Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: niche

Sort By:

Limit search:

Are French NNs variants of N-PREP-N constructions? A corpus-based study of two competing patterns

100%

Radimský J.

Linguistica Pragensia

2020

vol. 30

issue 2

156-186

This study aims to provide a thorough empirical examination of the hypothesis that French subordinate Noun-Noun compounds (stylo-bille — ‘ballpoint pen’) are mere variants of corresponding phrasal lexemes or syntactic phrases with the structure Noun-Prep-(Det)-Noun (stylo à bille). On the basis of extensive corpus data from FrWac, it will be argued that the relationship and the competition between French NNs and NPNs differ with respect to different subtypes of NNs. On the one hand, attributive NNs cannot have NPN variants, and appositive NNs as well as NNs in which the N2 has a bound meaning have synonymous NPN variants only occasionally. On the other hand, for subordinate verbal-nexus NNs the NPNs represent stylistic variants which seem to be always available. The case of subordinate ground NNs proves to be more complex since, in this case, both patterns are in competition (Aronoff 2016); data discussed in this paper indicate that this competition is steered by phenomena of constructionalization. Since French NNs tend to be organized around paradigmatic families with repeated components, we have put forward the hypothesis that such paradigmatic regularity underpins a progressive formation of ‘niches’ in which new subordinate ground NNs win the competition with NPNs. Moreover, mechanisms of constructionalization even give rise to new subpatterns of subordinate ground NNs whose NPN variants are ungrammatical. The competition between French NNs and NPNs, also documented on diachronic data from Google n-grams, reflects a change in naming strategies in French, especially from the 1960s onwards.

Cet article vise à examiner empiriquement l’hypothèse selon laquelle les composés français de subordination du type Nom-Nom (stylo-bille) sont de simples variantes des synapsies ou des syntagmes nominaux correspondants avec la structure Nom-Prép-(Dét)-Nom (stylo à bille). En nous appuyant sur de nombreuses données extraites du corpus FrWac, nous défendons l’hypothèse selon laquelle la relation et la concurrence entre les NN et les NPN français diffèrent en fonction des sous-types de NN. D’une part, les NN attributifs ne peuvent pas avoir de variantes NPN, et les NN appositifs ainsi que les NN dans lesquels le N2 a un sens lié n’ont des variantes NPN synonymes qu’occasionnellement. En revanche, pour les NN subordonnés « verbal-nexus » les NPN représentent des variantes stylistiques qui semblent toujours disponibles. Le cas des NN subordonnés « ground » se révèle plus complexe puisque dans ce cas, les deux schémas sont en compétition (Aronoff 2016); les données discutées dans cet article indiquent que cette compétition est conditionnée par des phénomènes de constructionalisation. Étant donné que les NN français tendent à s’organiser autour de familles paradigmatiques à composantes répétées, nous avons avancé l’hypothèse qu’une telle régularité paradigmatique sous-tend une formation progressive de « niches » dans lesquelles de nouveaux NNs de subordination « ground » gagnent sur les NPN. De plus, les mécanismes de constructionalisation donnent même naissance à de nouveaux sous- jan radimský 157 patrons des NN pour lesquels les variantes NPN sont agrammaticales. Enfin, grâce aux données diachroniques de Google n-grams, il apparaît que la concurrence entre les NNs et les NPNs reflète un certain changement dans les stratégies de dénomination en français, notamment à partir des années 1960.

Analysis of the Alternative für Deutschland (AfD) through the lens of four distinct profiles: radical, niche, anti-establishment, and party reputation, 2013–2017

89%

Lipa B.

Przegląd Politologiczny

2022

issue 2

91-105

Po wyborach w 2017 roku radykalnie prawicowa Alternatywa dla Niemiec (AfD) stała się trzecią co do wielkości partią w Bundestagu. Choć powstanie AfD wzbudziło zainteresowanie naukowców, większość publikacji analizujących jej ewolucję ukazała się w okresie, gdy partia przechodziła transformację, kryzys euro stracił na znaczeniu, a partia przechodziła wewnętrzny konflikt między liberałami a radykałami. Niniejszy artykuł ma na celu systematyczne zbadanie, w jaki sposób te wydarzenia wpłynęły na partię w latach 2013-2017, i stara się odpowiedzieć na pytanie, czy AfD stała się bardziej mainstreamowa, wykorzystując ramy opracowane przez Akkerman et al., s. 1) zmiany w radykalnych stanowiskach w kluczowych kwestiach; 2) zmiany z partii niszowej na społeczno-ekonomiczną; 3) zmiany w profilu antyestablishmentowym; oraz 4) zmiany w reputacji partii. Poprzez analizę wewnętrznych i zewnętrznych materiałów, takich jak manifesty wyborcze, dokumentacja partyjna, opublikowane wywiady z liderami AfD oraz informacje prasowe, artykuł pokazuje, że AfD nie przesunęła się w stronę głównego nurtu. Zamiast tego, partia stała się bardziej radykalna w pierwszych trzech wymiarach, wykazując jednocześnie oznaki włączania się do głównego nurtu w czwartym wymiarze, aby uniknąć działań prawnych.

After the 2017 election, the radical right Alternative für Deutschland (AfD) became the Bundestag’s third-largest party. While the rise of the AfD drew scholarly interest, most publications analyzing its evolution were published during a period when the party was undergoing transition, the euro-crisis had decreased in prominence, and the party was going through an inner conflict between liberals and radicals. This article seeks to provide a systematic examination of how these developments have impacted the party from 2013 to 2017 and endeavors to answer the question of whether the AfD has become more mainstream by utilizing the framework devised by Akkerman et al. (2016) to assess party transformation along four key dimensions: 1) shifts in radical positions on key issues; 2) shifts from a niche to a socioeconomic-focused party; 3) shifts in the anti-establishment profile; and 4) shifts in party reputation. Through an analysis of internally and externally oriented material such as electoral manifestos, party documentation, published interviews with AfD leaders, and press releases, the article shows that the AfD has not shifted toward the mainstream. Instead, the party became more radical on the first three dimensions while demonstrating signs of mainstreaming on the fourth dimension in order to avoid legal action.

Refine search results

1 Linguistica Pragensia

1 Przegląd Politologiczny

1 Lipa B.

1 Radimský J.

1 2022

1 2020

Search results

Are French NNs variants of N-PREP-N constructions? A corpus-based study of two competing patterns

Analysis of the Alternative für Deutschland (AfD) through the lens of four distinct profiles: radical, niche, anti-establishment, and party reputation, 2013–2017