Search results

1

СОВРЕМЕННЫЙ ТЕРРОРИЗМ КАК ПОЛИТИЧЕСКИЙ И ПСИХОЛОГИЧЕСКИЙ ФЕНОМЕН: АКТУАЛЬНЫЕ АСПЕКТЫ ИНТЕРПРЕТАЦИИ

100%

ГУТОРОВ (Gutorov) В. V., ШИРИНЯНЦ (Shirinyants) А. A.

Przegląd Strategiczny

|

2017

|

issue 10

277-294

EN

The article analyzes the main directions of interpretation of the phenomenon of terrorism in modern political science and political philosophy. In the public орinion terrorism as the most important factor of contemporary politics is often perceived very superficially. Many modern interpretations of terrorism, despite their apparent objectivity have consistently produced a stencil historical logic, based on purely external perception of terrorism as a subversive activity of individuals and small groups, guided by very different political motives. This trend is constantly reproduced by the media, creating conventional images of terrorists in political memory and thereby false perception of the true objectives they pursue and the real corporate structures that finance and direct their activities. Throughout the emerging dilemmas in the interpretation of terrorist activity in various regions of the world associated with the dominance of practices of violence, the lack of freedom and emergency situations in the modern political discourse. These practices constantly nourish the rhetoric of the “war on terror” imposing restrictions on the freedom of subjective judgments and contributing to the formation of “disciplinary power,” the basic mechanisms of which had been once extensively considered in M. Foucault’s political philosophy. The article proves the thesis that despite the stable liberal stereotypes, state terrorism should be viewed in theory as a universal matrix while all other forms of individual and group terrorism, regardless of their social, class or ideological orientation, are derived from this base. The paper proves the thesis according to which the adequate scientific definitions of terrorism contribute to the destruction of some historiosophical concepts, which in recent decades have transformed into a stable political myths.

PL

W artykule poddano analizie podstawowe kierunki interpretacji zjawiska terroryzmu we współczesnej nauce o polityce oraz filozofii politycznej. W świadomości społecznej terroryzm jako jeden z najważniejszych czynników współczesnej polityki traktuje się, na ogół, bardzo powierzchownie. Wiele współczesnych interpretacji terroryzmu, przy całym ich pozornym zewnętrznym obiektywizmie, w rzeczywistości stale odtwarza szablonową logikę historyczną, opartą na czysto zewnętrznym pojmowaniu terroryzmu jako akcji wywrotowych jednostek i niewielkich grup, kierujących się przeróżnymi motywami politycznymi. Dana tendencja stale posługuje się środkami masowej informacji, utrwalającymi w pamięci politycznej szablonowe obrazy terrorystów i tym samym fałszywe pojmowanie zarówno rzeczywistych celów, które starają się oni osiągać, jak i realnych struktur korporacyjnych, które finansują i ukierunkowują ich działalność. Powszechnie występujące dylematy w zakresie interpretacji aktywności terrorystycznej w wielu regionach świata wiążą się z panowaniem we współczesnym dyskursie politycznym praktyk przemocy, braku swobody i sytuacji nadzwyczajnych, stale zasilających retorykę „wojny z terrorem”. Praktyki te same z siebie nakładają ograniczenia na subiektywną swobodę opinii, sprzyjając formowaniu struktur „władzy dyscyplinującej”, której podstawowe mechanizmy były swego czasu wszechstronnie przebadane w filozofii politycznej M. Foucaulta. W artykule sformułowano tezę, zgodnie z którą, wbrew stabilnym stereotypom liberalnym, terroryzm państwowy należy rozpatrywać w planie teoretycznym w charakterze uniwersalnej zasady lub „matrycy”, podczas gdy inne formy terroryzmu indywidualnego i grupowego, niezależnie od ich orientacji socjalnej, klasowej lub ideologicznej, jawią się jako wywodzące się z tejże podstawy. W artykule zauważa się, że adekwatne naukowe określenia terroryzmu sprzyjają zburzeniu niektórych koncepcji historiozoficznych, które w ciągu ostatnich dziesięcioleci przekształciły się w stabilne mity polityczne.

RU

В статье анализируются основные направления интерпретации феномена терроризма в современной политической науке и политической философии. В общественном сознании терроризм как важнейший фактор современной политики воспринимается, как правило, весьма поверхностно. Многие современные интерпретации терроризма, при всей их кажущейся внешней объективности, на самом деле постоянно воспроизводят трафаретную историческую логику, основанную на чисто внешнем восприятии терроризма как подрывных акций индивидов и небольших групп, руководствующихся самыми различными политическими мотивами. Данная тенденция постоянно используется средствами массовой информации, закрепляющими в политической памяти шаблонные образы террористов и тем самым ложное восприятие как истинных целей, которые они преследуют, так и тех реальных корпоративных структур, которые финансируют и направляют их деятельность. Повсеместно возникающие дилеммы в трактовках террористической активности в различных регионах мира связаны с господством в современном политическом дискурсе практик насилия, несвободы и чрезвычайных ситуаций, постоянно подпитывающих риторику «войны с террором». Эти практики сами по себе накладывают ограничения на субъективную свободу суждений, способствуя формированию структур «дисциплинарной власти», основные механизмы которой были в свое время всесторонне исследованы в политической философии М. Фуко. В статье обосновывается тезис, согласно которому вопреки устойчивым либеральным стереотипам, государственный терроризм следует рассматривать в теоретическом плане в качестве универсальной основы или «матрицы», в то время как все другие формы индивидуального и группового терроризма, независимо от их социальной, классовой или идеологической ориентации, являются производными от данной основы. В статье отмечается, что адекватные научные определения терроризма способствуют разрушению некоторых историософских концепций, которые в последние десятилетия превратились в устойчивые политические мифы.

