Search results

1

Negacja w języku teologii

100%

Olszewski A.

Analecta Cracoviensia

|

2016

|

vol. 48

EN

In the first part of the paper I present the brief overview of what negation is in philosophy and logic. In the second part I present examples of five kinds of negation that are used in the language of the catholic theology. This surprisingly results from the complex structure of the theology.

PL

W pierwszej części artykułu prezentuję krótki przegląd tego, czym jest negacja z punktu widzenia filozofii i logiki. W drugiej części przedstawiam przykłady pięciu rodzajów negacji, które są używane w języku teologii katolickiej. Co zaskakujące, jest to wynik skomplikowanej struktury teologii.

2

Zaprzeczone przymiotniki i imiesłowy przymiotnikowe w poematach romantycznych

84%

Stachurski E.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2021

|

issue 16

199-210

EN

The article is a research attempt to show the participation of a group of negative adjectives and adjectival participles formed using prefixes nie- and bez- in 8 romantic poems representing the textual corps of Polish romantic poetry. The negatives with prefix nie- are nine times more numerous than negatives formed using prefix bez-. Almost each negative is in romantic poems less numerous than his not negative equivalent. The participation of negatives reach 1,45% of the vocabulary and 0,34% of the text of analyzed corps. From among 7 romantic poets C. Norwid uses negatives most willingly. Most frequently represented are negatives: niemy, nieruchomy, niewinny, nieznajomy and niezwykły. Negatives in romantic poems are used for semantic and stylistic purposes. Most often they serve the poets to specify the description of characters and things.

3

Towards a transboundary approach to the analysis of linguistic modality – elements of an empirical investigation of the modal auxiliary must in contemporary American English

84%

Szymański L.

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego

|

2016

|

vol. 72

211-229

EN

The present article aims to demonstrate a transboundary approach to a linguistic modality analysis. The transboundary approach is perceived as such in which a researcher needs to cross certain boundaries in their studies on modal verbs. These include: notional boundaries, word boundaries, as well as the domains of the semantic field of modal expressions. The author attempts to illustrate this with a study of modality-(grammatical) aspect interaction and modality-negation-(grammatical)aspect interaction, which are exemplified with the English modal auxiliary must. The analysis was carried out on 147 language samples excerpted from The Corpus of Contemporary American English.

PL

Artykuł ma na celu zaprezentowanie transgranicznego podejścia do analiz modalności językowej. Transgraniczność jest tutaj rozumiana jako przekraczanie granic w badaniu czasowników modalnych. Znajdują się wśród nich granice pojęciowe, granice wyrazu, a także granice stref tworzących pole semantyczne badanego wyrażenia. Na przykładzie angielskiego czasownika modalnego must autor podejmuje próbę zanalizowania zjawiska interakcji modalności z aspektem gramatycznym oraz modalności z negacją i aspektem gramatycznym, ukazując w ten sposób podejście transgraniczne. Badanie przeprowadzono na 147 próbkach materiału językowego z korpusu współczesnej amerykańskiej odmiany języka angielskiego (The Corpus of Contemporary American English).Contemporary American English.

4

O konstrukcji _, ale nie_ i podobnych w języku polskim

84%

Woliński M., Wróblewska A., Marciniak M., Krasnowska-Kieraś K., Eźlakowski W.

Język Polski

|

2023

|

vol. 103

|

issue 4

5-21

PL

Zasadniczym impulsem do stworzenia tego opracowania była trudność reprezentowania konstrukcji ale nie w tworzonym korpusie składniowym. W jednym z dwóch wariantów tej konstrukcji pojawia się nietypowa interakcja z dopełniaczem negacji. W artykule dyskutujemy proponowane reprezentacje składniowe takich konstrukcji, pokazując ich zalety i wady. Zestawiamy także cechy odróżniające warianty interpretacyjne, które mogą pomóc w pracy osobom znakującym struktury składniowe w korpusie. W końcowej części badamy względną częstość użycia obu wariantów omawianych konstrukcji.

EN

The main impulse for this study was the difficulty of representing the ale nie construction in a currently created syntactic corpus. One of the two variants of this construction involves an unusual interaction with genitive of negation. In the article, we discuss the proposed syntactic representations of such structures and notice their advantages and disadvantages. We also consider the features that distinguish the interpretation variants, which can aid manual annotation of syntactic structures in the corpus. In the final part, we examine the relative frequency of using both variants of the discussed structures.

5

O użyciu operatorów kwantyfikacji ogólnej w zdaniach przeczących

84%

Przybyszewski S.

