Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  media alternatywne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest analiza odkrytych i praktykowanych przez platformę Indymediów możliwości komunikacyjnych opartych na rozwiązaniach wprowadzonych pierwotnie przez sieć w paradygmacie Web 2.0 (m.in. formuły „otwartego publikowania” i wspólnotowego tworzenia informacji). Kontekstem dla tych rozważań będą założenia radykalnej demokracji. Hipoteza główna zakłada, że stosowanie przez aktywistów i użytkowników Indymediów strategii i praktyk radykalnej demokracji bezpośredniej było skuteczne w działaniach krótkoterminowych i taktycznych, zawiodło jednak w przypadku akcji długoterminowych i strategicznych. Metody badań: w artykule odwołano się do najnowszych, mieszanych tendencji metodologicznych pojawiających się w badaniach medioznawczych nakierowanych na analizę przekazu cyfrowego i platform internetowych, ze szczególnym uwzględnieniem analizy zawartości stron www (tzw. desk research) i możliwości oferowanych przez geografię internetu. Wykorzystano także samodzielnie przeprowadzone pogłębione wywiady indywidualne (IDI) z aktywistami Indymediów z USA, Hiszpanii i Brazylii, a także model radykalnej demokracji zaproponowany przez brytyjskiego badacza V. Pickarda. Wyzwania dla Indymediów po dwóch dekadach ich działania oraz przyczyny ich transformacji i erozji pozwolą wypracować krytyczną perspektywę wobec koncepcji „usieciowionych ruchów społecznych” M. Castellsa. Wyniki i wnioski: praktyki radykalnej demokracji w codziennej działalności aktywistycznej i medialnej uwydatniły ograniczenia założeń tego typu demokracji w przypadku działań prowadzonych na poziomie międzynarodowym i z udziałem wielu podmiotów. Hipoteza postawiona we wstępie artykułu została zatem zweryfikowana pozytywnie. Rozwój sieci był też blokowany przez odmienne dynamiki powszechnej cyfryzacji społeczeństw, co dodatkowo znacznie ograniczało ogólnodostępne i sprawiedliwe zastosowanie praktyk radykalnej demokracji – w krajach Globalnego Południa lokalne ośrodki sieci były dostępne tylko dla wybranej grupy osób wyedukowanych cyfrowo, wyposażonych w odpowiednie zasoby. Sytuacja ta w istocie zaprzecza fundamentalnej idei radykalnej demokracji, jaką jest totalne rozszerzenie równości i wolności obywateli poprzez zwiększenie poziomu ich partycypacji. Wartość poznawcza: przedstawione w artykule analizy dostarczają wiedzy na temat pionierskiego zastosowania internetu w paradygmacie Web 2.0 przez platformę Indymedia – na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych – w kontekście założeń radykalnej demokracji. Pozwalają także formułować prognozy dotyczące ograniczeń dla radykalnej demokracji w bardziej złożonych środowiskach.
EN
Scientific objective: The aim of the paper is to analyze the communication possibilities discovered and practiced by the Indymedia platform, based on the solutions originally introduced by the Web in the Web 2.0 paradigm (including the formulas of “open publishing” and community information creation). The context for these considerations will be the assumptions of radical democracy. The main hypothesis is that the activists’ and Indymedia users’ use of the strategies and practices of radical direct democracy was effective for short-term and tactical actions, but failed when applied in long-term and strategic actions. Research methods: The article refers to the latest, mixed––methodological trends emerging in media studies focused on the analysis of digital media and Internet platforms, with a particular emphasis on desk research and the opportunities offered by the geography of the Internet. In-depth individual interviews (IDI) conducted by the author with Indymedia activists from the USA, Spain, and Brazil and the model of radical democracy proposed by the British researcher V. Pickard were used. The challenges for the Indymedia after two decades of its operation and the reasons for their transformation and erosion will allow me to develop a critical perspective on the concept of “networked social movements” by M. Castells. Results and conclusions: Practices of radical democracy in everyday activist and media work have highlighted the limitations of the assumptions of this type of democracy when carried out internationally and with a multi-actor perspective. The hypothesis posed in the introduction of the article thus remains positively verified. The development of networks was also blocked by different dynamics of the widespread digitalization of societies, which also significantly limited the universally accessible and equitable application of the practices of radical democracy––in the case of centers from the Global South, they became a solution only for a select group of digitally educated people equipped with adequate resources. This situation contradicts the fundamental idea of radical democracy, which is the total extension of equality and freedom of citizens by increasing their level of participation. Cognitive value: The analyses presented in the article provide knowledge about the pioneering use of the Internet in the Web 2.0 paradigm by the Indymedia platform long before the emergence of social media in the context of the assumptions of radical democracy. They also allow us to make predictions about the limits to radical democracy in more complex environments.