2

Politologia – między akademickością, użytkowością i medialnością

100%

Karwat M.

Studia Krytyczne/ Critical Studies

|

2016

|

issue 3

101-119

PL

W funkcjonowaniu nauki o polityce w Polsce narasta mocne napięcie między wymogami naukowości, praktycznego nastawienia i zaprogramowania oraz regułami medialności w popularyzacji dorobku i analitycznych kompetencji politologów. Nasze środowisko nie umie sobie z tym poradzić. Politologia zachowuje naukowy charakter pod tym warunkiem, że jej funkcje poznawcze mają charakter autoteliczny, choć nie wyklucza to praktycznych zastosowań uzyskanej wiedzy. W praktyce dominują jednak wąsko utylitarne, wulgarnopragmatyczne wyobrażenia o pożytkach z nauki. Skutkiem ich narzucania przez polityków i urzędników jest redukcja poznawczych ambicji politologów, doraźny horyzont i banalizacja badań, powielanie ideologiczno-propagandowych pseudoaksjomatów, zanik krytycznej refleksji nad głębszą treścią gry politycznej. Prezentacja dorobku i kompetencji politologów w mediach przeważnie sprowadza się do bieżącego i jałowego komentatorstwa. Paradoksalnie, wykorzystanie potencjału nauk politycznych zarówno przez rządzących, jak i przez dowolne inne siły z establishmentu politycznego jest odwrotnie proporcjonalne do potrzeb społecznych i do możliwej oferty politologów.

EN

As regards the functioning of the political science in Poland there is a strong tension growing between requirements of the scientific nature, the practical attitude and programming and convenience of media in the process of popularization of achievements and analytical competence of political scientists. The field’s experts cannot cope with this properly. The political science is able to keep its scientific nature provided that its cognitive purposes remain autotelic, although it does not rule out practical usage of the knowledge gained through the scientific process. In practice however narrowly utilitarian, vulgar-pragmatic ideas of benefits from the political science are dominating. The effect of this is the reduction in cognitive ambitions of political scientists as a result of imposing them by politicians and clerks, temporary horizons and banal level of research, repeating ideological-propaganda pseudoaxioms, the disappearance of critical reflection over the deeper content of the political game. Presentation of achievements and competence of political scientists in the media brings barren attempts at commenting current political affairs. Paradoxically, using the potential of the political science both through the class of the ruling, as well as by any other forces of the political Establishment is inversely proportional to social needs and to the available offer of political scientists.

3

W stronę konstruowania teorii o polityce — szansa lepszego zrozumienia fenomenu polityki

100%

Borowiec P.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2017

|

vol. 23

7-20

EN

The main aim of this paper is not only to present fundamental features of an interpretive theory of politics, but above all to demonstrate significance and potential possibilities connected with the interpretive paradigm when used to research and understand the phenomenon of politics. This aim relates to the underlying assumption that the core of political science is in fact of a multiparadigm and pluralist character.

4

Antropologia polityczna – między etnologią a politologią

80%

Muciek E.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2014

|

vol. 6(42)

|

issue 3

195-215

EN

The purpose of this article is to present the political anthropology as a subdiscipline of anthropology and political science, because the term exists in both.However, both the term and the subject of research, as well as methodological approaches are differ. This situation should develop political anthropology, especially in political science, but it didn’t. Political anthropology has a long tradition in Western science. As a field of anthropology has a little over 100 years,from the position of political science dates back to its origin in ancient Greece. Political anthropology was included in the curriculum in higher education.

5

Teoria polityki w badaniach profesora Andrzeja Czajowskiego

71%

Jabłoński A. W., Sobkowiak L.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2019

|

vol. 27

7-20

EN

Professor Andrzej Czajowski, an academic scholar and lecturer at the University of Wroclaw, conducted interdisciplinary scientific research in many fields of political science. His main field of interest was political theory. The subjects of his research were, inter alia, the nature of politics and political aspects of other social phenomena, the relations between political power, decisions, actions, agents and structures. Professor Czajowski conducted interdisciplinary research from the perspectives of political theory, political psychology and law. His main contribution to empirical and analytical political theory was the development of a new understanding of different academic concepts in political science, such as politics, power, political decisions and political activity. In the published books and research papers professor Czajowski has developed new meanings of key political science concepts, such as politics, power, political action, political decisions, political attitudes, political conflicts and political thought. His academic works have enriched the language of political science and political theory by adding new classifications and typologies, and contributed to a better understanding of the complexity of politics.

Refine search results

2 Wrocławskie Studia Politologiczne

1 Przegląd Strategiczny

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Studia Krytyczne/ Critical Studies

1 Borowiec P.

1 Jabłoński A. W.

1 Karwat M.

1 Muciek E.

1 Sobkowiak L.

1 ГУТОРОВ (Gutorov) В. V.

1 ШИРИНЯНЦ (Shirinyants) А. A.

1 2019

2 2017

1 2016

1 2014

СОВРЕМЕННЫЙ ТЕРРОРИЗМ КАК ПОЛИТИЧЕСКИЙ И ПСИХОЛОГИЧЕСКИЙ ФЕНОМЕН: АКТУАЛЬНЫЕ АСПЕКТЫ ИНТЕРПРЕТАЦИИ

Politologia – między akademickością, użytkowością i medialnością

W stronę konstruowania teorii o polityce — szansa lepszego zrozumienia fenomenu polityki

Antropologia polityczna – między etnologią a politologią

Teoria polityki w badaniach profesora Andrzeja Czajowskiego