Język Polski

|

2020

|

vol. 100

|

issue 3

5-19

PL

W artykule poruszana jest kwestia własności zdań zawierających wykładniki kwantyfikacji ogólnej we frazie nominalnej podmiotowej i predykaty (zarówno ciągłe, jak i nieciągłe), którym towarzyszy leksem negujący nie. Autor wskazuje, że połączenia typu wszyscy nie, np. Wszyscy nie słodzili kawy, można interpretować jako zdania szczegółowo-przeczące, podobnie jak połączenia nie wszyscy. Na podstawie relacji, w jakie jednostki werbalne wchodzą z wykładnikami kwantyfikacji ogólnej, autor dzieli je na trzy typy, z których pierwszy łączy się z operatorami typu wszyscy i żaden, drugi tylko z żaden, a trzeci tylko z wszyscy.

EN

In the article, the issue of Polish sentences with general quantifiers in the noun phrase and predicates (both verbs and multi-word expressions) containing the negating lexeme nie is discussed. The author points out that the combinations of the type "wszyscy nie" (all not), e.g. Wszyscy nie słodzili kawy (All didn’t add suger to tea) may be interpreted as particular affirmative propositions, i.e. in the same way as "nie wszyscy" (not all) strings. On the basis of relations between Polish verbal units and general quantification operators, three groups are indicated: the first group of predicates can be used with operators of the type "wszyscy" (all) and "żaden" (none), the second only with "żaden", and the third only with "wszyscy".

6

Rozważania o apofatycznej kategorii „negacja negacji”

84%

Brylla D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 1

65-76

PL

Artykuł podejmuje problematykę podwójnej negacji, egzemplarycznej dla teologii apofatycznej. Rozpoczyna od kazusów Majmonidesa oraz Mistrza Eckharta, co stanowić będzie pretekst do rozważań, w których analizowana kategoria ukazana zostanie z nieco innego punktu widzenia: umieszczona zostanie w kontekście relacji ontologicznej tego, co skończone, i tego, co nieskończone, a dalej potraktowana zostanie od strony „pozytywnej”. Pomimo tego, że „negacja negacji”, jako element (negatywnej) mistycznej kontemplacji, pozostaje poza racjonalną interpretacją (jak całe doświadczenie mistyczne), kategoria ta możliwa jest do uchwycenia w swoistej metaanalizie, tj. jako kategoria filozoficzno-teologiczna.

EN

The article deals with the category of double negation, representative of the apophatic theology. It begins with mystical theologies of Maimonides and Meister Eckhart. Next, the article presents the category in question from quite a different perspective – it attempts to place it in the context of the ontological relationship between the finite and the infinite and look at it from a “positive” angle. Although, the “negation of negation” as the element of (negative) mystical contemplation remains beyond rational interpretation (as mystical experience in general), this category can, in fact, be “grasped” in type of metaanalysis, i.e. as a philosophical and theological category.

7

Odniesienie do nieobecności w angielskich sekwencjach no + N i w sekwencjach pas de + N i / lub aucun + N w języku francuskim

84%

Bourdier V., Leroux A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2018

|

vol. 36

|

issue 1

EN

This paper enquires into the field of negative noun determination in English and in French. It focuses on the English sequences ‘No + countable noun in the singular’ (No + N-Ø) and ‘No + countable noun in the plural’ (No + N-s), and some of their possible translations in French, namely aucun or pas de, followed by a noun either in the singular or in the plural.The existence in English of the two sequences raises the question of the differences in meaning these two sequences convey and induces one to examine their French possible translations with pas de or aucun. The aim thus is to examine examples in which both constructions are grammatically allowed in English, in order to elucidate the process through which reference is construed, and to examine the similarities and differences in meaning in the French sequences resorting to aucun or pas de. An analysis of each of the constructions will lead us to investigate the linguistic features, pertaining to sets of properties and occurrences, subjective and argumentative factors, which may or may not imply patterns of correspondences through translation. We will address these issues via the examination of translated examples taken from a parallel corpus made up of extracts from contemporary novels written in English after 1980 and of their translations into French.In English, no marks an impossible scanning operation either over a set of items defined in a space and time frame, with a noun in the plural, or over an open set defined according to properties, with a noun in the singular.We have determined that in French, differentiating between two markers depends on defining a different linguistic operation for each of them: a scanning operation for aucun and a blocking of validation for pas de. We have further proved that the meanings construed by their respective operations agreed with their contextual environment.

