Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  międzypokoleniowe uczenie się
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Projekt „ICT Guides” zrealizowany został w ramach programu Erasmus+. Był zainicjowany przez władze samorządowe miasta Goeteborg w Szwecji, a jego celem było ograniczenie zjawiska porzucania edukacji szkolnej przez dzieci i młodzież z rodzin imigranckich. Do projektu przystąpiły też inne europejskie metropolie doświadczające tego problem, to znaczy Sheffield (Wielka Brytania), Madryt (Hiszpania) i Berlin (Niemcy). Projekt polegał głównie na cyklicznym organizowaniu kursów międzypokoleniowego uczenia się z udziałem dzieci i młodzieży z rodzin imigrantów i lokalnych seniorów, które wspomagane były przez nowoczesne technologie (ICT) i aplikacje internetowe. Prócz konwencjonalnych miejsc spotkań, takich jak kluby seniora, domy kultury, świetlice środowiskowe, międzypokoleniowa współpraca i międzypokoleniowe uczenie się zachodziło także w cyberprzestrzeni. Instytucją badawczą, przygotowującą złożenia teoretyczne dla realizacji działań w projekcie i ewaluującą projekt był Wydział Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego. Celem artykułu jest prezentacja głównych wyników badań przeprowadzonych w ramach projektu, głównie zidentyfikowanie i wyjaśnienie możliwości międzypokoleniowego uczenia się w wirtualnym świecie, kreowanym przez nowoczesne narzędzia i technologie (z ang. ICT – information and communication technologies).
EN
Universities are challenged by the growing proportion of older people in the global population. This is forcing academic institutions to reconsider how they should respond to an ageing population with regard to their teaching methodology, research, and community engagement. Intergenerational learning is one of the strategies applied by universities to promote knowledge development by involving younger and older generations in the process so that they can purposefully learn together and learn from each other. Public consultation is an engagement promoting solutions that can offer an opportunity for experiential learning taking place among representatives of the various generational. The article analyzes a case study of public consultation as organized by the University of Łódź as part of the European CONCISE project. The presented case study is an example of how the application of the public consultation method might promote intergenerational learning.
PL
Rosnące proporcje osób starszych w globalnej populacji stanowią wyzwanie dla uniwersytetów. Zmusza to instytucje akademickie do ponownego rozważenia, w jaki sposób powinny reagować na starzenie się społeczeństwa i wprowadzać zmiany w takich obszarach, jak: nauczanie, badania czy współpraca za społeczeństwem. Międzypokoleniowe uczenie się jest jedną ze strategii stosowanych przez uniwersytety w celu promowania rozwoju wiedzy poprzez celowe angażowanie przedstawicieli młodszych i starszych pokoleń, aby mogli uczyć się ze sobą i od siebie. Konsultacje publiczne to rozwiązanie promujące zaangażowanie społeczeństwa, rozwiązanie, które może oferować również możliwość uczenia się przez doświadczenie przedstawicieli różnych pokoleń. W artykule przeanalizowano studium przypadku z konsultacji publicznych zorganizowanych przez Uniwersytet Łódzki w ramach europejskiego projektu CONCISE. Opisany przypadek jest przykładem, w jaki sposób zastosowanie metody konsultacji publicznych może promować międzypokoleniowe uczenie się.
EN
The article focuses on the issue of the importance of multi-generational families for the functioning of home reading environments, especially for the development of reading and language skills of children in middle childhood. A descriptive and critical analysis of the literature was conducted in order to find an answer to the question of how grandparents can contribute to their grandchildren’s early literacy education, as well as to identify the theoretical and empirical grounds for the possibility of mutual intergenerational learning between grandparents and grandchildren through joint activities in the home reading environment. The text discusses the following issues: selected aspects of home reading environments, the importance of grandparents in developing grandchildren’s cognitive and language skills, opportunities for intergenerational learning, and the benefits of grandparents’ involvement in raising grandchildren. I also point out implications for pedagogical practice, including the need to intensify educational partnership activities to foster the development of children’s language and reading skills through their interactions with grandparents. The data collected from the analysis of Polish and foreign literature provides arguments in favor of the need to promote activities supporting intergenerational learning initiatives in home reading environments.
