Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  medical error
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In this paper, Author presents basic definitions found in the Polish literature concerning medical error and medical event. Author proposes her own definitions for the terms. The concept of a medical event was first used in the recent Act of 28 April 2011 amending the act on the patient's rights and Patient's Ombudsman, and the act on obligatory insurance, Guarantee Fund and the Polish Motor Insurers' Bureau, while the notion of a medical error has been used for long. Thus, Author examines differences between the two terms. Based on analysis, Author concludes that the occurrence of a medical event does not require us to demonstrate who has contributed its occurrence, while such demonstration is required in the case of a medical error. The two terms are associated with different scopes of liability for the occurred medical event or error, that is, a medical event is limited to therapeutic activities activity of hospitals while liability for a medical error may be attributed to all medicinal entities.
EN
Background: Nowadays, we observe a disturbing number of people injured as a result of improper actions of service providers. The problem concerns a number of medical professions, including, inter alia, physiotherapists. Aim of the study: The aim of the study was to define the term ‘medical error’ and indicate the sanctions making a medical error carries. Material and methods: Medical error is an unintentional action, omission or negligence of of a medical professional, which causes the patient harm. Civil liability of a physiotherapist stems mainly from the agreement between the therapist and the patient. According to the agreement, the physiotherapist is obligated to perform a number of actions for the patient. Results: Civil liability as a result of medical error is the most dangerous sanction, which is often combined with the payment of a certain sum by way of compensation or redress. Physiotherapists are partly protected from civil liability by professional indemnity insurance. Medical errors are a part of the medical professions, therefore they should be discussed openly, not hidden from the public eye. Conclusions: A physiotherapist should perform their professional duties with care and in accordance with existing guidelines. This will help reduce the risk of medical errors.
PL
Wstęp: W dzisiejszych czasach można zaobserwować znaczny wzrost liczby osób poszkodowanych w wyniku nieprawidłowego działania podmiotów świadczących usługi zdrowotne na rzecz innych. Problem dotyczy wielu zawodów medycznych, wśród których znajduje się zawód fizjoterapeuty. Cel pracy: Celem pracy było zdefiniowanie błędu medycznego oraz wskazanie sankcji, jakie grożą za jego popełnienie. Materiał i metody: Błąd medyczny to nieumyślne działanie, zaniechanie lub zaniedbanie osoby wykonującej zawód medyczny, które powoduje powstanie szkody u pacjenta. Odpowiedzialność cywilna fizjoterapeuty wynika przede wszystkim z zawarcia umowy pomiędzy nim a pacjentem. Na skutek jej zawarcia fizjoterapeuta zobowiązany jest do wykonywania określonych działań względem leczonej jednostki. Wyniki: Odpowiedzialność cywilna wynikająca z popełnionego błędu medycznego jest najgroźniejszą sankcją, która łączy się często z wypłatą określonej kwoty tytułem odszkodowania lub zadośćuczynienia. W znacznym stopniu ochronę przed tym niebezpieczeństwem zapewnia ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Błędy lekarskie są wpisane w charakter zawodów medycznych, dlatego też należy o nich mówić, a nie ukrywać ich zaistnienia. Wnioski: Fizjoterapeuta powinien przede wszystkim wykonywać swój zawód z należytą starannością i zgodnie z zasadami deontologii. W efekcie pozwoli to na zredukowanie ryzyka wystąpienia błędów medycznych.
PL
Lekarze podejmują decyzje dotyczące świadczenia usług medycznych z należytą starannością w oparciu o aktualną wiedzę medyczną i zasady etyki zawodowej. Czasami, mimo podejmowanych starań w konsekwencji realizowanych czynności występują błędy medyczne, które stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa pacjentów. Celem głównym artykułu jest analiza problematyki błędów medycznych w kontekście odpowiedzialności lekarzy za popełnione błędy. W tekście omówiono rodzaje odpowiedzialności lekarzy w związku z wykonywaną pracą zawodową oraz wskazano rodzaje błędów medycznych. Na podstawie badań własnych określono czynniki wpływające w największym stopniu na możliwość popełniania błędów przez lekarzy. W odniesieniu do zjawiska pandemii SARSCoV-2019 dokonano analizy sytuacji dotyczącej ochrony prawnej lekarzy przy zwalczaniu epidemii oraz przedstawiono najważniejsze zdaniem lekarzy czynniki wspierające ich pracę, wśród których kluczowym postulatem było zdjęcie odpowiedzialności karnej za popełnione błędy. W artykule zaprezentowano przykład systemu opartego na otwartym zgłaszaniu błędów i szukaniu rozwiązań ich eliminacji. Rozważanie teoretyczne uzupełniono wypowiedzią lekarza zatrudnionego w podmiocie leczniczym w Szwecji. Na podstawie analizy zaproponowano kluczowy wniosek do wdrożenia w publicznych jednostkach ochrony zdrowia w Polsce. W artykule dokonano przeglądu literatury, wykorzystano informacje statystyczne oraz wyniki przeprowadzonych badań w bieżącym roku. Poruszany temat jest interesujący i w odniesieniu do zjawiska pandemii w pełni aktualny, dlatego w pełni uzasadnione jest jego podjęcie i opracowanie.