PL

Niniejszy artykuł wkracza w dziedzinę uwarunkowań dotyczących połączeń rzeczownika ze znakiem negacji w języku angielskim i francuskim. Koncentruje się na angielskich ciągach “No + policzalny rzeczownik w liczbie pojedynczej” (No + N-Ø) i “No + policzalny rzeczownik w liczbie mnogiej” (No + N-s) i niektórych z ich możliwych tłumaczeniach w języku francuskim: aucun lub pas de, po którym następuje rzeczownik w liczbie pojedynczej lub w liczbie mnogiej.Istnienie w języku angielskim takich dwóch sekwencji rodzi pytanie o różnice w ich znaczeniu i nakłania do zbadania ich francuskich możliwych tłumaczeń za pomocą pas de lub aucun. Celem jest zatem zbadanie przykładów, w których obie konstrukcje są gramatycznie dopuszczalne w języku angielskim, w celu wyjaśnienia procesu, za pomocą którego interpretowane jest ich odniesienie, oraz w celu zbadania podobieństw i różnic w znaczeniu sekwencji francuskich wykorzystujących aucun lub pas de.Analiza każdej z konstrukcji rzeczownikowej doprowadzi nas do zbadania cech językowych, odnoszących się do zestawów właściwości oraz zdarzeń, czynników subiektywnych i argumentacyjnych, które mogą (lub nie) implikować poprzez tłumaczenie schematy zależności. Zajmiemy się tymi zagadnieniami, badając przetłumaczone przykłady zaczerpnięte z korpusu paralelnego złożonego z fragmentów współczesnych powieści napisanych po angielsku po 1980 roku i ich tłumaczeń na język francuski.W języku angielskim no oznacza niemożliwą operację skanowania zarówno na zestawie elementów zdefiniowanych w ramie przestrzeni i czasu – z rzeczownikiem w liczbie mnogiej, jak i w otwartym zestawie zdefiniowanym według właściwości – z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej.Ustaliliśmy, że w języku francuskim rozróżnianie dwóch markerów zależy od zdefiniowania różnych operacji językowych dla każdego z nich: skanowania dla aucun i blokowania walidacji dla pas de.Udowodniliśmy ponadto, że znaczenia interpretowane przez ich działania są zgodne z ich kontekstowym otoczeniem.

8

Kościół pomiędzy negacją a akceptacją świata

84%

Dola T.

Roczniki Teologiczne

|

2022

|

vol. 69

|

issue 9

65-85

EN

The article addresses the problem of the Church’s relationship to the world. Christians have always been aware that they have been sent into the world to preach the Gospel, with the consequent aim of transforming the world so that the kingdom of God initiated by Christ could be realised in it. Thus, the mission of Christ’s disciples had to involve engaging with the surrounding reality in its social, political, cultural and economic dimensions. The aim of this article will be to show how Christians understood and implement their participation in shaping the human world. It is quite apparent that Christians have always faced (up until today) a dilemma that can be summarised in the phrase: the Church between negation and acceptance of the world. The unravelling of this dilemma was influenced mainly by two factors. The first was the awaiting of the end of time, which was to be brought about by the final coming of the kingdom of God. This motif in shaping the attitude of Christians towards the world played a decisive role in the first generations of Christ’s disciples, although it was also significant in later centuries. The second factor was the legal status of Christianity - above all in the Roman Empire, where Christianity took its roots most deeply and spread most widely. With these initial assumptions in mind, the article first examines the question of Christians’ hope for the imminent arrival of the kingdom of God, which had a significant impact on their activity in the temporal world. In the next stage of consideration, the period in which the radical change in the legal status of Christianity took place at the time of Constantine the Great and his successors is examined. These transformations fundamentally altered the Church’s relationship to the world while the legal and social position of the Church formed at that time affected for centuries the manner in which the Church was present in the world. The consequences of the transformations of the Constantinian era have persisted essentially into modern times. The examination of this issue has become the subject of the final section of this article.

9

“Someone I’ve Been Watching for Awhile”. Selected linguistic and semantic problems in English and Spanish translations of Wisława Szymborska’s poem Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu

67%

Okła M.

Roczniki Humanistyczne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 6: Językoznawstwo

149-165

PL

Celem artykułu jest zbadanie najważniejszych cech wiersza Wisławy Szymborskiej pt. Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu, które powinny zostać zachowane w przekładzie, a następnie przeanalizowanie, jak cechy te zostały oddane w przekładach na język angielski i hiszpański. Poprzez zestawienie i porównanie dwóch przekładów nie tylko z oryginałem, ale również ze sobą nawzajem autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, jakie strategie tłumaczeniowe zostały wykorzystane oraz czy podobne strategie mogą być wykorzystane w różnych językach. Ponadto artykuł stawia pytanie o to, w jakim stopniu użycie danej strategii jest uwarunkowane przez język docelowy, a w jakim zależy od decyzji tłumacza.

