Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  militant democracy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Restrictions of Freedom of Press as an Indicator of Neo-Militant Democracy in Lithuania

100%
Rezmer-Płotka K.
Polish Political Science Yearbook
|
2020
|
issue 4 (49)
204-210
EN
For the first time, Karl Loewenstein had used the category of militant democracy concerning the Weimar Republic. Although the world’s situation has changed, the process of political systems taking over non-democratic regimes’ characteristics is still visible. Among the indicators that can testify to becoming militant democracy, the restriction of freedom of the press is distinguished. This article attempts to analyze the dynamics of this process in Lithuania based on the Freedom House reports. The research question formulated is: What restrictions on the press’s freedom in Lithuania occurred in the period? The hypothesis is: In 2008-2019 in Lithuania, there has been a regular restriction on the freedom of the press, which may indicate a progressive process of militant democracy. Results: The hypothesis has been partially verified positively. During the period considered, there were regular restrictions on the freedom of the press but were justified mainly by circumstances, or immediate counter-action was taken.
2

Trajektoria trwania opancerzonych demokracji

75%
Bäcker R., Rak J.
Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem
|
2019
|
vol. 41
|
issue 3
63-82
EN
The theoretical category of militant democracy in Karl Loevenstein’s meaning is described well in world scholarly literature. Notwithstanding, there is no comprehensive typology of militant democracy which would allow for identifying and diversifying various political regimes which meet the distinctive features of the Weberian ideal type of militant democracy. Therefore, the main aim of this paper is to formulate a typology of militant democracies which would be a useful analytical tool for studying diverse political regimes. Importantly, this paper contributes to the field by proposing the framework of the theory, i.e., militant democracies’ trajectory of continuance which consists of the types of militant democracies and the relationships between them. It is significant to assume that the subjects of militant democracy use offensive and defensive strategies which are characterised by the following degrees of intensity: low, moderate, and high. Hence, nine types of these strategies’ configurations are determined. They generate nine types of militant democracies. Moreover, there are nine factorial relationships between them, which are useful for assessing whether and how empirical exemplifications of political regimes change. This proposal of the typology of militant democracies is highly applicable to empirical studies and worth developing in a theoretical way on the basis of new criteria such as the potential of regime regeneration.
3
Publication available in full text mode
Content available

Conceptualizing the Theoretical Category of Neo-militant Democracy: The Case of Hungary

75%
Rak J.
Polish Political Science Yearbook
|
2020
|
issue 2 (49)
61-70
EN
The article aims to formulate a theoretical category of neo-militant democracy that applies to study the nature and dynamics of democratic regimes after the 2008 economic crisis. It conducts an empirical test to verify the analytical effectiveness of the redeveloped category. The test takes a form of the case study of the Hungarian political system. Apart from a verification-objective, the research aims to identify and account for the dynamics of the Hungarian regime in terms of the neo-militant democracy principle. The qualitative method of source analysis serves to collect data on the processes of becoming neo-militant democracy. The selection of sources is deliberate and oriented on finding information about the implementation of neo-militant democracy measures in Hungary (2008-2019). The technique of qualitative content analysis applies to identify the nature of these processes. The theoretical tool is the category of neo-militant democracy, which simultaneously undergoes the empirical test. The main argument is that the process of becoming neo-militant democracy took a traditional form since the Hungarian neo-militant democracy principle drew on the traditional means introduced by Loewenstein rather than innovations advanced by the current research
4
Publication available in full text mode
Content available

Possibility of Implementing the Concept of the Intermarium in the Context of Militant Democracy in Poland During and After the Coronavirus Pandemic

75%
Rezmer-Płotka K.
Polish Political Science Yearbook
|
2020
|
issue 3 (49)
96-110
EN
Intermarium is one of the most important Polish geopolitical concepts. This article considers it within the category of militant democracy. It allows to explore the process of militant democracy, that is, introducing restrictions by legal means. Most restrictions have recently been introduced due to a coronavirus pandemic. Therefore, the article undertakes to examine the potential for implementation of the concept of the Intermarium during the pandemic and shortly after its end. The study uses a qualitative analysis of sources. Indicators relevant to the study of the process of militant democracy were distinguished based on the body of literature. Results: The traditional concept of the Intermarium erodes due to natural causes. Currently, Poland is more inclined to the concept of the Three Seas. In addition, in the face of the analysis that was carried out, it seems that in a pandemic situation we are observing the end of the paradigm of liberal democracy in this case.
5
Content available remote