PL
Odkryto tylko jedną preferencję wobec alternatywnych lub kontrowersyjnych źródeł, które Babiš określił jako stale lubiane źródła medialne na FB. Co zaskakujące, Babiš nawet nie „polubił” na stałe żadnego z tych mediów, które zakupił kilka lat wcześniej i przekazał zarządzanie nimi specjalnej fundacji, samemu zachowując się przy tym jak polityk. Babiš preferował wysokiej jakości czasopisma ekonomiczne i biznesowe. Spodobało mu się tylko jedno źródło mediów, które można uznać za media alternatywne – Internet TV XTV. Jednak nawet ta internetowa stacja telewizyjna nie może być postrzegana jako tradycyjne medium alternatywne/dezinformacyjne, ale raczej jako przypadek graniczny. Andrej Babiš polubił też na FB strony organizacji pozarządowych, instytucji kultury i inne, dość nietypowe aktywności o niepolitycznym charakterze.
EN
There was found just one preference for alternative or controversial sources that Babiš designated as permanently liked media sources on FB. Surprisingly, Babiš did not even “like” permanently any of those media that he purchased a few years earlier and put into the governance of a special foundation while acting like a politician. Babiš preferred quality economic business magazines and journals. He liked only one media source that could be considered alternative media – Internet TV XTV. However, not even this online TV can be seen as a traditional alternative/disinformation medium, but rather as a borderline case. Andrej Babiš on FB also liked pages of NGOs, cultural institutions, and some other rather unusual non-political activities.
PL
Wyraźne rozróżnienie między źródłami medialnymi a elektoratami w ramach ekosystemu mediów tradycyjnych może pomóc wyjaśnić ograniczone znaczenie mediów alternatywnych (skoncentrowanych na fałszywych wiadomościach i mistyfikacjach) jako istotnych źródeł informacji. W dyskursie politycznym i analitycznym alternatywne media mogą być postrzegane jako „alternatywa” dla dominujących liberalnych mediów i dyskursu. W tym kontekście premier Mateusz Morawiecki i wicepremier Jarosław Kaczyński aktywnie „polubili” inne profile na swoich stronach FB. Morawiecki polubił niektóre media, głównie kanały telewizyjne i radiowe ze swojego okręgu wyborczego. Skupił się przy tym bardziej na tożsamości narodowej i interesach narodowych w sensie ekonomicznym. Spodobał mu się jednak również magazyn prasowy, który jest przypadkiem granicznym między ideologicznie mocno stronniczą a dezinformacyjną sceną w Polsce.
EN
A clear differentiation between media sources and electorates within the legacy media ecosystem may help to explain the limited importance of the alternative media (focused on fake news and hoaxes) as relevant information sources. In a political and analytical discourse, the alternative media can be seen as an “alternative” to the dominant liberal media and discourse. Within this context, Prime Minister Mateusz Morawiecki and Deputy Prime Minister Jarosław Kaczyński were active in “liking” other profiles on their FB pages. Morawiecki liked some media, mostly TV and radio channels from his constituency region. His focus was more on the national identity and national interests in an economic sense. However, he also liked a press magazine that is a borderline case between ideologically heavily biased and disinformation scene in Poland.
PL
W ramach badania przeprowadzono analizę osobisto-ideologiczną przynależności ideowej wybranych populistycznych przywódców do alternatywnych mediów w oparciu o ich trwałe „polubienia” treści na Facebooku. Stwierdzono, że założenie, iż populistyczni przywódcy „lubią” (zarówno w przenośni, jak i dosłownie) alternatywne media, jest błędne. Boris Kollár, przewodniczący parlamentu i jeden z najaktywniejszych polityków na Facebooku, w ogóle nie używał przycisku „lubię to”, podczas gdy Igor Matovič, ówczesny premier Słowacji, wybrał i „polubił” niektóre strony, ale preferował wysokiej jakości liberalne media informacyjne głównego nurtu. Specyfika systemu wyborczego może pomóc wyjaśnić, dlaczego populistyczni politycy odgrywają kluczową rolę w reprezentowanych przez siebie ruchach i dlaczego media społecznościowe są dla nich tak pomocne w tym procesie.
