Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: mayor of town elections

Sort By:

Limit search:

Wielokadencyjność bez afiliacji partyjnej? Spostrzeżenia po reelekcjach „wiecznych prezydentów” w 2014 r.

100%

Drzonek M.

Przegląd Politologiczny

2016

issue 1

81-90

Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. In thirty towns with county rights the same persons were elected in the years 2002–2010. They are named ‘everlasting mayors’ (multi-term mayors, incumbents). In the 2014 local elections three of them resigned from the campaign for re-election, ten ‘everlasting mayors’ lost the elections and seventeen of them won the elections once again. Their successes provide the starting point for determining the position of political parties and nonpartisan committees on local political scenes. The assumption is made that the political position of parties is powerful if the ‘everlasting mayor’ is effective in trying to gain re-election while formally representing this party on the local political scene. And conversely – parties have a weaker political position on the local political scene when the incumbent prefers to lead a nonpartisan election committee in the rivalry for re-election (an electoral committee of voters, or an electoral committee of a nongovernmental local organization). The final conclusion of the analysis is the following: in the 2014 local elections in Poland most of the ‘multi-term mayors’ were re-elected as representatives of nonpartisan committees. Only in two cities (Gdańsk, Świnoujście) were mayors’ seats won by party political incumbents.

Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. W 30 miastach na prawach powiatu w latach 2002–2010 wybierano na prezydentów te same osoby. Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). W 2014 r. trzech z nich zrezygnowało z walki o reelekcje, a dziesięciu przegrało wybory, a zatem siedemnastu kolejny raz wygrało wybory. Ich zwycięstwa są punktem wyjścia do określenia pozycji partii politycznych i komitetów pozapartyjnych na lokalnych scenach politycznych. Przyjęto bowiem założenie, że pozycja partii politycznej jest mocna, o ile dotychczasowy wielokadencyjny włodarz miasta skutecznie ubiega się o reelekcję, formalnie ją reprezentując. A contrario – jeśli inkumbent w walce o reelekcję wybiera start z komitetu pozapartyjnego (komitet wyborczy wyborców albo komitet wyborczy organizacji pozarządowej) to świadczy to o słabszej pozycji partii politycznej w danym mieście. Analiza pokazała, że w 2014 r. większość „wiecznych prezydentów” dokonała reelekcji, startując w wyborach jako reprezentanci komitetów pozapartyjnych. Tylko w dwóch przypadkach (Gdańsk, Świnoujście) fotele włodarzy miast zostały zajęte przez partyjnych inkumbentów.

Wybory organu wykonawczego gminy w wielkich miastach – determinanty sprzyjające utrzymaniu władzy

89%

Szczesna G.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

2016

vol. 12

issue 4

36-59

Dokonana w 2002 r. istotna zmiana zasad i trybu wyboru organu wykonawczego samorządu w jego podstawowych jednostkach organizacyjnych otwierała kolejny etap rozwoju polskiego samorządu terytorialnego. Wówczas nastąpiło odejście od wyboru wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez radę gminy/miasta. Ustanowiona została zasada bezpośredniej elekcji tego organu, dokonywanej przez mieszkańców. Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. Kolejne wybory przynosiły ponowne zwycięstwo urzędującym prezydentom w wielu miastach. Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). Wyznaczając przestrzenny zakres empirycznego pola badawczego, wybrałam trzy największe miasta Polski: Kraków, Gdańsk i Wrocław. Przebieg kampanii związanych z wyborami prezydentów tych miast odsłania szczególnie interesujące aspekty pozycji i trudnej w modernizującej się Polsce realizacji zadań przypisanych po 2002 r. prezydentom. Artykuł jest próbą pokazania specyfiki władania prezydenta polskiego miasta wybieranego co najmniej trzykrotnie. Moim celem badawczym było prześledzenie wydarzeń i okoliczności, które determinowały pozycję organu wykonawczego gminy i sprzyjały reelekcji.

The significant change of the principles and manner of electing the executive body of the local government in its basic organizational units introduced in 2002 opened another chapter of development of the Polish local government. The principle of electing the village mayor (mayor, president of the city) by the commune/city council was cancelled. It was established that this body would be elected directly, by the commune dwellers. Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. The next elections were bringing the renewed victory of presidents-in-office in many cities. They are named „everlasting mayors” (multi-term mayors). While defining the territorial scope of the empirical research I chose three of the biggest cities in Poland: Cracow, Gdansk and Wroclaw. The course of campaigns connected with the election of presidents of these cities displays particularly interesting aspects of the position and the difficulties in fulfillment of tasks assigned to the presidents after 2002 in Poland under modernization. The article is an attempt to show the specificity mayor of Polish city who is in term of office for at least three times. My research objective was to analyze the events and circumstances which determined the position of the commune executive body and conduced to re-election.

Refine search results

1 Przegląd Politologiczny

1 Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

1 Drzonek M.

1 Szczesna G.

2 2016

Search results

Wielokadencyjność bez afiliacji partyjnej? Spostrzeżenia po reelekcjach „wiecznych prezydentów” w 2014 r.

Wybory organu wykonawczego gminy w wielkich miastach – determinanty sprzyjające utrzymaniu władzy