Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: nauka rzemiosła

Sort By:

Limit search:

Body biographies: a study of apprenticeship and embodied experience among tattoo artists in Mexico

100%

González Varela S.

Lud

2023

vol. 107

issue 1

223-247

Opierając się na wieloletnim doświadczeniu autora w pracy w terenie w Meksyku, ten artykuł opisuje doświadczenie zawodowe tatuatorów. Zajmuje się procesem uczenia się rzemiosła, tym, jak artyści rozwijają umiejętności i techniki oraz jak dzielą się swoją wiedzą z innymi. Tekst argumentuje, że solidarność, jaką tworzy społeczność tatuażu, przechodzi nie tylko przez relacje między artystami a klientami, ale także przez wymianę i wzajemność między profesjonalistami poprzez wzajemne tuszowanie ich ciał, w tym, co autor nazywa biografiami ciała. Artykuł przedstawia również znaczenie mediów społecznościowych w promowaniu twórczości artysty oraz to, jak dana osoba staje się ekspertem lub profesjonalistą. Wreszcie analizuje rosnącą popularność tatuaży i nasycony przez nią rynek, na którym artyści rywalizują o klientów, prestiż i pieniądze.

Based on the author’s long-term fieldwork experience in Mexico, this article describes the apprenticeship experience of tattoo artists. It deals with the learning process of a craft, how artists develop skills and techniques, and how they share their knowledge with others. The text argues that the solidarity that the tattoo community creates passes not only through the relationship between artists and clients but also through the exchange and reciprocity between professionals through the mutual inking of their bodies, in what the author calls body biographies. The article also depicts the importance of social media in promoting an artist’s work and how a person becomes an expert or a professional. Finally, it analyzes the growing popularity of tattoos and the saturated market it creates, where artists compete for clients, prestige, and money.

Family Structures and Population of Craftsman Households in Cossack Ukraine in the Second Half of the 18th Century

88%

Kovalenko O.

Przeszłość Demograficzna Polski

2018

vol. 40

63-82

Celem artykułu było ukazanie cech demograficznych rodzin rzemieślników cechowych i ich gospodarstw domowych w Hetmanacie Kozackim (kozackie terytorium autonomiczne położone na lewym brzegu Dniepru) w drugiej połowie XVIII wieku na przykładzie miast Poltava, Pereiaslav i Nizhyn. Przeanalizowano wskaźniki i wielkość populacji rzemieślników i ich rodzin, typy rodzinne i strukturę gospodarstw domowych na podstawie Generalnego Opisu Lewobrzeżnej Ukrainy z lat 1765–1766 („Spis ludności Rumiancewa”). W tym celu uwzględniono czynnik specjalizacji rzemieślniczej – obliczenia przeprowadzono osobno dla najbardziej rozpowszechnionych rzemiosł występujących we wszystkich miastach: tkactwa, kowalstwa, szewstwa i rzeźnictwa. Ustalono, że rzemieślnicy osiedli w miastach Hetmanatu byli rozproszeni, a rzemieślnicy cechowi zamieszkiwali we własnych domach z podwórzem i innymi przyległymi zabudowaniami o charakterze mieszkalnym lub gospodarczym („dvor”) (99,2–81,3%). Tego rodzaju gospodarstwa domowe funkcjonowały w prostej strukturze zabudowy, która obejmowała jeden dom (50,2%) lub dom ze spiżarnią (16,1%). Oznacza to, że rzemieślnicy nie mieli specjalnego miejsca na warsztaty, z wyjątkiem kuźni zlokalizowanych poza gospodarstwami domowymi. Na podstawie wskaźników demograficznych można stwierdzić, że ludność rzemieślnicza miast Hetmanatu wpasowywała się w model zachodnioeuropejski, jako że wiodąca pozycja należała do rodziny nuklearnej (68,7%). Rodzina złożona zajmowała drugie miejsce – 13,6%, a rodzina rozszerzona plasowała się na trzecim – 11,7%. Przeciętnie gospodarstwo domowe rzemieślnicze liczyło sobie 5,8 osoby, a obsada rodzin – 4,5 osoby. Wielkość ta była mniejsza w porównaniu z kozackimi i chłopskimi („pospolyti”) gospodarstwami domowymi w miastach Hetmanatu. Pracownicy, uczniowie, czeladnicy, krewni i inne osoby mogły również mieszkać w gospodarstwie domowym ze swoją rodziną. Mistrzowie przyuczali od jednego do czterech uczniów jednocześnie. Wielkość gospodarstw domowych rzemieślników różnych zawodów pokazuje, że pomimo różnorodności regionalnej domostwa („dvory”) rzeźników nie były silnie obsadzone, a domostwa tkaczy i szewców były najbardziej zagęszczone pod względem obsady osobowej.

The aim of the article is to observe the demographical characteristics of the Cossack Hetmanate (an autonomous Cossack territory situated on the Left Bank of the Dnieper River), guild craftsman families and households in the second half of the 18th century in the cities of Poltava, Pereiaslav and Nizhyn. The index and size of the craftsman household population, and their family densities are analyzed, their family types and household development structure are defined on the basis of the General Description of the Leftbank Ukraine of 1765–1766 (“Rumyantsev Census”). Craft specialization was considered for this purpose – calculations were made separately for the most widespread crafts, given in all cities: weaving, blacksmithing, tailoring, shoemaking and butchering. It was determined that artisans settling in the Hetmanate cities were of a dispersive character, with guild craftsmen living in their own yards (99.2–81.3%). These households had simple residential accommodation, which included one house (50.2%) or a house with a pantry (16.1%). This means that artisans did not have a special space for workshops, excluding smithies located outside households. According to the demographic indexes, the craftsman population of Hetmanate cities fits the western European model, as the leading position belonged to the nuclear family (68.7%). Multifocal family occupies second place with 13.6% and the extended family occupies third place with 11.7%. On average, the population of the craftsman households was 5.8 people, with the density of their families 4.5 persons. This size was smaller than the Cossack and peasant (“pospolyti”) household size in the Hetmanate cities. Workers, apprentices, journeymen, relatives or other persons could also live in a household with a family. Master craftsmen taught from one to four apprentices simultaneously. Household size for artisans of different professions shows that, despite the regional diversity, butchers’ yards were sparsely populated, and the yards of weavers and shoemakers were the most crowded.

Refine search results

1 Lud

1 Przeszłość Demograficzna Polski

1 González Varela S.

1 Kovalenko O.

1 2023

1 2018

Search results

Body biographies: a study of apprenticeship and embodied experience among tattoo artists in Mexico

Family Structures and Population of Craftsman Households in Cossack Ukraine in the Second Half of the 18th Century