Search results

1

„To nie choroba czy zespół” – dziecko i współczesne dyskursy o wrażliwości

100%

Rakoczy M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2018

|

vol. 103

|

issue 4

141-156

EN

The paper presents a study of the category of hypersensitivity based on Polish parenting websites and a discourse on children and child rearing. Using discourse analysis methods and findings from new childhood studies, the author explores the current aporias regarding sensitivity. She analyses social narratives entailed in them, including those concerning child education and upbringing, related to modern biopolitics and various risk discourses according to which the responsibility for the proper control and development of the child’s sensitivity lies within the parent-expert. Based on the studied material, a thesis is formed that connects the discourse on hypersensitivity with modern, also neoliberal, thinking, pointing to the post-moralistic implications of this relationship – possible outcomes of treating child development as a strictly individualistic process. The article also shows mechanisms of depriving children of subjectivity through discursive child management, in which the child is no longer a person and becomes merely a representative of certain characteristics of a specific group of population recognized as hypersensitive.

2

Rzecz, dzielenie się, wywłaszczenie. Alternatywne ekonomie dzieci Korczaka

100%

Rakoczy M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2022

|

vol. 117

|

issue 1

38-51

EN

This article explores the economic dimensions of Janusz Korczak’s pedagogy interpreted through the cultural history of interwar childhood. Using the perspective of new childhood studies, the author discusses Korczak’s activities as a search for the ability to recover and value the ethos of object management – present in the grassroots practices of Polish and Jewish working-class families and their children. The author calls Korczak one of the first educators who insisted on approaching childhood from the perspective of objects, work, possessions, and property. His intention was to thoroughly revise the contemporary philosophical approach to the child-adult relationship, highlighting not only the familial ties or difference of experience but also the economic abuse with the otherwise inconspicuous objects of everyday life as its actants. His point of view was unprecedented – not only did it enforce a revision of certain trends in pedagogy, but it also inspired a radical design of culture based on the then novel economic approach to life.

3

„Skazani na szeroką samodzielność”. Chłopskie dzieciństwa w świetle powojennych pamiętników. Perspektywa new childhood studies

80%

Rakoczy M.

Kultura i Społeczeństwo

|

2022

|

vol. 66

|

issue 2

141-162

EN

The article analyses narratives on childhood present in peasant diaries written shortly after World War II, and referring to peasant memories of the interwar period. The text is written in the perspective of new childhood studies. It shows how childhood is constructed in these written practices, and what purpose the narratives serve, as well as how these narratives are positioned in the broader context of modern discourses created around childhood by other social classes. The central issue tackled in the paper is their portrayal of children’s agency, and how it relates to the question of social advancement. The author argues that children’s silent and invisible self-reliance-understood as inconspicous agency-eludes the adult narratives of the time, focused on depicting advancement, and at the same time is crucial for achieving such advancement.

PL

Tekst stanowi analizę narracji na temat dzieciństwa, obecnych w pamiętnikach chłopskich napisanych niedługo po II wojnie światowej i odwołujących się do chłopskich losów okresu międzywojennego, badanych w perspektywie new childhood studies. Artykuł ukazuje, jak konstruowane są w nich dzieciństwa i czemu opowieść o nich służy, a także jak narracje te sytuują się w obszerniejszym kontekście nowoczesnych dyskursów tworzonych wokół dziecięcości przez inne klasy społeczne. Problemem głównym tekstu jest pytanie o to, czym może być w ich świetle dziecięca sprawczość i w jaki sposób wiąże się ona z zagadnieniem społecznego awansu. W tekście twierdzę, że cicha, niewidoczna dziecięca samodzielność ‒ rozumiana jako milcząca sprawczość ‒ wymyka się ówczesnym, dorosłym narracjom zorientowanym na ukazanie awansu, a jednocześnie jest dla osiągnięcia owego awansu kluczowa.

4

Dzieci i młodzież jako interesariusze rewitalizacji na przykładzie programu rewitalizacji Łodzi 2026+

71%

Bunio-Mroczek P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2022

|

issue 82

95-112

EN

The aim of the article is to answer the question about how children and youth as inhabitants and users of urban spacer are represented in a document setting a frame for the process of city renewal. Theoretical background for my investigation is the concept of childhood developed within the area of new interdisciplinary childhood studies. I apply a qualitative content analysis approach to work with the text of Revitalization Programme of the City of Łodz 2026+, which is an example of a document setting framework for a complex revitalization venture. The analysis shows that in the Local Revitalization Program children and youth are presented as passive community members, potential clients of helping institutions, and the “carriers” of social problems. The document refers to traditional, socialization-based concept of childhood perceived as a gradual process of becoming a fully-formed and valuable, i.e. adult, person. Children and youth are treated as future employees who need to become equipped with proper skills and competences necessary to participate in the labor market, and who are expected to contribute to the future success and development of the city. The document does not refer to current children’s needs and their wellbeing “here and now”.

PL

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaki obraz dzieci i młodzieży jako mieszkańców i użytkowników rewitalizowanej przestrzeni miejskiej wyłania się z przykładowego dokumentu wyznaczającego ramy procesu miejskiej odnowy. Teoretyczne tło moich rozważań stanowi koncepcja dzieciństwa wypracowana w obszarze nowych interdyscyplinarnych studiów nad dzieciństwem (new childhood studies). W odniesieniu do dokumentu pt. Program Rewitalizacji Łodzi 2026+ zastosowałam jakościową analizę treści. Analiza zapisów dokumentu ukazuje dzieci i młodzież jako pasywnych członków społeczności, potencjalnych beneficjentów działań naprawczych, „nosicieli” problemów społecznych. Dokument wydaje się bazować na tradycyjnej, socjalizacyjnej wizji dzieciństwa, które polega na dorastaniu do roli osoby pełnej i znaczącej. Dzieci i młodzież postrzegani są głównie jako przyszli pracownicy, których trzeba wyposażyć we właściwe kompetencje, aby mogli zająć odpowiednie miejsce na rynku pracy i przyczynić się do sukcesu i rozwoju miasta. W dokumencie nie ma mowy o aktualnych potrzebach dzieci i ich jakości życia „tu i teraz”.

Refine search results

2 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

1 Kultura i Społeczeństwo

3 Rakoczy M.

1 Bunio-Mroczek P.

3 2022

1 2018

„To nie choroba czy zespół” – dziecko i współczesne dyskursy o wrażliwości

Rzecz, dzielenie się, wywłaszczenie. Alternatywne ekonomie dzieci Korczaka

„Skazani na szeroką samodzielność”. Chłopskie dzieciństwa w świetle powojennych pamiętników. Perspektywa new childhood studies

Dzieci i młodzież jako interesariusze rewitalizacji na przykładzie programu rewitalizacji Łodzi 2026+