Search results

1

Fikcje cudzoziemczyzny, czyli paradoks „obcobrzmiącości”

100%

Bellos D.

Forum Poetyki

|

2018

|

issue 14

62-73

EN

Artykuł stanowi omówienie adaptacji haiku w Polsce. Autorka ukazuje problemy dotyczące recepcji i przekładu japońskiej miniatury oraz wątpliwości w rozumieniu istoty gatunku. W drugiej części pracy wskazane zostają możliwości twórczego wykorzystania haiku w celu osiągnięcia nowych efektów artystycznych. Analizie poddane zostały m.in. utwory Jadwigi Stańczakowej, Ryszarda Krynickiego, Leszka Engelkinga.

PL

Publikowany w tym numerze „Forum Poetyki” esej Davida Bellosa jest rozdziałem z jego książki pt. Is That a Fish in Your Ear (2011) i dotyczy zagadnień egzotyzacji w przekładzie oraz obcości przekładu. Autor zadaje tu m.in. pytanie o zasadność i sposoby zachowania śladów obcości tekstu źródłowego w tekście docelowym. Porusza także kwestię imitowania obcej mowy za pomocą różnych środków stylistycznych, ilustrując ją przykładami z dziedziny literatury, filmu i piosenki.

2

Bariery i możliwości. O haiku na gruncie polskim

71%

Stusek M.

Forum Poetyki

|

2018

|

issue 14

74-85

EN

An excellent exemplum of a thus-understood synaesthetic sensitivity to texts is the inter-sensual prose penned by Vladimir Nabokov, an author gifted with a perceptive form of synaesthesia – both as a writer and a translator the man behind Lolita took care to chew on his words, carefully giving them their measure, shape, sound and identity. In Nabokov’s criticism as well as his translation practice, much as in Douglas Robinson’s translatological ideas (The Somatics of Translation), it is this synaesthetically sensed materiality of language which becomes the key criteria in choosing the lexical and syntactic means at the translators’ disposal. In both cases synaesthesia turns out to be – a more or less conscious – principle underlying the linguistic translators’ instincts. Inter-sensual, corporeal contact with language comes into being during the creative process, which should also include literary translation, but also a (Barthean) reception of the literary arts, as well as meta-reflection in literary studies. Synaesthesia seems to feed its own unique poetics of reading and translating the authors under analysis.

PL

Artykuł stanowi omówienie adaptacji haiku w Polsce. Autorka ukazuje problemy dotyczące recepcji i przekładu japońskiej miniatury oraz wątpliwości w rozumieniu istoty gatunku. W drugiej części pracy wskazane zostają możliwości twórczego wykorzystania haiku w celu osiągnięcia nowych efektów artystycznych. Analizie poddane zostały m.in. utwory Jadwigi Stańczakowej, Ryszarda Krynickiego, Leszka Engelkinga.

3

Miniaturowe perspektywy urbanistyczno-krajoznawcze Karela Čapka

71%

Skibska A. M.

Bohemistyka

|

2018

|

issue 2

105-136

EN

Miniature urban-tourist perspectives of Karel Čapek – in the essay, I make an attempt to cast some light on the Czech writer’s affection for detail of which poetics wields a description of space discovered by the author of Hordubal during his European voyages. Derived from a concept of “small nation”, interpreted – on the contrary to Milan Kundera – in the spirit of affirmation, this affection is expressed by a specific rhetorical dialectics of litotes and hyperbole which generates a narrative about small and often one-time “memorials” to the places visited by Čapek.

PL

Miniaturowe perspektywy urbanistyczno-krajoznawcze Karela Čapka – w eseju próbuję rzucić nieco światła na umiłowanie detalu władającego opisem przestrzeni odkrywanej przez twórcę Hordubala w czasie jego europejskich wojaży. Wywiedzione z koncepcji „małego narodu”, interpretowanej – w przeciwieństwie do Milana Kundery – w duchu afirmacji, umiłowanie to wyrażane jest poprzez szczególną retoryczną dialektykę litoty oraz hiperboli, która wytwarza narrację o małych, często jednorazowych „pomnikach” miejsc przez Čapka odwiedzanych.