EN
Physicians make decisions in regard to providing medical services with due diligence according to evidence based medicine and the principles of professional ethics. Sometimes, despite their efforts, they make medical errors as a consequence of the actions taken. The main purpose of the article is to analyze the issue of medical errors in the context of physicians' liability for committed errors. In this paper the types of physicians' liability in relation to their professional work were discussed and the types of medical errors were indicated. On the basis of the author's own research, the most significant influential factors to the possibility of making mistakes by physicians were determined. Regarding the SARS-CoV-2019 pandemic situation, the legal protection of physicians was analyzed. The most significant supporting factor, the removal of criminal liability for errors was indicated by the majority of the physicians. The article presents an example of a system based on open error reporting to eliminate them. The theoretical considerations were complemented by the statement of a physician employed in Sweden. The implementation of a key conclusion in public health care units in Poland was proposed. The discussed topic is intriguing and relevant regarding the pandemic phenomenon.
EN
The article is the short analysis of the selected foreign literature created in terms of the connection between concepts like medical error, adverse event and the iatrogenic disease. These terms are often used interchangeably therefore it becomes essential to identify the differences that exist between them in order to eliminate the possible errors in interpretation. The author also attempts to draw attention to the large number of publications produced every year that talk about those terms. This, on the other hand, is supposed to confirm their (the terms) relevance, what the various groups of the doctors, lawyers, ethicists, insurance companies and many others raise.
PL
Artykuł przedstawia krótką analizę wybranej literatury międzynarodowej dokonanej pod kontem relacji jakie występują pomiędzy takimi pojęciami jak: błąd medyczny, zdarzenie niepożądane i choroba jatrogenna. Są to pojęcia często stosowane zamiennie, dlatego istotnym staje się wskazanie różnic jakie pomiędzy nimi występują aby wyeliminować ewentualne błędy interpretacyjne. Autorka próbuje również zwrócić uwagę na ogromną liczbę powstających co roku publikacji poruszających problematykę tych pojęć, co ma stanowić potwierdzenie na aktualność tej problematyki, która jest poruszana przez różne środowiska, lekarzy, prawników, etyków, ubezpieczycieli i wielu innych.
EN
The purpose of this article is to present the problem of the topicality of the Medical Code of Ethics functioning in the economic and legal environment. The subject of information asymmetry, which occurs in the health sector, has been widely commented on. There were objections raised by people who referred to the current standards and attitudes shown by members of the medical community. Attention was paid to factors affecting the functioning of medical entities and the decision‑making process connected with patient treatment. The level of medical care was assessed in view of the research conducted in July 2013 in Lower Silesia.
PL
-
EN
Artificial intelligence which is used in medicine is related to a huge progress in medicine. However, computer hacks, computer viruses mistakes in a software can cause human death. It is crucial to analise if in such cases, a crime was committed as well as analise who is legally responsible for this. It can be stated that a crime was committed by a doctor who conducted operation and who was in charge of the operation, producer of this technology, a doctor who operated/served the system during an operation or just state that nobody is responsible for human death or other acts. It is not possible to give one answer. The answer depends on a concrete situation. It is necessary to establish if a consequence of the act (e.g. human death) is caused due to the mistakes of machine, or due to human factor.
