Search results

1

Mariawici i mariawityzm na łamach „Mazura” w latach 1906-1915

100%

Zieliński P.

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2016

|

issue 1(246)

3-9

EN

1906 was especially important for Płock. It was when the Mariavites renounced allegiance to bishops and started their own denomination. At the same time, in response to this event, a religious-social weekly magazine, “Mazur”, was founded. One of its tasks was to criticize the Mariavites and highlight errors in their teachings. In the period of 1906 – 1915, a number of articles devoted to this subject were published in “Mazur”. Information published by the editorial team was not always verified. It was often based on gossip and insinuation. Particular aversion was felt towards Maria Franciszka Kozłowska, the founder of the schism. Two figures: of the good Catholic and the evil Mariavite, were often confronted. Despite some initial successes, the Mariavite denomination did not threaten the position of the Catholic Church in the Kingdom of Poland. As a result of weaker and weaker position of the sect, the number of articles on it decreased year by year. From the second half of 1914 the majority of space in the magazine was devoted to issues related to the world war.

PL

Rok 1906 był dla Płocka szczególnie ważny. W tym roku mariawici wypowiedzieli posłuszeństwo biskupom i rozpoczęli organizację nowego wyznania. W tym samym czasie, w odpowiedzi na to wydarzenie, powstał tygodnik religijno-społeczny „Mazur”. Jednym z jego zadań było krytykowanie mariawitów i wykazywanie błędów w ich naukach. W latach 1906-1915 ukazało się na łamach „Mazura” wiele artykułów podejmujących ten temat. Redakcja nie zawsze podawała sprawdzone informacje. Często opierano się na plotkach oraz insynuacjach. Szczególną niechęcią darzono założycielkę schizmy Marię Franciszkę Kozłowską. Często konfrontowano ze sobą dwie postacie: dobrego katolika i złego mariawitę. Mimo początkowych sukcesów mariawityzm nie zagroził pozycji Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim. W związku z coraz słabszą pozycją sekty z roku na rok malała ilość artykułów na jej temat. Od połowy roku 1914 większość miejsca w tygodniku poświęcono sprawom wojny światowej.

2

KOBIETY W DZIAŁALNOŚCI PRASOWEJ I EDUKACYJNEJ MARIAWITÓW

86%

Kansy A.

Społeczeństwo. Edukacja. Język

|

2021

|

vol. 13

69-78

EN

The goal of the article is to present the women’s role in the press and educational activities of the Mariavite religious community. The article describes the editors’ work on individual journals on the background of Mariavitism history and the development of their press, including involvement in educational activities in years 1907-2020. As a result of the conducted research, there were confirmed the equal rights idea for women in the Mariavite movement. It was expressed by e.g. activities related to press publishing and education.

PL

Celem artykułu jest ukazanie roli kobiet w działalności prasowej i edukacyjnej wspólnoty religijnej mariawitów. W artykule omówiono działalność redaktorek poszczególnych realizacji prasowych na tle dziejów mariawityzmu i rozwoju prasy mariawickiej z uwzględnieniem zaangażowania w działania edukacyjne w latach 1907-2020. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono obecność idei równouprawnienia kobiet w ruchu mariawickim. Jej realizacja wyrażała się m.in. w działalności związanej z wydawaniem prasy oraz w działalności edukacyjnej.

3

Feliks Korwin-Szymanowski (1875-1943) – inżynier i kapłan mariawicki

72%

Korwin-Szymanowski M.

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2022

|

issue 2(271)

12-17

EN

This article presents the person of Feliks Korwin-Szymanowski, a Mariavite priest who because of his technical education, was involved in the establishment of the Temple of Mercy and Love in Plock. The article presents his life chronologically and the path of his spiritual development in the light of the preserved family correspondence.

PL

Artykuł prezentuje osobę Feliksa Korwin-Szymanowskiego, mariawickiego kapłana, który ze względu na wykształcenie techniczne zaangażowany był w powstanie Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku. W artykule zaprezentowano jego życie w ujęciu chronologicznym oraz drogę rozwoju duchowego w świetle zachowanej korespondencji rodzinnej.

4

Ks. Grzegorz Augustynik i jego „anonimowa’ broszura „Ciekawa historia. O księżach katolickich”.

