Search results

1

Jak nie należy czytać Milana Kundery? (Z Europą Środkową w tle)

100%

Hellich A.

Przegląd Humanistyczny

|

2015

|

vol. 59(2 (449))

75-84

PL

The purpose of this study is to consider whether it is appropriate to talk about the writing style of the Central Europe as a separate artistic construction. After the fall of the Iron Curtain, when the former Soviet states became part of the western community, Central European society ceased to exist so that the whole project has become an anachronism. One can see it on the example of Kundera’s post-Cold War novels which definitely do not represent the Central European style. It does not mean, however, that one is unable to find a link between Kundera’s The Joke and Immortality. Features such as anti-essentialism, aphoristic and intellectual style, narrative games, ambiguity and irony are appropriate not only for Kundera, but also for other authors of modern novel – with or without Central European citizenship – like Cervantes, Sterne, Broch, Gombrowicz, K. Brandys, Pamuk, etc.

2

Адам и Ева, единосъщите – модел и мит на първата библейска двойка в българския междувоенен роман

100%

Попова [Popova] А. A.

Slavia Meridionalis

|

2016

|

vol. 16

EN

Adam and Eve, consubstantial: Model and myth of the first Biblical couple in Bulgarian interwar novelThe article examines the first biblical couple as a tool for comparative analysis of the modernist tendencies of Bulgarian novel in the period between the two World Wars. The research focuses on works by Chavdar Mutafov, Anna Kamenova, and Dimitar Dimov, along with examples taken from French and Romanian literary pieces as representatives of the wider, European history of ideas. In the image of Creation, but also the image of the original sin, Adam and Eve are of interest because of their unity, which eventually becomes the basis of the Christian family after they leave the Garden of Eden. The borders of the model given in the Bible are breached with the introduction of a new reading – the figures of Creation can now also be seen as figures of salvation. The knowledge gained by the existing studies of myth in European literature thus becomes the foundation for a revision of the hitherto selective interpretation of works by the Bulgarian novelists. The point of intersection between the different approaches towards the first couple is their arduous integration into the surrounding world, and adaptation to the passage of time. Another prominent feature is the discussion about the possible development of the model; the newly introduced definition of salvation that comes after Creation and the fall of man. Adam i Ewa współistotni – model i mit pierwszej biblijnej pary w bułgarskiej powieści międzywojennejTematem artykułu jest pierwsza biblijna para ludzi, rozumiana jako wiodący motyw analizy porównawczej modernistycznych tendencji w bułgarskiej powieści okresu międzywojennego. Jako przykład posłużyły prace Czawdara Mutafowa, Anny Kamenowej i Dimityra Dimowa, a także francuskie i rumuńskie utwory literackie, służące osadzeniu wywodu w szerszym kontekście europejskiej historii idei. Zarówno w obrazie Stworzenia, jak i w obrazie grzechu pierworodnego, postacie Adama i Ewy są interesujące ze względu na ich jedność, która ostatecznie staje się podstawą chrześcijańskiej rodziny po opuszczeniu przez nich rajskiego ogrodu. Granice modelu podanego w Biblii zostają naruszone przez wprowadzenie nowego odczytania – figury Stworzenia mogą być również odczytywane jako figury zbawienia. Wiedza zdobyta dzięki dotychczasowym studiom nad mitem w literaturze europejskiej staje się podstawą do rewizji selektywnej interpretacji bułgarskich powieściopisarzy. Punktem wspólnym dla różnych podejść w badaniu pierwszej pary ludzi jest ich trudna integracja z otaczającym światem i próba pogodzenia się z upływem czasu. Inną istotną cechą jest dyskusja na temat rozwoju tego modelu: nowo wprowadzona definicja zbawienia, które przychodzi po Stworzeniu i upadku człowieka.

3

Topos města v románech Gómeze de la Serny: Mezi kosmopolitismem a tradicí

63%

Vrzalová Hejsková M.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2015

|

vol. 51

20-28

EN

This article deals with the role of the literary topos of the city and its importance in the Ramón Gómez de la Serna’s novels. According to the Daniela Hodrová’s typology we attempt to demonstrate, through the analysis of some novels, that the Serna’s city is specified as “the city-subjec”. The author personifies the city and he fuses the soul of novel’s heroes with the local atmosphere. The protagonists are united themselves with the place and ambient, that are influenced by its attitude and the personality. We distinguished two main conceptions of the city in Serna’s works: “a modern city” and “a city-refugium” and their modalities. The modern city is characterized by its ambivalence: it offers an attractive and adventurous modern lifestyle, on the other hand it shows an existential chaos and dehumanization. As opposed to the topos of “the modern city” appears the topos of “the city-refugium” characterized by the historical memory and mythical tradition.

Refine search results

1 Przegląd Humanistyczny

1 Slavia Meridionalis

1 Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

1 Hellich A.

1 Vrzalová Hejsková M.

1 Попова [Popova] А. A.

1 2016

2 2015

Jak nie należy czytać Milana Kundery? (Z Europą Środkową w tle)

Адам и Ева, единосъщите – модел и мит на първата библейска двойка в българския междувоенен роман

Topos města v románech Gómeze de la Serny: Mezi kosmopolitismem a tradicí