Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  matter painting
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Intending to illustrate meanings attributed to color in the matter painting of Cracow, the author selected a specific time in that movement’s evolution: the year 1960. Her interpretation of the slogan “Color of Trace/ Trace of Color” comprises two practices involving the use of specific hues: the color of trace references the shades of material employed in the process of building the image-object; the trace of color refers to the specific polychromy ascribed to the composition, actual shades of materials employed notwithstanding; or minuscule markings within the image field, vestiges of the kapist perception of image, applied as ingredients intended to emphasise the composition’s expression or media of non-visual symbolism. The scrutiny of selected matter painting examples was expanded to include reflections by critics responding spontaneously to a wave of oeuvre by painters of Cracow they had formerly been unfamiliar with.
PL
Autorka dla zilustrowania znaczeń przypisywanych barwie w krakowskim malarstwie materii wybrała konkretny moment rozwoju tego nurtu – rok 1960. Hasło „Kolor śladu / ślad koloru” rozumie jako dwie praktyki wykorzystania barwy: kolor śladu to barwa tworzywa użytego do budowania obrazu-przedmiotu, ślad koloru to polichromia nadana kompozycji wbrew autentycznym barwom użytych tworzyw lub drobne znakowania w obrębie pola obrazowego, szczątki kapistowskiego myślenia o obrazie, naniesione jako akcenty wzmacniające ekspresję kompozycji lub nośniki pozamalarskiej symboliki. Analizę wybranych przykładów malarstwa materii uzupełniono refleksjami krytyków, reagujących spontanicznie na falę nieznanej im dotąd twórczości krakowskich malarzy.
PL
Artykuł podejmuje refleksję nad wczesnymi plenerami w Osiekach, organizowanymi od 1963 roku przez Jerzego Fedorowicza i Mariana Bogusza. Impreza zinterpretowana została jako rozwinięcie projektu kolekcji sztuki nowoczesnej, inicjowanej przez Mariana Bogusza w warszawskiej Galerii Krzywego Koła. Przekazanie części kolekcji Muzeum w Koszalinie zapoczątkowało spotkania w Osiekach, jednocześnie oferując możliwość przemyślenia zróżnicowanych konwencji artystycznych okresu odwilży. Kolejne edycje spotkań w Osiekach, prezentując prace w naturalnym krajobrazie, wyznaczały proces kwestionowania modernistycznej formy, poprzez eksponowanie form przestrzennych oraz akcji i działań artystycznych. Plenery mieszcząc się w generalnej ramie polityki kulturalnej PRL wobec tzw. Ziem Odzyskanych, doprowadziły do głębokich przemian sztuki nowoczesnej, oferując refleksję nad obrazem, który łączy się z miejscem i czasem działania, anektując i ukazując fragmenty rzeczywistości, reinterpretując kategorię „realizmu”. Taka praktyka stała się bezpośrednim impulsem dla twórczości konceptualnej na przełomie dekad, ale stała się także elementem głębszej transformacji nowoczesnego dzieła, w złożoną awangardową strukturę montażu - dzieła wobec otoczenia.
PL
Tekst jest prezentacją i próbą kontekstualnej analizy obrazów oraz prac na papierze, podarowanych przez Galerię Krzywe Koło w Warszawie dla przyszłej kolekcji sztuki nowoczesnej w Koszalinie. W marcu 1963 roku kierownik galerii Marian Bogusz przekazał do Muzeum w Koszalinie 12 abstrakcyjnych obrazów w geście rewanżu za nawiązaną współpracę i współorganizację plenerów w pobliskich nadmorskich Osiekach. Plenery – łącznie odbyło się ich 19 – stały się okazją do spotkań awangardowych artystów, naukowców i krytyków z całej Polski i zza granicy. Powstawały tu pierwsze happeningi (Panoramiczny happening morski Tadeusza Kantora), akcje artystyczne, dzieła sztuki konceptualnej, odbywały się wykłady, konfrontacje i dyskusje. W grudniu 1963 r., po I. Plenerze w Osiekach M. Bogusz przekazał Muzeum w Koszalinie kolejny dar, 29 prac na papierze, także twórców związanych z Krzywym Kołem. Na skutek różnych reorganizacji i zbiegów okoliczności oba zbiory znalazły się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku i stały się częścią Działu Sztuki Współczesnej. Na początku autorka rozważa znaczenia gestu: pozaartystyczne (np. kurtuazji), a przede wszystkim w sztuce („gest Duchampa”, malarstwo gestu - action painting, do którego można zaliczyć część omawianych prac). Następnie analizuje obrazy m.in. Mariana Bogusza, Zbigniewa Dłubaka, Stefana Gierowskiego, Hilarego Krzysztofiaka, Henryka Stażewskiego, Kajetana Sosnowskiego ( i trzech znanych czeskich artystów) na tle polskiej sztuki powojennej, którą reprezentują także wspominane prace na papierze. Są wśród nich np. rysunki M. Bogusza, Alego Bunscha, Jerzego Kujawskiego czy Andrzeja Wróblewskiego. Dalej autorka omawia znaczenie obu darów w kontekście zbiorów sztuki współczesnej słupskiego muzeum, w tym największej kolekcji dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz wystaw, na których dary Krzywego Koła były prezentowane. W zakończeniu wyraża nadzieję, że po adaptacji przekazanych MPŚ zabytkowych spichlerzy najcenniejsze dzieła sztuki współczesnej znajdą godne miejsce na stałych ekspozycjach.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.