58%

Trąba M.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2021

|

vol. 28

|

issue 1

158-176

EN

Fr. Grzegorz Augustynik (1847-1929) was a renowned priest in the Kielce diocese. He is the author of an anonymous brochure entitled “An interesting story. On Catholic priests.” It was written as a response to accusations formulated by Mariavites against Roman Catholic priests. The publication of the brochure is related to the religious conflict and denominational polemics of the early 20th century between Catholics and Mariavites in Dąbrowa Coal District.

PL

Ks. Grzegorz Augustynik (1847-1929) był znanym duszpasterzem diecezji kieleckiej. Jest on autorem wydanej anonimowo broszury pod tytułem Ciekawa historia. O księżach katolickich. Została napisana jako odpowiedź na zarzuty mariawitów kierowane wobec duchownych rzymskokatolickich. Wydanie broszury wiąże się z polemiką wyznaniową, jaka toczyła się na początku XX wieku na terenie Zagłębia Dąbrowskiego, a w szerszym zakresie na obszarze Królestwa Polskiego, pomiędzy katolikami a mariawitami.

5

Koncepcja ochrony Dzieła Stworzenia i jej konteksty teologiczno-pedagogiczne w świetle czasopiśmiennictwa mariawickiego początku XX stulecia

58%

Mames T. D.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2021

|

vol. 41

|

issue 2

91-114

EN

Nature, plant cultivation, animal husbandry, as well as concern for human hygiene and physical and material well-being, along with pastoral work, were the center of interest of Mariavites from the very beginning of their religious independence. In the periodicals published in the Mariavite printing house in Łódź from 1907–1914 (p.g. „Maryawita. Czciciel Przenajświętszego Sakramentu”, „Wiadomości Maryawickie”, book calendar), we find specific advice about working on a farm, property protection and health not only of humans, but also of animals and plants. The Mariavites did not stop at the praxeological dimension of agrarian education, pointing to the philosophical and theological foundations of the protection of creation. In this sense, they combined practice with theory based on theological premises, creating their own vision of what we now call ecotheology and ecopedagogy. Pro-ecological reflection and practice were an integral element of the educational ideology of the Mariavite Church, which grew out of positivist ideas. It belongs to the narrative which shows the primacy of the commandment to love God and neighbor. We can see its topicality through its close relationship with critical thinking and the eco-pedagogy which refers to it, as well as the broadly understood ecological turn in theology and social and economic life.

PL

Natura, uprawa roślin, hodowla zwierząt, ale także troska o higienę i dobrostan fizyczny oraz materialny człowieka, obok pracy duszpasterskiej, były ośrodkiem zainteresowania mariawitów od początku ich niezależności wyznaniowej. Na łamach periodyków wydawanych w mariawickiej drukarni w Łodzi w latach 1907–1914 (m.in. „Maryawita. Czciciel Przenajświętszego Sakramentu”, „Wiadomości Maryawickie”, kalendarz książkowy) znajdujemy konkretne porady, dotyczące pracy w gospodarstwie rolnym, ochrony mienia i zdrowia nie tylko ludzi, ale także zwierząt oraz roślin. Mariawici nie poprzestawali tylko na wymiarze prakseologicznym edukacji agrarnej, wskazując na filozoficzne i teologiczne podstawy ochrony stworzenia. W tym sensie łączyli praktykę z teorią ugruntowaną na przesłankach teologicznych, tworząc własną wizję tego, co współcześnie określamy mianem ekoteologii i ekopedagogiki. Refleksja i praktyka proekologiczna stanowiły integralny element ideologii oświatowej Kościoła mariawickiego, wyrosłej z idei pozytywistycznych.Wpisuje się ona w narrację, ukazującą prymat przykazania miłości Boga i bliźniego. Jej aktualność dostrzec możemy poprzez bliski związek z myśleniem krytycznym i odwołującą się do niego ekopedagogiką, jak również szeroko rozumianym zwrotem ekologicznym w teologii oraz życiu społecznym i gospodarczym.

6

„Dziwaczna sekta” w oczach habsburskich dyplomatów. Przyczynek do historii mariawityzmu w latach 1906–1914

58%

Szlanta P.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2022

|

vol. 29

|

issue 29

227-241

EN

Habsburg diplomats in Warsaw watched closely the birth of Mariavite religious movement in Russian-Poland in 1906. In their opinion the split within the dominant Roman-Catholic Church and the establishment of the Independent Old Catholic Church of Mariavite posed a threat to the unity of the Polish nation. Consuls, in their reports, labeled Mariavites as a “bizarre sect” or “false teaching”. The consuls despite their conflict with the Roman Catholic hierarchy unambiguously favored the latter. On the other hand, the Russian authorities in different ways (for example by giving permissions for erecting new churches or granting Mariavite leaders audiences with the tsar) supported a newly established church. In doing so they hoped it would deepen divisions among Polish society. But already in 1907 one could observe the sharp decline in the dynamics of Mariavites and the number of members of the new church. This decline was noted with satisfaction by the consuls and with disappointment by the Russians. The consuls’ interest in Mariavites came partly from their anxiety of a possible spread of the movement among the poor peasants in Austrian-Poland.

