Search results

1

AUDIODESKRYPCJA JAKO PUNKT WYJŚCIA DLA WIELOSENSUALNEGO POZNAWANIA HISTORII I SZTUKI – PROJEKT OBRAZY BEZ BARIER

100%

Wątrobiński D.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2019

|

issue 9

170-177

PL

Cel. Celem badania jest ukazanie dydaktycznego charakteru audiodeskrypcji, tj. jej zastosowania jako środka dydaktycznego w nauce niewidomej i niedowidzącej młodzieży. Audiodeskrypcja jest więc w tym kontekście rozumiana jako usługa oraz element wspierający naukę i poznawanie rzeczywistości. Metody badań. Po wprowadzeniu teoretycznym dotyczącym badań nad dydaktyką audiodeskrypcji (Zabrocka, 2014; Paplińska, 2016) oraz jej emocjonalizmem (Künstler, 2014), potencjał dydaktyczny audiodeskrypcji zostaje omówiony na przykładzie projektu Obrazy bez barier, zorganizowanego dla niewidomych i niedowidzących uczniów z wielkopolskiego ośrodka szkolno-wychowawczego. Celem projektu było udostępnienie niewidomym odbiorcom muzealnych eksponatów historii i sztuki. Młodzież wysłuchiwała w tym celu emocjonalnie zabarwionych audiodeskrypcji oraz uczyła się wielosensualnie, tj. poprzez różne kanały zmysłowe (słuch, dotyk, węch). Wyniki. Przeprowadzone w ramach projektu „Obrazy bez barier” zajęcia, warsztaty oraz odbyte wizyty w muzeach pokazały, że przemyślana audiodeskrypcja, ukierunkowująca niewidomych uczniów na wielosensualne poznawanie eksponatów i przedmiotów, jest znakomitym środkiem dydaktycznym. Młodzież ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi była przez cały czas zainteresowana przekazywanymi treściami, a ich prace artystyczne wykonane pod koniec projektu były złożone, bogate w szczegóły i nietuzinkowe, co świadczy o tym, że zebrane przez nich w trakcie projektu doświadczenia były równie wielobarwne. Wnioski. Warto tworzyć audiodeskrypcje zaangażowane, przemyślane i ukierunkowane na wielozmysłowość doświadczania sztuki i historii. Takie audiodeskrypcje powinny stanowić podstawowy środek dydaktyczny w nauce niewidomych uczniów.

EN

Aim of the study. The aim of the study is to show the didactic nature of audio description, i.e. its use as a didactic means in learning the blind and visually impaired youth. Audio description is in this context understood as a service and an element that supports learning and reality experience. Research method. After a theoretical introduction to research on teaching of audio description (Zabrocka, 2014; Paplińska, 2016) and its emotionalism (Künstler, 2014), the didactic potential of audio description is discussed on the example of the project "Images without barriers" organized for blind and visually impaired students. The aim of the project was to make museum and art exhibits accessible to blind recipients. The youth listened to this purpose emotionally colored audio description and learned in a multisensory way – through different sensory channels (hearing, touch, smell). Results. The classes, workshops and visits to the museums conducted as part of the project “Images without barriers” showed that thought-out and targeting blind students to multi-annual learning about exhibits and objects audio description is an excellent didactic tool. Young people with special educational needs were constantly interested in the content they were given, and their artistic work done at the end of the project was complex, rich in details and extraordinary, which means that the experiences they collected during the project were equally colorful. Conclusions. It is worth creating audio descriptions that are involved, thought out and oriented towards the multi-sensuality of experiencing reality. Such audio descriptions should be the basic didactic method in learning blind students.

2

Unravelling the Interplay between Materials, Senses and Perception in Magdalena Abakanowicz’s Weaving Art

84%

Imko S. K.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2024

|

vol. 15

|

issue 1

71-88

PL

Wielozmysłowe doświadczanie sztuki Magdaleny Abakanowicz, mimo pozornej oczywistości, zostało podjęte naukowo wyłącznie raz, w kontekście erotycznego charakteru tych prac. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowe opracowanie zagadnienia wielozmysłowości w sztuce tkackiej artystki. Czerpiąc z podejścia fenomenologicznego, zwłaszcza filozoficznego wkładu Maurice’a Merleau-Ponty’ego, poddano refleksji zaangażowanie artystki w praktykę twórczą i wystawienniczą. Korzystano z dokonań naukowych Richarda Shustermana, Marka Patersona oraz historyków sztuki. W oparciu o narzędzia typowe dla tych ostatnich, wsparte bezpośrednim haptycznym kontaktem z pracą Abakanowicz, przeprowadzono analizę materiału i techniki trzech typów tkanin. Wynikiem przeprowadzonych badań jest ukazanie kluczowej cechy, która jest przyczyną trwałego zainteresowania sztuką artystki. Abakanowicz poprzez uaktywnianie zmysłów odbiorców antropomorfizowała swoje prace, umożliwiając głęboki i osobisty związek między widzem a sztuką. W artykule przedstawiono w jaki sposób za pomocą wybranych materiałów, technik oraz osobistego zaangażowania w proces twórczy i wystawienniczy artystka oddziaływała na zmysły i emocje widzów. Niniejszy tekst dowodzi konieczności uznania refleksji nad zmysłami za niezbędny element analiz z dziedziny historii sztuki.

