Search results

1

Deprofesjonalizacja terroryzmu? Modus operandi, motywacje, oddziaływanie na infrastrukturę miast

100%

weglinski b.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2018

|

vol. 12

|

issue 1

82-94

EN

The article analyses one of the more important trends of modern terrorism – terrorism of the so-called lonely wolves. The writer examines this specific phenomenon and ponders on its roots, analysing the activity of the so-called Islamic State. The text includes also the considerations of the relation between the discussed type of terrorism and the suicide attacks. The last fragment of the article is devoted to the transformations of contemporary metropolises, which respond to the widely-comprehended terrorist threat with the appearance of the so- -called small security architecture. The action methods of contemporary terrorists only speed up those processes.

PL

W artykule poddano analizie jeden z istotniejszych nurtów współczesnego terroryzmu – terroryzm tzw. samotnych wilków. Autor poddaje badaniu ten specyficzny rodzaj zjawiska, a także zastanawia się nad jego korzeniami, analizując aktywność tzw. Państwa Islamskiego. W tekście przybliżono także rozważania na temat relacji pomiędzy omawianą odmianą terroryzmu a atakami samobójczymi. Ostatni fragment artykułu poświęcony jest przemianom współczesnych metropolii, które w odpowiedzi na szeroko rozumiane zagrożenie terrorystyczne reagują powstawaniem w nich tzw. małej architektury bezpieczeństwa, a metody działania współczesnych terrorystów jedynie te procesy przyspieszą.

2

Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych

67%

Świerczek M.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2019

|

vol. 11

|

issue 20

42-67

PL

Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.

EN

Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.

3

Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence

67%

Świerczek M.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2019

|

vol. 11

|

issue 20

258–279

EN

Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.

PL

Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.

4

Motywy zabójstw homoseksualnych. Część 1 Ogólna struktura motywów zabójstw homoseksualnych

60%

Lisiecki M. J.

Przegląd Policyjny

|

2016

|

vol. 3(123)

99-111

PL

W artykule została przedstawiona ogólna struktura osobowościowego i sytuacyjnego tła motywacyjnego sprawców zabójstw homoseksualnych, m.in. na podstawie ustalonych lub hipotetycznych motywów wiodących i ubocznych popełnienia tych czynów, przy czym zastosowano tutaj podział motywów w aspekcie psychologicznym J. K. Gierowskiego. W prowadzonych dotychczas badaniach podział motywów zabójstw jest zróżnicowany w zależności od: metodologicznego podejścia badaczy, przyjętego nazewnictwa i od występującego tła motywacyjnego. Należy więc zaznaczyć, iż wyróżnienie trzech głównych motywów wiodących w wymienionym aspekcie psychologicznym można w zasadzie odnieść do wszystkich dotychczasowych podziałów i kategorii zabójstw, bez szkody dla przyjętej metodologii badań. Jednakże niejednokrotnie wskazanie głównego motywu działania sprawcy może być znacznie utrudnione, nawet w sytuacji gdy pozostawione ślady zdają się na taki motyw wskazywać. Poza tym należy pamiętać o możliwości pozorowania motywu przez sprawcę zabójstwa, czym jest np. podpalenie mieszkania ofiary. Takie wypadki notowano w zabójstwach homoseksualnych, gdzie sprawcy podpalali mieszkania ofiar lub chcieli spowodować wybuch gazu dla zatarcia śladów i upozorowania innego motywu albo nieszczęśliwego wypadku. Z przeprowadzonych badań wynika, iż sprawcy zabójstw homoseksualnych nie stanowią jednolitej grupy, dlatego nie można określić ich typowej sylwetki psychospołecznej. Nie występuje też jedna kategoria motywów popełnienia tych czynów. W ogóle problematyka motywów tego rodzaju zbrodni nie jest dostatecznie opracowana w polskiej literaturze kryminologicznej. Duża grupa sprawców to również młodociani a wiele zabójstw popełnionych należałoby zaliczyć do grupy retorsyjno-odwetowych, podobnie jak w innych kategoriach tych zbrodni. Łącznie można określić, iż na 111 badanych zabójstw homoseksualnych 45 (39 wykrytych i 6 niewykrytych), tj. 40,5% zostało popełnionych z motywów emocjonalnych, gdzie poczucie krzywdy, chęć zemsty i inne zachowania emocjonalno-afektywne były dominujące, zaś wśród zabójstw z motywów racjonalnych 33 (23 wykryte i 10 niewykrytych), tj. 29,7% zostało popełnionych na tle ekonomicznym; 8, tj. 7,2% na tle seksualno-ekonomicznym i 5, tj. 4,5% na tle seksualnym, w tym trzy mordy z lubieżności na małoletnich chłopcach (jeden niewykryty). W sumie 41,4 % zabójstw zostało popełnionych z motywów racjonalnych. Ponadto 20, tj. 18% zabójstw (1 wykryte i 19 niewykrytych) zostało popełnionych z motywów nieustalonych. Wśród wykrytych sprawców zabójstw stwierdzono, że 34 (41,5%) z nich uprawiało prostytucję homoseksualną. Dokonali oni 31 zabójstw homoseksualnych, których ofiarami padły 34 osoby. Przy czym 17 (tj. 50%) sprawców uprawiających prostytucję dokonało 15 zabójstw na tle ekonomicznym (motywy racjonalne). W kategorii motywów racjonalnych nie zanotowano sprawców uprawiających prostytucję, którzy dokonaliby zabójstw na tle seksualno-ekonomicznym lub tylko na tle seksualnym. Jeden ze sprawców uprawiających prostytucję dokonał zabójstwa z motywów nieustalonych. Pozostałych 16 (tj. 47,1 %) sprawców popełniło zabójstwa z motywów emocjonalnych.

