Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: missions in Africa

Sort By:

Limit search:

Od prawa patronackiego do ius mandati. Powierzanie terenów do ewangelizacji w Afryce

100%

Różański J.

Nurt SVD

2023

issue 1

25-42

Autor przedstawia podporządkowanie misji ad gentes w Afryce danemu Portugalii przywilejowi padroado. Ten przywilej stał się podstawą tzw. „misji patronackiej”, która położyła się cieniem na ewangelizacji Afryki, skutecznie ją blokując przez utożsamianie misji z interesami Imperium Portugalskiego. Do prowadzenia misji przez długi czas nie dopuszczano nie-Portugalczyków oraz misjonarzy posyłanych przez Kongregację Rozkrzewiania Wiary. Mimo to Kongregacja Rozkrzewiania Wiary rozwinęła system prefektur i wikariatów apostolskich, które były podporządkowane bezpośrednio papieżowi. Było to wykorzystanie luki prawnej, która z czasem stała się praktyką Kongregacji. Pewne zasady z systemu padroado paradoksalnie stosowano jeszcze w XX w.

The author presents the subordination of the mission ad gentes in Africa to the privilege of the padroado given to Portugal. This privilege became the basis of the so-called “patronage mission”. It cast a shadow on the evangelization of Africa effectively blocking it by identifying the mission with the interests of the Portuguese Empire. For a long time non-Portuguese and missionaries sent by the Congregation for the Propagation of the Faith were not allowed to carry out missions. Nevertheless, the Congregation for the Propagation of the Faith developed a system of prefectures and apostolic vicariates that were subordinated directly to the pope. This was an exploitation of a legal loophole which over time became the practice of the Congregation. Paradoxically, some rules from the padroado system were still used in the 20th century.

Customary Gidar Marriage and Christian Tradition

100%

Różański J.

Poznańskie Studia Teologiczne

2021

issue 39

143-159

Cechę charakterystyczną obrzędów małżeńskich stanowiła ich wieloetapowość. Nie były one jednorazowym aktem, lecz wydarzeniem przygotowywanym i celebrowanym dłużej przez odpowiednie gesty, symbole, słowa, wydarzenia. Na poszczególne, następujące po sobie etapy „wzięcia żony” składają się: wybór współmałżonka, zaakceptowany przez obydwa rody, próba narzeczonych, akt uznania przez obydwie grupy złączenia młodych w jedno małżeństwo, przeniesienie się narzeczonej do domu męża, świętowanie, uiszczenie opłaty matrymonialnej. Kościół w północnym Kamerunie uznawał małżeństwo tradycyjne, zawarte przed chrztem, za ważne i godne, jeśli zostały uwzględnione miejscowe zasady związane np. z uregulowaniem opłaty matrymonialnej. Jeśli któraś strona przyjmowała chrzest, małżeństwo stawało się dla niej sakramentalne. Jeśli także druga strona podjęła później taką samą decyzję, ich związek nabierał charakteru sakramentalnego, bez ponawiania przysięgi małżeńskiej. Kontrowersje pojawiały się jednak przy próbach zawarcia związku tradycyjnego przez jedną stronę ochrzczoną lub też przez obydwie strony ochrzczone. Dotyczyły one głównie jedności, nierozerwalności oraz sakramentalności małżeństwa.

In Cameroon we are dealing with three types of marriage: traditional, universally practiced marriage; civil marriage, required by state law before entering into a religious marriage; and, finally, sacramental marriage. Most widespread is the traditional form of contracting marriage. This article will present this particular form, referring to Gidar traditions and also showing its similarities to, and differences from, the Christian tradition brought by the missionaries. It will also propose solutions which combine the two traditions. A characteristic feature of marriage rites was their multi-stage nature. They were not single acts but events long prepared and celebrated with suitable gestures, symbols, words, and events. The individual, successive stages of “taking a wife” consisted of the choice of a spouse, accepted by both families; an engagement period; an act by both families of acknowledgement of the joining of the young persons as one in marriage; the conveying of the bride to her husband’s home; celebrating; and paying the matrimonial fee. The Church in northern Cameroon recognized traditional marriages contracted outside of baptism as valid and licit, provided that local principles, e.g., payment of a marriage fee, were taken into account. If either of the parties accepted baptism, the marriage became for him or her sacramental. If the other party also made the same decision later on, their union took on a sacramental character, without a need to renew the marriage vows. Controversy would however arise if attempts were made to contract a traditional marriage if one party was [already] baptized, or if both parties were baptized. These controversies mainly concerned the unity, indissolubility, and sacramentality of marriage.

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Poznańskie Studia Teologiczne

2 Różański J.

1 2023

1 2021

Search results

Od prawa patronackiego do ius mandati. Powierzanie terenów do ewangelizacji w Afryce

Customary Gidar Marriage and Christian Tradition