Repression and Blockupy Radicalization in Austerity-Driven Germany

75%
Rak J.
Przegląd Zachodni
|
2020
|
issue 2 (375)
189-204
EN
The research aims to identify and explain the dynamics of Blockupy radicalization. It explores the activity of the movement during the whole cycle of anti-austerity mobilization. The analysis addresses the research problems of why, despite the declared peaceful orientation, the movement radicalized immediately after its rise, what its dynamics of radicalization was, and what informed the radicalization processes. Research hypotheses are theory-driven and draw on the Political Opportunity Theory. According to the hypothesis, repression might have informed the dynamics of radicalization. The closer the protest policing was to the escalated force model, the higher was the extent of Blockupy radicalization. The adoption of features of negotiated management by the protest policing influenced the movement deradicalization. Finally, the duration of repression might have informed the dynamics of radicalization. The research uses the qualitative method of sources analysis and the technique of conceptual, qualitative content analysis. The sources are the information on Blockupy protest events provided by the Federal Ministry of the Interior (Germany) and GDELT datasets. The analysis revealed that during the first two phases of Blockupy radicalization, the police employed an extremely repressive type of protest policing, which was the escalated force model. Since the third phase of radicalization, the model took on the characteristics of the negotiated management model. The fact and duration of police repression informed the dynamics of Blockupy radicalization. The closer the protest policing was to the escalated force model, the higher was the extent of Blockupy radicalization. Still, the increase in radicalization occurred in the subsequent phases of contention rather than immediately. Despite the peaceful blueprint, the movement radicalized immediately after its rise due to the existing dominating model of repressive protest policing in Germany.
6
Publication available in full text mode
Content available

What Factors Determine and Facilitate a Departure from a Neo-Militant Democracy? The Case Study of Bulgaria

63%
Rezmer-Płotka K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2021
|
issue 6 (64)
269-280
PL
Bułgaria jest demokracją częściowo skonsolidowaną. W okresie między kryzysem finansowym z 2008 r. a pandemią koronawirusa zaczęła przyjmować cechy systemów autorytarnych. Nie jest to jednak przypadek klasycznie rozumianej demokracji opancerzonej, a quasi-opancerzonej. Celem pracy jest odpowiedź na pytania badawcze: czy Bułgaria wciąż ma cechy demokracji neo-opancerzonej? Jeśli nie, jakie czynniki powodują jej zmianę z demokracji neo-opancerzonej w quasi-opancerzoną? W ramach odpowiedzi pokazano zmiany, jakich doświadczył system polityczny Bułgarii w latach 2008–2019, w tym przejście od demokracji neo-opancerzonej do quasi-opancerzonej.
EN
Bulgaria is a partially consolidated democracy. Between the financial crisis of 2008 and the coronavirus pandemic, it began to take on characteristics of authoritarian regimes. However, its case is not a classically understood militant democracy, but quasi-militant democracy. This article aims to present main changes the Bulgarian system faced in 2008– 2019 and its transition from neo-consolidated democracy to quasi-militant democracy. The research questions are: is Bulgaria still a neo-militant democracy? If not, what factors determine and facilitate a departure from a neo-militant democracy?
7
Publication available in full text mode
Content available

On Political Impotence: How Liberal Democracy Becomes Militant, and Its Demos Becomes Impotent

63%
Eijkelenberg U.
Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
|
2019
|
vol. 11
|
issue 1
164-190
PL
Analiza samozachowawczej natury demokracji liberalnych ogranicza się zazwyczaj do pojęcia „demokracji walczącej”, skupiając się głównie na konkretnych instrumentach, z których ustrój korzysta, by stawić czoła jego przeciwnikom oraz by wzmocnić swoją własną strukturę. Niniejsza praca podchodzi do kwestii samozachowawczości liberalnej demokracji od nieco innej strony. Niejako podważa ona granice koncepcji uznanej za dominującą, analizując zaobserwowane skłonności do konsolidacji w ogólniejszej, szerszej perspektywie, koncentrując się na stopniowej ewolucji polityki i prawa, której to efekty przyczyniają się do umocnienia ustroju politycznego. Analiza ta prowadzi do istotnego pytania: jakie konsekwencje mogą wynikać z konsolidacyjnej praktyki ustrojowej? Podkreślając znaczenie „niemocy politycznej” oraz wynikającej z niej ogólnej destabilizacji w wymiarze społecznym i politycznym, niniejsza praca stawia tezę, że samozachowawczy instynkt demokracji liberalnej może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego oraz że do obecnego kryzysu demokracji liberalnej nie doszło pomimo jej samozachowawczej natury, a raczej niejako w następstwie tej natury.
EN
Research into liberal democracy’s self-preserving quality is usually confined to the notion ‘militant democracy’ and focuses mainly on the specific instruments the political system employs to challenge its adversaries and bolster its structure. This paper takes a different approach to understanding liberal democracy’s self-preservation. It challenges the boundaries of the dominant concept by exploring consolidative tendencies in a more general and comprehensive fashion, focusing on gradual political – and legal evolutionary developments that contribute to the solidification of the political system. On that basis, a critical follow-up question is posed: what are the implications of these consolidative endeavours? By highlighting ‘political impotence’ and its destabilizing effects as one of more socio-political implications, the paper suggests that the self-preserving vigour of liberal democracy might turn out to be counterproductive, and that the crisis which liberal democracy is now experiencing does not occur in spite of but rather because of its self-preserving characteristics.
8
Publication available in full text mode
Content available