EN

This article comprehensively studies the multisensual experience in Magdalena Abakanowicz’s weaving art. While previous research in this context has focused on the erotic nature of her works, this study addresses the broader aspect of multisensual engagement. Drawing on a phenomenological approach and the philosophical contributions of Maurice Merleau-Ponty, it explores Abakanowicz’s involvement in creative and exhibition practices. The research incorporates insights from scholars such as Richard Shusterman, Mark Paterson and art historians. Using art historical analysis and direct haptic contact with Abakanowicz’s works, the study analyses the materials and techniques of three fabric types. The findings reveal that the enduring interest in the artist’s work lies in anthropomorphising quality that activates viewers’ senses, fostering a profound connection between the audience and art. The article demonstrates how Abakanowicz skilfully influences viewers’ senses and emotions through material choices, techniques, and personal involvement. Ultimately, it highlights the significance of considering sensory reflection as a crucial aspect of art historical analysis.

3

Dis/Connection: Multisensuality and Shame’s Touch in the Work of Gabrielle Goliath

67%

Wiese A.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2024

|

vol. 15

|

issue 1

107-125

PL

Autorka artykułu snuje rozważania na temat uczuć wywoływanych u odbiorcy w kontakcie z fizycznym, absorbującym i żywym performansem, a także doznań fizycznych wywoływanych przez takie wielozmysłowe zaangażowanie, szczególnie w odniesieniu do sfery dotyku i uczucia wstydu. Dyskusja koncentruje się na twórczości południowoafrykańskiej artystki i performerki, Gabrielle Goliath, poddając krytycznej analizie pracę Stumbling Block (2011/2017), która ma charakter nietrwały, a ciało zarówno performera i widza stanowią centrum performansu w zakresie wywoływanego efektu i zaangażowania patrzącego. Takie umiejscowienie ludzkiego ciała w pracach artystki wywołuje u odbiorcy empatię sprawiającą, że angażuje się w pokaz na żywo. Artykuł pokazuje także, jak performans kształtuje relacje pomiędzy ciałami, które stanowią potencjalnie dotykalną przestrzeń. Dodatkowo taka „niewypowiedziana” interakcja między ciałami przypomina nam, że nasze ciało to narzędzie komunikacji, a w takim ujęciu „widzenie-czucie” wielozmysłowe odgrywa znaczącą rolę, ponieważ często rekompensuje niedoskonałą wiedzę naukową i braki w naszym myśleniu, otwierając nas na nowe sposoby świadomego „widzenia”. Autorka analizuje taki rodzaj postrzegania pozatekstowego i wielozmysłowego, a także pyta, co możemy dzięki niemu zyskać.

EN

This article opens a consideration around what the embodied, immersive and live exchange of live performance might make us feel and in turn how this multisensual engagement awakens the feeling body, specifically around notions of touch and shame. The discussion centralises the work of South African visual artist and performance artist, Gabrielle Goliath with a critical reading of Stumbling Block (2011/2017). In Goliath’s durational piece the body both of the performer and the audience member are carefully centralised in the production and engagement of the performance. The centralisation of the body in Goliath’s works points towards and facilitates an empathetic engagement during the performance as live event. Some points of departure in the article are how the performance curates relationality between bodies which offer potential affective spaces of touch. Furthermore, this multisensual “unspoken” engagement between bodies reminds us how the body is a communicative instrument. This contemplation therefore critically positions modes of multisensual “felt-seeing” which often fall into the “gaps” of academic spaces and thinking as central bridges in opening humans to new ways of consciously “seeing”. I consider the encounter outside of text, the multisensual encounter, and ask what this might possibility necessitate.

Refine search results

2 Roczniki Kulturoznawcze

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Imko S. K.

1 Wiese A.

1 Wątrobiński D.

2 2024

1 2019

AUDIODESKRYPCJA JAKO PUNKT WYJŚCIA DLA WIELOSENSUALNEGO POZNAWANIA HISTORII I SZTUKI – PROJEKT OBRAZY BEZ BARIER

Unravelling the Interplay between Materials, Senses and Perception in Magdalena Abakanowicz’s Weaving Art

Dis/Connection: Multisensuality and Shame’s Touch in the Work of Gabrielle Goliath