4

Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”

57%

Альштынюк А.

Białorutenistyka Białostocka

|

2016

|

vol. 8

PL

W artykule mówi się o ewolucji gatunkowej i tematycznej krótkich utworów prozatorskich znanego pisarza białoruskiego Janki Bryla (1917–2006), nazywanych w terminologii białoruskiej „miniaturami lirycznymi”, które uprawiał w ostatnich czterdziestu latach życia. J. Bryl rozpoczyna od ulotnych zapisów swoich obserwacji i przemyśleń dotyczących życia codziennego i stopniowo zagłębia się w problematykę ogólnoludzką – losu, twórczości, przemijania, śmierci, przeznaczenia. W artykule podkreślono znaczenie i wpływ osobistych przeżyć Bryla na kształtowanie się jego pisarskiej osobowości oraz na sposoby ich wykorzystania w tego rodzaju prozie.

EN

The article discusses the genre and thematic evolution of short pieces of prose written by the famous Belarusian writer Yanka Bryl (1917–2006). They are known in the Belarusian terminology as “lyrical miniatures” and they were written in the last forty years of his life. Bryl begins with elusive records of his observations and thoughts about everyday life and gradually goes into general human issues, such as fate, creativity, passing of time, death, destiny. The article emphasizes the importance and influence of Bryl’s personal experience on his formation as a writer and on the way the experience is used in this genre of prose.

5

Najstarsze wizerunki Jana Długosza

57%

Bogus-Spyra M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2019

|

vol. 112

17-42

EN

The following article attempts to describe the appearance of Jan Długosz referring to the three images contemporary with the chronicler: a miniature (or rather its copy) coming from Vita Beatae Kunegundis of Stary Sącz, a polychrome discovered in the so-called Długosz House in Wiślica, and a low relief placed in the foundation plaque of the Psalter House in Krakow. Thanks to the analysis of the surviving images of the 15th century, it was possible to establish the most characteristic features of the chronicler’s face. The medieval portraits of Długosz differ markedly from his images created in later centuries. Thus, it can be argued that the depictions of the chronicler (an artistic interpretation) provided by Jan Ligber, Michał Stachowicz, and especially Jan Matejko – the one which a number of drawings, paintings, sculptures and medals were modelled on (Bronisław Puc, Walery Gadomski, Wacław Głowacki, Aleksander Szyndler, Florian Cynk) – bear little resemblance to Długosz’s real physical appearance.

PL

W artykule podjęto próbę opisu wyglądu Jana Długosza na podstawie trzech wizerunków współczesnych kronikarzowi: miniatury (a raczej jej kopii) pochodzącej z starosądeckiego egzemplarza Vita Beatae Kunegundis, polichromii odkrytej w tzw. Domu Długosza w Wiślicy i płaskorzeźby z tablicy fundacyjnej Domu Psałterzystów w Krakowie. Analiza zachowanych przedstawień z XV wieku pozwoliła uzgodnić najbardziej charakterystyczne cechy zewnętrzne oblicza dziejopisarza. Średniowieczne portrety Długosza znacząco różnią się od ujęć wizerunkowych artystów wieków późniejszych, tym samym wyobrażenie postaci – twórcza interpretacja Jana Ligbera, Michała Stachowicza, a nade wszystko Jana Matejki, która stała się wzorem dla wielu grafik, rysunków, obrazów, rzeźb i medali (Bronisław Puc, Walery Gadomski, Wacław Głowacki, Aleksander Szyndler, Florian Cynk), w niewielkim stopniu oddaje prawdę o antropologii fizycznej kronikarza.

Refine search results

2 Forum Poetyki

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Białorutenistyka Białostocka

1 Bohemistyka

1 Bellos D.

1 Bogus-Spyra M.

1 Skibska A. M.

1 Stusek M.

1 Альштынюк А.

1 2019

3 2018

1 2016

Fikcje cudzoziemczyzny, czyli paradoks „obcobrzmiącości”

Bariery i możliwości. O haiku na gruncie polskim

Miniaturowe perspektywy urbanistyczno-krajoznawcze Karela Čapka

Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”

Najstarsze wizerunki Jana Długosza