Search results

1

Jsou apologie marxismu udržitelné?

100%

Bednář M.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2014

|

vol. 62

|

issue 3

417-429

EN

This polemical reflection critically investigates the likewise polemical article by Ladislav Hohoš, published in the Filosofický časopis, No.5/2013: “Is social critique exclusively a question of neo-Marxism?”. This piece was itself responding to my polemical study “Social criticism as a problem of neo-Marxism” (Filosofický časopis, No.2/2013). I take Hohoš’s main objections against my polemic in turn, and I reply to them. To this end, I focus on Hohoš’ reproduction, and partial reinterpretation, of Marx’s ideological doctrine of historical materialism, on the basis of which he presents his standpoint. In my polemic I point to the overall unsustainability of his objections, demonstrating the unsustainability of the foundations of Marxist doctrine itself.

2

Czerwone morze, czyli dominacja komunizmu we współczesnym świecie

72%

Kruszyński R. J.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2021

|

vol. 13

|

issue 25

120-145

EN

The object of this article is to show the reasons for the emergence and the basic assumptions of the new dimension of Marxism (referred to as the cultural Marxism or neo-Marxism). Despite its certain transformation, the essence of the ideology remains unchanged, namely its pursuit to establish a materialistic and totalitarian dictatorship. The world today appears to be dominated by communism, in one form or another. It is thought-provoking that the theses, which are in fact Marxist, are seen today as having no connection with Marxism. Likewise, the international community undertakes extensive cooperation with China (the People’s Republic of China). Since communism moves towards the establishment of a totalitarian dictatorship, and the modern world is dominated by communism, are we heading towards a servile future?

PL

Celem artykułu jest ukazanie przyczyn powstania oraz głównych założeń nowego wymiaru marksizmu (zwanego marksizmem kulturowym lub neomarksizmem). Pomimo pewnej przemiany istota tej ideologii pozostaje niezmienna, a jest nią dążenie do ustanowienia materialistycznej i totalitarnej dyktatury. Dzisiejszy świat jawi się jako zdominowany przez komunizm, w tej czy innej formie. Zastanawiające jest, że tezy będące w istocie marksistowskimi są dziś postrzegane jako niemające z marksizmem żadnego związku. Z kolei społeczność międzynarodowa podejmuje szeroką współpracę z Chińską Republiką Ludową. Skoro komunizm dąży do ustanowienia totalitarnej dyktatury, a świat współczesny jest przez komunizm zdominowany, to czy zmierzamy ku niewolniczej przyszłości?

3

Wpływ współczesnej kultury na podjęcie przez ludzi świeckich właściwej im roli w Kościele

72%

Sarnacki A.

Sympozjum

|

2023

|

vol. 2(45)

27-46

PL

Artykuł koncentruje się na tle dyskusji o roli świeckich w Kościele, podejmując idee współczesnych prądów kulturowych, które wywierają znaczący wpływ na myślenie o Kościele i potencjalnych zmianach w jego strukturze i organizacji. Podczas gdy rola świeckich jest szeroko dyskutowana i postulowane jest większe przejęcie przez nich odpowiedzialności, istotne wydaje się, by zmiana ta nie dokonywała się według inspiracji i scenariusza obcych Kościołowi koncepcji, które w pewnych formach mogą korumpować przekaz wiary. Kościół na skutek redefinicji niektórych pojęć, dzielenia zachodniego poczucia winy, ale również słabości przywództwa w niebezpieczny sposób przejmuje narracje, które są mu ideowo obce, a czasem szkodliwe. Uwzględnienie tego problemu staje się istotne dla określenia dzisiejszego zaangażowania i odpowiedzialności ludzi świeckich w Kościele.

EN

The article focuses on the background of the discussion of the role of the laity in the Church, addressing the ideas of contemporary cultural currents that are having a significant impact on thinking about the Church and potential changes in its structure and organization. While the role of the laity has been widely discussed and a greater assumption of responsibility by the laity has been advocated, it is important that this change not take place according to the inspiration and script of ideas alien to the Church, which in certain forms can corrupt the transmission of the faith. The Church, as a result of the redefinition of certain concepts, participating in Western guilt, but also weaknesses in leadership, dangerously adopts narratives that are ideologically alien and sometimes harmful to the Church. Addressing this problem is important for defining today's involvement and responsibility of lay people in the Church.

4

Neomarksizm jako fundament radykalnej teorii edukacji (część II). Henry Giroux rewizje marksizmu dla filozofii edukacji

58%

Kruszelnicki W.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2016

|

vol. 19

|

issue 2(74)

7-30

EN

This paper represents the second installment of the article entitled Neo-Marxism as a Foundation of Radical Educational Theory. Its aim is to supplement the intellectual history of neo-Marxism in educational theory with the critique of its basic assumptions and conceptions offered by Henry Giroux. Following H. Giroux, I analyze the theoretical insights and weaknesses of neo-Marxist theories of reproduction, while attempting to pinpoint certain shortcomings of H. Giroux’s own critique of authors such as P. Bourdieu, S. Bowles and H. Gintis, L. Althusser, P. Willis, and others. I then reconstruct H. Giroux’s revision of the basic categories of classical Marxism (reproduction, culture, ideology), and show the possibilities of their reinterpretation and radicalization within a critical pedagogy aiming at social reconstruction and emancipation.

