Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: multi-variant offence

Sort By:

Limit search:

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. II AKa 95/15

100%

Burdziak K.

Acta Iuris Stetinensis

2017

issue 17

5-14

Glosowane orzeczenie powiązane jest (między innymi) z problematyką tzw. przestępstw wieloodmianowych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego: 1) zawartość normatywna art. 11 § 1 k.k. sprowadza się do nakazu uznawania za jedno przestępstwo jednego (tożsamego), relewantnego prawnokarnie czynu; o tym zaś, czy i kiedy mamy do czynienia z jednym czynem w rozumieniu art. 11 § 1 k.k., rozstrzyga przede wszystkim znamię czasownikowe, którego użyto do opisania zachowania zabronionego pod groźbą kary; 2) przestępstwo z art. 296 k.k. należy do kategorii przestępstw wieloodmianowych, a co za tym idzie – pomimo wielości podjętych przez sprawcę działań (zaniechań), jest ono niepodzielne, w związku z czym niedopuszczalne jest skazanie sprawcy za fragment takiego przestępstwa, obejmujący kilka czynów, i jednoczesne uniewinnienie (umorzenie) w części obejmującej pozostałe czyny (zachowania sprawcze) wchodzące w jego skład; 3) błędne umorzenie przez prokuratora (nawet powtórne) postępowania jedynie o fragment przestępstwa (i część szkody) nie statuuje prawa pokrzywdzonego do wywiedzenia subsydiarnego aktu oskarżenia. Autor glosy niektóre z tych założeń krytykuje, poddając jednocześnie pod rozwagę inne rozwiązania.

The issue of (among others) multi-variant offence has been taken upon in the glossed judgement. According to the Court of Appeal: 1) legislative content of art. 11 § 1 k.k. comes down to warrant consideration of one (identical) penally relevant action as one crime; while primarily the verb feature that has been used to describe the criminal offence decides if and when we deal with a single offence according to art. 11 § 1 k.k.; 2) the offence described in art. 296 k.k. belongs to the category of multi-variant offences, which means – despite multiple deeds (omissions) taken by the perpetrator, it is indivisible, which means that sentencing them for a fragment of such offence that contains some of the deeds and acquitting (discontinuing) them of the part containing other deeds of the offence is unacceptable; 3) erroneous discontinuation (even repeated) of the procedure only by a fragment of the offence (and part of the damage) by the prosecutor does not enact the victim's right to draw a subsidiary indictment. Author of this gloss critiques some of these assumptions and takes other into consideration.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Burdziak K.

1 2017

Search results

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. II AKa 95/15