Search results

1

Ciało pedagogiczne. Skrypt performatywny i badanie poprzez sztukę

100%

Kosińska M.

Sztuka i Dokumentacja

|

2017

|

issue 16

101-114

EN

The subject of the investigation is the theatrical performative action treated as a para-exploratory, para-analytical practice. The questions posed relate to the possibilities and consequences of pragmalinguistic analysis used in artistic practices concentrated on the institution of school and its social subjects. On the basis of The Pedagogical Body, a performance created by a group of school teachers from the Theatrical Institute in Warsaw, the author analyzes the collective mechanisms for the creation of a performative script and on that basis – for further cultural scripts generated for Polish school institutions. The performative action is treated here as a reflexive practice, focused on the professional activity of teachers and operating within the category of mime. The social aspects of participation in projects of this kind are analyzed in terms of paranoid reactions and mechanisms of exclusion in the work places.

2

Positive Individual’s Socialization in the Intersection of Cultures and Religions: Narrative of Mimicry and Metamorphosis

100%

TARGAMADZÉ V.

Multicultural Studies

|

2017

|

issue 1

155-164

EN

In the 21st century socialization becomes particularly important because an individual does not stand alone on his/her own, he/she is in a certain society, which is nothing less, indiscreet in the aspects of values, attitudes, behaviour, and other aspects. A person faces his/her value, cultural, religious navigations and other issues because the self-formation is influenced by his/ her cultural and religious perception. This gets strengthened when the society becomes more open for the world. Thus the following question emerges: “What is this openness, for what is this openness, unlimited or with limits?” (Lukšienė, 2000, p. 399). In this context it is possible to formulate the question of scientific problem: what is the gap between individual’s socialization and mimicry as well as metamorphosis at the intersection of cultures and religions? The aim of the article is to reveal the importance of individual’s positive socialization in the intersection of cultures and religions by disclosing the gap of mimicry and metamorphosis. The methodological attitude is social constructivism (Kukla, 2000). The article presents the concept of individual’s positive socialization, discusses the factors influencing it, the scheme and possible manifestations of its possible mimicry and metamorphosis. The attention is paid to a smart education, which, according to Kvieskienė (2015), is the measure of creative and social industries, which helps every person to develop, enable oneself and help different social groups. It can also be the incentive for the positive socialization of a person in the space of cultural and religious connection.

PL

W XXI wieku socjalizacja staje się szczególnie istotna, gdyż człowiek nie żyje w odosobnieniu; funkcjonuje w społeczeństwie, które jest niczym innym, jak powszechnym zbiorem wartości, postaw, zachowań i innych kwestii. Jednostka, na której autokreację wpływa postrzeganie przez nią kwestii kulturowych i religijnych, staje w obliczu pytania o swoją wartość, o to, jak poruszać się w świecie kultury i religii oraz w innych sferach życia. Efekt ten wzmacnia coraz większe otwarcie społeczeństwa na świat. Stąd pojawia się pytanie: „Czym jest ta otwartość, czemu służy? Czy jest nieograniczona czy też ma jakieś granice?” (Lukšienė, 2000, s. 399). W tym kontekście można sformułować pytanie naukowe: jak duża jest rozbieżność między socjalizacją jednostki a mimikrą i metamorfozą na skrzyżowaniu kultur i religii? Celem artykułu jest wykazanie, jak istotne znaczenie ma pozytywna socjalizacja jednostki na przecięciu kultur i religii poprzez ujawnienie rozbieżności między mimikrą a metamorfozą. Postawę metodologiczną opracowania stanowi konstruktywizm społeczny (Kukla, 2000). W artykule przedstawiono koncepcję pozytywnej socjalizacji jednostki, omówiono czynniki, które na nią wpływają oraz schematy i możliwe przejawy mimikry i metamorfozy. Autor przykłada istotną wagę do inteligentnej edukacji, która według Kvieskienė (2015) odzwierciedla sektor twórczy i społeczny, która pozwala na rozwinięcie zarówno potencjału jednostki jak i różnych grup społecznych. Może stanowić ona także zachętę do pozytywnej socjalizacji jednostek zanurzonych w określonej przestrzeni kulturowej i religijnej.

3

Szkarłatny Błazen czyli o mimikrze i strategiach de/maskowania totalitaryzmu.

61%

Nowak-Bajcar S.

Porównania

|

2016

|

vol. 19

EN

Authors of the modernism and the avant-garde willingly used the figure of the clown assessing a situation of the artist, balancing between the life and the death, the fall and the ascent, the sky and the hell, between the good and evil. The mask of the clown as the sign of the membership of authors and the art in other order, she protected from consequences of overstepping the taboo, but also became a symbolic exemplification of tragic existence (solitudes) of the artist and the decline in the culture in modern world (Jung 489–496, Starobinsky 308323, Bachtin 366–375). The novel Skerletna luda (Scarlet clown) from 1991 of the Serbian writer Boba Blagojević taking discussion about the human condition, the power and the homeland and entangling the art and the ideology will become a point of departure for reflecion on methods of masking and unmasking the subject of the titoist repression used by Yugoslav intellectals to the end of the eighties of the 20th century.

PL

Figurą błazna chętnie posługiwali się twórcy modernizmu i awangardy, diagnozując sytuację artysty balansującego pomiędzy życiem i śmiercią, upadkiem i wzlotem, niebem i piekłem, pomiędzy dobrem i złem. Maska błazna jako znak przynależności twórców i sztuki do innego porządku chroniła przed konsekwencjami przekraczania tabu, ale także stawała się symboliczną egzemplifikacją tragicznej egzystencji (samotności) artysty i upadku kultury w nowoczesnym świecie (Jung 489–496, Starobinsky 308–323, Bachtin 366 375). Powieść serbskiej pisarki Boby Blagojević Skerletna luda (Szkarłatny błazen) z 1991 roku podejmująca rozważania na temat kondycji człowieka, władzy i ojczyzny oraz uwikłań sztuki i ideologii stanie się impulsem do refleksji nad stosowanymi przez jugosłowiańskich intelektualistów strategiami maskowania i demaskowania tematyki titoistycznych represji do końca lat osiemdziesiątych XX wieku.

Refine search results

1 Multicultural Studies

1 Porównania

1 Sztuka i Dokumentacja

1 Kosińska M.

1 Nowak-Bajcar S.

1 TARGAMADZÉ V.

2 2017

1 2016

Ciało pedagogiczne. Skrypt performatywny i badanie poprzez sztukę

Positive Individual’s Socialization in the Intersection of Cultures and Religions: Narrative of Mimicry and Metamorphosis

Szkarłatny Błazen czyli o mimikrze i strategiach de/maskowania totalitaryzmu.