Search results

1

Konstytucyjna zasada niepołączalności mandatu parlamentarnego a założenia służby cywilnej. Wybrane zagadnienia

100%

Przywora B.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 2 (6)

207-222

PL

Celem badań podjętych w niniejszej publikacji jest wykazanie zależności pomiędzy konstytucyjną zasadą niepołączalności mandatu parlamentarnego (art. 103) a konstytucyjnymi założeniami bezstronności i neutralności politycznej służby cywilnej (art. 153). Udzielenie odpowiedzi na tak postawiony problem badawczy wymaga, w pierwszej kolejności, przedstawienia ogólnych regulacji w zakresie niepołączalności mandatu parlamentarnego. Stanowić to winno podstawę dla odniesienia tej zasady do rozwiązań w zakresie służby cywilnej. Zasada niepołączalności mandatu parlamentarnego stanowi jedno z klasycznych ustrojowych rozwiązań współczesnego parlamentaryzmu. Uzasadnieniem dla wprowadzenia zakazu łączenia mandatu parlamentarnego z piastowaniem określonych stanowisk w aparacie państwa oraz z funkcjami publicznymi było stworzenie należytych gwarancji niezależności parlamentarzystów w sprawowaniu mandatu, a przede wszystkim eliminacji pojawiających się nieuchronnie różnych konfliktów interesów i zjawisk korupcyjnych.

EN

The main goals in my research is to show relation between constitutional incompatibility rule of parliamentary mandate (art. 103) and constitutional assumption of impartiality and political neutrality of civil service (art. 153). An answer for this problem required, first, to show a general regulations in scope of incompatibility rule of parliamentary mandate. It makes a base to reference this rule to solutions in scope of civil service. Incompatibility rule of parliamentary mandate constitute one of the classic political solutions in contemporary parliamentary system. As a justify for introduction the ban of connection the parliamentary mandate with having a specific position in the state apparatus and with public functions was to create an appropriate guarantees of members of parliament independent in case of hold the mandate, and first to eliminate the appear unavoidably some interests conflicts and corruption visions.

2

Problematyka łączenia mandatu parlamentarnego ze stanowiskami członka Rady Ministrów i sekretarza stanu w administracji rządowej

63%

Jaworski A.

Zeszyt Prawniczy UAM

|

2023

|

issue Nr 13

PL

Celem artykułu jest analiza wyjątku od zasady incompatibilitas, ustanowionego w art. 103 ust. 1 in fine Konstytucji RP, pozwalającego na łączenie mandatu parlamentarnego ze stanowiskami członka Rady Ministrów i sekretarza stanu w administracji rządowej. Analizie poddano uregulowanie zasady incompatibilitas w kontekście mandatu parlamentarnego i wyjątku od niej w Konstytucji RP oraz to, jak doktryna i orzecznictwo interpretują omawiany wyjątek. Poddano również ocenie pozytywne i negatywne aspekty możliwości łączenia funkcji w ramach władzy ustawodawczej i wykonawczej. Do badań zastosowano m.in. metodę dogmatycznoprawną oraz historyczną. Autor negatywnie ocenia ustanowienie omawianego wyjątku przez ustrojodawcę, jako niekorzystnego dla funkcjonowania władzy ustawodawczej. Postuluje jednocześnie wprowadzenie instytucji zawieszenia mandatu na czas zasiadania w rządzie, a także instytucji tzw. zastępcy, wykonującego obowiązki parlamentarzysty w miejsce członka rządu.

EN

Author analyzes the exception to the principle of incompatibilitas, established in art. 103 sec. 1 in fineof the Constitution of the Polish Republic, allowing to combine a parliamentary mandate with the membership in the Council of Ministers and function of secretary of state in government administration. The article exam-ines incompatibilitas in the context of the parliamentary mandate, the exception from it and interpretations of doctrine and jurisprudence. Positive and negative aspects of combining legislative and executive functions were also assessed. Author used e.x. legal and historical methods. The author negatively evaluates discussed exception as unfavorable for the legislative authority and proposes the institution of suspending the mandate and function of „deputy”, performing parlamentary duties in place of cabinet member.