PL

Prezentowany tekst stanowi drugą część artykułu zatytułowanego Neomarksizm jako fundament radykalnej teorii edukacji. Ma on w zamierzeniu uzupełniać obraz intelektualnej historii neomarksizmu w radykalnej teorii edukacji o krytykę najistotniejszych jego założeń i koncepcji, przeprowadzoną przez Henry Giroux. Analizuję tu teoretyczne wglądy i słabości neomarksistowskich teorii reprodukcji, próbując jednocześnie wskazać pewne niedostatki Girouxowskiej krytyki autorów takich jak P. Bourdieu, S. Bowles i H. Gintis, L. Althusser, P. Willis i inni. Następnie rekonstruuję główne momenty dokonanej przez Giroux rewizji centralnych kategorii klasycznego marksizmu (reprodukcja, kultura, ideologia) i pokazuję możliwości ich reinterpretacji i radykalizacji w ramach krytycznej pedagogiki stawiającej sobie za cel społeczną rekonstrukcję i emancypację.

5

Etyka międzynarodowa a odpowiedzialność za ochronę

58%

Kabat-Rudnicka D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2017

|

issue 2(962)

89-105

PL

Celem artykułu jest przybliżenie nowej, kształtującej się od początku XXI w. instytucji prawa międzynarodowego, jaką stanowi odpowiedzialność za ochronę (responsibility to protect). Instytucja odpowiedzialności za ochronę interpretowana jest w świetle teorii stosunków międzynarodowych oraz etyki międzynarodowej. W artykule zastosowano analityczno-deskryptywną metodę badawczą. Stosunkowo nowa instytucja odpowiedzialności za ochronę zyskała ze względu na swoje znaczenie powszechną akceptację społeczności międzynarodowej, aczkolwiek spotkała się też z krytyką jako zbyt trudna do zastosowania. Zasługuje jednak na uwagę jako najbardziej radykalny program legitymizujący działania podejmowane pod auspicjami Narodów Zjednoczonych mające na celu ochronę ludności cywilnej w sytuacjach zagrożenia.

EN

The article examines a new institution of international law that has taken shape since the beginning of the 21st century: the responsibility to protect. This responsibility is interpreted in the light of theories of international relations and international ethics. In the article, analytical and descriptive research methods have been applied. While the relatively new institution of the responsibility to protect has, due to its importance, gained fairly widespread acceptance in the international community, it has also been criticised as too difficult to implement. Nevertheless, it deserves our attention as the most radical programme legitimising actions taken under the auspices of the United Nations to protect the civilian population when it is facing threat.

6

Neomarksizm jako fundament radykalnej teorii edukacji (część I) (Lata 1970–1980: aplikacja pojęć reprodukcji, hegemonii i ideologii w socjologii edukacji – rys historyczny)

51%

Kruszelnicki W.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2016

|

vol. 19

|

issue 1(73)

7-35

EN

The paper narrates the intellectual history of neo-Marxism in educational theory and in the sociology of education. Neo-Marxism is pictured here as a foundation of the so-called “radical educational theory”, serving as a groundwork generating the discourse of critical pedagogy as envisaged by H. A. Giroux. The main argument advanced in the article is that the “radical” theorization of the functions and possibilities of transforming the educational system, along with pedagogy’s mission, cannot simply be attributed to the disciples of P. Freire such as H. Giroux, P. McLaren, I. Shor, J. Kincheloe, D. Macedo and others – as it is commonly held – since these thinkers came of age reading and learning from a much earlier generation of social and educational critics who utilized Marx’s notion of reproduction to challenge the traditional, optimistic assumption that school functioned as a “great equalizer” – an institution that promotes the development of a democratic and egalitarian society. Following the applications of Marx’s ideas and their neo-Marxist developments within the 1970s–1980s in the educational theory and in the sociology of education, the paper – in its first part – attempts to illuminate the problem of a gradual radicalization of educational theory well before the interventions of Giroux whose philosophy of education and the pedagogical vision accompanying it have both been based on neo-Marxism, and flourished from a critical dispute therewith.

PL

Artykuł ten opowiada intelektualną historię neomarksizmu w teorii i filozofii edukacji. Neomarksizm przedstawiany jest tu jako fundament tzw. radykalnej teorii edukacji, na której gruncie wyrasta dyskurs pedagogiki krytycznej H. A. Giroux. Główną tezą artykułu jest twierdzenie, iż tzw. radykalne myślenie o krytycznej misji pedagogiki oraz o funkcjach i perspektywach zmiany systemu oświaty, przypisywane nieraz automatycznie uczniom P. Freirego, takim jak H. Giroux, P. McLaren, I. Shor, J. Kincheloe, D. Macedo i innym, nie wzięło się w ich kręgu znikąd. To pokolenie pedagogów rozpoczynające swoje kariery naukowe na początku lat 80., wychowywało się na lekturach wcześniejszych co najmniej o jedną dekadę, które posługiwały się Marksowskim pojęciem reprodukcji w celu zakwestionowania założenia, że szkoła funkcjonuje jako instytucja „równych szans” dla wszystkich i służy rozwojowi demokratycznego i egalitarnego porządku społecznego. Śledząc aplikacje idei Marksa i ich neomarksistowskich rozwinięć na przestrzeni dekady 1970–1980 w teorii i socjologii edukacji, esej ten – w prezentowanej tu, pierwszej jego części – zmierza do wyjaśnienia problemu postępującej radykalizacji teorii edukacyjnej jeszcze przed interwencjami H. Giroux, opracowującemu swoją wizję pedagogiki i filozofii edukacji w oparciu o dziedzictwo neomarksizmu, lecz także w krytycznym z nim dialogu.

Refine search results

2 Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

1 Filosofický časopis (Philosophical Journal)

1 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1 Sympozjum

1 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

2 Kruszelnicki W.

1 Bednář M.

1 Kabat-Rudnicka D.

1 Kruszyński R. J.

1 Sarnacki A.

1 2024

1 2021

1 2017