Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: nauczanie indywidualne

Sort By:

Limit search:

Nauczanie indywidualne –między tradycją a alternatywą. Poszukiwanie pola badawczego

100%

Hawrylewicz-Kowalska P.

Forum Oświatowe

2018

vol. 30

issue 1(59)

179-191

Nauczanie indywidualne jest szczególną formą nauczania umożliwiającą uczniom mającym problemy zdrowotne kontynuację nauki. Ze względu na swoje cechy, umiejscawiam je między dwoma pojęciami: edukacji alternatywnej i edukacji tradycyjnej, ponieważ z obu tych pojęć czerpie ono pewne cechy. Dlatego poszukując odpowiedniego terminu charakteryzującego tą formę nauczania używam określenia „nauczanie nietradycyjne”, co wiąże się w z pewnymi konsekwencjami, jednak daje mi możliwość analizowania szerszego kontekstu dla nauczania indywidualnego, jak np.: dostępności do edukacji, napięć związanych z włączeniem i wyłączeniem społecznym ucznia objętego nauczaniem indywidualnym, uwzględnienia roli rodziny w nauczaniu indywidualnym, czy miejsca i przestrzeni nauczania indywidualnego. W kontekście moich badań nietradycyjność tej formy nauczania konstruują: nietradycyjny uczeń, nietradycyjny nauczyciel oraz nietradycyjna sytuacja edukacyjna.

Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?

75%

Juszczyk-Rygałło J.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

2014

issue 4(34)

121-136

W artykule porównano dwie formy edukacji: formalną, czyli szkolnoinstytucjonalną i naturalną, nazywaną rodzinno-środowiskową. W tradycyjnym szkolno-instytucjonalnym modelu pedagogicznym pełną odpowiedzialność za proces wychowania i efekty kształcenia ponosi nauczyciel, który kieruje całym procesem szkolnej edukacji. Stosowane metody i techniki nauczania w tym modelu koncentrują się na przekazywaniu wiedzy w trybie podawczym, w kierunku od nauczyciela do ucznia. Praktyka ta ukształtowała się w połowie XIX wieku pod wpływem ówczesnego pruskiego wzorca cywilizacyjnego. Natomiast kształcenie dzieci w środowisku rodzinnym stanowiło przez wiele stuleci główną formę edukacji w społeczeństwach różnych krajów. Ponowne odrodzenie się i rozwój edukacji domowej nastąpił na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych minionego wieku i był konsekwencją dyskusji na temat alternatywnego szkolnictwa, samorządności i obowiązku szkolnego, jaka przetoczyła się w połowie XX wieku. Obecnie edukacja domowa jest praktykowana w stosunku do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, rzadko natomiast dotyczy okresu adolescencji. Jest ona organizowana przez rodziców i opiera się na wspólnej aktywności rodziców i dziecka. W artykule przedstawiono umiejscowienie edukacji domowej w polskim i międzynarodowym ustawodawstwie. Określono także rzeczywiste i społeczne okoliczności oraz powody, dla których rodzicie decydują się na nauczanie dzieci w warunkach domowych. Omówiono wady i zalety nauczania indywidualnego, które jest prowadzone w środowisku domowym, a w którym odpowiedzialność za prawidłowe kształcenie dziecka przejmują rodzice. Przedstawiono również uwarunkowania edukacji domowej w kształceniu wczesnoszkolnym.

This article discusses two forms of education: formal education, which is school-based and institutional, and natural education, in the sense of home schooling, which is environmental in character. As far as the traditional models of school-based and institutional education are concerned,full responsibility for the process of education and its effects must rest with the teacher, who manages the entire process of school teaching. Methods and techniques applied within this model focus on transferring knowledge by conveying it through teachers, so that they can feed pupils with information. Such a practice was established in the middle of the 19th century, under the influence of Prussian civilizational models, which were prevalent at that time. Even so, educating children in the family environment had previously constituted the leading form of teaching in various societies for many centuries. Also, a rebirth and some further development of home schooling took place in the late 1970s and early 1980s. This was a result of discussions about alternative schooling, self-governance and compulsory education, held in the mid-20th century. Currently, home schooling is practised in relation to children at preschool and early school ages, but rarely extends to the period of adolescence. It is organized by parents and is based on the active mutual involvement of parents and their child. The article shows where home schooling stands in relation to Polish and international legislation. It also defines the real social circumstances, together with the reasons, that determine parents’ decisions when they opt for home schooling. It discusses the advantages and disadvantages of individual learning conducted in the home environment, where responsibility for the appropriateness of a child’s development rests with the parents. Finally, it presents the conditions affecting home schooling during the period of early school education.

Refine search results

1 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

1 Forum Oświatowe

1 Hawrylewicz-Kowalska P.

1 Juszczyk-Rygałło J.

1 2018

1 2014

Search results

Nauczanie indywidualne –między tradycją a alternatywą. Poszukiwanie pola badawczego

Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?