PL
Zastosowanie sztucznej inteligencji w medycynie wiąże się z postępem w medycynie. Jednakże nieumiejętnie posłużenie się systemem, ataki hakerskie, wirusy komputerowe, błędy w oprogramowaniu mogą doprowadzić do zagrożenia zdrowia i życia pacjenta. Kluczowym jest ustalenie, czy w danym przypadku doszło do przestępstwa, a także ustalenie kręgu osób odpowiedzialnych za czyn skutkujący śmiercią pacjenta. Odpowiedzialność karną można przypisać lekarzowi kierującemu zespołem przeprowadzającym operację, producentowi danej technologii, lekarzowi obsługującemu system sztucznej inteligencji, albo ustalić, że nikt nie ponosi odpowiedzialności karnej. W przypadku ustalenia, że za błąd medyczny wywołany zastosowaniem sztucznej inteligencji odpowiada lekarz kierujący zespołem, należy dokonać analizy czy pozostały personel medyczny uczestniczący w operacji podlega odpowiedzialności karnej, czy też jest z niej zwolniony. Na pytania związane z tym, czy do przestępstwa doszło, a jeśli tak to jaką kwalifikację należy przyjąć i komu należy postawić zarzut, nie można postawić jednej odpowiedzi. System sztucznej inteligencji jest na tyle skomplikowany, że każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, nie można postępować zgodnie z utartymi schematami, lecz każdorazowo należy zbadać czy śmierć pacjenta jest wynikiem jedynie błędu leżącego po stronie systemu, czy też przyczynił się do skutku również czynnik ludzki.
PL
Odpowiedzialność karną lekarza łączy się powszechnie z problematyką błędu medycznego, choć właściwie odpowiada on nie za sam błąd medyczny, jako że prawo karne nie zna przestępstwa polegającego na popełnieniu błędu medycznego, ale za ewentualne jego skutki, które mogą być kwalifikowane jako nieumyślne spowodowanie śmierci, nieumyślne spowodowanie ciężkiego, średniego albo lekkiego uszczerbku na zdrowiu bądź nieumyślne narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Nie można oczywiście wykluczyć wystąpienia sytuacji, w której lekarz swoim zachowaniem zrealizowałby znamiona typu umyślnego, jednakże na potrzeby niniejszej publikacji przyjęto, że co do zasady lekarz działa w celu ratowania dóbr prawnych, jakimi są życie i zdrowie pacjenta, nie zaś z zamiarem narażenia ich na niebezpieczeństwo bądź naruszenia, a ewentualne negatywne skutki dla życia i pacjenta, powstałe w miejsce lub obok zamierzonego stanu rzeczy, nie są przez niego objęte umyślnością. Kluczowym warunkiem uznania, że czyn popełniony został nieumyślnie jest ustalenie, że sprawca naruszył reguły ostrożnego postępowania, wymagane w danych okolicznościach. W odniesieniu do zawodu lekarza na pierwszy plan wysuwa się wśród nich wymóg stosowania się do wskazań aktualnej wiedzy medycznej. Autorka przekłada ten obowiązek na grunt realiów systemu ochrony zdrowia i rozważa, jaki wpływ na jego niedopełnienie mają okoliczności ograniczonej względami ekonomicznymi dostępności świadczeń zdrowotnych oraz w jaki sposób niedostatek środków finansowych może rzutować na naruszenie przez lekarza reguł ostrożnego postępowania, o których mowa w art. 9 § 2 Kodeksu karnego.
EN
Criminal liability of a physician is commonly connected with the issue of medical error. However, precisely speaking a doctor is not liable for the medical error itself since the criminal law does not provide for that type of criminal offence, but for its potential consequences which may be qualified as manslaughter, unintentional causing of serious, average or light detriment to the health or unintentional exposure to danger of loss of life or grievous bodily harm. One cannot exclude the occurrence of situations when a doctor by his behaviour fulfils the features of intentional crime, however for the purposes of this paper, it is reasonable to assume that generally a physician intents to protect personal interests, such as life and health of a patient, and does not act with the intention to infringe them or expose them to danger, and any plausible negative consequences for life and health of a patient which arise from or as a result of a given situation are not deliberate. A key condition indicating that the act has been committed unintentionally is the fact that the perpetrator infringed the precautionary measures required under particular circumstances. With respect to the physician the requirement to act in accordance with the actual medical knowledge seems to play a key role. The author contrasts this obligation with the system of health protection and discusses how the economically limited health care benefits influence the failure to comply with it, as well as how the shortage of financial resources may impact on the breach by a doctor of the precautionary measures stipulated in art. 9 § 2 of the Criminal Code.
EN
The subject of this paper is the analysis of cases brought against medical entities for compensation and damages due to so-called medical errors considered by the common courts in the years 1989-2015. The source of statistical data is statements submitted annually to the Ministry of Justice by the courts. Issues addressed in the analysis include research methodology and the organisation of civil procedures, the general characteristics of claims against medical entities taken to court and settled during the investigation period, the methods of examining the cases in question by the courts, and the amounts adjudged by them for the benefit of claimants. The data were provided in the form of tables and bar and line charts for more transparent presentation of trends sustained over longer periods of time. The main aim of this paper is to present data and interpret it in the context of legal regulations and social processes.
