Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  methodological
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Концептуальні засади дослідження соціокультурної лінії навчання літературного читання у школах національних меншин України

100%
Kudykina N.
Intercultural Communication
|
2017
|
issue 2
97-107
EN
The article is devoted to defin the conceptual foundations of the study of socio-cultural lines of study literary reading of 5th grade students in the schools of national minorities of Ukraine. The purpose of the study is to identify the conceptual foundations of teaching literary reading in the schools of national minorities of Ukraine (in the framework of socio-cultural lines). Research methods. The main method of creating concepts was the inductive method, and the theoretical methods such as the analysis of philosophical, literary, methodological, psychological and pedagogical literature. The use of empirical methods are limited, among them, a pilot experiment was the main method. A didactic study of the implementation of socio-cultural lines in the context of teaching literary reading involves the deployment of conceptual research in three areas: methodological, theoretical and practical fields. In methodological concept, the status categories of activity and personality are defined. The doctrine of the activities of AK toils the value of different types of teachers and children’s activities, in particular training, their decisive role in the formation of personality in the process of literary reading in Ukrainian language. Understanding the nature of "the identity of the student" requires a teacher of literary reading of the 5th grade students of schools with national languages, in the learning process, to give the instruction for the personal self-development and self-realization through activity and communication in various social environments. The theoretical concept (general scientific and specifically-scientific concept) reflects the relationship and interaction of the various theories, approaches and principles of General scientific and specifically scientific nature in relation to the study of problems of implementation of socio-cultural lines of study of literary reading. The basic idea for solving the problem of realization of socio-cultural lines of study literary reading of the 5thgrade students in schools with national languages of instruction at the application level is to focus educational activities on creation of conditions for proper formation of sociocultural competence of the student through the discovery of the essential forces students to process their own activity and communication with adults and other children. Results: the study concept represented through three interrelated concepts – methodological, theoretical and applied, comprehensively ensures the implementation of the main idea of the study.
2

Reguły walidacyjne i reguły egzegezy stosowane w rozwiązywaniu problemów dogmatyki prawnej z punktu widzenia metodologii

72%
Szydlik–Brudny J.
Studia z Zakresu Nauk Prawnoustrojowych. Miscellanea
|
2015
|
vol. V
193-200
EN
The rules of validation and the rules exegesis in the context of resolving dogmatic problems from the methodological point of view
3
Publication available in full text mode
Content available

Panel badawczy: przestrzeń stosowania metodologii projektowych i metodologii naukowej

58%
Tomanek K.
Przegląd Socjologiczny
|
2013
|
vol. 62
|
issue 1
61 - 71
PL
Artykuł pokazuje główne problemy, jakie badacz może napotkać podczas realizacji badań metodą CAWI, stosowaną wśród respondentów skupionych w panelach badawczych. W szczególności omówiono problemy związane z identyfikacją zjawiska profesjonalnego panelisty oraz sposoby radzenia sobie z tym zjawiskiem. Opisano pułapki, jakie pojawiają się przy opracowaniu danych z badań prowadzonych w panelach badawczych. Najważniejszymi z nich są: sposoby agregowania danych, prezentacja danych z zastosowaniem prostego narzędzia, jakim jest chmura słów, a także efekty stosowania autorskich rozwiązań w zakresie definiowania wskaźników. Celem nadrzędnym artykułu jest otwarcie dyskusji na temat standardów prowadzenia badań CAWI w panelach badawczych. Teza artykułu głosi, że: metodologia projektowa stosowana w zarządzaniu panelem badawczym stawia przed badaczem chcącym zachować standardy poznania naukowego problemy, z których nie wszystkie mają proste rozwiązania. Bez odpowiedzi pozostawione zostaje pytanie, czy badania prowadzone wśród panelistów zrzeszonych w panelu badawczym muszą lub powinny stosować standardy badań naukowych.
EN
The paper shows the main problems that the researcher may encounter in implementing CAWI research when used towards the respondents participating in research panels. In particular the paper discusses the problems associated with the identification of the phenomenon of professional panelist and ways to deal with this phenomenon. Other pitfalls that arise in the development of the data from studies conducted in research panels are also described. The most important are: how to aggregate data, and how to present data. Special emphasis was put on using a simple tool which is a words cloud. The other problem was discovered when analyzing the effects of methodological individualism seen in defining indicators. The main goal of this article is to open the discussion on standards of research conducted by CAWI method especially applied to survey within research panels. The thesis of the article is that: the project methodology used in the management of a research panel puts the researcher, wanting to keep the standards of scientific cognition, in front of complexed methodological issues, not all of which have simple solutions. Left unanswered is the question whether studies conducted among the panelists who are members of the research panel must or should apply the standards of scientific research.
4
Publication available in full text mode
Content available