Konstytucyjne ograniczenie politycznego pluralizmu i koncepcja militant democracy. Rozważania na przykładzie procesu świętojurskiego (1922/1923)

63%
Niemczyk M.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2021
|
issue 5 (63)
441-457
EN
The concept of political plurality limitation specified in Article 13 of the Constitution of the Republic of Poland of 1997 constitutes a manifestation of the militant democracy concept implementation. The purpose of the paper is to verify the hypothesis stating that the East Galicia Communist Party trial that took place in 1922/23 can be treated as historical experience that was conceptually an element of development of the militant democracy theory and thus also of the concept of political pluralism limitation. These notions have all the features of universality, because despite there being no doubt that a democratic system should have effective militant measures, the answer to the questions on the scope of these measures and their effectiveness remains open. Furthermore, the ever-changing political, legal and social reality permanently coerces such deliberations, in order to prevent, paradoxically and for its own good, democracy from unintendedly and inconspicuously transforming into an autocratic system.
PL
Zawarta w art. 13 Konstytucji RP z 1997 r. idea ograniczenia politycznego pluralizmu stanowi przejaw realizacji koncepcji demokracji zdolnej do obrony (militant democracy). Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, w myśl której odbywający się we Lwowie na przełomie lat 1922 i 1923 proces komunistów (tzw. proces świętojurski) można traktować jako historyczne doświadczenie, które koncepcyjnie było elementem rozwoju teorii demokracji zdolnej do obrony, a poprzez to także koncepcji ograniczenia politycznego pluralizmu. Zagadnienia te posiadają wszelkie cechy uniwersalności, ponieważ o ile nie powinno budzić wątpliwości, że system demokratyczny musi posiadać skuteczne środki do swojej ochrony, to już odpowiedź na pytania o zakres tych środków i ich skuteczność ciągle pozostaje otwarta. Ponadto, zmieniająca się rzeczywistość polityczna, prawna i społeczna wymusza prowadzenie tych rozważań w sposób permanentny, tak aby paradoksalnie, dla swojego dobra demokracja w sposób niezamierzony i niepostrzeżony nie przekształciła się w system autokratyczny.
9
Publication available in full text mode
Content available

Epistemic Fairness in Militant Democracies: Shaping Freedom of Speech on the Internet in the Inner Six

63%
Rak J., Owczarek K.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2023
|
vol. 80
80-92
PL
Studium przypadku, oparte na teorii epistemicznej sprawiedliwości i demokracji opancerzonej oraz jakościowej analizie dokumentów, odpowiada na pytanie badawcze: Jaki jest poziom epistemicznej sprawiedliwości definicji zagrożeń zawartych w ograniczeniach wolności słowa w Internecie w państwach założycielskich Unii Europejskiej? Artykuł dostarcza wstępnych dowodów na poparcie ugruntowanego teoretycznie założenia, że sprawiedliwość epistemiczna w legalnym definiowaniu zagrożeń dla liberalnej demokracji jest komponentem demokracji opancerzonych, powodującym, że demokracja trwa i nie ulega erozji. Niewielkie odstępstwa od zasady epistemicznej sprawiedliwości w definiowaniu zagrożeń dla demokracji we Francji i we Włoszech współwystępowały z incydentalnym obniżeniem jakości demokracji. Jest to pierwsze studium przypadku demokracji opancerzonych wykorzystujące kategorię teoretyczną epistemicznej sprawiedliwości. Wstępne wnioski zachęcają do szerzej zakrojonych badań porównawczych uwzględniających inne ograniczenia wolności demokratycznych.
EN
Embedded in the theories of epistemic fairness and militant democracy and based on the qualitative document analysis, the case study deals with the research question: What is the epistemic fairness of threats’ definitions included in the restrictions on the freedom of speech on the Internet in the Inner Six states? The article delivers initial evidence to support the theorygrounded assumption that epistemic fairness in legally defining threats to liberal democracy is a component of militant democracies that makes democracy last and not erode. Slight deviations from the principle of epistemic fairness in defining threats to democracy in France and Italy coincided with an incidental reduction in the quality of democracy. This is the first case study on militant democracies using the theoretical category of epistemic fairness. Preliminary conclusions incentivize more extensive comparative research, including other restrictions to democratic freedoms.
10
Publication available in full text mode
Content available