PL
Przedmiotem opracowania jest analiza spraw przeciwko podmiotom leczniczym o odszkodowanie i zadośćuczynienie z tytułu tzw. błędów medycznych rozpatrywanych przez sądy powszechne w latach 1989-2015. Źródłem danych statycznych są sprawozdania przekazywane corocznie Ministerstwu Sprawiedliwości przez sądy. W toku rozważań odniesiono się kolejno do kwestii metodologii badań i organizacji procesu cywilnego, ogólnej charakterystyki roszczeń przeciwko podmiotom leczniczym kierowanych na drogę sądową i rozpatrzonych przez sądy w okresie badawczym, sposobu rozstrzygania przedmiotowych spraw przez sądy oraz kwot świadczeń przyznawanych przez sądy na rzecz powodów. Dane zostały przedstawione w formie zestawień tabelarycznych i wykresów słupkowo-liniowych w celu zobrazowania prawidłowości i tendencji utrzymujących się w dłuższych okresach czasu. Celem opracowania jest prezentacja danych oraz ich interpretacja w kontekście uregulowań prawnych i procesów społecznych.
PL
Narodowa Strategia Jakości i Bezpieczeństwa w Opiece Zdrowotnej na lata 2022–2031, sporządzona w listopadzie 2021 r. przez słoweńskie Ministerstwo Zdrowia, określa m.in. podstawy modelu kompensacji z tytułu błędów medycznych w systemie no-fault. Kompensacja no-fault jest nowym pojęciem w słoweńskim prawie deliktowym (medycznym). Celem artykułu jest określenie, czy reżim kompensacji no-fault wskazany w Strategii jest w ogóle konieczny i uzasadniony w świetle istniejącego systemu prawa deliktowego, a w szczególności czy taki reżim w istocie może poprawić pozycję pacjenta w stosunkach prawa deliktowego wynikających z błędów medycznych i ułatwić mu wybór. Zgodnie z naszymi obserwacjami Strategia nie podaje dostatecznie przekonującego uzasadnienia dla ingerencji w istniejący reżim odszkodowawczy. Słoweńskie orzecznictwo już ustaliło środki zrównoważenia naruszonej równości pozycji prawnej pacjenta i podmiotu opieki zdrowotnej przy ocenie błędów medycznych.
EN
The National Strategy for Quality and Safety in Healthcare 2022–2031, drafted in November 2021 from the Slovenian Ministry of Health, sets out, i.a., the basic foundations of a no-fault compensation model for medical errors. No-fault compensation is a new concept in Slovenian (medical) tort law. Therefore, the purpose of this paper is to determine whether a no-fault compensation regime, as set out in the Strategy, is at all necessary and reasonable in the light of the existing tort law regime and, in particular, whether such a regime would actually improve the patient’s position in tort legal relationships due to medical errors and facilitate their options. By our findings, the Strategy does not provide a sufficiently compelling rationale for intervening in the existing compensation legal regime. The Slovenian case law has already established measures to compensate for the disturbed parity between the legal positions of the patient and the healthcare organization in the assessment of medical errors.
EN
The purpose of the article is to present evolution of a medical error definition, including various opinions and interpretation doubts which appear around this issue as well as to judge whether the term is useful for determining criminal responsibility of a physician for causing negative effects to a patient’s life and health as a result of treatment procedure. The consideration concentrates on two areas, namely presenting views on the medical error from literature and jurisdiction as well as locating the concept of the medical error in the structure of a substantive offence committed unintentionally. The assessment particularly concerns the relationship between the medical error and the violation of rules of appropriate conduct with legal good against an offence committed unintentionally called violation of prudence rules required under some circumstances. At the end of the paper there are presented arguments against recognizing the medical error as a separate factor of criminal responsibility for perpetration of a substantive offence committed unintentionally in the process of providing health services as well as reasons for replacing the term “medical error” by a concept of a wider category, namely “violation of rules of prudence required under some circumstances”.
