Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  motor control
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

The role of response modalities in cognitive task representations

100%
Philipp A., Koch I.
Advances in Cognitive Psychology
|
2011
|
vol. 7
31-38
EN
The execution of a task necessitates the use of a specific response modality. We examined the role of different response modalities by using a task-switching paradigm. In Experiment 1, subjects switched between two numerical judgments, whereas response modality (vocal vs. manual vs. foot responses) was manipulated between groups. We found judgment-shift costs in each group, that is irrespective of the response modality. In Experiment 2, subjects switched between response modalities (vocal vs. manual, vocal vs. foot, or manual vs. foot). We observed response-modality shift costs that were comparable in all groups. In sum, the experiments suggest that the response modality (combination) does not affect switching per se. Yet, modality-shift costs occur when subjects switch between response modalities. Thus, we suppose that modality-shift costs are not due to a purely motor-related mechanisms but rather emerge from a general switching process. Consequently, the response modality has to be considered as a cognitive component in models of task switching.
2
Publication available in full text mode
Content available

Trening kontroli motorycznej w niskim obciążeniu u kobiet z przewlekłym bólem kręgosłupa lędźwiowego o charakterze zwyrodnieniowym i przeciążeniowym

72%
Ulikowski M., Wojciechowski J., Leszczyński R., Lewandowski J.
Rocznik Lubuski
|
2018
|
vol. 44
|
issue 2a
141-151
EN
The aim of the article is to provide information on the efficiency of low-load motor training in the patients with chronic pain in the lumbar spine. Three hypotheses were put forward. The first one says that motor control training reduces lower back pain; the second one is related to the change in pain intensity; the third hypothesis refers to the efficiency of sanatorium treatment with and without motor training. The study involved 30 women. A survery, the Oswerty Disability Index (ODI), and the Numeric Rating Scale (NRS) were used in the study. The data were statistically analyzed. The research showed changes in the intensity and strength of the felt pain as well as in motor disability measured with the ODI. Better results were achieved in the studied group. The results were analyzed and compared to the data gathered by other authors.
PL
Celem pracy było dostarczenie informacji o efektywności treningu motorycznego w niskim obciążeniu u pacjentek z przewlekłym bólem lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa. Postawiono trzy hipotezy. Pierwsza, że trening kontroli motorycznej obniża dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa, druga wiązała się ze zmianą natężenia i intensywności odczuwanego bólu, trzecia zaś poruszała wydajność leczenia sanatoryjnego z treningiem motorycznym oraz bez treningu. W przeprowadzonych badaniach uczestniczyło 30 kobiet. Wykorzystano ankietę oraz kwestionariusz Oswestry i skalę NRS, których wyniki poddano analizie statystycznej. Badania wykazały zmiany w intensywności i natężeniu odczuwanego bólu, sile odczuwanego bólu oraz w niepełnosprawności ruchowej mierzonej kwestionariuszem Oswestry. Lepsze wyniki otrzymano w grupie badanej. Otrzymane wyniki analizowane i konfrontowane były z wynikami innych autorów.
3
Publication available in full text mode
Content available

Analysis of the level of motor coordination in children Brazilian jiu-jitsu practitioners

