solely on the explanation of the Church from the perspective of Christ. Some of the conciliar observers, espe- cially the Orthodox theologians, brought up criticism that the reflection of the Council was marked by a Christomonism. This study presents the question of the pneumatological implications of the ecclesiology contained in the Lumen Gentium constitution from the perspective of Yves Congar’s theological thought. As the analysis of the undertaken research will show, the answer of the French theologian not only provides an essential response to the objection of Christomonism based on a direct commitment of this theologian to the co-writing of Lumen Gentium as early as March 1963, but it also gives a thorough insight into the subject-matter referring to his theological achievements already before and mainly after the Council. The Dogmatic Constitution on the Church has a dis- tinct pneumatological dimension. The theology contained therein is related to all the theses on the subject as they were formulated by Yves Congar in 1973.
7
Publication available in full text mode
Content available

Myśl eklezjologiczna kard. Karola Wojtyły w kazaniach o św. Stanisławie, biskupie i męczenniku

51%
Morawa J.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2008
|
vol. 61
|
issue 1
EN
Die homiletische Erbe von Bischof und Kardinal Karol Wojtyła aus Jahren 1958-1978 enthält 6110 maschinengeschriebenen Seiten. Leider bis heute warten sie auf eine thelogisch- wissenschaftliche Bearbeitung und Veröffentlichung. Unter vielen Themen, die von dem Krakauer Bischof in seinen Predigten zur Sprache gebracht wurden, gibt es auch ekklesio- logische Erwägungen, die mit dem Leben und Hirtenzeugnis des hl. Stanislaus, Krakauer Bischof und Märtyrer, gebunden sind.Der Kardinal K. Wojtyła nähert seinen Zuhörern die Bedeutung des Krakauer Märtyrers auf zwei Ebenen: historischen und theologischen. Aus beiden Ebenen kommen die belehren- den, thelogischen Inhalte, die durch die Ideen des II Watikanischen Konzils, wie auch durch das Jubiläum des 900-jährigen Hirtendienstes und Märtyriums des Bischofs Stanislaus (+ 1079) bereichert wurden. Die Kirche – nach K. Wojtyła – bedeutet eine Sorgegemeinschaft um das Heil aller Menschen, wie auch um das Reifen des Glaubens. Viele Homilien hat Kard. K. Wojtyła an die Priesteramtskandidaten gerichtet, deshalb findet man die Themen, die für das sakramentale Priestertum gelten. Die in den Krakauern Kirchen versammelten Zuhörer fanden in seinen Predigten auch mehr universalen Themen, wie das Verhältnis der Gesamtkirche zu den Einzelkirchen. Letzlich geht es dem Krakauer Kirchenhirt um die Bereicherung des Glaubens von Mitgliedern seiner Kirche, daß sie das Zeugnis vor der Welt in sich ständig verändernden Bedingungen geben können.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.