PL

W 1906 r. dyplomaci habsburscy w Warszawie z uwagą obserwowali narodziny ruchu religijnego mariawitów. Ich zdaniem rozłam w Kościele rzymskokatolickim i powstanie Niezależnego Starokatolickiego Kościoła Mariawitów stanowiły zagrożenie dla jedności mariawitów. W raportach konsulowie określali mariawitów mianem „dziwacznej sekty” lub „fałszywie nauczającej”. Zarazem faworyzowali hierarchię rzymskokatolicką. Z drugiej strony władze rosyjskie na różne sposoby (np. wydając zezwolenia na budowę świątyń czy udzielając przywódcom mariawitów audiencji u cara) wspierały nowo powstały Kościół. W ten sposób liczyli na pogłębienie podziałów w społeczeństwie polskim. Ale już w 1907 r. można było zaobserwować gwałtowny spadek dynamiki rozwoju mariawitów i liczby członków nowego Kościoła. Spadek ten został odnotowany z satysfakcją przez konsulów, a z rozczarowaniem przez Rosjan. Zainteresowanie konsulów mariawitami wynikało po części z ich obawy o rozprzestrzenienie się tego ruchu wśród biedoty chłopskiej w Galicji.

7

Wyznania religijne w powiecie wieluńskim w latach 1918–1939 na tle mozaiki religijnej II Rzeczypospolitej

51%

Michalski M.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2021

|

vol. 24

81-116

EN

The agricultural district of Wieluń in the interwar period was an area with less religious diversity than Poland and the Łódź Province. The Roman Catholic denomination definitely dominated – both in terms of the number of believers, the number of clergy, organizational structures and material base. Judaism occupied the second place, with the majority of the faithful concentrated around eight communes. The podium was closed by Augsburg Evangelicals scattered throughout the district with the parish in Wieluń. The remaining denominations were sparse, and among them only the Orthodox had their own parish, which were liquidated.

PL

Rolniczy powiat wieluński w okresie międzywojennym był obszarem o mniejszym zróżnicowaniu religijnym i wyznaniowym niż Polska i województwo łódzkie. Zdecydowanie dominowało tu wyznanie rzymskokatolickie – zarówno pod względem liczby wiernych, liczby duchownych, struktur organizacyjnych, jak i bazy materialnej. Drugie miejsce zajmował judaizm, gdzie większość wiernych skupiona była wokół ośmiu gmin. Podium zamykali ewangelicy augsburscy rozsiani po całym powiecie z jedyną parafią w Wieluniu. Pozostałe wyznania były nieliczne, a wśród nich jedynie prawosławni posiadali własną parafię, która uległa likwidacji.

Refine search results

2 Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 Miscellanea Historico-Archivistica

1 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

1 Społeczeństwo. Edukacja. Język

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

1 Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

1 Kansy A.

1 Korwin-Szymanowski M.

1 Mames T. D.

1 Michalski M.

1 Szlanta P.

1 Trąba M.

1 Zieliński P.

2 2022

4 2021

1 2016

Mariawici i mariawityzm na łamach „Mazura” w latach 1906-1915

KOBIETY W DZIAŁALNOŚCI PRASOWEJ I EDUKACYJNEJ MARIAWITÓW

Feliks Korwin-Szymanowski (1875-1943) – inżynier i kapłan mariawicki

Ks. Grzegorz Augustynik i jego „anonimowa’ broszura „Ciekawa historia. O księżach katolickich”.

Koncepcja ochrony Dzieła Stworzenia i jej konteksty teologiczno-pedagogiczne w świetle czasopiśmiennictwa mariawickiego początku XX stulecia

„Dziwaczna sekta” w oczach habsburskich dyplomatów. Przyczynek do historii mariawityzmu w latach 1906–1914

Wyznania religijne w powiecie wieluńskim w latach 1918–1939 na tle mozaiki religijnej II Rzeczypospolitej