Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  minor offence
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Próba oceny nowych rozwiązań w zakresie karnoprawnej ochrony dziedzictwa kultury
EN
New solutions in the field of cultural heritage protection law: an assessment
EN
In the years 2017–2018, new regulations appeared in the system of criminal legal protection of cultural heritage. It seems that some of them should significantly strengthen the protection of cultural heritage, in particular the increasing of penalties for the destruction of monuments, as well as the determination that carrying out searches for monuments without appropriate permission is treated as a crime since 2018. Unfortunately, the significant dispersion of criminal laws and the lack of an appropriate chapter in the penal code which would refer to crime against cultural heritage is still a serious drawback of the functioning system.
EN
The subject of the analysis in the article is the issue of a disciplinary offence of minor importance of an academic teacher, and the fundamental research problem concerns the normative status of this legal construction. In particular, the author aims to determine whether the institution of minor offence is an element of the structure of the sanctioned norm in academic disciplinary law, or whether it is related to the principles of assessment of punishment. The considerations are conducted based on the conjugated norms theory derived from criminal law and the fiveelement structure of the disciplinary offence. In this respect, an approach which has not yet been considered in detail in the doctrine is proposed, since it applies the achievements of criminal law methodology to the structure of a disciplinary offence. The conducted analysis verified the validity of the claim that an incident of minor importance constitutes a privileged type of disciplinary offence of an academic staff member, despite the lack of statutory typification of this legal construct.
PL
Przedmiotem analizy w artykule jest problematyka przewinienia dyscyplinarnego mniejszej wagi nauczyciela akademickiego, a zasadniczy problem badawczy dotyczy statusu normatywnego tej konstrukcji prawnej. Autor w szczególności zmierza do ustalenia, czy instytucja przewinienia mniejszej wagi stanowi element struktury normy sankcjonowanej w akademickim prawie dyscyplinarnym, czy też jest związana z zasadami wymiaru kary. Rozważania opierają się na, zaczerpniętej z prawa karnego, teorii norm sprzężonych oraz pięcioelementowej strukturze przewinienia dyscyplinarnego. W tym zakresie zaproponowane zostało ujęcie nierozważane dotąd szczegółowo w doktrynie, albowiem wykorzystujące dorobek metodologii prawa karnego do struktury przewinienia dyscyplinarnego. Przeprowadzona analiza zweryfikowała prawdziwość twierdzenia o tym, że wypadek mniejszej wagi stanowi typ uprzywilejowany przewinienia dyscyplinarnego nauczyciela akademickiego, pomimo braku ustawowej typizacji tego konstruktu prawnego.
4
51%
UK
Заборонена дія має бути визначена в певний спосіб. «Кожна особа, яка підлягає кримінальномупровадженню, має право на захист на всіх стадіях провадження. Він може, зокрема, обрати захисника або,на умовах, визначених Законом, використовувати державного захисника» – йдеться в Конституції Респу-бліки Польща у ст. 42 абзац 2. Ця норма має поширюватися і на правове становище обвинуваченого у про-вадженні у справах про проступки. Метою статті є критика спроб надмірного покарання за забороненідії, кваліфіковані як проступки, на підставі друку Сейму № 911, на тлі змін, запропонованих у друку Сейму№ 866, також від 2021 року. Відповідно до ст. 42 абзац 3 Конституції Польщі: «Кожен вважається невин-ним, доки його вину не буде підтверджено остаточним вироком суду». Відповідно до поправки, зазначеноїв сеймових документах № 866 і 911, це правило буде порушено.
RU
   Уголовное правонарушение должно быть определено конкретным образом. «Каждый, против кого ведется уголовное производство, имеет право на защиту на всех стадиях производства. В частности, он может выбрать себе защитника или, в соответствии с принципами, определенными законом, пользоваться услугами защитника, назначенного судом» – гласит Конституция Республики Польша в статье 42, пункт 2. Эту норму следует отнести и к правовому положению обвиняемого в производстве по делам о правонарушениях. Целью данной статьи является критика попытки чрезмерного наказания за преступные деяния, квалифицируемые как правонарушения, на основе Парламентского документа № 911, на фоне изменений, предложенных в Парламентском документе № 866, также датированном 2021 годом. Как указано в статье 42 пункт 3 Конституции Республики Польша: «Каждый считается невиновным, пока его вина не будет подтверждена вступившим в законную силу приговором суда». Согласно изменениям, указанным в Парламентских документах № 866 и 911, это правило будет нарушено.
EN
Prohibited acts must be defined in concrete terms. “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court” – stipulates Article 42 (2) of the Constitution of the Republic of Poland. This norm should also apply to the legal situation of the accused in proceedings in minor offence cases. The purpose of this article is to criticize attempts to over-penalize the prohibited acts classified as minor offences, based on Sejm (Parliament) Print No. 911, against the background of amendments proposed in Print No. 866, also from the year 2021. Pursuant to Article 42 (3) of the Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the above-described amendment listed in Prints No. 866 and 911, this rule will be violated.
PL
Czyn zabroniony musi być określony w konkretny sposób. „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu” – stanowi Konstytucja RP w art. 42 ust. 2. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest krytyka próby nadmiernej penalizacji czynów zabronionych stypizowanych jako wykroczenia, na podstawie druku sejmowego nr 911 z 2021 r., na tle zmian proponowanych w druku sejmowym nr 866, również z 2021 r. Jak stanowi art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. W myśl nowelizacji wskazanej w drukach sejmowych nr 866 oraz 911 reguła ta będzie złamana.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.