72%
Devanir M. C., Vidal A. L., Mezzaroba P. V., Foster Gondim D., Follmer B., Jambassi Filho J. C., dos Anjos Gobro G. A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 3
12-19
EN
Background. Brazilian jiu-jitsu classes require a wide motor repertoire to carry out the activities since good motor coordination is needed to perform different techniques of the sport. However, little is known about the effects of Brazilian jiu-jitsu on the level of motor coordination of its practitioners. Problem and aim. To compare motor coordination between beginner and experienced children Brazilian jiu-jitsu practitioners, as well as distinguish whether sex and age influence the results. Methods. The study included 31 children (aged: 8 to 14 years, 19 male and 12 female) Brazilian jiu-jitsu practitioners. To assess motor coordination, the KTK (Korperkoordinationstestfur Kinder) test battery was applied, consisting of four tasks (walking back-wards, jumping sideways, hopping for height, and moving sideways). The normality of the data was verified by the Shapiro-Wilk test. For comparison between groups (practice time, sex, or age), the t test for independent measures was used. Results: In the analysis by practice time, experienced practitioners presented better performance than beginner practitioners for the motor quotient score hopping for height (p<0.05) and for total KTK motor quotient(p< 0.05). In the overall analysis (without distinction for sex, age, or practice time), 54.8% of the children were classified as having severe motor disorder. In total, 93.5% of the participants are below the classification considered normal, with only 6.5% reaching the normal coordination classification. Conclusion. Brazilian jiu-jitsu may positively influence children’s motor coordination. The practice of Brazilian jiu-jitsu alone was unable to avoid below normal levels of motor coordination. Future interventions in longitudinal studies with complementary tests are suggested.
PL
Tło. Zajęcia brazylijskiego jiu-jitsu wymagają szerokiego repertuaru motorycznego, ponieważ potrzebna jest dobra koordynacja ruchowa do wykonywania różnych technik tego sportu. Niewiele jednak wiadomo o wpływie brazylijskiego jiu-jitsu na poziom koordynacji ruchowej jego praktykujących. Problem i cel.Porównanie koordynacji ruchowej między dziećmi praktykującymi brazylijskie jiu-jitsu na poziomie początkującym i zaawansowanym, a także rozróżnienie, czy płeć i wiek wpływają na wyniki. Metody. W badaniu wzięło udział 31 dzieci i młodzieży (w wieku: od 8 do 14 lat, 19 mężczyzn i 12 kobiet) brazylijskich praktykujących jiu-jitsu. Do oceny koordynacji ruchowej zastosowano baterię testową KT (Korperkoordinationstestfur Kinder), składającą się z czterech zadań (chodzenie do tyłu, skakanie na boki, skakanie wzwyż i poruszanie się na boki). Prawidłowość danych zweryfikowano testem Shapiro-Wilka. Do porównania między grupami (czas praktyki, płeć lub wiek) zastosowano test t dla pomiarów niezależnych. Wyniki: W analizie według czasu praktyki doświadczeni zawodnicy prezentowali lepsze wyniki niż początkujący zawodnicy w zakresie przeskakiwania wskaźnika motorycznego dla wzrostu (p< 0,05) oraz dla całkowitego wskaźnika motorycznego KTK (p<0,05). W ogólnej analizie (bez rozróżnienia na płeć, wiek lub czas praktyki) 54,8% dzieci zostało sklasyfikowanych jako mających ciężkie zaburzenia motoryczne. W sumie 93,5% uczestników znajduje się poniżej klasyfikacji uznanej za normalną, a tylko 6,5% osiąga normalną klasyfikację koordynacyjną. Wniosek. Brazylijskie jiu-jitsu może pozytywnie wpływać na koordynację ruchową dzieci. Sama praktyka brazylijskiego jiu- jitsu nie była w stanie poprawić poziomu koordynacji ruchowej, która została poniżej poziomu normalnego. Sugerowane są przyszłe interwencje w badaniach podłużnych z testami uzupełniającymi.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ending an MMA combat bout: specific striking techniques which determine the type of outcome

58%
Miarka B., Aedo-Munoz E., Vanenzuela Perez D. I., Guimaraes Teixeira F., Brito C. J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2020
|
vol. 20
|
issue 3
9-17
EN
Background. A schematic analysis of tactical performance by an MMA athlete is a potential mediator of success, and can help the understanding of how striking actions can be used to organize technical-tactical actions. A specific evaluation of MMA striking actions has not been undertaken in previous studies. Problem and aim. To compare the striking motor actions of MMA athletes by outcome type (Split vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission) at the Ultimate Fighting Championship (UFC™), and to offer a practical application for MMA training. Methods. Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests were applied to compare the effects of the different types of outcome decision (Split Score Decision vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission). Results. Results showed a higher number of Unanimous than Split Decisions and Submissions after attempted (p≤0.05) and (p≤0.05) landed head strikes during keeping distance and clinch moments. A Split Decision followed a higher frequency of attempted (p≤0.05) and landed (p≤0.05) body strikes during keeping distance and clinch moments rather than an Unanimous Decision. Submission and TKO/KO.TKO/KO were more highly demonstrated than Split Decision after Attempted [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] and Landed [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] Head Jabs during groundwork combat. Conclusions. These results are interesting because they show the singularities of two situations (Split and Unanimous Scores) in which the bout must continue until the end of the round. Unanimous decisions were made in respect of attacks to the head during stand up combat, while split decisions were determined by the number of strike actions oriented to the body, and TKO/KO outcomes were determined by jabs to the head made in the ground situation.
PL
Tło. Schematyczna analiza wyników taktycznych sportowca MMA jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w zrozumieniu, jak uderzenia mogą być wykorzystane w organizacji techniczno-taktycznych działań. W poprzednich badaniach ta szczegółowa ocena uderzeń w MMA nie została przeprowadzona. Problem i cel. Porównanie działań uderzeniowych zawodników MMA w sytuacji różnych typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut// techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się) w mistrzostwach Ultimate Fighting Championship (UFC™), przeprowadzenie praktycznego zastosowania w treningu MMA. Metody. Testy post hoc Kruskala Wallisa i Dunna zostały zastosowane w celu porównania efektów typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut//techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się). Wyniki. Wyniki wykazały większą liczbę prób uderzeń głową (p≤0,05) i udanych uderzeń głową (p≤0,05) podczas utrzymywania dystansu i momentów klinczujących w sytuacji decyzji jednogłośnej niż w przypadku decyzji podzielonej i poddania się. W przypadku decyzji podzielonej wykazano wyższą częstotliwość prób uderzeń ciała (p≤0.05) i udanych uderzeń ciała (p≤0.05) podczas utrzymania odległości i momentów klinczujących niż w przypadku decyzji jednogłośnej, poddania się i nakautów. Nokaut/techniczny nokaut wykazały wyższą częstotliwość prób uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] i udanych uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] podczas walki w parterze niż w przypadku decyzji podzielonej. Wnioski. Wyniki te są interesujące, ponieważ pokazują cechy szczególne dwóch sytuacji (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna), w których walka musi trwać do końca rund. Jednogłośnie podejmowano decyzje w sytuacji atakach na głowę w czasie walki na stojąco, natomiast decyzje podzielone determinowane były liczbą akcji uderzeniowych zorientowanych na ciało, a wyniki TKO/KO determinowane były uderzeniami w głowę wykonywanymi w czasie walki w parterze.
5
Publication available in full text mode
Content available

