Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: memory makers

Sort By:

Limit search:

Od/budowa Zamku Królewskiego w Poznaniu i spory o poznańską pamięć społeczną

100%

Skoczylas Ł.

Przegląd Zachodni

2014

issue 2(351)

286-298

In 2010 began the re/building of the Royal Castle in Poznań, which was demolished in 1796. The process, which was initiated by the Committee for the Rebuilding of the Royal Castle arouses strong controversy. The builders of the castle are accused of falsifying history and destroying the original remains of the old castle. However, the committee was able to reach both political and social support for the rebuilding and collect money for this aim. Due to a very long absence of the castle in the urban space and lack of any certainty as to its original outlook, the object which is being built can be called an implant of social memory. An implant of memory is an object, whose function is to construct a particular knowledge of the past, becoming the carrier of this knowledge through its own form – imitating the forms of ancient objects, buildings etc. The article focuses on the national motivations of the people who take part in the reconstruction process (members of the committee and people who support it) and also on the national motivation of the opponents of the re/building. It turns out that both parties use arguments based on the complex history of the city of Poznań and the rivalry between the Polish and the German national identification. To one party the castle is a symbol of Polishness while to the other – of Germanness. The motivation of the creators is largely connected with social memory whereas the motivation of the opponents with history understood as an academic discipline.

Murals make (Our) history: paintings on the wall as media of cultural memory. Interpreting the current state of Warsaw’s commemorative murals

51%

Upalevski I.

Przegląd Socjologii Jakościowej

2017

vol. 13

issue 4

114-135

Celem niniejszego artykułu jest analiza sposobów wykorzystania muralu jako formy artystycznej służącej upamiętnianiu (przypominaniu) wybranych historycznych narracji w stolicy Polski. W oparciu o analizę treści postaram się pokazać, że niezależnie od ich demokratycznego potencjału oraz potencjału wprowadzania treści subwersywnych w przestrzeni publicznej, murale upamiętniające – w przypadku Warszawy – przeważnie odzwierciedlają oficjalne narracje/wyobraźnie przeszłości, odtwarzając w ten sposób propagowaną przez instytucje publiczne, opartą na egoizmie narodowym męskocentryczną perspektywę historii narodowej. Odwołując się do instrukcji metodologicznych Wulfa Kansteina, wprowadzone zostanie pojęcie „drugorzędnych” twórców pamięci (secondary memory makers) w celu opisania pozycji, jaką twórcy murali zajmują w polu pamięci kulturowej Warszawy. Autorzy murali, z przyczyn głównie pragmatycznych, dostosowują swoje prace do wymagań instytucji publicznych odpowiedzialnych za produkcję pamięci oraz hegemonicznych dyskursów pamięci, rezygnując w ten sposób z możliwości bardziej demokratycznego działania w przestrzeni publicznej oraz w polu pamięci kulturowej. Obrazy na ścianach powstałe w ten sposób, celowo lub nie, stają się częścią bardziej złożonych, sponsorowanych przez państwo strategii „unarodowienia” przestrzeni publicznej.

The aim of this paper is to closely examine the ways in which the outdoor mural as a form of art. has been used for commemorative purposes in the context of the Polish capital. Drawing on content analysis this paper will argue that regardless of their democratic potential and potential to act subversively in the public domain, the commemorative murals in the case of Warsaw are predominantly reflecting the official narrations/representations of the past and thus reproducing the state-supported, nation-centered, male-dominated perspective of history. Referring to Wulf Kansteiner methodological instructions, the paper introduces the notion of “secondary” memory makers in order to describe the position the mural makers are occupying in the field of Warsaw’s cultural memory. It will also be argued that mural makers, by adapting their works to the demands of the cultural institutions responsible for the memory production and dominant discourses of memory from mainly pragmatic reasons, are forgoing a fair portion of the democratic and subversive potential of the murals. As such, the paintings on the walls are, intentionally or not, further involved in more complex state-sponsored strategies of nationalizing the public space.

Refine search results

1 Przegląd Socjologii Jakościowej

1 Przegląd Zachodni

1 Skoczylas Ł.

1 Upalevski I.

1 2017

1 2014

Search results

Od/budowa Zamku Królewskiego w Poznaniu i spory o poznańską pamięć społeczną

Murals make (Our) history: paintings on the wall as media of cultural memory. Interpreting the current state of Warsaw’s commemorative murals