5

Motywy zabójstw homoseksualnych Część III — motywy emocjonalne

60%

Lisiecki M. J.

Przegląd Policyjny

|

2017

|

vol. 1(125)

77-99

PL

Niniejsze opracowanie charakteryzuje motywy zabójstw homoseksualnych uwarunkowanych emocjonalnie, które należą do tej szczególnej grupy czynów, gdzie w zachowaniu sprawcy przeważają zmienne emocjonalno-afektywne, a nie poznawcze, jak w przypadku grupy zabójstw uwarunkowanych motywami racjonalnymi. Treść różnorodnych motywów emocjonalnych, ich kierunek i nasilenie są przede wszystkim zależne od właściwości osobowościowych sprawców, m.in. ich potrzeb, nastawień i oczekiwań, a także czynników zewnętrznych kumulujących się w sytuacji kryminogennej. Zazwyczaj tego rodzaju czyny mają niezwykle burzliwy przebieg, włącznie z wyładowaniem psychoruchowym i zaburzeniami świadomości. Jest to związane z działaniem sprawcy w poczuciu krzywdy, zagrożenia, zazdrości, lęku, nienawiści, chęci zemsty i wszelkiego rodzaju zachowaniami emocjonalno-afektywnymi, będącymi odpowiedzią na sytuacje trudne. W tej grupie zabójstw najbardziej uzewnętrznia się rola ofiar, ich predestynacja i przyczynienie się. Najczęściej bowiem zabójstwa te noszą zespół cech retorsyjno-odwetowych, gdyż sprawca z reguły doznaje krzywdy moralnej bądź fizycznej ze strony ofiary albo jego dobra stają się zagrożone. W większości tych zabójstw można przyjąć, iż zostały one popełnione w obronie subiektywnie pojmowanej godności osobistej (np. utrata męskości w związku z napastowaniem lub zgwałceniem homoseksualnym) oraz z poczucia zagrożenia własnych dóbr i wolności osobistej, tj. wolności od przymusu w sferze stosunków seksualnych. Ma to miejsce wówczas, gdy ofiara sama popełnia przestępstwo, zanim dozna wiktymizacji. Samo jej zachowanie staje się więc czynnikiem wiktymogennym, który niejednokrotnie natychmiast rodzi sytuację kryminogenną, inicjując proces motywacyjny sprawcy zabójstwa, przy czym niezależnie od motywów pierwotnych pod wpływem wzrastających procesów emocjonalnych mogą występować również motywy wtórne, np. chęć ukarania ofiary za jej postawę. Motywy emocjonalne wystąpiły w 39 (tj. 52%) zabójstwach homoseksualnych dokonanych przez 41 (tj. 49,4%) sprawców wobec 41 (tj. 50,6%) ofiar. Motywy nieustalone wystąpiły w jednej sprawie zabójstwa (dwóch sprawców, jedna ofiara). Nieznaczna większość sprawców dopuściła się więc zabójstw z motywów emocjonalnych, przy czym ich tło motywacyjne w zakresie osobowościowo-sytuacyjnym było zróżnicowane. Na tym tle wyodrębniono więc 11 stanów emocjonalnych związanych z określoną reakcją w sytuacji kryminogennej, związanej z interakcją sprawcy i ofiary. Stanowiły one motywy wiodące zabójstw homoseksualnych. Natomiast często motywami ubocznymi w tej grupie zbrodni była kradzież mienia, gdy sprawca po ochłonięciu emocjonalnym związanym z dokonanym zabójstwem przywłaszczał sobie dobra materialne ofiary. Na podstawie analizy motywów emocjonalnych można wyodrębnić czynniki sprzyjające popełnianiu zabójstw wśród