EN
This study explored the personal-ideological affiliation of selected populist leaders to alternative media based on their permanent “liking” on Facebook. It was found that the assumption that populist leaders “like” (both figuratively and literally) alternative media is incorrect. Boris Kollár, Speaker of the Parliament and one of the most active politicians on Facebook, did not use the button “like” at all, while Igor Matovič, then the Prime Minister of Slovakia, selected and “liked” some pages, but he preferred quality mainstream liberal news media. The electoral system’s specifics may help explain why populist politicians play a key role in their movements and why social media are so helpful for them in this process.
PL
W ramach badania nie stwierdzono polubień stron na Facebooku przez Viktora Orbána, obecnego premiera Węgier. Potrzebna jest dalsza analiza treści, która może pomóc w rozwikłaniu głębszych powiązań premiera z alternatywnymi serwisami informacyjnymi. Odkrycie nasuwa także alternatywne wyjaśnienia. Czy jest to spowodowane brakiem zainteresowania, czy też potrzebą polityczną? Przejęcie większości mediów informacyjnych na Węgrzech może sugerować, że może to być wiarygodny kierunek poszukiwania odpowiedzi. A może było to spowodowane brakiem czasu? Mogliśmy zidentyfikować pojawienie się specyficznej formy narracji, gdy strona FB Orbána stała się centralnym źródłem informacji dla serwisów informacyjnych. Tak czy inaczej, to „negatywne” odkrycie jest ważne dla teorii komunikacji politycznej w mediach społecznościowych. Populistyczni lub prawicowi przywódcy nie mogą publicznie wykazywać zainteresowania lub skłonności ku mediom alternatywnym, zwłaszcza gdy kilka z nich może sprzeciwiać się ich polityce. Co więcej, brak zainteresowania publicznymi polubieniami innych źródeł lub instytucji bliskich politykowi może pośrednio sugerować pogardę dla nich – ostatecznie zaś antypluralizm i tendencje autorytarne. Wreszcie, chociaż Węgry mogą być postrzegane jako laboratorium polityki alternatywnej, z pewnością nie jest to prawdą w przypadku stosowania alternatywnych lub zaawansowanych podejść do komunikacji w mediach społecznościowych.
EN
The paper finds no liked pages by Viktor Orbán, then the Prime Minister of Hungary, on his Facebook page. Further content analysis is needed, which may help unravel the deeper connections with alternative news sites. This finding begs for alternative explanations. Was it due to a lack of interest or a need? The capture of most news media in Hungary may suggest that this might have been a plausible answer. Or was it due to a lack of time? We could identify a specific form of allocution when Orbán’s FB page became a central information source for news outlets. Be that as it may, this negative finding is important for the political communication theory on social media. Populist or right-wing leaders may not publicly indicate interest or affinity to any alternative media, especially when a few alternative media may oppose their policies. Moreover, a lack of interest in public liking of other sources or institutions close to a politician may indirectly suggest contempt for them – ultimately suggesting anti-plurality and authoritarian tendencies. Finally, although Hungary may be seen as a laboratory of alternative politics, this is certainly not true for using alternative or advanced approaches to communication on social media.
PL
Artykuł przedstawia wprowadzenie do czterech studiów przypadku opublikowanych w tym tomie. Wyjaśnia szersze aspekty metodologii stosowanej w studiach przypadków czterech państw i leżącej u ich podstaw teorii. Opiera się na przekonaniu, że badania powinny być kontekstualizowane i oparte na dogłębnej wiedzy teoretycznej i empirycznej. Niniejszy wkład wyjaśnia zastosowaną metodologię, kryteria doboru próby oraz konceptualizację alternatywnych mediów oraz uzasadnia ukierunkowanie badań i ich znaczenie, zwłaszcza w perspektywie długoterminowej. Ponadto badanie umieszcza studia przypadków wybranych państw w szerszym porównawczym kontekście komunikacji międzynarodowej i politycznej, w szczególności w mediach społecznościowych. Ponadto wyjaśnia znaczenia i użycia przycisku „Lubię to” na Facebooku.
EN
This article presents a common introduction to the four case studies published in this volume. It explains some broader aspects of the methodology used in the four-country case studies and the underlying theory. It is based on the belief that research should be contextualised and founded on in-depth theoretical and empirical knowledge. This contribution explains the methodology used, the sample selection criteria, and the conceptualisation of the alternative media and justifies the focus of research and its importance, especially from a long-term perspective. Furthermore, the study puts the country case studies within a broader comparative international and political communication context, particularly social media. Moreover, there is an explanation of the importance and use of the “like” button on Facebook.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.