PL
Celem opracowania jest ukazanie ewolucji rozumienia pojęcia błędu medycznego, w tym pojawiających się wokół tej kwestii rozbieżności stanowisk i wątpliwości interpretacyjnych oraz ocena przydatności stosowania tego terminu dla ustalenia odpowiedzialności karnej lekarza za negatywne skutki dla życia i zdrowia pacjenta powstałe w procesie leczenia. Rozważania koncentrują się na dwóch kwestiach, a mianowicie na ukazaniu poglądów doktryny i orzecznictwa na temat błędu medycznego, a następnie na umiejscowieniu tego pojęcia w strukturze przestępstwa skutkowego charakteryzującego się nieumyślnością. Ocenie poddana jest w szczególności relacja między błędem medycznym a naruszeniem zasad postępowania z dobrem prawnym, na gruncie nieumyślności zwanych regułami ostrożności wymaganej w danych okolicznościach. W końcowej części rozważań zaprezentowane są argumenty przeciwko uznaniu błędu medycznego za odrębną przesłankę odpowiedzialności karnej za przestępstwa skutkowe popełnione w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, jak również fakty przemawiające za rezygnacją z posługiwania się tym terminem na rzecz szerszej kategorii, jaką jest naruszenie reguł ostrożności.
EN
In recent years, in Poland, despite the lack of an adverse medical events monitoring system, a sharp increase in the number of complaints to various medical and legal institutions, as well as court cases with a suspicion of a medical error, was found, based on the available reports and statistics, which poses a serious medical and legal. The aim of this study was to review the theoretical and practical issues of medical errors in the medico-legal context on the basis of the current legislation in Poland. This paper presents the conceptual scope and the evolution of terminology, starting from “error in the medical art/craft” up to the currently defined and used concept of “medical error.” The problem of medical errors in medico-legal categories, according to Polish legal regulations and ethical standards in medicine, was also considered. Different classifications, as well as the causes and consequence of various medical errors, were analyzed. Based on current literature, Polish judicial decisions were reviewed, and some examples of legal rulings with respect to different categories of medical errors were presented. Given the ambiguity, both in conceptual and categorizing terms, with regard to adverse medical events: errors, negligence, malpractice and omission, it would be justified to adopt an unambiguous definition and classification. Such an arrangement would expand the possibilities of research in the field of etiology of medical errors, and more importantly, prepare such procedures that would maximally protect the patient, and allow the maximum reduction of the number of medical errors and any other adverse events. In addition, specifying the medical, legal and economic standards in medical units, and determining the scope of personal and institutional responsibility for undesirable medical events, would, in turn, improve the processing of claims made by patients or their families, as well as the activities of medical and legal institutions, including doctors appointed as court experts.
PL
W ostatnich latach w Polsce, mimo braku systemu monitorowania niepożądanych zdarzeń medycznych, na podstawie dostępnych sprawozdań i statystyk stwierdzono gwałtowny wzrost liczby skarg do różnych instytucji medycznych i prawnych oraz spraw sądowych z podejrzeniem popełnienia błędu medycznego, co stanowi poważny problem zarówno medyczny, jak i prawny. Celem pracy był przegląd teoretycznych i praktycznych zagadnień dotyczących błędów medycznych w aspekcie medyczno-prawnym na gruncie aktualnego prawodawstwa w Polsce. W artykule przedstawiono zakres pojęciowy oraz ewolucję terminologii od określenia „błąd sztuki lekarskiej” aż do obowiązującego w medycynie i prawie terminu „błąd medyczny”. Rozważono również problem błędu medycznego w kategoriach medyczno-prawnych zgodnie z obowiązującymi w Polsce prawnymi regulacjami i etycznymi standardami w medycynie. Przeanalizowano klasyfikacje i przyczyny powstawania błędów medycznych oraz ich skutki. Na podstawie aktualnego piśmiennictwa przejrzano polskie orzecznictwo sądowe i przedstawiono wybrane przykłady orzeczeń prawnych w odniesieniu do różnych kategorii błędów medycznych. W świetle niejednoznaczności w zakresie zarówno pojęciowym, jak i kategoryzacyjnym w odniesieniu do niepożądanych zdarzeń medycznych – błędów, niedopatrzeń, zaniedbań i zaniechań – słuszne wydaje się przyjęcie jednoznacznego definiowania i klasyfikacji. Takie uporządkowanie rozszerzyłoby możliwości badań w zakresie etiologii błędów medycznych, a co ważniejsze, przygotowanie takich procedur, które zabezpieczałyby pacjenta i pozwalały na maksymalne ograniczenie liczby błędów medycznych i innych niepożądanych zdarzeń. Ponadto uszczegółowienie medycznych, prawnych i ekonomicznych standardów postępowania w jednostkach leczniczych oraz ustalenie zakresu odpowiedzialności personalnej i instytucjonalnej w przypadkach niepożądanych zdarzeń medycznych usprawniłoby z kolei działania roszczeniowe pacjentów lub ich rodzin oraz działania instytucji medyczno-prawnych, w tym lekarzy powołanych na biegłych sądowych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.