3

The Senate and the Council of Ministers – a Systemic Framework and Parliamentary Practice

63%

Berek M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

vol. 31

|

issue 5

15-33

PL

Przedmiotem badania w niniejszym artykule o charakterze naukowo-badawczym jest zakres i podstawy prawne realizowania przez Senat czynności, których cechy mogą wskazywać na ich tożsamość z czynnościami, które w typowej sytuacji służą realizacji funkcji kontrolnej. W polskim systemie ustrojowym funkcję kontrolną w stosunku do działalności Rady Ministrów sprawuje Sejm. Jednak zarówno przepisy ustawowe, jak i przepisy Regulaminu Senatu stanowią dla Senatu, jego organów oraz senatorów podstawę prawną całego szeregu czynności wykazujących istotne podobieństwo, a w niektórych przypadkach w zasadzie tożsamość z czynnościami realizowanymi przez Sejm, jego organy oraz posłów w ramach aktywności kontrolnej. Dotychczasowe badania tego zagadnienia prowadzone były głównie w aspekcie poszukiwania odpowiedzi na pytanie o klasyfikację prawną przepisów, na których oparte są poszczególne działania izby wyższej. Dla autora zreferowanie dotychczasowych, najistotniejszych poglądów stanowi podstawę do pogłębienia analizy poszukującej źródła kompetencji Senatu w jego przedstawicielskim charakterze. Wzgląd na ten aspekt jest szczególnie istotny w zaistniałej sytuacji faktycznej ukształtowania się w Senacie większości spośród ugrupowań stanowiących mniejszość w Sejmie. Dodatkowo specyficzne ukształtowanie ośrodków decyzji politycznych (poza parlamentem) wpływa na istotne ograniczenie czy wręcz pozorność realizowania funkcji kontrolnej przez Sejm. Okoliczność ta, ważka w perspektywie funkcjonowania całego systemu ustrojowego państwa, czyni szczególnie ważną weryfikację dopuszczalności i charakteru prawnego działań parakontrolnych podejmowanych przez Senat. W przyjętej perspektywie badawczej parlament stanowi emanację Narodu, który nie powinien być pozbawiony wglądu oraz możliwości odniesienia się – przez swoich przedstawicieli – w działania, za które odpowiada Rada Ministrów. Przyjęcie takiej perspektywy, wobec przyjętej hipotezy o co najmniej ograniczonej skuteczności realizowania funkcji kontrolnej przez Sejm, nakazuje z kolei weryfikację skuteczności narzędzi stosowanych przez Senat, jego organy oraz senatorów. Formułowane wnioski powinny być istotne nie tylko dla stanu naukowej refleksji, lecz także dla praktyki parlamentarnej, która w tym zakresie nadal wypracowuje adekwatne i mieszczące się w konstytucyjnych ramach narzędzia.

EN

The presented scientific research article covers the legal scope and legal basis for the Polish Senate to carry out activities whose characteristics may indicate that they are identical to activities that, in a typical situation, serve to perform a controlling function. In the Polish political system, it is the Sejm which exercises the controlling function over the activities of the Council of Ministers. However, both the statutory provisions and the Rules of Procedure of the Senate form the legal basis for the Senate, its bodies and senators to perform a whole range of activities showing significant similarity, and in some cases essentially identical with the activities carried out by the Sejm, its bodies and members (deputies) as part of their controlling activity. So far, research on this issue has been conducted primarily in order to look for answers to the question about the legal classification of the provisions on which the various activities of the upper house of the Parliament are based. Presenting the most important views to date allows the author to deepen the analysis seeking the source of the Senate’s competences in its representative character. It is particularly important to consider this aspect in the current situation where the political groupings that make up the minority in the Sejm constitute the majority in the Senate. In addition, the specific form of political decision-making centres (outside the Parliament) significantly restricts the controlling function by the Sejm or even makes the performance of this function illusory. This circumstance, crucial in the context of the functioning of the entire political system of the state, makes it particularly important to verify the admissibility and legal nature of para-controlling activities undertaken by the Senate. In the adopted research perspective, the Parliament, which is an emanation of the Nation, should not be deprived of the insight and the possibility to address, through its members, the activities within the responsibility of the Council of Ministers. The adoption of such a perspective, in view of the adopted hypothesis of at least limited effectiveness in the performance of the controlling function by the Sejm, in turn requires verification of the effectiveness of the tools used by the Senate, its bodies and senators. The conclusions to be formulated should be valid not only for the state of scientific reflection, but also for parliamentary practice, which in this regard continues to develop appropriate tools falling within the constitutional framework.