Technical report on a time-motion analysis of male judo cadets’ combats between weight divisions

58%
Miarka B., Valenzuela Perez D. I., Aedo-Munoz E., Fernandes da Costa L. O., Mota Barreto L. B., Brito Ciro J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 1
9-14
EN
Methods. Time-motion analysis data of cadet-athletes (age: 15.95 ± 0.68 years-old) were grouped by weight divisions, according to the following criteria: lightweight Lighters (n = 224 combats of -50kg, -55kg and -60kg), middleweight Middlers (n = 76 combats of -66kg, -73kg and -81kg) and heavyweight Heavies (n = 50 combats of -90kg and +90kg) at four state judo championships. Total and sequential time-motion analyses were observed, according to each combat phase (i.e. standing combat, approach, gripping, attack, groundwork combat, and pause phases) and compared by weight divisions, p ≤ 0.05. Results. The main results indicated significant differences between combat time, with lightweight Lighters (234.4s ± 122.3s) > middleweight Middlers (191.6s ± 118.2s) and heavyweight competitors Heavies (176.8s ± 131s), standing combat time, with Lighters (125.4s ± 67.4s) > Middlers (99.6s ± 70.8s) and Heavies (91.1s ± 63.6s), approach phase, with Lighters (41.5s ± 26s) > Middlers (27.2s ± 18.2s) and gripping phase, with Lighters (75.5s ± 49.2s) >Heavies (51.3s ± 36.9s). Conclusions. Our results suggest that individual training programs should be adjusted for cadets according to their weight divisions with consideration given to the temporal structure of the competitive environment.
PL
Tło. Schematyczna analiza ruchu w czasie dla zawodników kadetów jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w rozwoju treningu judo. Problem i cel. W niniejszym badaniu porównano fazy walk judo u kadetów-sportowców płci męskiej w różnych kategoriach wagowych. Metody. Dane analizy ruchu w czasie kadetów-sportowców (wiek: 15,95 ± 0,68 lat) pogrupowano według kategorii wagowych, według następujących kryteriów: waga lekka (n = 224 walki -50 kg, -55 kg i -60 kg), średnia ( n = 76 walk z wagami -66kg, -73kg i -81kg) oraz ciężka (n = 50 walk z wagami -90kg i +90kg) w czasie czterech stanowych mistrzostw w judo. Obserwowano całkowitą i sekwencyjną analizę ruchu w czasie, zgodnie z każdą fazą walki (tj. walka w pozycji stojącej, zbliżanie się, chwytanie, atak, walka w parterze i faza pauzy) i porównywano je w podziale wagowym, p ≤ 0,05. Wyniki. Główne wyniki wskazują na istotne różnice między czasem walki zawodników wagi lekkiej (234,4s ± 122,3s) > średniej (191,6s ± 118,2s) i ciężkiej (176,8s ± 131s), czasem walki stojącej u zawodników wagi lekkiej (125,4s ±67,4s) > średniej (99,6 s ± 70,8 s) i ciężkiej (91,1 s ± 63,6 s), fazą zbliżania, u zawodników wagi lekkiej (41,5 s ± 26 s) > średniej (27,2 s ± 18,2 s) i faza chwytania u zawodników wagi lekkiej (75,5 s ± 49,2 s) >ciężkiej (51,3s ± 36,9s). Wnioski. Wyniki autorów sugerują, że indywidualne programy treningowe powinny być dostosowywane dla kadetów zgodnie z ich podziałami wagowymi, z uwzględnieniem czasowej struktury środowiska rywalizacji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.