EN

This paper aims at identifying the most important aspects of Wisława Szymborska’s poem Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu that should be preserved in the translation and then reflecting on how those aspects were rendered in the English and Spanish translations. By comparing and contrasting two translations not only with the original but also with each other the author attempts to answer the question what strategies are used and whether the similar translation strategies can be used in different languages. Furthermore, to what extent the use of a particular strategy is determined by the requirements of a target language or depends on the translator’s choice.

10

An empirical investigation of the allegedly non-normative modal predicate with must, not, and the perfect infinitive of the main verb

67%

Szymański L.

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego

|

2017

|

vol. 73

247-258

EN

The present paper offers an empirical study of an English modal predicate with the auxiliary verb must, the negative particle not and the perfect infinitive of the main verb, with the application of corpus methods. English grammars typically do not talk over this structure and hence one may get an impression that it is non-existent. However, the analysis shows that the researched construction has been used in English as a systematized unit for a long time, in both American and British varieties of English, in both speech and writing, and at various levels of formality. The article also presents the ways in which the modal readings of must interact with the negator not and with the perfect aspect in contemporary American English. Moreover, the findings of this study point to a number of already-existing norms which may have contributed to the emergence of the researched modal predicate structure.

PL

Niniejszy artykuł przedstawia empiryczne studium angielskiego orzeczenia modalnego z czasownikiem must, partykułą przeczącą not i czasownikiem głównym w formie bezokolicznika przeszłego z wykorzystaniem metod korpusowych. Konstrukcji tej zwykle nie omawia się w książkach do gramatyki języka angielskiego, stąd też można odnieść wrażenie, że nie istnieje. Badanie pozwoliło na ustalenie, że analizowana konstrukcja od dawna funkcjonuje w języku angielskim, zarówno w odmianie amerykańskiej jak i brytyjskiej, w mowie i w piśmie, w komunikacji na różnych stopniach oficjalności jako usystematyzowana jednostka. Wykazano też schemat interakcji znaczeń modalnych wyrażanych przez czasownik must z negacją i aspektem gramatycznym perfect we współczesnej amerykańskiej angielszczyźnie. Wskazano również potencjalne normy, które mogły przyczynić się do powstania tej rzekomo nienormatywnej konstrukcji orzeczenia w języku angielskim.

11

Towards phrasal attachment of European Portuguese proclitics. A corpus-based inquiry into diachronic phonology-syntax interface

67%

Nkollo M., Malczewska B.

Linguistica Copernicana

|

2019

|

vol. 16

EN

.

PL

Ku nieafiksalnym związkom proklityka-czasownik w europejskiej odmianie języka portugalskiego. Badanie korpusowe nad zmianą w składni wywołaną czynnikami fonologicznymiArtykuł przybliża powody, dla których portugalskie (europejskie) zaimki atoniczne w pozycji prewerbalnej, dawniej stanowiące część innych wyrażeń, stały się wyrażeniami prozodycznie wprawdzie niesamodzielnymi, lecz składniowo samodzielnymi. Materiał empiryczny pochodzi z utworzonego przez autorów korpusu, opartego na tekstach z XVII, XVIII i XIX wieku, wydobytych z portugalskiej Narodowej Biblioteki Cyfrowej. Ważną rolę w ewolucji klityk odegrał model linearny zwany ‘interpolacją’, czyli brak styczności między przedczasownikową klityką a formą czasownika. Elementem, który jako jedyny mógł je rozdzielić w analizowanym czasie był wykładnik negacji não ‘nie’. Jego lokalizacja po zaimku eliminowała możliwość zmian alomorficznych, jakim ulegały w zwykłej proklizie zaimki 3 os. dopełnienia bliższego. To te właśnie zaimki były najczęściej oddzielone od formy czasownikowej przez não. Zmiana wyeliminowała bardzo trudne w przetwarzaniu mowy sekwencje sylab powstałych wskutek sąsiedztwa não-zaimek 3 os. (stąd popularność sekwencji o odwrotnym szyku: zaimek-não). Ponadto dowiedzione zostało istnienie tzw. samoistnej (nie wymuszonej) interpolacji. Analiza materiału językowego wskazuje, że była ona możliwa w kontekstach pozostawiających użytkownikom swobodę wyboru lokalizacji zaimka (przed bądź po czasowniku), a w których w obecnym portugalskim europejskim obowiązkowa stała się pozycja poczasownikowa.

