Search results

1

La vitalità del congiuntivo nel linguaggio televisivo

100%

Zapłotna A.

Forum Filologiczne Ateneum

|

2018

|

vol. 6

|

issue 1

113-124

EN

The purpose of the article is to examine the relationship between television language and spoken Italian, applying the problem of the subjunctive as a reference point, frequently replaced by the indicative in colloquial contexts. Despite the fact that television language is now considered a reflection of Italian varieties and spoken-spoken language, there is still a heterogeneous language of the type transmitted. As such, it constitutes a set of various styles and registers, characterized by different linguistic phenomena from those of unattended speech. The effect of the study is to show that although in the field of Italian diametric varieties television language has more in common with spoken than written Italian, the dynamics of the processes that take place in both are still not the same.

2

Czy pytać to tylko ‘zadawać pytanie’? Kilka uwag o medialnym użyciu tego czasownika

88%

Ciunovič M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2022

|

vol. 29

|

issue 2

29-44

EN

The verb pytać [to ask] is one of the basic verba dicendi, thus its meaning seems obvious and its lexicographical descriptions exhaustive. At the same time, contemporary uses of this lexeme in the media suggest the presence of additional components, not yet taken into account in the studies of this verb. The author will therefore analyse selected quotations from informative Internet portals and TV dailies in order to then attempt to answer the question posed in the title. The description will take into account the pragmatic elements of the utterance: its context, information about the sender and the assumed recipient, as well as the entire communication situation; the conclusions will, in turn, be confronted with descriptions of the verb pytać [to ask] present in the linguistic literature.

3

Językoznawca na medialnym polu badawczym

75%

WOJTAK M.

Stylistyka

|

2014

|

vol. 23

163-178

EN

Depicting the feasible actions of a linguist interested in media research, the autlior presents two dominant research approaches and the problems relaled therewilh. She hypothetically distinguishes the role of a linguist - hegemonie leader and the role of a linguist - sovereign.The hegemonie approach means a clearly specified research subject, i.e. the media language, a precisely specified scope of analyses and the supremacy of research methods deriving from linguistics.The linguist - sovereign prefers an open approach, considering the appropriately selected achievements of media studies and related disciplines in his/her analyses and interpretations. He/she characterizes irt his/her own manner the media vision of the world, the stylistic diversification of media messages, media genres, placing the selected issues in a discourse perspective. The dynamics of research shaped in such manner has resulled in proclaiming a new sub-discipline within linguistics referred to as media linguistics.

4

Современная языковая ситуация. Тенденции развития русского литературного языка

75%

СОЛГАНИК Г. Я.

Stylistyka

|

2012

|

vol. 21

177-190

EN

The article is dedicated to an analysis o f the modem Russian language ‘situation’. The main factors influencing the development of standard Russian are analyzed. First among these factors is media language. The perspectives ou the development o f modem Russian are characterized.

5

Kyjev or Kyjiv? Use of Ukrainian City Names in Slovak Media as an Expression of Solidarity

75%

Rabina D.

Communication Today

|

2024

|

vol. 15

|

issue 1

138-155

EN

At the time of our study, more than five hundred days had passed since the beginning of the Russian occupation of Ukraine. Given the sufficient time gap and the significant amount of media output, I can thus analyse a unique phenomenon that appeared in the Slovak media shortly after the beginning of the occupation – the appearance of previously unused variants of the names of the cities Kyjev or Kyjiv [Kyiv], Charkov or Charkiv [Kharkiv], and Ľvov or Ľviv [Lviv]. Through a quantitative analysis, we focused on media content across publishing houses N Press (Denník N), Petit Press (SME), OUR MEDIA SR (Pravda) and news portals www.tasr.sk and www.sita.sk. As a follow-up to the performed analysis, I directly confronted representatives of individual media with the findings, including ascertaining the motivations and reasons that led the editors to change, or persistence in using the original names. In the study, I also point out the phenomenon of the emerging language problem, which is already occupying the attention of linguists today.

6

Językowe sposoby autoprezentacji (na przykładzie) regionalnego ośrodka telewizyjnego w Archangielsku

71%

Zagórska K.

Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog

|

2019

|

issue 9

179-193

EN

The article comprises an academic reflection on linguistic methods of self-presentation, used on regional television in Arkhangelsk. The material was collected in 2018 when the centre was celebrating its 55th anniversary. Moreover, earlier research in television broadcast in the north of Russia was taken into account. Editorial self-presentation is conducted in different ways. It embraces articles published on the website of the radio station and anniversary materials broadcasted on-air which later are uploaded on the web as podcasts. Self-presentation is also created by the image of the radio station reconstituted thanks to agenda, daily news feeds from 2018, examined in the context of sources from 2001-2018. Linguistic analysis is the affirmation of the medium’s form which is listener-oriented. What is more, within last few years the growth of axiological dimension was observed (for instance: religious magazines). Some website as well as on-air statements provide a persuasive step in order to create positive self-presentation. The radio station is seemed to be modern, professional and familiar with every human being, who is interested in social problems.