stałych lub przygodnych partnerów homoseksualnych. Do czynników tych należy zaliczyć: — pozostawanie sprawcy i ofiary pod wpływem alkoholu, narkotyków lub leków psychotropowych, — silna presja kulturowa i obyczajowa na zachowanie honoru, męskości i godności, — stan depresji związany z kłótniami na tle zazdrości i posądzeń o zdradę, — doznany zawód miłosny, — molestowanie i napastowanie seksualne partnera, kolegi lub osoby dopiero poznanej, — groźby i szantaż wobec partnera, — chęć nadmiernego uzależnienia partnera i niepozwalanie na zerwanie związku, — znęcanie się fizyczne i moralne nad partnerem, jego poniżanie, — dążenie do realizacji własnych po - trzeb seksualnych bez zgody lub z pokrzywdzeniem partnera, — niedotrzymanie obietnicy i odmowa zapłaty za usługę homoseksualną, — uprzednie zgwałcenie albo uwiedzenie seksualne w dzieciństwie przez homo- lub biseksualnych mężczyzn, które wpłynęło negatywnie na dalszą drogę życiową i orientację płciową uwiedzionego, — zgwałcenie i wykorzystanie seksualne partnera lub innej osoby w stanie bezradności oraz przy nadużyciu stosunku zależności albo wyzyskaniu krytycznego położenia.

6

Zabójca z motywów seksualnych.

60%

Hejmej A.

Państwo i Społeczeństwo

|

2015

|

issue 2

99-111

EN

Numerous studies, interviews, observations or probing inquiries and analyses of homicide as a forbidden act allow the investigators to thoroughly distinguish and explore the motives, the personality and the environment of the perpetrator. The act of killing, regardless of the motive, is always conditioned by various factors such as family, upbringing, environment, society, life experiences, diseases, injuries, relations with others, etc. It is, as it can be clearly seen, a wide spectrum, of which the motives and the perpetrator’s functioning in the world constitute only a small part. The motivation is crucially important as it provides us with information about the direct cause of the murder and it allows us to organise the crime of killing into appropriate categories. Homicide can be classified into the following categories based on the type of motive: sexual, economical, emotional and fear factor which is extremely important in the diagnostic process as well as during the stage of making a psychological and personal profile of the perpetrator who killed someone. While analysing the crime, it should be remembered that although we are dealing with people who committed the same kind of crime, it is the different motive that differentiates the offenders both in terms of their personality and in the way they treat their victims. The murder itself is not a spontaneous incident but a lifelong process that might result from the whole range of factors and life situations.

Refine search results

2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2 Przegląd Policyjny

1 Państwo i Społeczeństwo

1 Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

2 Lisiecki M. J.

2 Świerczek M.

1 Hejmej A.

1 weglinski b.

4 2019