Search results

1

How Moderate Relativists Should Explain the Appearance of Disagreements About Taste

100%

Hirvonen S.

Lodz Papers in Pragmatics

|

2011

|

vol. 7

|

issue 2

223-240

EN

Moderate relativists such as Kölbel (2003, 2009) and Lasersohn (2005) have motivated the semantic framework by arguing that unlike contextualism, it can explain why there appear to be disagreements of taste. The solution relies on the relativist notion of a proposition whose truth depends on a judge parameter. This notion coupled with the view that contradicting propositions create an appearance of disagreement allegedly enables them to secure the right predictions. This paper questions the argumentative strategy by showing that there are no basis to infer pragmatic data (an appearance of disagreement) from formal semantics (locating an element of truth-conditions to the circumstance rather than propositional content). I then present a way to understand the relativist framework from the point of view of mental representation. The view put forward explains the missing relation between the semantic framework and pragmatics, and predicts why there is an appearance of disagreements about taste.

2

Czy istnieją niezdaniowe akty mowy?

63%

Odrowąż-Sypniewska J.

Studia Semiotyczne

|

2016

|

vol. 30

|

issue 2

155-183

PL

W artykule krytycznie omawiam główne stanowiska filozoficzne dotyczące domniemanych niezdaniowych aktów mowy, takich jak „Ładna sukienka”, „Pod stołem”, „Gdzie?” itp. Filozofów zajmujących się takimi wypowiedziami można podzielić na dwie grupy: tych, którzy (jak m.in. Stanley, Merchant i Devitt) uważają, że albo są one zakamuflowanymi wypowiedziami zdaniowymi, albo nie są pełnoprawnymi aktami mowy, oraz tych, którzy (jak m.in. Stainton i Corazza) uznają, że chociaż nie są to zdania ani w sensie syntaktycznym, ani w sensie semantycznym, to jednak można za ich pomocą dokonać aktu mowy. Opowiadam się za twierdzącą odpowiedzią na tytułowe pytanie i proponuję analizę takich aktów w ramach relatywizmu umiarkowanego Recanatiego. Dziękuję anonimowym recenzentom „Studiów Semiotycznych”, których krytyczne uwagi pozwoliły mi ulepszyć tekst.

EN

In this paper I critically examine the main philosophical standpoints concerning apparent subsentential speech acts, such as “Nice dress”, “Under the table”, “Where?”. The opponents of such speech acts (such as e.g. Stanley, Merchant and Devitt) argue that the utterances in question are either ellipses (i.e. sentential) or do not have determinate content and/or illocutionary force. The defenders of sub-sentential speech acts (such as e.g. Stainton and Corazza) argue that in the right circumstances a sub-sentential utterance may constitute a speech act even though it cannot be regarded as a case of ellipsis. I argue for the affirmative answer to the title question and claim that the best framework in which such acts should be analyzed is Recanati’s moderate relativism.

3

Niezdaniowe akty mowy: między elipsą a nie-wzbogaconą usytuowaną illokucją

63%

ODROWĄŻ-SYPNIEWSKA J.

Roczniki Filozoficzne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 2

107-127

PL

Niezdaniowe akty mowy to przynajmniej pozornie niezdaniowe wypowiedzi, za których pomocą mówiący dokonują pewnych aktów illokucyjnych: stwierdzają, pytają, proszą itp. Wśród teoretyków zajmujących się takimi wypowiedziami można wskazać zwolenników podejścia, które głosi, że większość takich wypowiedzi to jednak — wbrew pozorom — wypowiedzi zdaniowe (elipsy), oraz zwolenników stanowiska, zgodnie z którym treść takich wypowiedzi musi być bezpośrednio wzbogacona z kontekstu za pomocą procesów pragmatycznych niekontrolowanych semantycznie. W pierwszej części tej pracy przyglądam się bliżej stanowisku traktującemu wypowiedzi niezdaniowe jako elipsy i zastanowiam się, czy można uznać, że kontekst pozajęzykowy może wyznaczać sposób uzupełnienia wyrażenia do pełnego zdania w taki sposób, że pierwotna wypowiedź niezdaniowa może być uznana za elipsę. Następnie przedstawiam stanowisko, zgodnie z którym wypowiedzi niezdaniowe to udane akty illokucyjne niewymagające wzbogacenia pragmatycznego. Argumentuję, że taki pogląd nie jest adekwatny, ponieważ na jego gruncie wypowiedzi niezdaniowych nie można uznać za pełnoprawne akty mowy. W dalszej części pracy proponuję wersję stanowiska pragmatycznego, opartą na relatywizmie umiarkowanym François Recanatiego. Proponowana przeze mnie koncepcja pozwala uznać, że mimo iż wypowiedzi niezdaniowe semantycznie nie wyrażają sądów i nie mają wartości logicznej, to po odpowiednim wzbogaceniu z kontekstu pozajęzykowego mają na tyle określoną treść (i moc), że mogą być uznane za udane akty illokucyjne. Koncepcja ta pozwala również odpowiedzieć na zarzut ze zgodności gramatycznej, który jest jednym z najpoważniejszych zarzutów, z jakimi muszą się zmierzyć wszystkie koncepcje pragmatyczne.

EN

In this paper, I analyse the standpoint according to which alleged subsentential speech acts are in fact ellipses. I argue that extralinguistic context usually does not determine unique linguistic expression which could be regarded as the elided fragment. Next, I critically examine the view which regards subsentential utterances as unenriched situated illocutions and claim that it is not adequate, since it does not satisfactorily explain why such acts are successful. Finally, I propose a pragmatics-oriented view based on Recanati’s moderate relativism. Contrary to Recanati, I postulate unarticulated constituents in the content of subsentential utterances. I argue that this view can disarm the objection from case-matching which is one of the most powerful objections against all pragmatics-oriented views.

Refine search results

1 Lodz Papers in Pragmatics

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia Semiotyczne

1 Hirvonen S.

1 ODROWĄŻ-SYPNIEWSKA J.

1 Odrowąż-Sypniewska J.

1 2018

1 2016

1 2011

How Moderate Relativists Should Explain the Appearance of Disagreements About Taste

Czy istnieją niezdaniowe akty mowy?

Niezdaniowe akty mowy: między elipsą a nie-wzbogaconą usytuowaną illokucją