Metodologické východiská vo výskume spirituality a metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti

44%
Hajdučeková I.
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
|
2013
|
issue 4(4)
59-82
SK
Autorka v štúdii predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity (filozofia, experimentálna psychológia, teológia, religionistika, lingvistika, literárna veda aj semiotika), ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie skutočnosti v semiotickej štruktúre. Bázové podnety autorka čerpá z výskumu Z. Plašienkovej, J. Komorovského, M. Stríženca, ale aj P. Libu, M. Milčáka a J. Sabola. Metodologicky zostavený súbor pojmov: duchovnosť – t/Transcendencia – religiozita a spiritualita – spiritualéma – „homo religiosus“ – sakrálno a profánno dopĺňa príkladmi analýzy a interpretácie konkrétnych básnických či prozaických textov predstaviteľov slovenskej literatúry 19. a 20. storočia (napr. Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovského, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera aj M. Rúfusa). Obohatením, ktoré štúdia prináša, je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti v skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze o pojmy „homo spiritualis“ a „homo spiritus / homo Spiritus“. Tie umožňujú, popri pojme J. Komorovského „homo religiosus“, diferencovane vystihnúť mieru umeleckého stvárnenia duchovnej zrelosti, podmienenej sebapresahovaním, t.j. autotranscendenciou. Roztvárajú sa tak možnosti sledovať umelecké stvárnenie procesu spiritualizácie, a to v teocentrickom, kristocentrickom či až mystickom ukotvení života v jednote s Duchom svätým. Jej výsledkom je nielen vyšší stupeň integrity postavy ako duchovnej bytosti, ale aj estetické rozvinutie metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti ako umelecky stvárnenej numinozity v obraze života. V rámci semiotickej štruktúry umeleckého textu tak duchovný rozmer preniká v osobitej podobe tzv. diafánie aj do kategórie času (chronos – kairos) a priestoru (tzv. genius loci). Prínosom štúdie je pojmový aparát, ktorý do metodológie výskumu umeleckého textu prináša možnosť diferencovane skúmať mieru spiritualizácie v tvarovaní epického či lyrického subjektu a literárnej skutočnosti. Autorka predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity, ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie v semiotickej štruktúre. Obohatením je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti pri skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze.
EN
The author presents methodological starting points of the research on spirituality in the literary text. The basic one is the potential of an interdisciplinary approach (philosophy, experimental psychology, theology, religious studies, linguistics, literary scholarship, and semiotics) heading towards the transdisciplinary penetration into the depiction of meta-empirical dimension in the semiotic structure. Basic impulses are drawn from the research of Z. Plašienková, J. Komorovský, M. Stríženec, and also P. Liba, M. Milčák and J. Sabol. The author methodologically forms a set of concepts: transcendence / Transcendence – religiosity and spirituality – spiritualeme – „homo religiousus“ – sacral and profane nature, adding examples of an analysis and interpretation of particular poetic or prosaic texts of the Slovak literature of 19th and 20th century (Hviezdoslav [P. Országh], M. Kukučín, J. G. Tajovský, S. Cambel – Š. Kosorkin, E. B. Lukáč, I. Krasko, F. Švantner and M. Rúfus). The study proposes to further extend the modality of the phenomenon of the spiritual maturity in the research of the lyrical or epic subject in poetry and prose by means of introducing the concepts „homo spiritualis“ and „homo „spiritus / homo Spiritus“. Along with J. Komorovský’s concept “homo religiosus“, they make it possible to estimate the degree of the artistic depiction of spiritual maturity determined by autotranscendence. This gives us new possibilities to observe the artistic depiction of the process of spiritualisation, that is in theocentric, Christocentric or even mystical anchoring of the life in 78 unity with the Holy Spirit. Its outcome is not only the higher degree of the integrity of the character as a spiritual being, but also the aesthetic development of the meta-empirical dimension of literary reality as an artistically rendered numinosity in the picture of life. Thus, within the semiotic structure of an artistic text, the spiritual dimension