4

O istocie zasady przedstawicielstwa oraz wybranych aspektach gwarancji w sprawowaniu mandatu parlamentarnego

63%

Uliasz J.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2024

|

vol. 34

|

issue 1

161-180

EN

The starting point for the discussion in this article is the principle of parliamentary representation, a cornerstone for any democratic society. This principle holds a key constitutional status within Polish law. To uphold and actualize this principle, the structure of the parliamentary mandate and the mechanisms designed to protect it are of utmost importance. Immunity protection offers members of parliament the freedom to execute their duties without interference. A limited set of criteria for the revocation of a parliamentary mandate ensures the integrity of the mandate to represent voters, acquired through the electoral process. This approach also safeguards against the arbitrary removal of a representative’s formal legitimacy to act on behalf of the nation. The central thesis of this article is that any unlawful termination of a parliamentary mandate through a flawed process constitutes a direct assault on the very foundation of democracy: the nation’s right to freely elect its representatives.

PL

Punktem wyjścia dla prowadzonych w niniejszym opracowaniu rozważań jest fundamentalna z punktu widzenia społeczeństwa demokratycznego zasada przedstawicielstwa. W polskim porządku prawnym ma ona rangę naczelnej zasady Konstytucji. W powiązaniu z tą zasadą i w celu jej urzeczywistnienia kluczowa staje się konstrukcja mandatu parlamentarnego oraz mechanizmy jego ochrony. Ochrona immunitetowa gwarantuje posłowi (senatorowi) możność swobodnego wykonywania mandatu. Wąski katalog przesłanek usprawiedliwiających wygaśnięcie mandatu służy zabezpieczeniu pełnomocnictwa do reprezentowania wyborców, nabytego przez posła wskutek aktu wyborczego. Uniemożliwia równocześnie dyskrecjonalne pozbawienie przedstawiciela Narodu formalnej legitymacji do wypowiadania się w jego imieniu. Tezą niniejszego opracowania jest stwierdzenie, iż każdorazowe, bezprawne doprowadzenie do utraty mandatu przez parlamentarzystę, w procedurze rażąco wadliwej, godzi w fundament demokracji, którym jest wolny, dokonany przez Naród wybór przedstawicieli do organów władzy ustawodawczej.

5

Działalność ks. Jana Czuja w parlamencie II Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1922–1935

51%

Magiera P.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2020

|

vol. 27

109-138

EN

The article presents the parliamentary activity of Fr. Jan Czuj as a deputy to the Sejm of the Republic of Poland in the years 1922–1935 on behalf of the Polish Catholic-People’s Party. The main goal of this paper is to show various forms of his activity in the parliament which was especially parliamentary speeches and signing of the legislative proposals and interpellations. The main topics of the Fr. Jan Czuj’s interests during his career in the parliament are shown through the analysis of the parliamentary sources which are stenographic records, documents and interpellations. Also, his activity as a member of parliament is evaluated which leads to the conclusion that during the thirteen years of his presence in the lower house of the Polish legislature, he was not a very diligent deputy.

PL

W niniejszym artykule przedstawiono działalność parlamentarną ks. Jana Czuja jako posła na Sejm RP w latach 1922–1935 z ramienia Polskiego Stronnictwa Katolicko-Ludowego. Skupiono się głównie na omówieniu poszczególnych form jego aktywności na forum izby, przejawiającej się w przemówieniach sejmowych oraz składaniu podpisu pod wnioskami poselskimi i interpelacjami. Opierając się na analizie źródeł parlamentarnych w postaci sprawozdań stenograficznych z posiedzeń sejmu, druków sejmowych i tekstów interpelacji, przybliżono zakres tematów i zagadnień, wokół których ogniskowała się aktywność parlamentarna ks. J. Czuja. Oszacowano również skalę tej aktywności, co doprowadziło do konstatacji, że w trakcie swej trzynastoletniej obecności w parlamencie należał on raczej do grona posłów mało aktywnych.

Refine search results

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

1 Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

1 Zeszyt Prawniczy UAM

1 Berek M.

1 Jaworski A.

1 Magiera P.

1 Przywora B.

1 Uliasz J.

1 2024

1 2023

1 2022

1 2020

1 2011

Konstytucyjna zasada niepołączalności mandatu parlamentarnego a założenia służby cywilnej. Wybrane zagadnienia

Problematyka łączenia mandatu parlamentarnego ze stanowiskami członka Rady Ministrów i sekretarza stanu w administracji rządowej

The Senate and the Council of Ministers – a Systemic Framework and Parliamentary Practice

O istocie zasady przedstawicielstwa oraz wybranych aspektach gwarancji w sprawowaniu mandatu parlamentarnego

Działalność ks. Jana Czuja w parlamencie II Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1922–1935