PL
W artykule podjęto problematykę dotyczącą znaczenia rodzin wielopokoleniowych dla funkcjonowania domowych środowisk czytelniczych, w szczególności dla rozwijania umiejętności czytelniczych i językowych dzieci w okresie średniego dzieciństwa. Przeprowadzona analiza opisowo-krytyczna literatury miała na celu znalezienie odpowiedzi na pytanie w jaki sposób dziadkowie mogą się przyczyniać do wczesnej alfabetyzacji wnuków, a także rozpoznanie teoretycznych i empirycznych przesłanek pozwalających określić możliwości wzajemnego międzypokoleniowego uczenia się dziadków i wnuków w ramach podejmowanych w środowisku domowym wspólnych aktywności czytelniczych. W tekście omówiono kolejno zagadnienia dotyczące: wybranych aspektów domowych środowisk czytelniczych, roli dziadków w rozwijaniu umiejętności poznawczych i językowych wnuków, możliwości wynikających z międzypokoleniowego uczenia się oraz korzyści z zaangażowania dziadków w wychowanie wnuków. Wskazano również implikacje dla praktyki pedagogicznej, odnoszące się m.in. do potrzeby intensyfikacji podejmowanych w ramach partnerstwa edukacyjnego działań sprzyjających rozwijaniu umiejętności językowych i czytelniczych dzieci poprzez kontakty z dziadkami. Zgromadzone w wyniku analizy polskiego i zagranicznego piśmiennictwa dane dostarczyły argumentów na rzecz potrzeby promowania działań wspierających inicjatywy międzypokoleniowego uczenia się w ramach domowych środowisk czytelniczych.
4
Publication available in full text mode
Content available

Międzypokoleniowe uczenie się

63%
PL
Międzypokoleniowe uczenie się może mieć charakter nieformalny oraz pozaformalny. W pierwszym przypadku odbywa się wewnątrz rodziny, jak też i poza nią. Natomiast w drugim przypadku przyjmuje postać różnych edukacyjnych programów międzypokoleniowych. Problematyka podjętych badań dotyczy nieformalnego wymiaru międzypokoleniowego uczenia się. Głównym celem było rozpoznanie pozycji, z jakiej osoby starsze kierują swój przekaz do innych pokoleń, identyfikacja zakresu i siły tego przekazu oraz tego, czym wyróżnia się przekaz międzygeneracyjny w późnej dorosłości. Badanie osadzone zostało w paradygmacie konstrukcjonistycznym i metodologii teorii ugruntowanej. Do gromadzenia danych wykorzystana została technika wywiadu częściowo strukturyzowanego. Materiał empiryczny stanowiło 37 nagranych wywiadów z osobami powyżej siedemdziesiątego roku życia (21 kobiet i 16 mężczyzn). Dobór kolejnych przypadków miał charakter teoretyczny. Wyniki przeprowadzonych analiz wykazały, że osoby starsze kierują swój przekaz do różnych pokoleń z dwóch jakościowo odmiennych pozycji – znaczących innych oraz tradycyjnych autorytetów. W przypadku znaczących innych zakres przekazu jest niewielki, ale za to duża jest siła jego oddziaływania. Przekaz formułowany z pozycji tradycyjnych autorytetów ma relatywnie niski zakres i siłę oddziaływania. Wyniki badań pokazują, że międzypokoleniowe uczenie się może zachodzić w obu kierunkach – od generacji starszej do młodszej i od młodszej do starszej, choć z drugiej strony silnie dokumentuje się zjawisko zaimpregnowania inaczej zamknięcia się na przekaz międzygeneracyjny przez osoby z różnych pokoleń. To, co pojawia się w przekazie osób starszych a jest raczej niespotykane na wcześniejszych etapach życia to komunikaty o uniwersalnym przesłaniu do anonimowego i bezosobowego odbiorcy.