penetrates the category of time (chronos vs. kairos) and space (genius loci) in a special form of diaphany. The main contribution of the study is the introduction of such conceptual apparatus into the methodology of the study of an artistic text that makes it possible to explore differently the degree of spiritualisation in modelling the epic or lyrical subject and literary reality. The author presents methodological starting points of the research of spirituality in literary texts. The basic one is the potential of interdisciplinary approach heading towards transdisciplinary penetration into the rendering of meta-empirical dimension in the semiotic structure. She proposes to further extend the modality of phenomenon of the spiritual maturity in the research into the lyrical or epic subject in poetry and prose.
PL
Autorka w studium przedstawia metodologiczne podstawy badań nad duchowością w tekście artystycznym (literackim). Punktem wyjścia jest możliwość interdyscyplinarności [ujęcia interdyscyplinarnego] (filozofia, psychologia eksperymentalna, teologia, religioznawstwo, językoznawstwo, literaturoznawstwo oraz semiotyka), która ukierunkowuje do transdyscyplinarnego (ponaddziedzinowego) wniknięcia [penetrowania] w tworzenie (proces stwarzania) metaempirycznego (metafizycznego, ponad-doświadczalnego) wymiaru rzeczywistości w strukturze semiotycznej. Bazowe inspiracje [impulsy] autorka czerpie z badań Z. Plašienkovej, J. Komorovskiego, M. Stríženca, ale także P. Liby, M. Milčáka i J. Sabola. Metodologicznie skompilowany [ukształtowany] zestaw [wybór] pojęć (terminów, kategorii): ‘duchowność‘ – ‘transcendencja‘ / ‘Transcendencja‘ – ‘religijność‘ i ‘spirytualność‘ (‘duchowość‘, ‘mistyczność‘) – ‘spirytualne‘ (‘duchowe‘, ‘mistyczne‘) – „homo religiosus“ – sacrum i profanum dopełnia przykładami analizy oraz interpretacji konkretnych, poetyckich lub prozatorskich tekstów przedstawicieli literatury słowackiej 19. i 20. stulecia (na przykład: Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovskiego, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera oraz M. Rúfusa). Dodatkową wartością, którą to studium wnosi, jest propozycja dalszego rozszerzenia modalności (modelu) zjawiska (fenomenu) duchowej dojrzałości w zrozumieniu (badaniu) podmiotu lirycznego lub epickiego w artystycznej [artystowskiej, wysokoliterackiej, wysokoartystycznej] poezji i prozie o ujęcie (koncepcję) „homo spiritualis“ i „homo spiritualis / homo Spiritus“. Pozwalają one [kategorie], poprzez ujęcie J. Komorovskiego „homo religiosus“, w sposób zróżniowany oceniać (przybliżać, prezentować) stopień [miarę] artystycznego wcielenia [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, artystycznej realizacji / ekspresji] duchowej dojrzałości, uwarunkowanej przez przekraczanie samego siebie, t.j. przez autotranscendencję. Otwierają się więc nowe możliwości śledzenia [obserwowania] artystycznego wcielania [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, realizowania / wyrażania] procesu spirytualizacji [procesu uduchowienia (artystów i ich dzieł)], zarówno w teocentrycznym, chrystocentrycznym, jak i 79 nawet w mistycznym zakotwiczeniu [zaczepieniu, zakorzenieniu] życia w jedności z Duchem Świętym. Jej efektem jest nie tylko wyższy stopieň integralności postawy [charakteru, osobowości] jako istoty duchowej [jestestwa duchowego], ale także estetyczne rozwinięcie metaempirycznego [metafizycznego, ponad-doświadczalnego] wymiaru rzeczywistości literackiej jako artystycznie stworzonego [wypowiedzianego, zinterpretowanego, przetłumaczonego, przełożonego, okazanego] numinosum w obrazie życia. Przeto, w ramach semiotycznej struktury tekstu artystycznego (literackiego) ów duchowy wymiar przenika [prześwituje] w osobistej podobiźnie [specjalnej formie] tzw. diafanii, także do kategorii czasu [liniowego, historycznego, profanicznego oraz kolistego, cyklicznego, sakralnego, świętego] (chronos – kairos) oraz przestrzeni (tzw. genius loci). Wkładem, jaki wnosi to studium, jest wprowadzenie aparatu kategorialnego [aparatu pojęciowego, koncepcyjnego], który do metodologii badań tekstu artystycznego [literackiego] wnosi możliwość zróżnicowanego zrozumienia [badania, eksplorowania] stopnia [miary] spirytualizacji [uduchowienia] w modelowaniu [formowaniu, kształtowaniu, tworzeniu, stwarzaniu] podmiotu [przedmiotu, tematu] lirycznego lub epickiego oraz rzeczywistości literackiej. [polski przekład: Marek Mariusz Tytko]
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.