Search results

1

Formuły trynitarne we wschodnich i zachodnich modlitwach eucharystycznych

100%

Królikowski J.

Analecta Cracoviensia

|

2016

|

vol. 48

EN

The Sacraments of Baptism and Eucharist constitute the centre of the Church liturgy, since they are a solemn celebration of faith and they point at those issues which constitute the key benchmark for life of all the believers. It is most clearly visible in the fact that from the very beginnings of the Church the rites of baptism and Eucharist constitute the first and most significant testimony of faith in the Holy Trinity and they are the profession of this faith. This general observation outlines the perspective of this study which shows in what way, in the liturgy, a certain evolution of faith in the Holy Trinity took place, and how this faith has been consolidated in the present day liturgy. Therefore this study is an attempt to review the Trinitarian formulas which may be found in eastern and western liturgies, in order to show in what way they express the Trinitarian contents. In reference to western liturgies we focus mainly on the Roman and Gallican liturgies which clearly interacted throughout history, and the present Roman liturgy is the outcome of this interaction. The side effect of the development of the Trinitarian formulas and the Trinitarian piety is the liturgical holiday of the Solemnity of the Most Holy Trinity which despite certain initial difficulties has found its place in the Church liturgy. The analyses carried out show, in the first place, that the Church liturgy is an important testimony of the Trinitarian faith and the example of how to experience it within the soteriological framework. Better understanding of the liturgical proposition might contribute to the revival of the Trinitarian faith and to the eliciting of its existential meaning.

PL

Sakramenty chrztu i Eucharystii stanowią centrum liturgii Kościoła, gdyż są uroczystą celebracją tajemnicy wiary oraz wskazują na te treści, które stanowią kluczowy punkt odniesienia dla życia wszystkich wierzących. Fakt ten widać przede wszystkim w tym, że od samego początku istnienia Kościoła obrzędy chrztu i Eucharystii stanowią pierwsze i najważniejsze świadectwo wiary w Trójcę Świętą oraz są wyznaniem tej wiary. Ta ogólna obserwacja wyznacza perspektywę niniejszego studium, w którym pokazujemy, w jaki sposób w liturgii następowała pewna ewolucja wiary w Trójcę Świętą i jak doszło do utrwalenia tej wiary w obecnej liturgii. W niniejszym studium dokonujemy więc przeglądu formuł trynitarnych, które można znaleźć w liturgiach wschodnich i zachodnich, aby pokazać, w jaki sposób wyrażają się w nich treści trynitarne. W odniesieniu do liturgii zachodnich zwracamy szczególną uwagę na liturgię rzymską i liturgię gallikańską, które wyraźnie oddziaływały na siebie w dziejach, a obecna liturgia rzymska jest rezultatem tego oddziaływania. Pośrednim efektem rozwoju formuł trynitarnych oraz pobożności o charakterze trynitarnym jest także liturgiczne święto Trójcy Przenajświętszej, które mimo pewnych początkowych trudności zajęło na trwałe miejsce w liturgii Kościoła. Przeprowadzone analizy pokazują przede wszystkim, że liturgia Kościoła jest ważnym świadectwem wiary trynitarnej oraz szkołą jej przeżywania w kluczu soteriologicznym. Lepsze odczytanie propozycji liturgicznej mogłoby przyczynić się do ożywienia wiary trynitarnej i wydobycia jej znaczenia egzystencjalnego.

2

Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego

100%

Porosło K.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 1

113-138

EN

This article aims to present, in the form of a specific status quaestionis, the most important studies and opinions concerning the epiclesis of anaphora in the Mozarabic rite. Due to the fact that those opinions differ considerably from each other, often being even contradictory to each other, the aim of the text also includes the analysis of the methodology of the studies, since they give such different inferences. The final conclusion of the article will be determined by the definition and theology of Hispanic epicleses based on the analysis of the Post Pridie oration included in the Mozarabic missal. It seems that earlier researchers failed to recognise the specificity of the Hispanic epiclesis; they assumed apriori a certain definition of epiclesis, looking for prayers in the Missal that match this definition. Through this methodological change it is possible to show that almost each Hispanic anaphora has a real epiclesis which tends to be a Trinitarian or a Christological epiclesis; only in some cases it is a pneumatological epiclesis. The fact that the epiclesis of the Holy Spirit is not always included in those Hispanic prayers confirms their ancient origin. Nevertheless, it is also possible to prove the thesis that liturgy shaped under the influence of conflicts with the Arian heresy is not only Christocentric, but it also has an enriched euchology in in terms of pneumatology. Moreover, the author of this article questions some schematic claims related to Prenotandos to the new Hispanic missal which suggest a perfect, well-ordered structure of Eucharistic prayers in this rite. The studies on the anaphora of the Mozarabic rite contradict the existence of such a consistent structure built on the close relationship between the words of the institution of the Eucharist, the anamnesis and the epiclesis.