7

Uwagi o elizji spółgłosek wargowych we współczesnej polszczyźnie mediów

63%

Jaskuła K.

LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

|

2018

|

issue 25

65-77

EN

Intervocalic elision of labial consonants seems to be one of the most common types of distorting the pronunciation of contemporary Polish words in colloquial speech. This phenomenon was described by Biedrzycki (1978) as typical of everyday speech and unknown to media or in official situations. Now it has entered the world of electronic media on a large scale and has become something of a norm among television presenters as well as experts and actors. All of these speakers tend to employ articulatorily incorrect Polish in official situations. This paper includes a preliminary classification of contexts where the deletion of labials takes place, and as such it is a continuation of Jaskuła (2014). Moreover, an attempt has been made to determine the reasons for elision. Analyses of similar phenomena which can be found in the phonological literature concerning both Polish and other phonological systems have also been taken into account with a view to discovering whether or not there is an interplay between phonetics and phonology in this respect.

8

Moja narracja staje naprzeciw twojej. O kontekstowych użyciach narracji

63%

Akram S.

Język Polski

|

2019

|

vol. 99

|

issue 4

45-58

PL

Przedmiotem artykułu jest analiza współczesnych użyć leksemu narracja na podstawie kontekstów wyekscerpowanych z internetowych tekstów medialnych. Celem analizy jest zrekonstruowanie znaczenia narracji obecnego w polskim dyskursie medialnym. Na podstawie użyć kontekstowych zostały wyodrębnione takie aspekty narracji jak podmiot i przedmiot oraz jej celowość, często z wyraźnym wskazaniem konkretnego celu, którym jest manipulacja rzeczywistością lub historią, stąd określonej narracji często zarzuca się nieprawdziwość. Narracja jawi się jako konstrukt pojęciowy i językowy, który cechuje się nietrwałością i podatnością na zmiany, co zazwyczaj demaskują odbiorcy. Współcześnie narracja może być również traktowana jako jedna z wersji prawdy lub bywa utożsamiana z prawdą.

EN

The aim of this article is to analyse the contemporary use of the lexeme narration based on the contextual material derived from Internet media texts. As a consequence, the meaning of narration present in the Polish media discourse is reconstructed. The extracted aspects of narration are as follows: subject, object and intention, often with pointing out a concrete purpose, such as manipulation of reality or history. Thus, particular narration is often accused of being false. Narration appears to be a notion and a linguistic construct, unstable and prone to changes, which is exposed by the addressees. Nowadays narration could also be perceived as a version of the truth or it might be identified with the truth.

9

Emotions in the Language of the Media

63%

Białek-Szwed O., Wójciszyn-Wasil A.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2023

|

vol. 14

|

issue 1

33-45

PL

Artykuł przedstawia najważniejsze aspekty badań emocji w obszarze języka. Za punkt wyjścia przyjęto ustalenia językoznawstwa kognitywnego, które uwzględniają zarówno język pisany, jak i mówiony, a w ostatnich pracach także szeroko rozumiany przekaz pozawerbalny. Istotny kontekst stanowi sytuacja komunikacyjna pozywająca na obserwację języka i emocji w interakcji. Jako przykładowe przejawy ekspresji językowej wskazano nacechowaną emocjonalnie leksykę oraz tzw. mowę nienawiści. Współczesne badania nad językiem używanym w mediach koncentrują się na analizie środków ekspresji językowej, definicji poznawczych oraz mechanizmów generujących emocje. Wyniki tych badań mogą być zastosowane w różnego typu mediach, mogą pomóc w dotarciu do grupy docelowej i zaangażowaniu odbiorców w prezentowany przekaz.

EN

The objective of this article is to present major aspects of linguistic studies of emotions. The studies rely on cognitive linguistics methodology, which encompasses both the spoken and written language, as well as non-verbal communication. Communicative aspects are of great importance, making it possible to observe the interaction between language and emotions. Emotionally-charged lexis and so-called “hate speech” are exemplary manifestations of linguistic emotional expressions. Contemporary studies of language used in the media concentrate on an analysis of means of linguistic expression, cognitive definitions and mechanisms which generate emotions. The results of this study can be applied to various types of the media, they can help the media reach their target audience and engage the audience in the presented message.

10

Problemy użycia języka religijnego we współczesnych mediach

51%

Kindziuk M.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2020

|

vol. 48

|

issue 2

67-83

EN

In discussions about religious discourse in the media, the tension or discrepancy between the communicative secular and secularized language of contemporary media and the more hermetic and traditional language describing situations related to religious experience, i.e. the sacred is emphasized. This article is an attempt to answer the question of what the religious language of the media should be. The research problem is: is it to be adapted to the contemporary Polish language, taking into account the commonplace, or more archaic, theological, referring to biblical and cultural codes? When discussing the ways of transmitting religious content in the media, two elements should be taken into account: 1) religious language has always been and is the language of communication (proclamation), focused on lively contact with the recipient and caring for communication; to some extent always adapted to the recipient; contemporary media, which are rapidly developing themselves, speed up this adaptation process, but this process is part of the nature of the language; 2) the creators or the first teachers of great religions (excluding small esoteric religions) used spoken language, close to colloquial language, understandable, adapted to the audience (their teaching or revelation was written later); they, too, are a model of inculturation that religious language continues to undergo, without giving up their specificity and sacredness. It should be mentioned that the research questions posed in this article concern only the religious language of media messages, not the language of official religious communication. This article uses the research method based on a critical analysis of the scientific discourse on religious language in the media studies literature from 1998-2020, combined with the presentation of own proposals in this area.