12

Podwójna negacja w B 2 poematu Parmenidesa

51%

Błaszczyk P., Mrówka K.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

235-244

PL

W naszym artykule skupiamy się na analizie struktury podwójnej negacji w poemacie Parmenidesa, ze szczególnym uwzględnieniem B 2. Punktem wyjścia analizy jest stoicka klasyfikacja negacji, którą przedstawia Diogenes Laertios (VII.69-70). Obejmuje ona: negację, przeczenie, prywację oraz podwójną negację. Przykład podany przez Diogenesa Laertiosa zapisujemy następująco: „Nie (nie jest dzień)” ↔ „jest dzień”. W warstwie poetyckiej, podwójna negacja spełnia funkcję wzmocnienia ekspresji wypowiedzi bogini. Z kolei w kontekście ontologii Parmenidesa, prawo podwójnej negacji służy afirmacji „jest”. Naszym celem jest szczegółowa analiza konstrukcji podwójnej negacji. W kolejnym kroku wprowadzamy dowody nie wprost z Elementów Euklidesa. Pokazujemy, że wszystkie cztery formy negacji, które wymienia Diogenes Laertios, występują w Elementach i że zawierają one bogatszy zestaw form językowych służący wyrażeniu negacji, w tym podwójnej negacji. Pokazujemy wreszcie, że Parmenides świadomie stosuje prawo podwójnej negacji, a poemat jest pierwszym w historii tekstem filozoficznym poświadczającym użycie tego prawa. Podwójna negacja może być wyrażona krótko jako: u stoików (Diogenes Laertios VII.69-70): „nie (nie jest dzień) ↔ jest dzień”; u Euklidesa: „Nie (jest nie-równe) ↔ Jest równe” (Elementy, I.6); „Nie jest tak, że (…. nie jest wokół…) ↔ Jest wokół” (Elementy, VI.26) u Parmenidesa „jest ↔ nie jest” (B 2, w. 3).

EN

In our article we focus on an analysis of the structure of double negation in the poem of Parmenides, paying attention to the fragment B 2. The starting point for the analysis is the classification of varieties of negation contained in Diogenes Laertius (VII 69–70): negation, denial, privation and double negation. We provide an example of double negation as given by Diogenes: “Not (is not a day) ↔ it is a day”. In terms of the poetic expression the law of double negation serves to strengthen the goddess’ speech. However, in the context of Parmenides’ ontolog y, the law of double negation serves as an affirmation of ‘is’. Our goal is to give a detailed analysis of the structure of double negation. In the next step we introduce Euclid’s proofs by comparison. We show that all four forms of negation indicated by Diogenes occur in the Elements and there is a richer set of the linguistic forms used as an expression of nega- tion, including that of double negation. Finally, we show that Parmenides applies consciously the law of double negation, and the poem is the first philosophical text confirming the use of this law. In short, double negation can be summarized as follows: for the Stoics, in Diogenes Laertius (VII 69–70): “not (is not a day) ↔ is a day”; for Euclid: “not (is not-equal) ↔ is equal” (Elements I 6). “is not like that (... is not around ...) ↔ is around” (Elements VI 26); and in Parmenides: “is ↔ not (is not to be)” (B 2, v. 3).

Refine search results

Negacja w języku teologii

Zaprzeczone przymiotniki i imiesłowy przymiotnikowe w poematach romantycznych

Towards a transboundary approach to the analysis of linguistic modality – elements of an empirical investigation of the modal auxiliary must in contemporary American English

O konstrukcji ___, ale nie___ i podobnych w języku polskim

O użyciu operatorów kwantyfikacji ogólnej w zdaniach przeczących

Rozważania o apofatycznej kategorii „negacja negacji”

Odniesienie do nieobecności w angielskich sekwencjach no + N i w sekwencjach pas de + N i / lub aucun + N w języku francuskim

Kościół pomiędzy negacją a akceptacją świata

“Someone I’ve Been Watching for Awhile”. Selected linguistic and semantic problems in English and Spanish translations of Wisława Szymborska’s poem Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu

An empirical investigation of the allegedly non-normative modal predicate with must, not, and the perfect infinitive of the main verb

Towards phrasal attachment of European Portuguese proclitics. A corpus-based inquiry into diachronic phonology-syntax interface

Podwójna negacja w B 2 poematu Parmenidesa

O konstrukcji _, ale nie_ i podobnych w języku polskim