PL

Niniejszy artykuł stawia sobie za cel przedstawienie w formie swoistego status quaestionis najważniejszych badań i opinii dotyczących epiklezy anafor rytu hiszpańsko-mozarabskiego. Wobec faktu, że te opinie znacząco się od siebie różnią, często będąc wręcz sprzecznymi względem siebie, stawia się za cel również pytanie o metodologię tych badań. Kluczowe dla ostatecznych konkluzji artykułu będzie wypracowanie definicji i teologii epiklez hiszpańskich, która wyrasta z analizy oracji Post Pridie Mszału hiszpańsko-mozarabskiego. Wydaje się, że we wcześniejszych badaniach nie odkrywano specyfiki epiklezy hiszpańskiej, ale apriori zakładano pewną definicję epiklezy, poszukując w mszale modlitw odpowiadających tej definicji. Przez tę zmianę metodologiczną udaje się pokazać, że praktycznie każda anafora hiszpańska posiada prawdziwą epiklezę, która raczej jest epiklezą trynitarną, chrystologiczną, a tylko czasami epiklezą pneumatologiczną. Jest to znakiem starożytności tych modlitw, że nie zawsze występuje w nich epikleza Ducha Świętego. Mimo to udaje się również potwierdzić tezę, że liturgia kształtująca się pod wpływem walk z herezją ariańską, oprócz tego, że jest chrystocentryczna, ma również wzbogaconą euchologię w wymiarze pneumatologii. W niniejszym artykule obala się również niektóre zbyt schematyczne twierdzenia Prenotandos do nowego Mszału hiszpańskiego, które sugerują, że istnieje wręcz doskonała, uporządkowana struktura modlitw eucharystycznych tego rytu. Badania nad anaforami rytu mozarabskiego zaprzeczają istnieniu takiej spójnej struktury zbudowanej na ścisłej relacji między słowami ustanowienia, anamnezą i epiklezą.

3

Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego

100%

Matczak B.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2015

|

issue XII/12

99-109

EN

Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.

4

Wierność prawu liturgicznemu wiernością Chrystusowi i Kościołowi

75%

Kwiatkowski D.

Teologia Praktyczna

|

2019

|

issue 20

99-113

EN

The article points out the necessity of fi delity to the liturgical law concerning the liturgy and especially the Eucharist. The liturgical reform of the Second Vatican Council opened the possibility for various adaptations in the liturgy so that the faithful could participate in it in a more conscious and involved way. Regrettably, priests sometimes misinterpret this freedom and introduce changes in liturgical celebrations where it is not allowed to do so. This is especially linked to the Eucharist. It should be emphasized that all abuses and mistakes in the celebration of the Eucharist cause a darkening of the proper Catholic faith and teaching regarding this Sacrament. The most common cause of various mistakes and misuses is a spurious understanding of freedom, improper ecumenical practices, ignorance and, above all, lack of faith. The article justifi es the thesis that fi delity to liturgical law is at the same time fi delity to Christ and the Church. The basic source of the article is the instruction issued on 25th March 2004 by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacra ments on the preservation and avoidance of certain things concerning the Holy Eucharist, called Redemptionis Sacramentum. In particular, the article deals with abuses regarding the matter of the Eucharist, Eucharistic prayer and Holy Communion.

PL

Artykuł ukazuje konieczność zachowania wierności prawu liturgicznemu odnoszącemu się szczególnie do Eucharystii. Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II dała możliwość różnym adaptacjom w liturgii, ażeby wierni mogli w niej uczestniczyć w sposób bardziej świadomy i zaangażowany. Niestety, ta wolność przez wielu kapłanów bywa niewłaściwie interpretowana i często wprowadzają oni zmiany w celebracjach liturgicznych tam, gdzie tego nie wolno czynić. Dotyczy to przede wszystkim Eucharystii. Należy podkreślić, że wszelkie nadużycia i błędy w sprawowaniu Eucharystii powodują zaciemnienie prawidłowej wiary i nauczania katolickiego odnośnie do tego przedziwnego Sakramentu. Najczęściej przyczyną różnych błędów i nadużyć jest fałszywe rozumienie wolności, niewłaściwe praktyki ekumeniczne, ignorancja oraz przede wszystkim brak wiary. Artykuł uzasadnia tezę, że wierność prawu liturgicznemu jest jednocześnie wiernością Chrystusowi i Kościołowi. Podstawowym źródłem artykułu jest instrukcja wydana 25 marca 2004 roku przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o zachowaniu i unikaniu pewnych rzeczy dotyczących Najświętszej Eucharystii Redemptionis Sacramentum. W sposób szczególny w artykule zostały omówione nadużycia dotyczące materii Eucharystii, modlitwy eucharystycznej i Komunii Świętej.

Refine search results

1 Analecta Cracoviensia

1 Teologia Praktyczna

1 Teologiczne Studia Siedleckie

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

1 Królikowski J.

1 Kwiatkowski D.

1 Matczak B.

1 Porosło K.

1 2023

1 2019

1 2016

1 2015

Formuły trynitarne we wschodnich i zachodnich modlitwach eucharystycznych

Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego

Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego

Wierność prawu liturgicznemu wiernością Chrystusowi i Kościołowi