PL

W dyskusjach na temat dyskursu religijnego w mediach podkreślane jest napięcie czy rozbieżność między komunikatywnym świeckim i zlaicyzowanym językiem współczesnych mediów, a bardziej hermetycznym i tradycyjnym językiem opisującym sytuacje związane z przeżyciem religijnym, czyli z sacrum. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jaki powinien być język religijny mediów. Problem badawczy brzmi: czy ma być on dostosowany do współczesnego języka polskiego, uwzględniający potoczność, czy jednak bardziej archaiczny, teologiczny, odwołujący się do kodów biblijnych i kulturowych? Podejmując temat sposobów przekazywania w mediach treści religijnych, należy wziąć pod uwagę dwa elementy: 1) język religijny był i jest językiem przekazu (głoszenia), akcentującym żywy kontakt z odbiorcą i dbającym o komunikatywność; w pewnym stopniu dostosowywał się w przeszłości do odbiorcy; współczesne media, które same gwałtownie się rozwijają, ten proces adaptacji przyśpieszają, jednak proces ten należy do natury języka religijnego; 2) twórcy czy pierwsi nauczyciele wielkich religii (pomijając małe religie ezoteryczne) posługiwali się językiem mówionym, zbliżonym do potocznego, zrozumiałym, dostosowanym do słuchaczy (ich nauka czy objawienie zostały spisane później); oni też są wzorem inkulturacji, jaką wciąż przechodzi język religijny, nie rezygnując przy tym ze swej specyfiki i sakralności. Należy nadmienić, że pytania badawcze stawiane w niniejszym artykule dotyczą jedynie języka religijnego przekazów medialnych, nie zaś języka oficjalnej komunikacji religijnej. W tym artykule zastosowano metodę badawczą polegającą na krytycznej analizie piśmiennictwa źródłowego, połączonej z przedstawieniem autorskiej kategoryzacji cech języka religijnego.

11

Dedziennikarstwo i jego wpływ na język mediów

45%

Sámelová A., Stanková M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica

|

2019

|

vol. 53

113-122

EN

De-journalism as a unique 21st century phenomenon allows every literate person to create and publish messages similar to those created and published by journalistic professionals. It affects not only media content but also form of the media messages. Thus, media language has been changed as a whole. The very language plays a key role here, as language influences cognitive habits and skills of the media audience. A simple superficial language leads to simple superficial thinking, a sophisticated or abstract language leads to sophisticated or abstract thinking. On the other side, the media language itself is influenced by publishing platform (blogs, vlogs, web pages, social networks) as well as technological nature of contemporary semantic devices. Therefore, it is necessary to pay attention to the media language. This study introduces the phenomenon of de-journalism and its linguistic aspect within the case study of literary criticism.

PL

Dedziennikarstwo (słow. dežurnalistika) jako wyjątkowe zjawisko XXI wieku, które pozwala każdej piśmiennej osobie tworzyć i publikować wiadomości podobne do tych tworzonych i publikowanych przez profesjonalnych dziennikarzy, wpływa nie tylko na treść, lecz także na formę komunikatów medialnych, a więc również na ich język. Wpływ ten uznajemy za kluczowy, poprzez język bowiem najsilniej kształtuje się nawyki poznawcze i umiejętności odbiorców mediów. Z jednej strony prosty język przyczynia się do powierzchownego myślenia, natomiast język wyszukany lub abstrakcyjny - do myślenia abstrakcyjnego, z drugiej jednak strony językowy kształt komunikatów jest zależny do typu działalności internetowej (blogi, vlogi, strony internetowe, sieci społecznościowe) oraz technologicznych możliwości i ograniczeń współczesnych urządzeń służących do komunikacji. W artykule opisano językowe aspekty dedziennikarstwa na przykładzie krytyki literackiej.

Refine search results

La vitalità del congiuntivo nel linguaggio televisivo

Czy pytać to tylko ‘zadawać pytanie’? Kilka uwag o medialnym użyciu tego czasownika

Językoznawca na medialnym polu badawczym

Современная языковая ситуация. Тенденции развития русского литературного языка

Kyjev or Kyjiv? Use of Ukrainian City Names in Slovak Media as an Expression of Solidarity

Językowe sposoby autoprezentacji (na przykładzie) regionalnego ośrodka telewizyjnego w Archangielsku

Uwagi o elizji spółgłosek wargowych we współczesnej polszczyźnie mediów

Moja narracja staje naprzeciw twojej. O kontekstowych użyciach narracji

Emotions in the Language of the Media

Problemy użycia języka religijnego we współczesnych mediach

Dedziennikarstwo i jego wpływ na język mediów