Celem opracowania jest pokazanie, jak funkcjonuje w Polsce system edukacji skazanych, jakie są jego najważniejsze założenia i uwarunkowania prawne. Podstawę do napisania tekstu stanowiły przede wszystkim obowiązujące w Polsce regulacje prawne, dane statystyczne oraz wybrane publikacje specjalistyczne. Osoby przebywające w zakładach karnych i aresztach śledczych mają prawo do podjęcia i kontynuowania nauki. Jest to zagwarantowane i uregulowane przepisami prawa, przede wszystkim kodeksem karnym wykonawczym. Podjęcie problematyki kształcenia osadzonych uzasadniają takie czynniki jak: specyfika tej grupy, znaczenie edukacji w życiu człowieka oraz wartość zdobywania wiedzy dla skazanego i społeczeństwa. Popełnienie przestępstwa i pobyt w warunkach izolacji niekorzystnie wpływa na relacje z rynkiem pracy i środowiskiem potencjalnych pracodawców. Kształcenie osadzonych jest korzystne dla nich samych, ich rodzin i społeczeństwa. Edukacja może stanowić ważny czynnik readaptacji społecznej. Edukacja skazanych jest jednym z najważniejszych elementów oddziaływań penitencjarnych w warunkach izolacji. Szczególną wartość ma nauczanie, którego celem jest przygotowanie do podjęcia oraz utrzymania pracy po wyjściu na wolność. W więzieniu ważne jest stworzenie skazanym warunków do zdobycia wykształcenia i uzupełnienia kwalifikacji zawodowych. Od tego, czy osadzeni podniosą swoje kwalifikacje, nauczą się dyscypliny, zdobędą dyplom ukończenia szkoły zależeć będzie to, czy ponownie popełnią przestępstwo czy rozpoczną życie zgodne z normami społecznymi. Edukacja osadzonych przynosi profity związane z niekorzystaniem ze świadczeń pomocy społecznej i spłacaniem przez nich swoich zobowiązań finansowych. Największą korzyścią jest powrót do rodziny, społeczeństwa, pracy, przestrzeganie zasad społecznego współżycia.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.