The Effects of Crises in the European Union as a Manifestation of the Militant Democracy Rule Implementation

63%
Rezmer-Płotka K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2020
|
issue 6 (58)
615-621
EN
In the history of the European Union, there are three main crises: financial crisis, the so-called refugee crisis, and the recent coronavirus pandemic. Since the financial crisis, the process of modern democracies taking over the characteristics of non-democratic regimes has become noticeable, and subsequent crises are only exacerbating it. A useful theoretical category for explaining this phenomenon is the category of militant democracy, which was first used by Karl Loewenstein, who applied it to the Weimar Republic. The article aims to present in general how successive crises have contributed to accelerating the militant process by the EU Member States.
PL
W historii Unii Europejskiej można wskazać na trzy główne kryzysy: kryzys finansowy, tzw. kryzys uchodźczy i obecnie pandemię koronawirusa. Od momentu kryzysu finansowego, zaczęto dostrzegać, że współczesne demokracje zaczynają przejmować cechy charakterystyczne dla reżimów niedemokratycznych, a kolejne kryzysy wydają się jedynie to wzmacniać. Użyteczną kategorią do wyjaśnienia tego zjawiska jest kategoria demokracji opancerzonej, która po raz pierwszy została użyta przez Karla Loewenstein, który odnosił ją do Republiki Weimarskiej. Celem tego artykułu jest ogólne zaprezentowanie, w jaki sposób kolejne kryzysy przyczyniły się do przyspieszenia procesu opancerzania się demokracji w państwach członkowskich.
11
Publication available in full text mode
Content available

The Sovereignty of the Political Nation Under Threat? Portugal Between Neo- and Quasi-Militant Democracy

63%
Rezmer-Płotka K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2022
|
issue 6(70)
521-528
PL
W tym artykule głównym założeniem jest to, że Portugalia staje się nową demokracją opancerzoną od czasu zaistnienia pierwszego poważnego kryzysu finansowego w Unii Europejskiej, który wystąpił w latach 2008–2009. Dostrzeżono, że proces ten znacznie przyspieszył również w czasie tzw. kryzysu uchodźczego i pandemii koronawirusa. Istotę tak postawionego założenia stanowi wprowadzenie ograniczeń praw i wolności obywateli, szczególnie widocznych w czasie kryzysów, a także demobilizacja ruchów społecznych, zapoczątkowana w związku z nadejściem tendencji antydemokratycznych. Na podstawie przeprowadzonej analizy można zauważyć, że Portugalia w coraz większym stopniu staje się nową demokracją opancerzoną. Mogą na to wskazywać m.in. wprowadzone i istniejące regulacje prawne ograniczające prawa i wolności obywateli.
EN
In this paper the main assumption is that Portugal becomes a neo-militant democracy since the first major finance crisis in the European Union, which occurred in 2008– 2009 years. This process has also accelerated significantly at the time of the so-called refugee crisis and the coronavirus pandemic. The clue of the assumption is the introduction of restrictions on the rights and freedoms of citizens, especially visible during crises, as well as the demobilization of social movements which began in connection with the beginning of anti-democratic tendencies. Based on the analysis, it can be observed that Portugal becomes a neo-militant democracy to an increasing extent. This may be indicated by introduced and existing legal regulations limiting the rights and freedoms of citizens.
12

Does gender equality constitute one of the ‘underlying values of the ECHR’ in the light of Article 17 ECHR?

51%
Wiczanowska H.
Przegląd Europejski
|
2021
|
issue 4(62)
83-96
EN
The main aim of this article is to answer the question whether gender equality actually constitutes one of the “underlying values of the ECHR” through the lens of Article 17 ECHR. Examining this issue requires taking into account the changing paradigm of militant democracy. The hypothesis posed by the author is that, despite the formal declarations of the European Court of Human Rights (ECtHR), gender equality does not alone justify the application of abuse clause. Moreover, this research claims that, due to its adverse impact on the rule of law principle, Article 17 ECHR is not an appropriate remedy to protect gender equality. The research relies on the analysis of the relevant ECtHR’s rulings on Article 17 ECHR.
PL
Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy równość płci rzeczywiście stanowi jedną z „wartości leżących u podstaw Konwencji” w świetle art. 17 EKPC. Zbadanie tej kwestii wymaga wzięcia pod uwagę zmienności paradygmatu demokracji walczącej. Autorka stawia hipotezę, że pomimo formalnych deklaracji Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC), równość płci, sama w sobie, nie uzasadnia stosowania art. 17 EKPC. Ponadto, ze względu na szkodliwy wpływ art. 17 EKPC na zasadę praworządności, przepis ten nie powinien być stosowany do ochrony równości płci. Artykuł opiera się na analizie orzecznictwa ETPC dotyczącego stosowania art. 17 Konwencji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.