EN
Intergenerational learning can be informal as well as non-formal. In the former case, it takes place inside and outside the family. In the latter case, however, it takes the form of various intergenerational educational programs. This research concerns the informal dimension of intergenerational learning. The main goal was to recognise the position from which older adults direct their message to other generations, identify its scope and strength, and what distinguishes the intergenerational message in late adulthood. The present study follows the constructionist paradigm and is based on grounded theory methodology. The semi-structured interview technique was used to collect the data. The empirical material was 37 recorded interviews with people over seventy (21 women and 16 men). The selection of cases had a theoretical character, which means they were chosen based on current analytical findings. The analysis results showed that the older adults direct their message to different generations from two qualitatively different positions – significant others and traditional authorities. In the case of significant others, the scope of the message is small, but the power of its impact is immense. The message formulated from the position of traditional authorities has a relatively low scope and power of impact. The results of the research show that intergenerational learning can occur in both directions – from the older to the younger generation and from the younger to the older generation. On the other hand, the phenomenon of impregnation or closure to intergenerational transmission by people of different generations is firmly documented. What appears in the message of older people and is somewhat unusual in the earlier stages of life are statements about a universal message to an anonymous and impersonal recipient.
EN
This article presents the results of a pilot and exploration study. The main objective of the research was to investigate the differences of intergenerational learning in the process of hominisation. For the purpose of the study the author used the quantitative strategy of research and author’s instrument of measurement. In the study participated 50 adult respondents from province opolskie. The research in question combines in a way such fields of knowledge as anthropology, pedagogics and psychology; the aim of the combination is to explore the processes which support the development of a human being in light of andragogy. Two conceptions have constituted the theoretical and methodological basis of the considerations: M. Mead’s system of three cultures (prefigurative, configurative, and postfigurative) and K. Popielski’s dimensions of being and becoming a man (biological, social, cultural, subjective and personal, neotic). The author of the article presents the relationship between learning in the abovementioned three types of culture and the dimensions of hominisation. All the above issues have been considered in the here presented analysis of results, which depicts the intergenerational learning as a common phenomenon present in all dimensions of existence. The results of the research indicate that the postfigurative culture predominates in biological, social, and neotic dimensions. However the configurative culture takes part in biggest degree in cultural and biological dimensions. The last type of culture it predominates in social and cultural dimensions of hominisations.
PL
Artykuł przedstawia wyniki pilotażowych badań eksploracyjnych, których celem było rozpoznanie różnic występujących pomiędzy udziałem trzech kultur w procesach uczenia się w obszarach hominizacji człowieka dorosłego. W związku z czym przedmiotem badań jest międzypokoleniowe uczenie się rozpatrywane w kontekście poszczególnych wymiarów egzystencji. Badania zostały przeprowadzone w województwie opolskim, próba badawcza liczyła 50 respondentów. Posłużono się ilościową strategią badań, stosując autorskie narzędzie pomiaru. Omawiane badania są przykładem połączenia wiedzy z zakresu antropologii, pedagogiki i psychologii do badania procesów wspierających rozwój człowieka na gruncie andragogiki. Za podstawę teoretyczno-metodologiczną rozważań przyjęto układy trzech kultur według Margaret Mead (kofiguratywnej, prefiguratynej i postfiguratywnej) oraz wymiary bycia i stawania się człowiekiem (biologiczny, społeczny, kulturowy, podmiotowo-osobowy, neotyczny) opisywane przez Kazimierza Popielskiego. Zaprezentowana analiza wyników, uwzględniając powyższe kwestie, obrazuje międzypokoleniowe uczenie się jako zjawisko powszechne, występujące we wszystkich wymiarach egzystencji. Rezultaty badań wskazują, iż kultura postfiguratywna w największym stopniu bierze udział w transmisji treści związanych z wymiarem neotycznym, a następnie społecznym i biologicznym. Z kolei układ kultury kofiguratywnej dominuje w kulturowym i biologicznym obszarze hominizacji. Prefiguratywna kultura odgrywa najmniejszą rolę w omawianym procesie, przy czym największy jej udział widoczny jest w wymiarze społecznym i kulturowym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.