Search results

1

Periodická soustava základních morálních prvků

100%

Brázda R.

Studia paedagogica

|

2013

|

issue 2-3

31-53

EN

The goal of the paper is to show how the approach to the investigation of moral phenomena has changed in the past decades. First, I inquire into the history of science of the 19th century (medicine, chemistry) and I show a parallel with the development of contemporary ethics. Next, I suggest how evolutionary biolog y in collaboration with neuroscience has used hierarchical reductionism to arrive at the foundational elements and mechanisms of morality. In an analog y with the periodic table of chemical elements, I show the possibility of identifying the foundational elements of morality. I argue that naturalistic approach of hierarchical reductionism will gradually enable a more exact explication of moral phenomena. Finally, I present two illustrations of naturalistic reductionism that enable ethics to reach empirically verifi able explanations of some moral phenomena in an unprecedented extent

2

Neuroethics and the History of Moral Thought

88%

Lichacz P.

Studies in Global Ethics and Global Education

|

2015

|

issue 4

34-43

EN

In this paper, the fact that there is no or little history in neuroethics is briefly considered. An open list of reasons explaining this fact is proposed as well as an open list of authors sensitive to history who adopt a critical attitude towards some bold claims expressed by a number of neuroethicists. These reflections are intended to make a humble case for more history in neuroethics.

3

Wyjaśniamy czy utrzymujemy status quo? Teorie o „głęboko zakorzenionych” różnicach płciowych jako samospełniająca się przepowiednia

71%

Fine C.

Praktyka Teoretyczna

|

2018

|

vol. 28

|

issue 2

171-189

EN

In this article I flesh out support for observations that scientific accounts of social groups can influence the very groups and mental phenomena under investigation. The controversial hypothesis that there are hardwired differences between the brains of males and females that contribute to sex differences in gender-typed behaviour is common in both the scientific and popular media. Here I present evidence that such claims, quite independently of their scientific validity, have scope to sustain the very sex differences they seek to explain. I argue that, while further research is required, such claims can have self-fulfilling effects via their influence on social perception, behaviour and attitudes. The real effects of the products of scientists’ research on our minds and society, together with the fact that all scientific hypotheses are subject to dispute and disconfirmation, point to a need for scientists to consider the ethical implications of their work.

PL

W poniższym artykule przedstawiam dane na poparcie twierdzenia o wpływie naukowych opisów grup społecznych na same te grupy oraz na badane zjawiska mentalne. Zarówno w nauce, jak i w popularnym przekazie medialnym powszechna jest kontrowersyjna hipoteza o istnieniu głęboko zakorzenionych różnic między mózgami mężczyzn i kobiet, które przyczyniają się do powstawania różnic w zachowaniach typowych dla danej płci. Przedstawiam dowody na to, że takie stwierdzenia, niezależnie od ich zasadności naukowej, mogą podtrzymywać istnienie różnic płciowych, które mają wyjaśniać. Przekonuję, że choć potrzeba dalszych badań, powyższe twierdzenia mogą stać się samospełniającą się przepowiednią, oddziałując na odbiór społeczny, zachowania oraz nastawienie. Rzeczywisty wpływ efektów badań naukowych na nasze umysły i społeczeństwo oraz to, że wszystkie hipotezy naukowe podlegają dyskusji i podważaniu, wskazuje na potrzebę rozważenia przez naukowców etycznych implikacji ich pracy.

4

Framing Neuroethical Praxis: Wojtyła’s Metaphysical Subject and its Modernist Cartesian Variants

63%

Larrivee D., Echarte L.

Logos i Ethos

|

2018

|

vol. 47

|

issue 1

EN

Numerous neuroethical quandaries today mark concerns over the normative propriety of corporal intervention in the nervous system. At the center of the debates is the question of how the human subject is understood. Accounts influenced by Cartesian metaphysics separate the subject into his immaterial and material manifestations, yielding ethical approaches that devalue the body and neural architecture. Contemporary neuroscience, on the one hand, proposes that the subject is purely a physiological creation, whereas posthumanism privileges the isolated ego on the other; both, thereby, validate an arbitrary neuroethical praxis. By anchoring neuroethics in the metaphysical subject Wojtyła proposes a fundamental corrective to these metaethical approaches, and the promise of a new praxis for corporal intervention in the brain.

5

The problem of personalism in Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler

45%

Czachorowski M.

Logos i Ethos

|

2023

|

vol. 61

|

issue 1

71-84

PL

Artykuł wykazuje, że już w pracy habilitacyjnej poświęconej etyce Maksa Schelera Karol Wojtyła bronił konsekwentnego personalizmu etycznego, wypaczonego przez niemieckiego fenomenologa. Trafne wiązanie wartości moralnych z nadrzędną, ponadinstrumentalną wartością osoby ludzkiej, wiązało się jednak z jej subiektywizacją, w wyniku czego roszczenia Schelera do obiektywizmu etycznego są bezpodstawne. Oprócz tego całkowicie bezpodstawnie uznał spontaniczną emocjonalność za centrum osoby, gubiąc w ten sposób sprawczość osoby wobec wartości moralnych, czyli centralną rolę ludzkiego rozumu i wolnej woli w życiu moralnym, zaprzepaszczając w ten sposób moralną odpowiedzialność człowieka za swoje czyny. Ta diagnoza etyki Schelera ma znaczenie dla rozeznania we współczesnej posthumanistycznej etyce, która - idąc tropem Schelera - rolę kierowniczą w życiu moralnym przypisuje spontanicznym emocjom.

EN

The article shows that already in his habilitation dissertation on Max Scheler’s ethics Karol Wojtyła defended the consistent ethical personalism, distorted by the German phenomenologist. However, the pertinent tying of moral values to the supreme, supra-instrumental value of the human person, involved its subjectivization, as a result of which Scheler’s claims to ethical objectivism are unfounded. Besides, in a completely unfounded manner he considered spontaneous emotionality as the centre of the person, thereby losing the person’s causative agency towards moral values, i.e. the central role of the human reason and free will in moral life, thus negating man’s moral responsibility for his actions. This assessment of Scheler’s ethics has relevance for discernment in contemporary posthumanist ethics, which – following Scheler’s lead – attributes the guiding role in moral life to spontaneous emotions.

Refine search results

2 Logos i Ethos

1 Praktyka Teoretyczna

1 Studia paedagogica

1 Studies in Global Ethics and Global Education

1 Brázda R.

1 Czachorowski M.

1 Echarte L.

1 Fine C.

1 Larrivee D.

1 Lichacz P.

1 2023

2 2018

1 2015

1 2013

Periodická soustava základních morálních prvků

Neuroethics and the History of Moral Thought

Wyjaśniamy czy utrzymujemy status quo? Teorie o „głęboko zakorzenionych” różnicach płciowych jako samospełniająca się przepowiednia

Framing Neuroethical Praxis: Wojtyła’s Metaphysical Subject and its Modernist Cartesian Variants

The problem of personalism in Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler